Ik ben Joke Quintens
Ik ben een vrouw en woon in Genk (België) en mijn beroep is creatieve katalysator@dwarsdenkers.
Ik ben geboren op 21/06/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: politiek, lezen, reizen, etentje.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
ROSKLEURIG
verhaaltjes met kleur
02-02-2012
Brief aan Elio uit Genk
Beste Elio,
Ik zend je mijn groeten uit Genk. Honderd jaar geleden nog een onooglijk dorp in de Kempen, nu de derde industriestad van Vlaanderen. Wij zijn daar fier op, maar soms maakt mij dat ook een beetje bang. Want was Charleroi, in jouw Henegouwen, ooit niet de eerste industriestad van Wallonië? Ik ben nochtans hoopvol, want jij bent er toch ook in geslaagd om van Bergen weer een aangename, toekomstgerichte stad te maken. Het kan.
Ik weet zeker dat de Genkenaren van jou gaan houden, Elio. Maar nog meer: jij gaat ook van Genk houden. Vooral omdat jij in Genk geboren had kunnen zijn. Had je vader gekozen om een beetje noordelijker in de Limburgse mijnen te werken, je was één van de onzen geweest. Want Genk is een stad van inwijkelingen. Honderd jaar geleden telden we amper enkele duizenden inwoners. Nu zijn we met 65.000. Uitgewaaierd van alle streken in Vlaanderen, Wallonië, heel Europa en verder. Polen, Italianen, Spanjaarden, Grieken, Portugezen, Slovenen, Hongaren, Russen, Turken, Marokkanen Ik verontschuldig me meteen voor de roots die ik vergeten ben. Zoveel verschillende wortels kunnen alleen maar sterke bomen opleveren.
Ja Elio, jij gaat van Genk houden. Want wij zijn allemaal een beetje Elio. Uit een mijnwerkersbroek geschoten en door hard werken het zelfs tot premier van dit prachtige België kunnen schoppen. Dat is de spirit. The Belgian Spirit. Daar houden wij ook van. Jij bent een voorbeeld voor onze jeugd, vanwaar hun vader of grootvaders ook afkomstig zijn. En dat beetje hoop en perspectief dat jij biedt hebben we nodig in Genk. Nergens in Vlaanderen is de jongerenwerkloosheid en leerachterstand zo groot. En dan komt een rolmodel zoals jij goed van pas. Ja, je kunt het wel maken als je afstamt van een immigrant. Ja, er is een toekomst voor je weggelegd ook al ben je opgegroeid in een mijnwerkershuisje met gestampte aarde als vloerbedekking. Ja, er is hoop voor je weggelegd als je samen met andere migrantenkinderen in de klas hebt gezeten en zoals iedereen hard studeert. Jij hebt het gemaakt, Elio. Proficiat. Blijf die boodschap van hoop uitdragen. En vooral het geloof dat je in een solidaire, rechtvaardige samenleving het recht hebt om alle kansen te krijgen en de plicht hebt om ze te grijpen.
Taalachterstand Elio. Je zult het wel kennen. Het is nog zoiets dat we gemeen hebben. Je kunt geen krant in Vlaanderen openslaan of jij wordt aangesproken op je slecht Nederlands. Dat kennen wij hier ook. Maar in de mijnen en de cités hebben wij geleerd dat taal in de eerste plaats een communicatiemiddel is en geen veredeld icoon waar je 20 jaar voor moet studeren. Hier hebben we er zelfs een taalvariant op gevonden: het algemeen cités. Je moet het maar eens opzoeken op Wikipedia. Het is het taaltje dat de mijnwerkers uitvonden om elkaar beneden te begrijpen en dat nu op een ongelooflijk creatieve manier gebruikt wordt door de jongeren in de cité. Zo communiceren wij met elkaar en verstaan wij elkaar. En daar gaat het toch om, nee? Hier in Genk weten we het zeker, Elio: het komt wel goed met je Nederlands.
