Na anderhalve week werken in de exotische fruittuinen (net het paradijs op aarde) en de groentenkwekerijen in de koelere hooglanden, heb ik deze week rondgetrokken met 3 Franse hikers die ik per toeval 1 uur na vertrek ben tegengekomen :) Echte meevaller!! Met zijn vieren en met 1 gids dan verder gegaan. Voor hen de eerste (en alvast heel geslaagde) week van een trip door Azie van vijf maanden…

In ‘t heel kort: Jungletocht naar waterval (en daar dan heerlijk gezwommen), douchen onder warmwaterbronnen midden in de pure natuur, slapen in bamboehutten tussen de rijstterassen, de vulkaan Panpandayan beklommen, traditionele dorp (Tasikmalaya) bezocht waar ze nog steeds geen elektriciteit gebruiken (en waar de kinderen alleen lager onderwijs krijgen en daarna beginnen werken en trouwen…), natuurreservaat aan de kust van Pangandaran met apen, stekelvarkens, enz, boottocht langs de Green Canyon  met tussen de mangrove knalblauwe ijsvogels en leguanen en geeindigd aan het strand van het vissersdorpje Batukaras met als lunch (tafel middan op strand) verse vis op de BBQ of voor zij die ‘shrimps on the barbey’ besteld hadden een bord met 5 dikke verse kreeften per persoon!

Vier dagen om niet gauw te vergeten! En wie weet zie ik hen weer op Lombok, als dat wat uitkomt, maar eerst deze donderdag op naar het volgende eiland: Sulawesi…

Een echt kerstfeest zit er voor mij niet in (hoewel ik er al eentje heb gehad dat behoorlijk goed voor een kerstfeest kon doorgaan, zij het wel 3 weken op voorhand), maar dit tripje alleen al was precies toch al de moeite om langer te blijven… Maar ik zal jullie wel missen hoor op kerstavond als ik hier "thuis" voor tv rijst zit te eten met mijn handen  ;-)

Voor info ivm deze tocht met gids => absolute aanrader voor zij die op enkele dagen tijd de allermooiste plekjes van West-Java willen zien: vraag naar Afif, Tourist Information Center Bogor, +6281386184879 of mail (engels) naar afif_duaribu@yahoo.co.id  ;-)

Een strandhutje op een exotisch eiland, maar toch net iets minder romantisch dan verwacht! De kinderen kunnen niet eens naar school, en zullen eens ze wat groter zijn mee in de wilde golven garnalen mogen vissen, willen ze wat te eten hebben die dag...

Alsof de ravage van de aardbeving afgelopen mei nog niet volfoende was, blijven de toeristen ook massal weg, zodat hun hoofdbron van inkomen zo goed als weggevallen is. Het lijkt nu wel een spookdorpje langs de wilde zee.

Eten is de hobby van de familie (!): buiten de rijstsoep met longen en luchtpijpen als ontbijt, en de lamsmergpijpjes als 4 uurtje, waren de typische lokale specialiteiten heerlijk en meestal nog op een exotische manier gepresenteerd. Hier "op restaurant"! Rijst met kip, pindasaus, cassavabladeren, cocosschilfers en enz... geserveerd in bananenbladeren en met een groot glas versgeperst vruchtensap naar keuze. Ja we zitten op matten op de grond, schoentjes mooi op de stoep, gelukkig was er nog een muur om tegen te leunen.