s Avonds alleen door het donker, enkel gezelschap van die vertrouwde cadans.De wereld lijkt te slapen.De rivier meandert naast het padje en mijn gedachten dwalen af naar Eindhoven, drie weken geleden.Een enthousiaste stad, de zenuwachtige drukte bij de start, verkeersagenten die elegant autos leidden (net toreros !), uitgestoken kinderhandjes en flarden muziek.Genieten, maar ook afremmen: de man met de hamer niet in verleiding brengen en dan: het onbeschrijfelijk gevoel bij de finish
Drie weken later, geeft dit debuut me nog steeds vleugels en bij het lezen van jullie artikel begint het alvast terug te kriebelen.12 weken intensief toeleven naar Rotterdam?k Hoop dat jullie nog een plaatsje hebben voor een enthousiast (dream)teamlid!