En tenslotte, Elio: jij gaat zeker van Genk houden. Want Genk is het Little Italy van Vlaanderen. De meest zuiderse stad van het noorden. Meer dan 12.000 Genkenaren hebben Italiaanse roots. Enkelen onder hen hebben het ook ver geschopt. Rocco Granata en Martin Margiela om er maar twee te noemen. De harde supporterskern van KRC Genk heet niet voor niets Drughi Ultras, naar hun Italiaanse voorbeelden. En uit de kelen van alle Genkenaren klinkt iedere keer eensgezind: Forza Racing! Het doet me denken aan een anekdote van een vriend die met enkele Genkenaren in Italië was en één van hen vroeg: Hoe zeg je ciao in t Italiaans? Genk is een beetje Italië en ontvangt iedereen dan ook hartelijk en warmbloedig. Ook jou dus.
Elio, ik kan niet wachten tot je eens een bezoek brengt aan Genk. Je zult er warm, zuiders en openhartig ontvangen worden. Jij gaat de Genkenaren beter leren en kennen en de Genkenaren jou. Het resultaat? Door elkaar beter te leren kennen zullen we elkaar beter begrijpen en uiteindelijk ook respecteren. En dat is wat we nu meer dan ooit nodig hebben. Welkom in Genk, Elio.
Weg met de consultants. Daar zijn de procesbegeleiders
Weg met de consultants. Daar zijn de procesbegeleiders.
Een oproep tot analoog sharen.
Een beetje radicaal en rebels? Misschien, maar van Herman Konings mocht het. Want we betreden het tijdperk van de roos: ROSA.
Weg met de consultants. Daar zijn de procesbegeleiders past naadloos in ROSA. Het is Radicaal omdat consultants overboord mogen worden gegooid of zich tenminste moeten omscholen tot procesbegeleiders. Weg met de zogenaamde autoriteit. Iedereen kan mee aan het stuur zitten. Kiezen voor processen is ook kiezen voor openheid, beter nog: Openhartigheid. Wij willen kansen zien in plaats van problemen. We willen meer ja ens in plaats van ja maars. Het gaat ook over Samenhorigheid. Want we zoeken in groep naar oplossingen en ondernemen actie. Samen zijn we sterker en creatiever. En ja, het is ook Aanstekelijk. Om met 10 mensen 300 ideeën te bedenken, heb je aanstekelijke mensen nodig, een aanstekelijk proces en een aanstekelijke procesbegeleider.
Analoog sharen.
Redenen genoeg om het over analoog sharen te hebben. Vrij vertaald: het delen van ideeën in de échte wereld en daar liefst actie aan koppelen. Sharing is caring. Soft? Ik vind dat niet soft.
Samen ideeën zoeken voor een uitdaging of samen oplossingen zoeken voor een probleem en dit omzetten in actie, onder welke vorm dan ook, is een verhaal dat verschuift van problemen naar oplossingen, van analyse naar actie. Van praten naar doén.
Ik ken iemand die er al een half leven heeft opzitten met creatieve consultants en specialisten. Allemaal top in hun vak en heel creatief. Maar ook met de onhebbelijke gewoonte enkel overtuigd te zijn van hun eigen gelijk. Een brainstorm in veel reclamebureaus, tv-stations of andere creatieve hotspots is vaak geen proces om samen een goede oplossing te vinden, het is het moment waarop de haantjes strijden om hun idee er door te krijgen. Het is een strijd. Terwijl de beste ideeën net ontstaan als een groep open mensen samen alle kansdomeinen exploreert en zo mooie parels naar boven vist. Eerlijk gezegd: vaak zijn die ideeën stukken beter en zeker en vast meer gedragen dan die van het hanengevecht.
De beste ideeën zijn gedeelde ideeën omdat ze iedereen tot actie aanzetten.
Samen.
Laat me zo eens wat gedeelde ideeën geven die mijn verhaal illustreren.
Samen het mobiliteitsprobleem aanpakken.
