Hoi,

Dus... Ik ben op vakantie geweest.

En we waren op weg naar Invercargill. Een vrij saaie en lange rit. Het weer was natuurlijk weeral schitterend... Als we in de auto zitten was het niet aan het regen. Toen we aankwamen in Invercargill zijn we naar de dienst voor toerisme gegaan. Wendy en Gary gingen zoeken naar informatie en dergelijke en Kate en ik gingen spelen in de fontein want iemand had daar schuim in gedaan. Tussen alle kleine kindjes, echt grappig! Wij zijn alles gaan klaarzetten op de camping en dan zijn we voor verkenning naar het Invercargill-city gegaan, één van de grotere steden van Nieuw-Zeeland. Alle gebouwen hebben dezelfde stijl.

De volgende dag waren we van plan om naar Stewart Island te gaan. Een klein eiland ten zuiden van Nieuw-Zeeland. Maar aangezien de regen met bakken uit de lucht viel hebben we dat plan maar opgegeven. We zijn dan maar naar het museum van Invercargill naar de Tuatara’s gaan kijken. En in de namiddag naar Bluff, het meest zuidelijk dorpje in het Zuid-Eiland. Stirling Point, het zogenaamde meest zuidelijke punt (maar eigenlijk niet helemaal) in de regen. ’s Avonds was het tijd voor een warme douche, veel kaarten, lezen en slapen!

De volgende dag zijn we doorgereden naar Dunedin, langst de Catlins. Een zeer mooie kust. Alleen konden we er niet al te veel van zien... Want het was aan het ... regenen! We hebben wel een zeeleeuw van heel dichtbij gezien en het echt meest zuidelijk punt van Nieuw-Zeeland! De caravan kreeg ook nog een lekke band van op de slechte wegen.

Tijd voor Dunedin! De eerste dag was het tijd voor wildlife! De albatros kolonie en pinguïns. De albatrosses zijn wel speciaal om te zien ! Grote vogels met een spanwijdte van ongeveer 2 meter. De pinguïns zijn dan weer het omgekeerde, klein en schattig.

De volgende dag was het tijd voor het totaal tegenovergestelde. De Cadbury chocolade fabriek! En om al de chocolade te verbranden was het tijd op de steilste straat te wereld te beklimmen! Fieuw, niet te onderschatten! En daarna hebben we 278 trappen beklommen, naar een super mooi uizicht over Dunedin.

De volgende dag zijn we Larnach Castle gaan bezoeken. Het enige kasteel in Nieuw-Zeeland. Het is eigenlijk niet zo spectaculair als je het vergelijkt met alle oude kastelen die wij in België hebben! Het had ook wel een geweldig uitzicht over Dunedin en de zee. In de namiddag was het tijd voor een beetje ontspannen, lezen, kaarten, ...

Laatste dag... Van Dunedin naar Christchurch, met enkele tussenstops. Eerste tussenstop waren de Moeraki Boulders, bollen op het strand. Vroeger dachten ze dat die bollen vanuit de ruimte kwamen, maar nu hebben ze er een ingewikkelde geologie theorie voor. Daarna was het tijd voor Omaru, een korte lunchstop. Als laatste hebben we nog vrienden van Wendy en Gary bezocht die op een boerderij wonen. Kate en ik hebben paard gereden. Alléja, toch geprobeerd. Dan nog 2 uur in de auto zitten en dan waren we terug in het mooie Christchurch!

Ondertussen ben ik al meer dan een week thuis en heb ik al vanalle toffe dingen hier gedaan!

Vorige week dinsdagben ik voor de eerste keer naar  ’t stad gefietst samen met Anais(Swiss). Daar zijn we nog enkele andere AFS’ers van op het Noord-eiland tegen gekomen. Simon, een van de andere Vlamingen, was er ook bij. Een beetje gebabbeld en dan samen iets gaan drinken. ’s Avonds wat gekaart met enkele kiwi’s. Woensdag was het een rustige dag, een beetje zwemmen en lezen. In de late namiddag met Anais iets gaan drinken in het Belgian Beer café. En dan met de fiets een beetje gaan rondtrekken in alle parken van Christchurch.Donderdag was het tijd voor een rustig dagje. Ik en Kate hebben proberen een aardbeitaart te maken. Niet echt geslaagd omdat we niet echt de juiste ingrediënten hadden. Vrijdag zijn er wat meisjes komen zwemmen. Gezellig! ’s Avonds was er een optreden van James en Marty Casey (blijkbaar bekend van een programma met INXS). Het was een goede show!

