Deze morgen was de tafel op zijn paasbest gedekt met leuke servetten, eitjes, kuikentjes, een kaartje voor iedereen,... Na het ontbijt namen we afscheid van de groep die in het paasverlof blijft. Morgen starten zij met hun werk in de leprozerie. Zij zullen zowel verpleegkundig als technisch werk doen. Daarna zaten we nog even samen voor een korte evaluatie. We zijn gepakt en gezakt en klaar om te vertrekken... We houden allemaal een goed gevoel over aan de voorbije weken.
Vandaag was onze laatste werkdag. We hebben allemaal op onze eigen afdeling de patienten verzorgd. Daarna werden we verwacht in een zaaltje waar de directeur, de zusters,... ons heben bedankt voor onze aanwezigheid en onze inzet. We kregen een cadeautje en `diploma` in het arabisch en we kregen een drankje aangeboden. We werden uitgewuifd door de patienten en het personeel. Het was aangrijpend. `s Avonds hebben we nog een boottochtje gemaakt op de Nijl en hebben we iets gegeten. In de straten was er heel wat te doen rond het komende paasfeest.
Vandaag was voor ons een rustdag. Het was de warmste dag tot nu toe - zo`n 38 graden. Het was voor iedereen puffen. Deze voormiddag brachten we een bezoek aan het egyptisch museum oa bekend van de schat van toetanchamon en de mummies. ` s Middags hebben een typisch Egyptisch gerecht gegeten nl koshari - dat bestaat uit spaghetti, rijst, uien, linzen en kikkererwten. In de namiddag brachten we een bezoek aan de citadel en de moskee van Mohamed Ali. Rond 4 uur kwam de tweede groep aan. Voor hen was het nog meer wennen aan de temperatuur dan voor ons. Na ons avondeten zijn enkelen gaan kijken naar verschillende ceremonies in de kerken, rond goede vrijdag. De plaatselijke scouts brachten een defile met muziek. Morgen gaan we allemaal naar de leprozerie. Onze groep gaat verzorgen. De nieuwe groep krijgt een rondleiding.
Vandaag hebben we onze voorlaatste dag gewerkt in de leprozerie. Bij de vrouwen is het ons gelukt om de kindjes te wassen in het bad. we hebben ze nieuwe kleertjes mogen aandoen en er was veel volk gekomen.Zowel de kindjes als de moeders waren heel blij.Het was wel spijtig dat we sommige kinderen hun gewone kleertjes moesten terug aandoen omdat we geen meer bij hadden.Hopelijk mogen we zaterdag nog een aantal kindjes wassen en nieuwe kleertjes aandoen zodat ze zich niet uitgesloten voelen. Na de stage zijn we gaan eten en om 15u hebben we gewerkt aan de stageopdracht. In de namiddag zo rond 16u waren we vrij en hebben we buiten gezeten op het terras.Het was heel warm.We hebben een paar 1 april grappen uitgehaalde met de leerkrachten die redelijk geslaagd waren.Zij hebben het geprobeerd bij ons deze morgen en we waren er echt mee weg. Om 18u30 hebben we een receptie gehouden op onze stage en op onze goede begeleiding en ook omdat morgen de anderen komen. Annenmie heeft een cadeautje gekregen van ons allemaal en ze was er zeer blij mee.
Dag bloggertjes tot morgen(volgens mij staat er ons ook nog iets te wachten,morgen meer....)
Vandaag zijn we op bezoek geweest naar een project van caritas Egypte, heel kort bij de piramides. In dit centrum vangt men straat kinderen op. Kinderen van 7 tot 18 jaar kunnen in de voormiddag in het centrum terecht voor een douche en 2 maaltijden. Ze leren er lezen en schrijven, ze volgen er een basisopleiding vb houtbewerking, hun gezondheid wordt opgevolgd, hun administratie wordt in orde gemaakt want meestal hebben we geen geboortebewijs of identiteitskaart,... Het belangrijkste doel blijft de integratie in de maatschappij. Een groepje van de kinderen heeft voor ons gezongen en we waren er allemaal door geemotioneerd. Er zijn 2 flats waar kinderen `s nachts kunnen blijven slapen. Aan het centrum is ook een kleuterschool met 250 kindjes (geen straatkinderen) verbonden en een opleidingscentrum waar vrouwen leren lezen en schrijven en naaien. Morgen gaan we terug naar de leprozerie. Iedereen is nieuwsgierig hoe het met de patienten gaat want we hebben ze al twee dagen niet gezien. We kijken er allemaal naar uit.
