Hallo,

Gisterenavond zijn we toch niet naar die bonte avond gegaan van de scouts maar vandaag zijn we naar het slot en de afbraak van het kamp gegaan. ‘t Was wel leuk om te zien. Ook met opening en sluiting in rijen, vlaggen, tenten, uniformen, klauteren over een apenbrug,… Ze leren ook vuur maken zonder lucifers, knopen leggen, signaleren met vlaggen, brood bakken in bamboe,…
‘k Heb de bezoekers dus niet zo lang gezien. Maar dat is niet erg. ‘k Had een leuke dag.

Gisteren in Ekolaro ging het over de 5 zintuigen. Allerlei proefjes en zo. Planten herkennen door te ruiken en te voelen, geblinddoekt op blote voeten rondlopen en dan zeggen wat je hebt gevoeld, geblinddoekt raden hoeveel kinderen door je benen zijn gekropen of raden welk voorwerp een bepaald geluid maakte,…
Meestal zijn er nu zo’n 25 kinderen elke week. In het totaal zijn er zo’n 40 kinderen die naar Ekolaro komen maar ze komen (gelukkig) niet allemaal elke week. 25 is echt voldoende want alleen Luz en ik leiden het en we hebben niet zo gigantisch veel speelruimte. Er is er wel maar we hebben niet zo 1 veld of pleintje of zo.

Als Sam hier is gaan we eerst 2 dagen in Manila blijven. Dan gaan we een weekje naar Bohol. Daar heb je veel rustige stranden en daar kan je met walvissen, walvishaaien en dolfijnen zwemmen. Dan 3 daagjes in Cabiao, dus thuis. Hier gaan we onder andere een wandeling maken op Mount Araryat en er is net ook een kleine fiesta in het dorp. Daarnaast ga ‘k hem natuurlijk Cabiokid, de school en het dorp laten zien. En ten slotte 4 dagen Banaue en Batad met werelderfgoed-rijstterrassen.

Maar eerst deze week nog 4 dagen lesgeven. ‘k  Ga de kinderen van 6-I en 6-II deze week o.a. hun huis laten tekenen in front en top view voor het briefwisselingsproject. ‘k Heb ook ons huis in Belgie getekend als voorbeeld en ‘k ga dat zo wat uitleggen. Ik ben eens benieuwd naar de reacties van de kinderen. Het grootste verschil tussen huizen hier en in Belgie is eigenlijk dat in Belgie de huizen zo veel mogelijk warmte binnenhouden en produceren en hier de huizen de warmte zo veel mogelijk buiten houden en afkoelen. Hier zie je geen enkel verwarmingssysteem, geen kapstokken om je jassen aan te hangen, staan overal ventilators,… Daarnaast bieden de huizen hier veel minder privacy dan in Belgie. In Belgie hebben we zo allemaal een slaapkamer, hier 1 slaapkamer voor iederen. En in Belgie hebben alle kamers deuren en zijn de muren tot helemaal bovenaan dicht. Hier niet.

Tot schrijfs!

27-01-2008 om 09:57 geschreven door Sarah  

Dag iedereen,

De tuinen van de Green School Contest beginnen er echt mooi uit te zien. De meeste leerkrachten werken nu enthousiast mee en er komen steeds nieuwe ideeen bij. Echt tof! De leerkrachten beginnen nu ook meer het belang van het recycleren in te zien en stimuleren hun kinderen om dat ook te doen. Toen ik hier aankwam werden alle bladeren, takjes, plastic,… allemaal verbrand. Nu is er een composthoop en het plastic wordt verzameld en als vulling in een gebouw gegooid waarvan de vloer moet verhoogd worden.
Spijtig genoeg heb ik nog niet alle mensen op de school kunnen bereiken.
De mensen van de cantine waar de kinderen eten kunnen kopen gooiden gisteren een hele zak plastic uit in de composthoop. Dat hebben de kinderen dus opnieuw mogen opruimen achteraf.
Om het gebouw te verhogen mogen alleen non-biodegradables erin gegooid worden. Want bladeren en zo verteren dus dan zakt de vloer weer. Spijtig genoeg liggen er meer bladeren en takken in het gebouw dan plastic. Niemand nam, de laatste 2 maanden, het initiatief om dat te sorteren dus startte ik eergisterennamiddag met 1 klas. En gisterennamiddag werkte ik verder met een andere klas. Het was echt een vuil werk want die vuiligheid ligt er nu echt al lang en ‘t stonk verschrikkelijk! Er is al veel gedaan maar er was ook nog heel veel werk te doen.