Zelf heb ik samen met een groep werknemers van het industrieterrein Ravenshout de Ravenshoutbrigade opgericht om het mobiliteitsprobleem aan te pakken. Hieruit kwamen 6 concrete acties om de werknemers te sensibiliseren tot duurzame mobiliteit.
Samen aankopen, besparen en consumenten versterken.
Het samen aankopen van energie is een moderne vorm van de coöperatieve gedachte. Samen staan we sterker en kunnen we de vrije markt in ons voordeel laten werken. Ook de Voedselteams kopen samen verse producten aan bij lokale producenten en maken zo een duurzame landbouw mogelijk.
Samen iets veranderen in je buurt.
Buiten Gewone Buurt is een project van de Koning Boudewijn Stichting waarbij buurtbewoners die iets mét de buurt willen realiseren gesteund worden. Wij bouwen een wijk is dan weer een Nederlands project waarbij de inwoners van een wijk een wijkbudget krijgen om samen iets te veranderen. Dit project bestaat nu ook in Gent.
Samen reizen en plekken delen.
Met couchsurfing kun je bij meer dan 2 miljoen mensen in heel de wereld gratis overnachten. Samen vormen zij het grootste hotel ter wereld. Met Taxistop en aanverwanten kun je dan weer goedkoop reizen en nieuwe mensen ontmoeten.
Samen de wereld verbeteren en duurzame keuzes maken.
Ecoteams zijn groepen van mensen die in een aangename sfeer milieuvriendelijker willen leven. In Klimaatwijken wekken de mensen van een wijk samen duurzame energie op en besparen ze energie. Liefde in de stad is een Nederlands idee waarbij kunstenaars de mensen uitdagen om beter met elkaar om te gaan.
Samen in vraag stellen, protesteren en streken uithalen.
Carrotmob organiseert de omgekeerde boycot. In plaats van winkels aan te klagen of te negeren, kopen consumenten hun producten massaal aan bij een bepaalde winkel. De eigenaar belooft dan om zijn winkel groener te maken met de extra winst. Wonder haalt dan weer streken uit voor een betere wereld, zoals Sinterklaassnoepjes leggen in de schoenen aan een moskee.
Samen andere systemen opzetten.
Met een complementaire munt worden alternatieve betaalmogelijkheden opgezet om de economie te veranderen. Met crowdsourcing zet je de massa aan het denken of zelfs aan het schrijven van een boek zoals Wij weten meer dan ik.
Het is slechts een greep uit de talrijke initiatieven die mensen wereldwijd nemen om samen goede ideeën te bedenken en projecten te realiseren.
Procesbegeleider: een job met een toekomst.
Een consultant, of in mooi Nederlands adviseur, is iemand die zijn of haar kennis ter beschikking stelt van een organisatie, een bedrijf, een politicus of een partij. Adviseurs zijn de bollebozen van deze wereld. Per definitie is het ook altijd een verhaal van boven naar beneden. De alwetende consultant laat zijn of haar licht schijnen over de wereld en de wereld aanvaardt het of negeert het.
Maar is die wereld nog wel onze wereld?
Nee. Deze wereld is Radicaal, Openhartig, Samenhorig en werkt Aanstekelijk.
Ik pleit dan ook voor minder consultants en meer procesbegeleiders. Want een procesbegeleider vertrekt van een wit blad en vult het samen in met vele mensen. De hele wereld laat dus haar licht schijnen. Het is een proces van beneden naar boven. Een verhaal van participatie en dus ook van emancipatie. Een verhaal van samen.
Ik ben er rotsvast van overtuigd dat veel mensen samen meer kunnen bereiken dan ieder voor zich. Iedereen is creatief. Kwestie van het eruit te krijgen. En dan komen de procesbegeleiders op de proppen. Niet om te zeggen hoe het moet en wat het resultaat zal zijn. Nee, om te begeleiden tot de beste ideeën naar boven drijven die gedragen worden door een zee van mensen.