Gisterennamiddag hebben we al een deel van de aankopen gedaan in de groothandel. Christine, Myriam en Lut zijn samen met de zuster, de econoom van de leprozerie en een ex patient, de schoenmaker, gaan winkelen. Dat winkelen is een belevenis op zich. Met het geld van de spaghettiavond hebben we materiaal aangekocht voor de schoenmakerij van de leprozerie zoals rubber, leder, gespen, lijm,...De aankoop zou volstaan om voor 1 jaar schoenen op maat te kunnen maken voor de patienten die toch wel vaak misvormde voeten hebben. We hebben nog wat geld over en hiermee gaan we deze week kleren, ondergoed, kousen, incontinentiemateriaal,.... voor de patienten kopen en iets voor de kinderen van de leprozerie. Vandaag zijn we niet naar de leprozerie geweest maar zijn we op bezoek geweest naar het Italiaans ziekenhuis in Cairo. Dit is een prive ziekenhuis. Alle personeelsleden zijn Egyptenaren en de voertaal is Arabisch. We zijn daar zeer hartelijk ontvangen door de zusters en door het personeel.. Het ziekenhuis heeft 200 bedden. We kregen een rondleiding door de verschillende afdelingen. Het ziekenhuis lijkt al iets meer op onze Belgische ziekenhuizen maar is toch nog beduidend minder modern. We bezochten de afdelingen chirurgie, materniteit met 150 bevallingen per maand, pediatrie, radiologie, pneumologie, dialyse, ok, geriatrie, ccu. We zijn tot op de kamers van de patienten mogen gaan, foto`s volgen, ze moeten eerst nog ontwikkeld worden . In de namiddag hebben we aan de stageopdracht gewerkt en zijn de functioneringsverslagen ingevuld . Morgen gaan we op bezoek naar het centrum van Caritas in Egypte.
gisteren zijn we omstreeks 8 uur vertrokken naar de woestijn om er een orthodox klooster te bezoeken na twee uren in de partybus van achmed waren we eindelijk ter plaatste en het was er snikheet. we kregen er een rondleiding van een plaatselijke gids in het engels. daarna reed achmed met ons naar een restaurant langs de weg. rond 15 uur had niemand al zin om terug naar het college te keren dus besloten we alexandria te bezoeken. na een rit van nog eens 2.5 uur waren we daar eindelijk ter plaatse, iedereen was in zijn nopjes want we zagen eindelijk de zee. iedereen mocht er vrij rondlopen, ook daar kregen we als toeristen veel aandacht. rond 20.30 keerden we naar het college terug het was dus een lange maar leuke dag.
vandaag stonden we om 6.15 uur op, we maakte ons klaar en rond 7.15 uur vertrokken we naar abuzaabal om er onze stage verder te zetten. gisteren was er een vrije dag dus vandaag was er heel wat te doen. stijn is de gevangenis gaan bezoeken en vertelde ons dat het daar veel properder was dan in de leprozerie zelf. caroliene en nathalie brackeva zijn naar het sociale centrum geweest om er in de kleuterklasjes engelse les te geven aan de kinderen, het was een hele ervaring. de rest van de groep verzorgde verder de verschillende wonden van de mensen. in de namiddag zijn mevrouw van de vijver, mevrouw goethals en kristien gaan shoppen samen met zusters, ze kochten verschillende dingen die er te kort zijn in de leprozerie. annemie en de rest van de groep gingen een bezoekje brengen aan de soeks, daar aten we ook plaatselijke pannenkoeken, sommige met chocolade andere met garnalen of gewoon met suiker.
vele groeten van ons allemaal.
Voor wie gelezen heeft over de keizersnede. De mama en de baby stellen het goed en ze zijn een dag na de operatie naar huis gegaan. De vrouw was geen patiente van de leprozerie maar woont in het naburige dorpje.