Nu hebben ze blijkbaar besloten om toch het zand en cement op de bladeren te gooien. De onderdirecteur beweert dat die bladeren geen enkel probleem vormen. Dat de grond niet zal zakken.
De eigenlijke reden waarom het nu plots heel snel moet afgewerkt worden is dat er begin februari bezoekers komen en ze willen niet dat die een gebouw vol vuil zien.
Zo’ n typisch voorbeeld van het kortetermijndenken van veel mensen hier.
In plaats van het gebouw te tonen aan de bezoekers als een positief iets: de school doet een poging om het plastic te recycleren i.p.v. te verbranden. Nee, nu zal het tegen begin februari een mooi gebouw zijn maar op lange termijn zullen ze gewoon weer opnieuw moeten beginnen met het leggen van een vloer. Voor de bouwordenaars, het gaat over het gebouw dat jullie herstelden.
De leerkrachten doen dus echt hun best om de school milieuvriendelijker te maken maar ze worden gewoon tegengewerkt door de directie. Absurd! Kleine frustratie dus, maar we komen er wel.

Deze morgen kwamen 2 kinderen, mijn leerlingen, in Cabiokid. De moeder van 1 van de 2 kinderen had een rok voor mij gekocht. Echt zooo lief! In de Filippijnen is het geven van een rok een teken van dankbaarheid en dat die persoon je graag heeft. 'k Was echt ontroerd, 'k wist niet wat te zeggen behalve honderd keer 'thank you'. :) De rok past maar hij is wel te lang dus 'k ga hem eerst moeten laten inleggen. 't Is zwart, nogal zwaar en niet echt zo mijn smaak, maar 'k ga 't toch wel eens dragen. 'k Vind echt enorm lief.

Zaterdagavond ga ik naar de bonte avond gaan kijken van een scoutskamp met 1 van de leerkrachten. ‘k Ben wel benieuwd. Scouts is hier wel meer legeropleiding dan de Belgische scouts en het is deel van het curriculum op school. Als de kinderen deelnemen aan het scoutskamp dan krijgen ze extra punten op school. En scouts is hier niet wekelijks maar met jaarlijkse kampen.

En nog een weekje en dan is Sam hier! Ik kijk er zo naar uit!

24-01-2008 om 07:09 geschreven door Sarah  

Dag iedereen!

 Bedankt familie De Raedt voor de brief! Ik was echt enorm ontroerd dat jullie op Oudejaar ALLEMAAL iets voor me geschreven hebben. Volgend jaar wil ik Oudejaar voor geen geld van de wereld missen met de familie. Zet de ijstaart maar al klaar : )
‘k Vind het echt fantastisch zoooo veel steun dat ik krijg van thuis. En dat is dan niet alleen van de familie maar ook van vrienden.
Echt BEDANKT ALLEMAAL!

Voor de rest zijn we deze week begonnen met de lessen voor de Green School Contest. Gisteren hebben we ook een andere school bezocht die graag een LRC zouden willen als in mijn school. Het was echt een heel mooie school met grote mangobomen, een nursery, een moestuin, veel bloemen, een grasplein,… Echt prachtig. De leerkrachten leken ook veel meer gemotiveerd dan op mijn school en de klassen waren ruimer en mooier.

Op dit moment focus ik mij dus meer op de projecten en iets minder op de Engelse lessen. Het Engels van de kinderen is al veel verbeterd en ik voel dat de projecten meer zullen betekenen op lange termijn. Daarnaast vragen de projecten ook sowieso meer werk en tijd dan het lesgeven als ik ze goed wil laten verlopen.

Tot over 2,5 maanden!

