Als je een kind of meer kinderen hebt weet je ook dat het in onze wereld geld kost om de acties trends en (zelf)opgelegde eisen te kunnen volgen. 

je ziet rond en hoort ouders zeggen tegen een 3 jarige schatje wil je je I-pad opzij leggen ? iets wat je zelf niet zou kunnen kopen en je ziet anderen dit aan een peuter geven om te spelen? Ikzelf voel me gefrustreerd, onrustig en een ouder die haar kind tekort doet. 

En dan begint mijn verstand te werken. Gelukkig heb ik dat nog. EN ja jullie ook. 

Ikzelf zit in de positie dat ik invalide ben en niet kan werken. financieel heeft dit gevolgen voor de koopkracht in ons gezin. 

In plaats van I-pads en dure hobby's kan ik mijn dochter aandacht geven. 

De regel of je hebt tijd maar geen geld of geld maar geen tijd is frustrerend maar waar. ik heb dit altijd een moeilijke opdracht gevonden, ik ben geen knutselaar, fysiek niet ok en practisch geen budget over om uitstapjes te doen.

Zo heb ik met vallen en opstaan kringloopwinkels, boeremarkten, braderijen met gratis animatie, gratis speeltuintjes, speelafspraakjes met vriendinnetjes leren kennen. Zelfs knutselen kan je leren 

De moeilijkste stap in heel het proces is anderen leren kennen, aan school kan je contact leggen met andere mama's. zo heb ik stap voor stap mijn sociaal netwerk opgebouwd. eenb chique uitdrukking om te zeggen dat je mensen rond je hebt waar je al eens op terug kan vallen.