Interessante zinnen zijn het...
alles is zoals het is, alles gebeurt zoals het gebeuren moet, je komt de juiste mensen tegen in je leven op het juiste ogenblik, niets blijft hetzelfde en alles verandert continu...

Het valt me op, wanneer ik met andere mensen spreek die in een scheiding zitten, of een scheiding achter de rug hebben, dat er zoveel kwaadheid is.
Nog steeds, achter vele jaren.
Gek genoeg heb ik dat niet, occassioneel wel natuurlijk, de situatie is met emoties beladen en die lopen soms hoog op.
Maar een algemeen overheersend gevoel van kwaadheid over de laatste jaren, dat is er niet ...
Ik kan er ook slecht mee om wanneer ik dat merk bij anderen; het lost niets op, het maakt dat iederen stilstaat en stil blijft staan bij wat eigenlijk voorbij is of zou moeten zijn..."on hold" ...
Het is voorbij, het is gedaan, en dat is nu goed.
Nu is het leven.
Niet vroeger, en ook niet straks, nu.

Je komt de juiste mensen tegen in je leven op het juiste ogenblik.
Dat geloof ik eigenlijk wel.
Ik ontmoet mensen die me inspireren, die me een stuk van mezelf laten terugvinden waarvan ik niet meer wist dat het er was, die me "vrede" geven, "inner peace" zeg maar.
Die me door hun vragen, opmerkingen of gewoon door wie ze zijn dwingen na te denken over wie ik ben, waar ik mee bezig ben, en wat ik belangrijk vind.

En de laatste maanden ook terug contact met vrienden van weleer...we zijn opgegroeid  en volwassen geworden ondertussen, elk gekleurd door onze eigen ervaringen, maar de draad kan wonderwel terug opgenomen worden, ... ik word er wel eens stil van...

Ik ging er vanuit dat ik op zoek was, maar dat ben ik niet, merk ik nu.
Nu ik met andere mensen spreek die zo duidelijk op zoek zijn naar iets wat er niet is in hun leven, merk ik dat ik helemaal anders in het leven sta op dit ogenblik.
Ik "ben" meer dan ik "zoek".
Ik denk dat "zoeken" altijd een gevoel van ontbreken en gemis met zich mee zal brengen.
"Zijn" geeft direct een andere dimensie aan je leven. Alles wat je overkomt met aandacht en plezier verwelkomen, en dan terug laten gaan, als wolkjes aan de hemel...er komen al terug nieuwe dingen aan.
De boeddhistische teksten van in mijn studietijd (oosterse filologie) eens terug bovengehaald, en er zit veel waarheid in.
Hoewel ik geloof dat de waarheid voor iedereen anders is .

pfffew, zwaarwichtig blogje vandaag
Strakjes nog even buiten lopen, tussen de bomen, terwijl de herfstbladeren neerdwarrelen.
Zalig vind ik dat.