Inhoud blog
  • Afscheidsviering Rik Palmans
  • Dankviering
  • Na de viering
  • De vormselviering
  • de grote vormseldag
  • Vormselviering 4 mei
  • Repetitie voor het vormsel
  • Catechese-jongeren op pad voor Broederlijk Delen
  • Ouderavond vormselcatechese
  • Vormelingen krijgen hun kruisje
  • Ontbijtbuffet ten voordele van Broederlijk Delen
  • De vormelingen steken de handen uit de mouwen
  • Voor de vormelingen: we krijgen ons kruisje.
  • Eerste instapviering eerste communie
  • Een avond met de ouders van de vormelingen
  • Foto's van de ouderavond
  • Nog meer foto's van ons weekend
  • Agenda van de catechese - voorjaar 2008
  • De twaalf verspieders
  • De tien woorden
  • Door de rietzee
  • De uittocht uit Egypte
  • Het land onder de regenboog
  • Op weekend - bekijk ook de foto's
  • foto's catechesebijeenkomst oktober 2007
  • Het brandende braambos
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per week
  • 19/05-25/05 2008
  • 12/05-18/05 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 14/01-20/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 22/10-28/10 2007
  • 26/09-02/10 2005
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    Catechese Rooierheide

    15-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Door de rietzee
    Klik op de afbeelding om de link te volgen








    Toen zijn de Israëlieten vertrokken.

    De farao zag dat hij geen slaven meer had om de stenen te bakken voor de bouwwerken.

    ‘Ik had ze nooit mogen laten gaan’ zei hij hardleers, en met zijn leger trok hij, alsof er niets gebeurd was, achter het volk aan om het terug te halen.

    De Israëlieten aan de Rietzee zagen in de verte een grote stofwolk naderen. Ze wisten: dat zijn de paarden en de wagens, de ruiters en de soldaten van de farao, gewapend met speren en zwaarden. Zelf hadden ze niets, alleen maar een riem om hun middel en een stok in de hand. Ze zaten als ratten in de val. Achter hen de vijand, voor hen het water, ze konden geen kant op. ‘Waren er geen graven genoeg in Egypte, Mozes, dat we hier in de woestijn moeten sterven? We hadden je nog gewaarschuwd, liever slaaf in Egypte dan sterven in de woestijn.’

    Slaven waren ze geweest. In Egypte gevangen. Even dachten ze vrij te zijn, nu zijn ze wéér gevangen. Ze kunnen niet terug en ze kunnen ook niet verder. God nog aan toe!

    ‘Mozes, zeg aan de Israëlieten dat ze moeten voorttrekken’

    ‘Mozes, hef je staf op en strek je hand uit over de zee’

    Mozes deed het en zie: een sterke oostenwind –de adem van God- stak op en dreef het water westwaarts. Ineens was er een pad, zomaar, op het droge. Ze konden naar de overkant.

    En toen ze daar veilig waren aangekomen en de farao nog maar halverwege het pad was met zijn wagens en paarden, zijn ruiters en soldaten, ging de wind plotseling liggen, het water vloeide terug en geheel Egyptes legermacht werd verzwolgen door de golven, niets bleef ervan over.
    Mozes en de Israëlieten zongen een vrijheidslied:

                Loof de Heer, want hij is hoogverheven

                Het paard en zijn ruiter stortte hij in zee.

     

    En Mirjam, Mozes’ zus, sloeg op de tamboerijn, danste en zong

    Loof de Heer, want hij is hoogverheven

                Het paard en zijn ruiter stortte hij in zee.

     

    Tekst: naar Nico ter Linden: Het land onder de regenboog

    Illustratie: Carme Solé Vendrell uit De bijbel en zijn verhalen.

    15-01-2008 om 09:27 geschreven door Denise


    10-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De uittocht uit Egypte
    Klik op de afbeelding om de link te volgen








    De farao kon een glimlach niet onderdrukken. Er stonden twee vreemdelingen voor zijn troon, gezanten van de slaven in Egypte. Ze kwamen hem even vertellen dat hun God wilde dat hij hen zou laten gaan! Te dwaas voor woorden.

    ‘Heer koning’ zeiden Mozes en Aäron, ‘zo zegt de Heer, de God van Israël: Laat mijn volk gaan.’

    ‘ik ken jullie god niet’ zei farao.