Zaterdagochtend naar Kaikoura vertrokken. De familie ging naar een trouw en ik Morgane gingen zwemmen met de zeehonden. Die kwamen echt super dicht je  kon ze aanraken als je wou (maar dat mocht niet). Dat was wel een leuke ervaring!  ’s Avonds hebben ik en Morgane gigantische veel films gezien! De volgende dag was er nog een BBQ voor de trouw. Daar zijn we wel mee naar gegaan. ’s Avonds zijn Kate, James, ik en nog een hoop jongens gaan pokeren. Ik en Kate speelden samen en we hadden bijna gewonnen! Net niet, jammer!

Gisteren weer eens een relaxdagje. Kate, Emma en ik hebben cupcakes gemaakt. Ze waren niet echt schitterend. Het was ready made mix.

Vandaag gaan joggen en terug naar het stad gefietst en wat rondgehangen met Roland.

Morgen begint het straattheater/circus festival hier in Christchurch. Dat zal ook wel speciaal worden.

Sara x

PS: Er staan nog wat random foto’s op mijn picasa van dingen die enkele weken/maanden geleden gebeurd zijn. En ik moet ook foto’s beginnen verwijderen omdat er niet genoeg plaats meer is.

20-01-2009 om 05:34 geschreven door Sara  

Hoi,

Dus... Ik ben op vakantie geweest.

Van Lake Brunner zijn we doorgereden naar Haast. We wilden de gletsjers gaan bezoeken maar aangezien het (suprise suprise) gigantisch hard aan het regenen hebben we dat maar overgeslagen. Haast is een minidropje met niets te zien, gewoon een goede rustplaats.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Cromwell. Dit gebied is bekend voor zijn meren. De dag dat we naar Cromwell reden en ongeveer de hele dag in de auto hebben gezeten was het goed weer... Maarja volgende dag klaar om naar Queenstown te gaan. Natuurlijk was het die nacht overtrokken (geen regen, maar ook geen zon). Queenstown is een mooie stad aan een meer in de bergen, bekend voor alle adrenaline sporten. Eerste dag rustig alles boeken, de gondola naar boven nemen, van het uizicht genieten en naar Arrowtown gaan. Een klein dorpje waar ze nog veel oorspronkelijke huizen hebben van ongeveer 100 jaar geleden (zeer oud voor Nieuw-Zeeland...). Na arrowtown was het tijd voor een beetje adrenaline! De bungy!!! Super scarry, maar ook super plezant. Jammer dat het zo kort is. Ik ben meer dan halverwege het water in gedoken! Echt leuk!

Volgende dag zijn we naar Milford Sound geweest. Vrij lang in de bus zitten om dan op een boot te zitten om dan terug in de bus te zitten. Wat we konden zien was mooi, maar het hoogtepunt, een piek die 1000 meter uit het water steekt konden we niet zien want het weer stak (voor de verandering) een beetje tegen. Enkele zeehonden en honderden watervallen gezien.

De dag erna was het tijd voor een beetje meer adrenaline! Op een rivier ‘water sledgen’. Met een soort bordje en zwemvliezen ga je de rivier af. Super plezant. In de namiddag zijn we naar Wanaka gegaan. Dat is een plaats waar verschillende mensen naar toe gaan voor Nieuwjaar. We zijn iemand tegengekomen van school en we hebben ook nog afscheid genomen van een van de AFS-studenten. Voor de rest is er ook een mooi meer.

Tijd voor van camping te veranderen. Van Cromwell naar Invercargill...

Tijd ook voor mij om te gaan slapen... Alle foto’s staan al online en de super interessante bloguitleg komt! Ik ga dit weekend naar Kaikoura dus er zullen nog meer foto’s en vakantieblog komen!

Sara x

16-01-2009 om 12:08 geschreven door Sara  

Hoi,

Gelukkig Nieuwjaar iedereen! Eindelijk tijd (en goesting) om te vertellen over mijn bangelijk Nieuwjaar en regenachtig reis op het Zuid-Eiland.

Het weekend voordat we naar Brunner gingen was al een kleine introductie... Zaterdag namiddag was er een BBQ hier met allemaal vrienden van mijn hostfamilie. BBQ is een van de dingen die in Brunner een must waren. ’s Avonds was er een kampvuur op het strand georganiseerd. Gezellig met allemaal Burnside mensen vuurtje stook doen op een verlaten strand. Een mooi zicht!

De volgende dag zijn we in de voormiddag naar Gilly gegaan om eindelijk alles vast te leggen voor Brunner. Als dat allemaal georganiseerd was, was het tijd om alles in te pakken. Twee zakken, één voor de eerste 5 dagen in Brunner en dan één voor de volgende 2 weken rondtrekken op het Zuid-Eiland in de caravan. In de namiddag ben ik met Felipe (Chili) naar ’t stad gegaan om afscheid te nemen. Hij is 6 januari terug naar Chili gevlogen... In de Botanical Gardens wat rondgelopen. ’s Avonds was had de zus van Wendy (Auntie Deb...) eten gemaakt. Zij wonen in Rangiora, net uit Christchurch.

