Gelukkig Nieuwjaar!

Het is al een tijdje geleden dat ik mijn blog nog eens aanvulde. Ondertussen is er alweer veel gebeurd.

Eerst was er het kerstfeestje in Cabiokid. Bert en ik kochten pizza’s voor iedereen. Deze werden met veel smaak en heel snel opgegeten Daarna kreeg iedereeen een T-shirt van Cabiokid. De gitaar van de buren werd bovengehaald en iedereen moest een liedje zingen. Daarna gaf ik de cadeautjes die ik gekocht had. Na nog wat napraten gingen degenen die in het training center slapen daar naartoe. Even later voegde ik me bij hen. Daar waren ‘de mannen’ gin met water aan het drinken. De gitaar werd opnieuw bovengehaald. Ik zong mee met de liedjes maar de gin raakte ik toch niet aan. Zo straf! Daarna ging ik terug naar het huis waar ik nog eens napraatte, deze keer met Bert en Luz.

Op 24 december gingen Bert en ik naar Manila. We zetten daar ook de 2 mensen van Mindanao af, die gingen van daar naar huis.

Bert moest nog even naar de tandarts dus ging ik ondertussen eens in de winkelcentra in de buurt rondkijken. 1 was zoooo chique! Er was een Mango, enkele dure merkwinkels, dure cafetaria’s, snackbars, winkels met dure make-up en parfums en zo! Zot! Nadat ik er eens doorgelopen was ging ik iets drinken en dan naar de film: The Kingdom.

‘s Avonds was er kerstfeest bij broer van Citas (de vrouw van Bert). Er was veel eten en massa’s cadeautjes (ook voor mij ) Op kerstavond eten de mensen hier eerst iets kleins, dan gaan ze naar de kerk rond 10 uur en tegen 12 uur begint het familiefeest met eten en cadeautjes.

Op Kerstmis vertrokken we rond half 11 naar het noorden van het land, naar Vigan in Ilocos. Vigan is een werelderfgoedstad met oude koloniale huizen. We bezochten er een dierentuintje, 2 musea, we wandelden door de oude stad, we gingen naar een pottenbakkerij, reden met een calesa (koets met mini-paardje),… We aten er heel lekker in verschillende restaurantjes. Het hotel lag in het midden van de oude stad en was Spaans-achtig ingericht. Het was een zeer gezellige stad.

‘We’ waren  Bert, zijn vrouw, 3 kinderen en ouders en een ander gezin dat bestond uit een Belg en zijn Filippijnse vrouw en 2 kinderen. Alle kinderen waren tussen de 9 en 15 jaar oud. We waren dus met een groep van 12 en dat was wel leuk. Buiten Vigan bezochten we de bergen. We gingen ook naar een waterval. Echt mooi! Je kon er zwemmen en langs de zijkant tot boven aan de waterval gaan waar er een ketting van kleine watervalletjes was. Het lag midden tussen de bossen. Heel mooi!

Na Vigan vertrokken we verder naar het noorden. Onderweg stopten we nog even aan de zee, aan een werelderfgoedkerk in ‘earthquake style’ en aan een vuurtoren.

In Pagudpud zaten we in een hotel aan het strand. Spijtig genoeg begon het al snel te miezelen. Het was wel nog warm genoeg om eventjes te zwemmen en een strandwandeling te maken. Dicht bij het hotel was het wel druk maar verder op het strand was het helemaal verlaten en stonden slechts enkele bamboehutten. De wandeling maakte ik met ‘bomma’, Citas en Lu-i (de oudste dochter van Bert, 15 jaar). Was wel gezellig.

In de namiddag gingen we naar de Blue Lagoon. Spijtig genoeg was er te veel wind en regen zodat het te gevaarlijk was om te zwemmen. In het terugkeren zagen we dat er vlakbij nog een waterval was maar door de regen had niemand behalve Bert echt zin om te gaan. Maar eens we in het hotel aankwamen zei Bert dat hij toch zou terugkeren naar de waterval. Lu-i en ik gingen met hem mee. Het was echt de moeite! We wandelden 1,5 km door het regenwoud voor we aankwamen aan de waterval. Het was een heel smalle en steile waterval en je kon er zwemmen. Regen of niet, we sprongen in het water ‘t Was wel nogal fris maar zo mooi om te zwemmen!

Op 30 december keerden we dan terug naar Cabiokid. We reden een hele dag met een kleine tussenstop in de Botanical garden. De andere auto had ondertussen een klapband dus vanaf dat moment moesten we nog trager rijden. We deden dus zo’n 13 uur over 500 km.

Voor Oudejaar bleef iedereen in Cabiokid. Het was heel gezellig met lekker eten: ribbetjes, rijst en gebakken patatjes met kruiden. Dan vuurwerk en naar huis bellen.

Op 1 januari ging iedereen naar huis en bleef ik hier. Morgen ga ik naar school om te kijken of er al leerlingen zijn (waarschijnlijk maar een paar). Hoewel de vakantie morgen gedaan is, zullen veel kinderen pas maandag naar school komen.

Ik mis die 2 families wel al. Het leven in Manila en het platteland is echt een wereld van verschil. Het was dus veel gemakkelijker met hen aansluiting te vinden. Daarnaast was ik ook in het gezelschap van Belgen, iets wat ik hier in Cabiao wel wat mis.

Ik ben nu halfweg… En nog 1 maand en dan is Sam hier voor 2 weken !

02-01-2008 om 15:11 geschreven door Sarah