ik ben dus zelf gezegend met de ziekte fibromyalgie. Ik heb die ziekte ook al héél dikwijls vervloekt omdat zij mij weerhoudt om dingen te doen die ik graag zou willen/kunnen doen.... Maar ik heb ook héle fijne, lieve mensen leren kennen door deze aandoening.... Er is wetenschappelijk nog niet heel veel geweten over het ontstaan enzo van fibro.... het enige dat ik probeer te doen is, te luisteren naar mijn lichaam en voldoende rust te nemen!!! Er is een periode geweest dat fibro mijn leven beheerste maar nu probeer ik toch terug van t leven te genieten.... en daar hoort 'af en toe uit de bol gaan' ook bij hé ;-) en daar heb ik dan weer mijn vrienden voor!!! ;-)
WAT IS VRIENDSCHAP?
Vriendschap is zo heel bijzonder. Vriendschap daar versta ik onder Samen praten, samen luisteren Samen lachen, samen fluisteren. Elkaar steunen bij verdriet Met een bos "vergeet-mij-niet" Opgaan in elkaars geluk Dat is vriendschap uit één stuk
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
De ochtendgloren, is geboren. De zon reeds aan de hemel, wat een vliegengewemel. t Word een mooie dag vandaag, dat wilen we maar al te graag, want op donkere dagen, hoor je de mensen alleen maar klagen. Want de zon is een medicijn, voor groot en klein.
Glimlachjes zijn kleinigheden maar als lichtpuntjes langs een levensweg doen ze onvoorstelbaar veel goeds....
Wat zonneschijn is voor een bloem zijn glimlachjes voor de mensheid...
Er is zoveel voor ons allen in de wereld, als we maar de ogen hebben om het te zien het hart hebben om het te waarderen en de hand om het tot ons te nemen...
Vriendelijke woorden kunnen kort zijn en makkelijk uitgesproken worden maar hun echo duurt eindeloos...
Ik wens je alle goede dingen maar het meest van alles wens ik je moed, wat er ook gebeurt, geloof in jezelf en ga ervoor...
Ik wens je vreugde en vrede en diepe tevredenheid maar altijd, altijd LIEFDE
Van buiten zie je niets, van binnen doet het pijn
Fibromyalgiepatiënten ijveren voor erkenning ziekte
Lommel Meer dan 200 Limburgers zijn aangesloten bij de Vlaamse Liga voor Fibromyalgie Patiënten. Ze leven met een weinig bekende, en door de overheid niet erkende ziekte die de werking van de spieren en pezen aantast. Het is maar het topje van de ijsberg. Veel patiënten trekken zich onterecht terug in een isolement, luidt het bij de afdeling in Noord-Limburg die ijvert voor erkenning. De leden organiseren zaterdag 26 augustus een grote benefietavond in Lommel.
De 28-jarige Sonja Molemans uit het Peerse Wijchmaal weet sinds vijf jaar dat ze aan de ziekte lijdt. De eerste symptomen waren er al in 1995. Toen begon ik mij slecht te voelen en werd ik steeds meer ziek. Iets wat daarvoor helemaal niet het geval was. Ik kwam in een molen van dokters terecht, niemand kon mij zeggen wat er scheelde. Tot artsen in Brussel mij in 2001 vertelden dat het fibromyalgie was. Ik had het in combinatie met het chronisch vermoeidheidssyndroom. Die twee komen vaak samen voor. Een antibioticakuur hielp niet, ik werd er alleen maar zieker van. Een echte behandeling voor de ziekte is er niet en voor patiënten is het behelpen. Het enige wat erop zit is onder begeleiding de ziekte stabiel houden en ze een plaats in je leven geven. Iets wat me ondertussen lukt met pieken en dalen. Ik woon alleen op een appartement. Niet altijd gemakkelijk, maar een hulp komt poetsen. Dat vergt te veel energie. De ziekte bemoeilijkt ook mijn loopbaan. Het kan maanden goed gaan, waarna de pijnen weer te hevig de kop opsteken. Veel patiënten krijgen boven hun medische klachten ook af te rekenen met ongeloof. Van buiten zie je niets, maar de pijn zit vanbinnen. Dus sommige mensen zeggen: die is lui. Maar ik weet dat het niet zo is. Komt daarbij dat de ziekte weinig bekend is en zich moeilijk laat uitleggen. Bij de 36-jarige Ilse De Koninck uit Lommel werd pas vorig jaar de ziekte vastgesteld. Ik kreeg ontstekingen in de gewrichten. Operaties hielpen niet en mijn reumatoloog liet als eerste vallen dat fibromyalgie wel eens de oorzaak zou kunnen zijn. Mijn job in het ziekenhuis moest ik hierdoor opgeven. Ook heb ik iemand moeten zoeken om me te helpen in het huishouden. De Koninck en Molemans zijn allebei aangesloten bij de Noord-Limburgse afdeling van de Vlaamse Liga voor fibromyalgie-patiënten. Het is belangrijk om begrip bij elkaar te vinden. Van de buitenwereld krijg je die vaak niet en dan dreigt het isolement, luidt het.
Zaterdag 26 augustus organiseert de lokale afdeling van VLFP een benefietavond in het Lommelse Kerkhoven die start om 19.30 u. in de zaal Den Horst. Op het programma staan een resem artiesten onder wie Maarten Cox en Lisa del Bo. Aan de kassa kosten kaarten 10 euro; in voorverkoop 8 euro. Meer info: 011/54.18.84
Geert VAN BAELEN
BRON : Het Belang van Limburg, donderdag 24 augustus 2006
Mijn ventje heeft verder moeten doen want mijn lijfke wou niet meer mee.... ik denk dat die dag héél veel van mijn julivitamientjes verdwenen zijn gegaan
Je wachtte op me met je onzichtbare armen Open, klaar om me te pakken Stevig, om niet meer los te laten Waarom laat je me niet meer wandelen, naar talrijke mooie plaatsjes? Waarom laat je me niet meer fietsen, met mijn korte haren in de wind? Waarom laat je me mijn kinderen niet oppakken, zoals elke moeder dat zo graag doet? Waarom maak je mijn kop niet vrij, vrij van die dichte dikke mist? Ik stak al mijn dromen in ballonnen En liet ze meedrijven met de wind Zomaar, doelloos nergens heen En toch zo dicht bij mij. Je kwam, je zag en overwon Je stak er een stokje voor En in, prikte alles 1 voor 1 kapot Dromen weg, voorgoed in het niets. Wat was het dat je zag in mij Dat ik niet zie, dat ik niet weet? Wilde ik te veel, te veel van mezelf? Vond je dat maar niets? Ik wil je niet, nu niet, nooit Of misschien, veel later misschien Misschien, fifi, misschien, Maar ik denk het niet. (Voor zover denken nog kan.)