17-01-2008 om 08:10 geschreven door Sarah  

Dag iedereen!

De eerste daagjes school zijn al weer voorbij. We hebben de eerste brieven voor het briefwisselingsproject ontvangen en ik heb vandaag ook onze eerste brieven gepost. De kinderen hebben elk een brief geschreven waarin ze zichzelf voorstelden, hebben kerstkaartjes gemaakt en we hebben enkele foto’s gemaakt en daar de namen bij geschreven.

We hebben zondag basketbal gespeeld. Ik ben wat barslecht geworden! Het natuurlijk wel met een kleine bal en een klein net dus da’s wat wennen, maar toch! Ik schaamde mij dood. Gelukkig kan ik voor pingpong mijn eer nog hoog houden. : )
De pingpongtafel en het basketbalnet zijn pas tijdens de kerstvakantie terug in ere
gesteld. Daarvoor was de pingpongtafel een werktafel en lag het basketbalnet in een hoekje. Ik kan nu dus wat sport doen ;)

Vrijdag komt de Belg die me uitgenodigd had voor het huwelijk langs op Cabiokid. Spijtig genoeg kon ik doordat we naar het noorden reisden niet naar het huwelijk gaan maar kheb toch enorm van die reis genoten en nu kan ik hem toch nog eens ontmoeten.

Volgende week beginnen we met de lessen voor de ‘green school contest’. Tegen vrijdag zullen de leerkrachten de plannen aan mij geven zodat we het in het weekend kunnen voorbereiden.

Ik geraak trouwens steeds meer in de ban van permacultuur (voor meer uitleg hierover, zie site Cabiokid). Ik begin er steeds meer over na te denken hoe je permacultuur kan toepassen in Belgie. Hoewel het totale idee van permacultuur vrij complex is, zijn de principes heel eenvoudig en logisch. Het niet alleen een vorm van architectuur maar ook een levensfilosofie
Centraal staan het herstellen van de natuurlijke harmonie, gebruik maken van de aanwezige natuurlijke elementen, het multifunctionele gebruik van alles, zelfvoorzienig zijn,… en zo te werken aan sustainable development.
Concrete voorbeelden zijn: een toilet met regenwater, een groenten- en kruidentuin met natuurlijke bemesting, een zwemvijver, kleine ramen zodat minder warmte ontsnapt,… en dat alles verbinden met elkaar zodat zo weinig mogelijk energie verloren gaat.
Dit is natuurlijk wel heel symplistisch uitgedrukt. Permacultuur is veel complexer, rijker en ingenieuzer dan dat zoals je kan zien op de site.
Jaja, Sarah wordt steeds groener : )

10-01-2008 om 07:23 geschreven door Sarah  

05-01-2008 om 06:45 geschreven door Sarah  

Gelukkig Nieuwjaar!

Het is al een tijdje geleden dat ik mijn blog nog eens aanvulde. Ondertussen is er alweer veel gebeurd.

Eerst was er het kerstfeestje in Cabiokid. Bert en ik kochten pizza’s voor iedereen. Deze werden met veel smaak en heel snel opgegeten Daarna kreeg iedereeen een T-shirt van Cabiokid. De gitaar van de buren werd bovengehaald en iedereen moest een liedje zingen. Daarna gaf ik de cadeautjes die ik gekocht had. Na nog wat napraten gingen degenen die in het training center slapen daar naartoe. Even later voegde ik me bij hen. Daar waren ‘de mannen’ gin met water aan het drinken. De gitaar werd opnieuw bovengehaald. Ik zong mee met de liedjes maar de gin raakte ik toch niet aan. Zo straf! Daarna ging ik terug naar het huis waar ik nog eens napraatte, deze keer met Bert en Luz.

Op 24 december gingen Bert en ik naar Manila. We zetten daar ook de 2 mensen van Mindanao af, die gingen van daar naar huis.

Bert moest nog even naar de tandarts dus ging ik ondertussen eens in de winkelcentra in de buurt rondkijken. 1 was zoooo chique! Er was een Mango, enkele dure merkwinkels, dure cafetaria’s, snackbars, winkels met dure make-up en parfums en zo! Zot! Nadat ik er eens doorgelopen was ging ik iets drinken en dan naar de film: The Kingdom.

