ik ben dus zelf gezegend met de ziekte fibromyalgie. Ik heb die ziekte ook al héél dikwijls vervloekt omdat zij mij weerhoudt om dingen te doen die ik graag zou willen/kunnen doen.... Maar ik heb ook héle fijne, lieve mensen leren kennen door deze aandoening.... Er is wetenschappelijk nog niet heel veel geweten over het ontstaan enzo van fibro.... het enige dat ik probeer te doen is, te luisteren naar mijn lichaam en voldoende rust te nemen!!! Er is een periode geweest dat fibro mijn leven beheerste maar nu probeer ik toch terug van t leven te genieten.... en daar hoort 'af en toe uit de bol gaan' ook bij hé ;-) en daar heb ik dan weer mijn vrienden voor!!! ;-)
WAT IS VRIENDSCHAP?
Vriendschap is zo heel bijzonder. Vriendschap daar versta ik onder Samen praten, samen luisteren Samen lachen, samen fluisteren. Elkaar steunen bij verdriet Met een bos "vergeet-mij-niet" Opgaan in elkaars geluk Dat is vriendschap uit één stuk
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
De ochtendgloren, is geboren. De zon reeds aan de hemel, wat een vliegengewemel. t Word een mooie dag vandaag, dat wilen we maar al te graag, want op donkere dagen, hoor je de mensen alleen maar klagen. Want de zon is een medicijn, voor groot en klein.
Mijn ventje heeft verder moeten doen want mijn lijfke wou niet meer mee.... ik denk dat die dag héél veel van mijn julivitamientjes verdwenen zijn gegaan
Je wachtte op me met je onzichtbare armen Open, klaar om me te pakken Stevig, om niet meer los te laten Waarom laat je me niet meer wandelen, naar talrijke mooie plaatsjes? Waarom laat je me niet meer fietsen, met mijn korte haren in de wind? Waarom laat je me mijn kinderen niet oppakken, zoals elke moeder dat zo graag doet? Waarom maak je mijn kop niet vrij, vrij van die dichte dikke mist? Ik stak al mijn dromen in ballonnen En liet ze meedrijven met de wind Zomaar, doelloos nergens heen En toch zo dicht bij mij. Je kwam, je zag en overwon Je stak er een stokje voor En in, prikte alles 1 voor 1 kapot Dromen weg, voorgoed in het niets. Wat was het dat je zag in mij Dat ik niet zie, dat ik niet weet? Wilde ik te veel, te veel van mezelf? Vond je dat maar niets? Ik wil je niet, nu niet, nooit Of misschien, veel later misschien Misschien, fifi, misschien, Maar ik denk het niet. (Voor zover denken nog kan.)
Hallo daar, lieve persoon heeft iemand jou ooit vertelt, hoe speciaal je bent? Het licht dat je straalt kan zelfs een ster verlichten!
Heeft iemand jou ooit vertelt, Hoe belangrijk je anderen laat voelen Er is ergens iemand aan het glimlachen over een liefde die zo echt is
Heeft iemand jou ooit vertelt, Vele keren, Als ze verdrietig zijn jouw e-mail, jou woordje of jou gebaar hen een beetje deed lachen. Eigelijk maakte dit hen heel blij
Voor de tijd dat je spendeert om dingen te zenden, te vertellen of te doen. En alles delend wat je vindt Er zijn geen woorden om je te danken Maar iemand vind je leuk
Heeft iemand je ooit vertelt Gewoon hoeveel ze om je geven Wel, men liefste (online) vriend(in) Vandaag vertel ik het jou Ik hoop dat dit bericht ook mag terugkomen Ik geloof dat een mens veel mist zonder een vriend!
Er bestaat nog veel onduidelijkheid over oorzaken, diagnose en behandeling van het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS).Uit een nieuwe studie blikt nu dat de oorzaak van de ziekte in elk geval genetisch zou zijn.Cvs-patiënten zouden al van bij de geboorte minder goed gewapend zijn tegen stress.Een hele reeks genetische veranderingen zou aan de basis liggen van de mysterieuze ziekte.Voor het eerst is duidelijk geworden dat bij mensen met cvs iets mis is met de genen die instaan voor stressverwerking in de hersenen.Ze vertonen een afwijkend activiteitspatroon: ze werken te hard of te zwak, aldus onderzoeksleider William Reeves van de CDC.Het onderzoek werd gedaan bij 227 Amerikaanse cvs-patiënten.Deze conclusie komt in elk geval al overeen met de vaststelling dat mensen cvs krijgen na een zware infectie, een schokkende gebeurtenis of een verwonding.Chronische vermoeidheid komt vooral voor bij vrouwen tussen veertig en zestig maar een verklaring hiervoor hebben de onderzoekers nog niet. (VES)
dat precies één jaar geleden, op véél te jonge leeftijd, uit ons leven werd gerukt.
Nog elke dag denken wij met pijn (en ook wel met véél plezier zenne) in het hart aan deze tragische gebeurtenis, dewelke ons leven zo ingrijpend zou veranderen.