Vandaag hebben we het geluk gehad om een keizersnede te kunnen bijwonen in de lerprozerie. Het was een unieke ervaring . Alles was anders dan bij ons. De vrouw kreeg eerst een rachi anesthesie maar kreeg wat later een algemene verdoving. De vrouw was niet geintubeerd. Tijdens de operatie is ze een paar keer `wakker` geworden en werd ze bijverdoofd. Het was haar derde keizersnede en er was veel littekenweefsel. Het coaguleerapparaat werkte niet direct en daardoor is de vrouw meer bloed verloren dan anders. Toen de baby was geboren was iedereen ongerust - ze was niet mooi roze en het duurde een tijdje eer ze begon te wenen. Na enkele minuten kwam alles in orde. Het meisje is heel mooi, zie foto`s. Toen de moeder gehecht was, werd ze op een brancard naar de `recovery` gebracht - met een brancard rijden door het zand is niet vanzelfsprekend. Morgen is het hier net als bij ons palmzondag. Overal op straat waren mensen een vlechtwerk van blaren aan het maken om er morgen mee te wuiven, zie foto. Vanavond zijn we naar de derwishdansen gaan kijken. Het was spectaculair, mooie kleuren, speciale muziek en mooie dansen. Morgen hebben we een vrije dag en gaan we naar een monasterium in de woestijn. Misschien kunnen we ook wat genieten van de zon.
PS Vannacht verandert het uur bij ons niet, dus vanaf morgen staan onze klokken gelijk.
Vrijdag is rustdag hier in egypte, dus dit geldt dan ook voor ons. Wat verstaan wij onder een dagje verlof? Wel om te beginnen twee uur langer slapen dan op een werkdag, zalig gewoonweg! Tegen 9u stond iedereen paraat om te vertrekken, Achmed stond ons al op te wachten met zijn partyvan. Na een week van Arabische oerwoudgeluiden-muziek hadden we zin in iets anders. We hadden een manier gevonden om onze muziek af te spelen en opeens veranderde een doodgewoon busje in een echt partyvan. En zelf Achmed vond het plezant en zette de muziek een streepje luider. Ons bezoek begon vandaag bij de voddenrapers van Mokkatam, iets wat bij iedereen de ogen deed opengaan over hoe goed wij het hebben in Belgie. (een trema lukt niet ) Daar hebben we gezien hoe ze al het afval van Cairo verzamelen, sorteren en nieuwe dingen maken van bergen afval. Deze dingen gingen van dekentjes tot handtassen tot ovenhandschoenen, echt verbazingwekkend wat er allemaal gemaakt werd. Ze hadden zelfs hun eigen weverij en papierfabriekje. Na de voddenraper zette de partyvan zijn weg voort richting de site van sint-marcus, hier waren gigantische kerken uitgehouwen uit de rotsen. De ene leek op een tribune, waar beneden de plechtigheid kon doorgaan, er was wel plaats voor 5000 man, om je een idee te geven hoe groot het daar wel is. Daar hebben we ook ons middagmaal opgegeten. Daarna trokken we door naar het oud-Cairo waar we een koptische kerk, een synagoge en een orthodoxe kerk hebben bezocht. Ook was er een kerk enkel en alleen voor trouwende koppeltjes. In vele kerken was de mis bezig, en als je denkt dat de pastoor bij ons zaagt ... hier is het NOG erger!! Onze dag liep op zijn einde en op de terugweg zijn we nog gepasseerd aan de piramide van Saddat. Daar werd de foto in de bijlage genomen. Het is een eigenlijk een monument in de vorm van een piramide ter nagedachtenis van de vermoorde president Saddat. Terug in het college stond er ons een heerlijk avondmaal te wachten, lekkere vis
Iedere keer als we een iets willen achterlaten op onze blog, bekijken we eerst de reacties. Het doet deugd dat zoveel mensen ons mee volgen tijdens onze stage. Vandaag zijn we opnieuw gaan werken naar de leprozerie. Onze hoofdtaak blijft meehelpen bij de wondzorg. Bij enkele wonden zien we zelfs al een positieve evolutie, mee ook dank zij het materiaal dat we van in belgie meehebben zoals melolin, isobetadinezalf, goede compressen,... Er zijn enkele studenten die consultaties bij de chirurg en bij de ORLdokter bijgewoond hebben. Stijn heeft al heel wat patienten helpen wassen. Hij zal jullie later zeker vertellen dat het niet is zoals we het op school leren. Vandaag hielpen Annemie en Evy en Jana ook mee in de centrale sterilisatie. Gisterennamiddag hadden we een gastspreker van Caritas Egypte bij ons in het college. Deze namiddag hebben we voor de tweede keer gewerkt aan de stageopdracht. Deze week zijn we s avond al eens gaan feloukvaren op de Nijl, fotos volgen. Morgen hebben we een vrije dag en gaan we een sociaal project bezoeken van de voddenrapers van Mokkatam. We zullen ook enkele plaatsen in oud Cairo bezoeken.