Maandag 29 januari was het dan eindelijk zo ver. In de voormiddag nog snel cupcakes maken om mee te kunnen nemen naar Brunner. (Mooi versieren met de icingset die ik van Kate had gekregen). Na 4 uur in de auto zitten kwamen we dan eindelijk aan in Lake Brunner. Dit was een van de laatste perfect zonnige dagen! Jammer! Na alles in orde te maken in de caravan zijn Kate en ik naar de andere camping gegaan om onze tent daar op te zetten. Bijna alle jongens en enkele meisjes van jaar 11 (het jaar onder ons) waren er al. Allemaal al begonnen met drinken natuurlijk... De eerste avond was zeer gezellig, een grote cirkel allemaal op onze campingstoeltjes zitten en praten. ’s Avonds was er een kampvuur op het strand. Iedereen was liedjes van hun school aan het zingen... Iedereen aan het kampvuur was van Christchurch, maar allemaal verschillende scholen. Iedereen van Burnside (en wij waren in de meerderheid) was liedjes aan het zingen over TMC (The Mighty Cabbage, deze boom is het teken van onze school!).

De volgende dag was het weer maar middelmatig... Gelukkig klaarde het in de namiddag een beetje op en konden we zwemmen in het meer. Er was een grote hangbrug waar we van af konden springen. Er was een klein bootje en een luchtmatras. Super gezellig!

’s Avonds terug gebarbecued en een kampvuur op het strand.

En dan de volgende dag was het zover! 31 januari! En hier begon het weer tegen te steken. Regen, regen, regen... Ik was overdag met Wendy en Gary naar ‘the pancakerocks’ gaan kijken. Speciale rotsen aan de zee. (Foto’s zeggen meer, ze komen eraan!) Om 3 uur in de namiddag kwam ik dan terug aan op de camping, iedereen was al in de stemming. Drinkspelletjes, Libellen op de BBQ en opeten, meisjes mooie kleedjes aandoen, ...

Om 6 uur waren Kate, Abbey, Gilly en ik uitgenodigd om bij Jackie (zij heeft een vakantiehuis in Lake Brunner) te gaan eten. Na het eten kwamen alle jongens ook en begon het feestje! Het beste feestje dat ik al naar toe ben geweest sinds ik hier ben. Vrij veel mensen, vrij goeie muziek (maar nog steeds zelf te doen met MP3-spelers), goeie sfeer. En dan was het eindelijk zo ver, Nieuwjaar! Tegen 1 uur begon iedereen al terug naar de camping te gaan. (Het regent nog steeds...) We merkten al dat alles vrij nat aan het worden was. We hebben nog een beetje gezellig in een tent zitten babbelen en dan zijn we gaan slapen. Twee uur later horen sommige jongens roepen dat het aan het stormen is en zij proberen enkele tenten beter recht te zetten enzo. Maar als zij terug naar hun tent gaan zien ze dat hun tent weggevlogen is en alle stokken gebroken (zij stonden op een minder geschutte plaats als ons). Sommige hebben in de auto geslapen, in een andere tent of gewoon niet geslapen. De volgende ochtend (5 uur ’s ochtends) begint iedereen op te staan en uit de natte slaapzakken te kruipen. Bijna iedereen besluit om naar huis te gaan in plaats van te wachten tot de 3^de januari zoals het eigenlijk gepland was. Ik en Kate zijn naar Wendy en Gary gegaan. We hebben een warm douchke gepakt en dan zijn we gaan zien hoe het daar op het vakantiehuis van Jackie was (de meeste meisjes (12) sliepen bij haar). Zij waren natuurlijk allemaal vrij droog. (Ze hadden wel allemaal een kater). In de middag zijn Kate, Abbey, Gilly, enkele jongens en ik naar Greymouth gereden voor Mc Donalds. Dan zijn Gilly en Abbey met de bus naar huis gegaan. Ik en Kate zijn terug naar de caravan gegaan. ’s Avonds zijn we op de camping gaan zien hoe het met de overblijvers was. Ongeveer 10 van de oorspronkelijke 40 waren op de camping gebleven. Ze hadden hun allemaal in één tent bijeen geplaatst en ze hadden de andere tenten gebruikt voor al het materiaal.

Die nacht hebben we in de caravan in Brunner geslapen. Om dan de volgende dag (in de regen) naar Haast te rijden.

Alles over de rest van de trip (in de regen) zal ik morgen (of als ik nog eens goesting heb) online zetten! De foto’s van Lake Brunner staan ook al on-line, de rest komt! Heb geduld zou ik zo zeggen!

Sara x

14-01-2009 om 08:44 geschreven door Sara