Een strandhutje op een exotisch eiland, maar toch net iets minder romantisch dan verwacht! De kinderen kunnen niet eens naar school, en zullen eens ze wat groter zijn mee in de wilde golven garnalen mogen vissen, willen ze wat te eten hebben die dag...
Alsof de ravage van de aardbeving afgelopen mei nog niet volfoende was, blijven de toeristen ook massal weg, zodat hun hoofdbron van inkomen zo goed als weggevallen is. Het lijkt nu wel een spookdorpje langs de wilde zee.
Eten is de hobby van de familie (!): buiten de rijstsoep met longen en luchtpijpen als ontbijt, en de lamsmergpijpjes als 4 uurtje, waren de typische lokale specialiteiten heerlijk en meestal nog op een exotische manier gepresenteerd. Hier "op restaurant"! Rijst met kip, pindasaus, cassavabladeren, cocosschilfers en enz... geserveerd in bananenbladeren en met een groot glas versgeperst vruchtensap naar keuze. Ja we zitten op matten op de grond, schoentjes mooi op de stoep, gelukkig was er nog een muur om tegen te leunen.
Op zoek naar de verborgen tempels! Ze waren in elk geval goed verstopt... Met 2 op de brommer, dat wit plastieken ding op zijn hoofd gaat door als "helm"!
De vrouwen op de rijstvelden... Mooie taferelen als voorbijganger (achterop de brommer, haren in de wind), maar keihard werken voor hen in een verzengende hitte!
Visjes kopen op de markt: de witte dichtgeknoopte plastic zakken zijn kois! (1per zak) op de hete stoep in de vlakke zon, hier beschouwen ze 't niet meer dan ne grote goudvis!
De viswinkel! Zo wordt ook de kip verkocht, dus wacht niet tot 's middags om ze te kopen of ze is al half gaar! Laat die vogelgriep maar lekker broeien :s (is hier zo'n 30 graden)
B.t.w. de taart is van hout, de bruid zag er wel beeldig uit, maar helaas was de bruidegom te preuts om ze te kussen, ook al vroeg de pastoor er meerdere malen expliciet om :)