hallo, hallo, Intussen beginnen we het gewoon te worden, met ons minibusje s morgens richting leprozerie. Onze dappere, ietwat impulsieve chauffeur Ahmed doet zijn best om ons in de kortst mogelijke tijd ter plaatse te brengen (wat hem ook aardig lukt). We zijn daar meestal als eerste en we vliegen er meteen in. Onze patienten kennen ons al en zijn stipt ter plaatse (wat niet steeds van de plaatselijke verpleegsters kan gezegd worden). De verzorging is niet altijd evident, maar we doen ons best ! De verbanden zijn zeer gegeerd (die met een rood randje) bij de patienten (hierbij nogmaals onze dank voor de milde schenkers), deze worden als een persoonlijk bezit beschouwd en ze geven ze niet meer af! We beginnen ons ook beter verstaanbaar te maken (onze non-verbale communicatie gaat er straf op vooruit) en een paar Arabische woordjes zijn we intussen ook meester. Al bij al, ondanks enkele practische probleempjes (vooral darmkes) voelen we ons hier al heel goed thuis! We lopen midden op straat zoals de echte Egyptenaren en maken er geen probleem meer van om op een overvol kruispunt over te steken, alsof het niets is. Tja ..... Morgen meer, live van alle SAI nurses in Egypt.
Vandaag was onze tweede stagedag. We staan om 6uur op en vertrekken na ons ontbijt met de bus naar de leprozerie omdat we graag rond 8 uur wilen starten. Caroline en Nathalie en Annemie die bij de vrouwen staan, nemen de zorg op zich van een meisje van 15 dat 2 weken geleden een amputatie aan haar been onderging. De wonde is groot en er is een stukje necrose aan. Ze hebben vandaag de nog resterende draadjes verwijderd. Morgen komen ook de andere vrouwen naar het dispensarium om zich te laten verzorgen. Stijn, Evi en Myriam staan op de afdeling mannen 2. Stijn heeft vandaag een patient een douche kunnen geven. Evi en Myriam verzorgden naast de andere patienten een jongen van 14 jaar die van het naburige dorpje komt. Hij heeft 15 dagen geleden een metalen staaf op zijn voet gekregen en is 3 tenen verloren aan zijn voet. Hilde, Jana, Nathalie en Lut gingen vandaag van zaal naar zaal om de mannen van het centraal hospitaal te verzorgen. Er is ernorm veel wondzorg, van kleine wonden tot complexe wonden waar we eerst moeten overleggen hoe we de zorg gaan uitvoeren. De studenten zijn zeer enthousiast en werken met veel inzicht in de soms toch wel moeilijke omstandigheden. Straks wordt onze ploeg versterkt door Christine. Zij gaat vanaf morgen met ons mee naar de leprozerie. Vanavond gaan we nog eens naar het centrum en gaan we nog iets eten.
Vandaag was onste eerste stagedag!! We zijn heel vroeg vertrokken met de bus richting Abu Zaabal. We zijn er meteen goed ingevlogen. Jana, Hilde, nathalie Dullaers en Lut staan in het centrale deel bij de mannen. Stijn, Myriam en Evi staan bij mannen 2. Caroline en Nathalie Brackeva staan bij de vrouwen. Onze eerste dag is heel goed meegevallen en we hebben onze ogen al goed open getrokken!! We hebben vandaag vooral neuropatische wonden verzorgd maar het is nog zoeken hoe we het best werken met het juiste materiaal. De patienten waren heel enthousiast over ons werk en zijn zeer vriendelijk.
Vandaag was voor ons een vrije dag. Deze morgen zijn we om half 9 vertrokken voor een dagje cultuur. Onder leiding van onze Nederlandstalige gidse , bezochten we eerst de site van Saqquarah en de trappiramide. De zon scheen maar er was veel wind. Daarna gingen we binnenin de piramide van Teti en bezochten we ook een mastaba. Nadien maakten we met de hele groep een ritje door de woestijn met een kameel (zie foto). Na deze rit (met veel wind in ons haar en wat zand in onze mond) hebben we onze pic-nic opgegeten in een lokaal cafe. De toiletverhalen van daar vertellen we jullie later, en ze laten jullie ook de bijhorende foto eens zien . Met de bus reden we dan riching het plateau van Gizeh met de piramides van Cheops, Chefren en Mykerinos (zie foto) en de sfinx (zie foto). In een `papyrustempel` kregen we info over de productie en de kwaliteit van papyrus en een traditionele parfumerie hebben we van heel wat mooie flesjes en lekkere geuren genoten. Na ons avondeten zijn we terug naar het college gegaan.
