Op een nacht, te begeleiden mijn eenzame, dat beloof ik een goede statische
Nacht, koud water, koele aarde beven vingers over de zachte, luchtgekoelde kamer blijkt dat er een hint van eenzaamheid, als in een oogwenk bevriezing lucht. Zachte muziek slepende oor met diepe, zachte ingetoetst, rustig in het hart van Lan gegooid magnetron uitbarstingen, mis je zo onverwachts, de zwakke, het deeg, warme ... ... Online chatten is slecht nieuws deze dagen, vrienden, herinneringen zij hadden gezien en gehoord, niet geloven wat er is gebeurd waar is. Stel je het verdriet van hun dierbaren getroffen kijken, mbt shoes het hart van de verwarde en zeer pijnlijk, de pijn van het leven is zo kwetsbaar, zo haast haast alles van deze pijn. Kan het niet helpen, maar het hart wrok, haat, hemel geen ogen, haat het lot van de vergankelijkheid. Tot in het extreme depressie, verdriet, frustratie en zucht samen Chung hart. De doden zijn verdwenen, kunnen worden overgelaten aan de woonkamer is eindeloos verdriet, en zijn (haar) verlangen en onvoltooide dragen de verantwoordelijkheid om elf. Worstelen met verdriet vooruit, dat vergt veel moed en doorzettingsvermogen.
Kwetsbare kwetsbaar het leven is immers, mbt schoen jeugdige verschijningen, vluchtige bederfelijke, er zijn te veel onvoorziene toeval, laat ons contact met de minder schade toebrengt. Komen en gaan, maar waarom doen we de zorg zo veel Red.Geliefd, de pijn ook, is verloren hadden ook te mooi, triest leven ook ... ... vulling van Subway, door kale zandduinen, heerlijke smaak van gras, gevallen bloemen, de ervaring van de liefde en verdriet van het leven zijn er geen spijt van? Opeens voelt op dit moment dat hij zo blij, is blij te leven. Denk na over wie zinken en decadent, hoe belachelijk hij is. Wat kostbaarder dan het leven, zolang leven, alle hoop hebben, is het niet? Voor mezelf, voor de liefde levend, levend te houden van hun mensen, mbt schoenen er zijn te veel redenen. Sad Log
Winterkou zoals gebruikelijk, fijne, heldere Yurou, rustig, slechts af en toe laat een vleugje melancholie, en het licht lezen, en ruisen van de kou. In feite is dit het seizoen voor mij,mbt de lente charmante, warme zomer en de herfst om te sterven na een lange elf, uiteindelijk ook weer bloeien in de winter een dikke eenvoudig bleek. Ik weet dat dit stuk bleek, niets terug te krijgen van de betekenis van het leven en verlies, de realiteit van het bestaan en het is zeldzaam met waardevolle: Meiling crème Aoxue alleen open, tjilpende vogels twitter desolate winterstop, mensen onrustig regen zacht stemming, sneeuwvlokken nog steeds het land een puur en wit, de wind wakker die slapen gevoelloosheid van de ziel ... ...