‘s Avonds was er kerstfeest bij broer van Citas (de vrouw van Bert). Er was veel eten en massa’s cadeautjes (ook voor mij ) Op kerstavond eten de mensen hier eerst iets kleins, dan gaan ze naar de kerk rond 10 uur en tegen 12 uur begint het familiefeest met eten en cadeautjes.

Op Kerstmis vertrokken we rond half 11 naar het noorden van het land, naar Vigan in Ilocos. Vigan is een werelderfgoedstad met oude koloniale huizen. We bezochten er een dierentuintje, 2 musea, we wandelden door de oude stad, we gingen naar een pottenbakkerij, reden met een calesa (koets met mini-paardje),… We aten er heel lekker in verschillende restaurantjes. Het hotel lag in het midden van de oude stad en was Spaans-achtig ingericht. Het was een zeer gezellige stad.

‘We’ waren  Bert, zijn vrouw, 3 kinderen en ouders en een ander gezin dat bestond uit een Belg en zijn Filippijnse vrouw en 2 kinderen. Alle kinderen waren tussen de 9 en 15 jaar oud. We waren dus met een groep van 12 en dat was wel leuk. Buiten Vigan bezochten we de bergen. We gingen ook naar een waterval. Echt mooi! Je kon er zwemmen en langs de zijkant tot boven aan de waterval gaan waar er een ketting van kleine watervalletjes was. Het lag midden tussen de bossen. Heel mooi!

Na Vigan vertrokken we verder naar het noorden. Onderweg stopten we nog even aan de zee, aan een werelderfgoedkerk in ‘earthquake style’ en aan een vuurtoren.

In Pagudpud zaten we in een hotel aan het strand. Spijtig genoeg begon het al snel te miezelen. Het was wel nog warm genoeg om eventjes te zwemmen en een strandwandeling te maken. Dicht bij het hotel was het wel druk maar verder op het strand was het helemaal verlaten en stonden slechts enkele bamboehutten. De wandeling maakte ik met ‘bomma’, Citas en Lu-i (de oudste dochter van Bert, 15 jaar). Was wel gezellig.

In de namiddag gingen we naar de Blue Lagoon. Spijtig genoeg was er te veel wind en regen zodat het te gevaarlijk was om te zwemmen. In het terugkeren zagen we dat er vlakbij nog een waterval was maar door de regen had niemand behalve Bert echt zin om te gaan. Maar eens we in het hotel aankwamen zei Bert dat hij toch zou terugkeren naar de waterval. Lu-i en ik gingen met hem mee. Het was echt de moeite! We wandelden 1,5 km door het regenwoud voor we aankwamen aan de waterval. Het was een heel smalle en steile waterval en je kon er zwemmen. Regen of niet, we sprongen in het water ‘t Was wel nogal fris maar zo mooi om te zwemmen!

Op 30 december keerden we dan terug naar Cabiokid. We reden een hele dag met een kleine tussenstop in de Botanical garden. De andere auto had ondertussen een klapband dus vanaf dat moment moesten we nog trager rijden. We deden dus zo’n 13 uur over 500 km.

Voor Oudejaar bleef iedereen in Cabiokid. Het was heel gezellig met lekker eten: ribbetjes, rijst en gebakken patatjes met kruiden. Dan vuurwerk en naar huis bellen.

Op 1 januari ging iedereen naar huis en bleef ik hier. Morgen ga ik naar school om te kijken of er al leerlingen zijn (waarschijnlijk maar een paar). Hoewel de vakantie morgen gedaan is, zullen veel kinderen pas maandag naar school komen.

Ik mis die 2 families wel al. Het leven in Manila en het platteland is echt een wereld van verschil. Het was dus veel gemakkelijker met hen aansluiting te vinden. Daarnaast was ik ook in het gezelschap van Belgen, iets wat ik hier in Cabiao wel wat mis.

Ik ben nu halfweg… En nog 1 maand en dan is Sam hier voor 2 weken !

02-01-2008 om 15:11 geschreven door Sarah