Morgenvroeg vliegen we erin. De werkverdeling is gemaakt, en onze tassen met ons stagepak, ons materiaal... staan klaar. We zien het allemaal goed zitten maar we zijn toch wat gespannen... We laten jullie morgen iets weten over onze eerste stagedag.
Vandaag zijn we na ons ontbijt in het college vertrokken met de bus ruchting de leprozerie. We werden er met open armen ontvangen en kregen er een grote rondleiding van verschillende zusters, de patienten zijn zeer blij ons te zien, we waren allemaal onder de indruk van de verschillende grote verwondingen, zo hebben ze vorige week nog het been van een 15 jarig meisje geamputeerd. Verder zijn we daar het sociale centrum gaan bezoeken, dit was een soort schooltje met kinderen van leprapatienten. daar hebben we versjes en liedjes van de kinderen gehoord. omstreeks 12.45 uur keerden we na een helse rit in de bus terug naar het college, verkeersregels en voorangsregels zijn hier zeker niet van toepassing. Na het middag eten en een korte bespreking zijn we met zijn allen vertrokken voor een uitstapje naar cairo stad, dit deden we met de metro, ook een hele belevenis. daar hebben we dan iets gedronken en zijn we lekker gezond gaan eten in de mc donalds straks sluiten we de avond af met een drankje en een babbeltje em kruipen we na een drukke maar leuke dag onder de wol.
Wij zijn goed aangekomen in Cairo. Het is hier niet zo warm, ongeveer 20 graden en er is wat wind. We hebben ons al geistalleerd in onze kamers. We hebben eenvoudige kamers maar het is proper en we hebben onze eerste maaltijd in het college al achter de rug. Iedereen heeft hier zijn ogen al uitgekeken - alles is anders dan bij ons: het verkeer is chaotisch, de auto`s zijn meer dan versleten, het is hier heel druk en qua hygiene kan je het niet vergelijken met bij ons. Morgenvroeg staan ze om half 7 op om dan te ontbijten en om 7 vertrekken we voor een rondleiding naar het ziekenhuis.
Slaapwel en tot morgen. Stijn, Nathalie en Nathalie, Jana, Evy, Caroline, Hilde, Myriam, Lut en Annemie
De spaghettiavond van afgelopen zaterdag was een groot succes dankzij de vele mensen die een spaghetti kwamen eten en dankzij de 40 helpers van die avond! Op de foto's die zijn bijgevoegd zie je een paar sfeerbeelden van deze avond.
Met de opbrengst kochten we al om 1600 euro aan materiaal aan (nageltangen, zalven, windels, verbanden, naaldcontainers, instrumenten,...). In Egypte zelf zullen we nog om 2500 euro comfortmateriaal aankopen voor de patiënten.
Op deze foto zie je de deelnemers aan de stage / vrijwilligerswerk van onze school boven vlnr - Karolien Van Herrewegen, Lindsay Vermeersch, Stijn Catteeuw, Evy De Schrijver, Nathalie Dullaers, Jana Van Der Elst onder vlnr - Christine Marckx, Myriam Goethals, Lut Van De Vijver, Machteld Cousin, Hilde Redant, Nathalie Brackeva afwezig - Sofie Van Nieuwenhuyze
Op vrijdag 19 maart vertrekken wij - 7 laatstejaarsstudenten verpleegkunde, 2 leerkrachten en een oud-leerling van het Sint-Augustinusinstituut voor Verpleegkunde in Aalst voor een stage naar de leprozerie van AbuZaabal in Egypte. We worden er ondersteund door Annemie van de Damiaanactie/Chantiers Follerau.
Gedurende iets meer dan 2 weken zullen we leprapatiënten verzorgen in de leprozerie van AbuZaabal, op zo'n 30 km van de Egyptische hoofdstad Caïro.
Op vrijdag 2 april komt een groep met Belgische vrijwilligers aan - zij zullen in de leprozerie werken gedurende het paasverlof. Bij deze groep zijn ook 2 studenten en een oud-leerling van de school.
Op deze blog zullen we regelmatig een verslag uitbrengen van onze activiteiten en ervaringen. Als je ons volgt tijdens onze stage/vrijwilligerswerk, laat dan niet na om ons een berichtje te sturen!
Dag allemaal,
.
.
, bezochten we eerst de site van Saqquarah en de trappiramide.
.
De spaghettiavond van afgelopen zaterdag was een groot succes dankzij de vele mensen die een spaghetti kwamen eten en dankzij de 40 helpers van die avond! Op de foto's die zijn bijgevoegd zie je een paar sfeerbeelden van deze avond.
