Sinds kort werken we allebei met een trainer. We zijn beiden vrij ambitieus en we beseffen maar al te goed dat we nergens zullen geraken zonder de vereiste kennis van trainingsleer. Daarom hebben we besloten om ons te laten begeleiden door een trainer/coach die onze wekelijkse schema's opstelt om ons naar een topconditie te gidsen en hopelijk de daarbij horende uitslagen!
Tot nu toe zijn we beiden zeer tevreden van de hiertoe gedane trainingen. Ze zijn zwaar maar afwisselend en we hebben er een goed oog in dat we nu beginnen aan een mooie groeicurve!
Matthias heeft ook beslist om hem dit jaar te focussen op de zomer en te zien hoe de zomer wedstrijden ons bevallen om dan na dit jaar een evaluatie te maken hoe we de toekomst verder zien, hierdoor rijden we de komende strand races dus enkel en alleen als training met een gezonde ambitie!
Op 13/02 zakten we af naar Bredene om mee te doen in de Duo en Corporate Raid. De ambities waren niet erg hooggespannen en we besloten allebei om maar te rijden voor wat we waard waren.
Een Duo-Race is moeilijk omdat je met twee start en je met twee moet aankomen, ik heb mijn kwaliteiten en Matthias heeft zijn kwaliteiten en als je dan moet samen racen is dit niet zo evident. Ik ben nogal een snelle starter dus we kwamen overeen om te starten op het tempo van Matthias. Na de start zag ik echter dat we te traag gestart waren en we daardoor veel te ver naar achter zaten, ik besloot om er even een felle ruk aan te geven om niet teveel plaatsen te verliezen, dat had ik achteraf gezien, beter niet gedaan.
Na twee ronden was Matthias zijn tank leeg door mijn snelle start en verloren we de plaatsen die we in het begin goedgemaakt hadden door in de start nog enkele plaatsen goed te maken. We beslisten om samen uit te rijden en ik probeerde Matthias zo goed als ik kon uit de wind te zetten en een beetje tempo te maken maar het was ons dagje niet en in de technische passage in de duinen van Bredene brak ging mijn ketting voor de bijl door de chainsuck van het zand.
Matthias reed nog een ronde uit om toch nog in het klassement te komen en ik wandelde dan maar via het strand terug naar de Twinsclub.
Volgens Matthias zijn tijd zouden we uiteindelijk nog als 43ste over de meet gebold zijn, een resultaat waar we beiden niet tevreden mee zijn maar niettemin hebben we ons goed geamuseerd en een leuke zondagnamiddag gehad.
Op naar 27/2, Beachrace in De Haan waar we terug allebei het beste van onszelf zullen geven op de korte afstand.
wij zijn uitzonderlijk tevreden om onze sponsors te mogen voorstellen. Weet dat dankzij deze sponsors het onmogelijk zou zijn geweest om een eigen clubuitrusting te gaan ontwerpen en maken, dus daarom zijn we deze mensen heel erg dankbaar voor hun sympathie en financiële steun. Via deze weg wensen we hen dan ook te bedanken en zijn we trots volgende bedrijven te mogen voorstellen als sponsor van Salsa Mountainbike Team:
Hoofdsponsor: Ixina Oostende (keukens en electro) 2de sponsor: Bleyaert (uitvaartcentrum) 3de sponsor: De Warande (tankstation Oostkamp) 4de sponsor: Corona Brugge (verlichting en electro) 5de en 6de sponsor: Vandoorne (carrosserie en autohandel) Ow-keeej (sponsoring van vrienden)
Op een sombere (en veel te vroege) morgen (voor een congédag) trokken Christof en ikzelve naar Herzele voor wat een roadtrip moest worden naar het ultieme geluk... of waren het juist truikes die we moesten kiezen? Juist, laten we het daar maar bij laten. Bij de leverancier toegekomen konden we het wel eens raken over het ontwerp en besloten we de samenwerking daar te laten doorgaan. We kregen een volle doos met pasmaten mee, zodat onze goede vrienden zich ten volle kunnen werpen in de strijd met zichzelf om de juiste maat te zoeken en die bij ons te bestellen. Ondertussen zijn daar zelfs al heel wat geïnteresseerden voor opgedoken, wat wij natuurlijk zeer fijn vinden. Vrijdag komt het uiteindelijke ontwerp van de shirts binnen en zullen we die met plezier aan jullie, beste lezers, voorstellen, want uiteindelijk zijn we zelf ook wel benieuwd in welk teneutje we zullen rondrijden volgende 2 seizoenen.
In het naar huis rijden stopten we nog eventjes voor een lekkere pasta om de koolhydraten op pijl te brengen, want een training in de namiddag zou volgen. Deze was een rustig ritje rondom oostkamp en beernem, waar we op enkele plaatsen onze technische kunstjes een beetje op de proef stelden en wat speelden op moeilijkere en minder moeilijke afdalingen langs het water. Aangezien het nog geen zomer was en de afdalingen net stopten voor de rivier ging ik toch niet voluit, want een nat pak zou een domper op de sfeer kunnen worden . Na 2 uur hielden we het voor bekeken en waren we voldaan van een vermoeiende, maar deugddoende dag. Alles begint eindelijk in een definitieve plooi te vallen en het is maar een kwestie meer van een kleine 2 maand voordat we eindelijk rondrijden in ons nieuwe shirt.