    Voordat ze het wisten stond Mozes en Aäron terug buiten. En de farao werd voor de slaven nog wreder dan voordien.

    Op een tweede aandringen ging farao evenmin in. Toen zond God tien plagen over Egypte: krokodillen, het water van de Nijl veranderde in een vieze poel, een kikvorsenplaag, een muggenplaag, steekvliegen, veepest, de mensen kregen zweren, hagel en bliksem teisterden het land, geiten en schapen vielen dood op het land, bomen werden geveld….er kwam een sprinkhanenplaag die het laatste groen blaadje opaten. Tot overmaat van ramp zouden alle eerstgeboren Egyptische jongetjes gedood worden.

    Toen farao dat allemaal zag zei hij: ‘jullie mogen vertrekken, alleen jullie kleinvee en jullie runderen mogen jullie meenemen’

    ‘Maak je klaar voor het vertrek’ zei Mozes tegen het volk ‘Dit wordt een nacht anders dan de andere nachten’

    ‘Vannacht gaat het gebeuren, Aäron’ zei Mozes. ‘laat elk gezin een lam slachten en het bloed aan de deurposten en de bovendorpel van het huis strijken. Dan weet de engel van de dood dat hij aan dit huis moet voorbijgaan. Iedereen moet klaar zijn voor het vertrek, met een riem om het middel, zodat je niet over je mantel struikelt, met schoenen aan de voeten en een stok in de hand. Er is geen tijd om het brood te laten rijzen: zonder gist, ongezuurd nemen wij het deeg mee voor onderweg’.

    Die nacht trok de engel van de dood door Egypte, alle eerstgeborenen van Egypte stierven, aan de huizen van de Israëlieten ging hij voorbij.

    ‘laat dat volk in hemelsnaam gaan’ jammerde farao. Ze kregen nog geld op de koop toe mee. ‘ga’ zei de farao ‘ga’

    De deuren van de hutten en huizen gingen open en één voor één kwamen ze naar buiten. Het werd een bonte stoet van mensen en dieren die de uittocht aanvatten.

    ’s Nachts trok een vurige gloed voor hen uit, overdag wees een wolk de weg.

     

    Tekst: naar Nico ter Linden: Het land onder de regenboog

    Illustratie: Carme Solé Vendrell uit De bijbel en zijn verhalen.

    10-01-2008 om 11:13 geschreven door Denise


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het land onder de regenboog
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

    Het water kwam bij het schip. Veertig dagen en veertig nachten viel de regen bij bakken uit de hemel, de rivieren traden buiten hun oever, de zeeën overspoelden het land. Noach bracht de dieren in de ark, twee aan twee: de mug en de olifant, de schildpad en de haas, de giraffe en de papegaai, de ooievaar, de leeuw en het lam, de krekel en de mier. Alleen de vissen niet, die zaten wel goed.

    Ten slotte ging hij ook zelf aan boord, met zijn vrouw en met zijn drie zonen en hun vrouwen. God sloot de deur achter hen toe.

    Honderdvijftig dagen dobberde Noach met zijn drijvende dierentuin over de wateren. Toen werd het lente en God vond dat het genoeg geweest was. De golven gingen liggen , de wateren bedaarden, de vloed nam af en de ark kwam tot rust op de hoogste berg van de wereld.

    Noach opende het venster en stuurde een raaf op verkenning uit. Het dier bleef driftig heen en weer vliegen, Noach werd er niet veel wijzer van.

    Na zeven dagen zond hij een duif uit, maar overal was nog water, nergens vond het dier een tak om op te zitten. Moe van het vliegen keerde hij terug in de ark.

    Na nog eens zeven dagen liet hij de duif weer uitvliegen, en zie, die avond kwam de vogel teruggevlogen met een olijfblad in zijn snavel. ‘er is ergens een stukje paradijs’ zei Noach tegen zijn vrouw.

    Weer wachtte hij zeven dagen. Voor de derde maal liet hij de duif uitvliegen. Die avond keerde de duif niet terug, de aarde was drooggevallen.

    Noach verliet de ark, samen met zijn familie en samen met de dieren.

    Het eerste wat hij deed was een altaar bouwen om een brandoffer te brengen en God te danken voor hun redding.

    God rook de geur van het offer, hij rook dat het goed was.

    ‘Ik maak een nieuw begin’ zei God  ‘Nooit zal ik meer een zondvloed de gehele aarde laten bedekken. Als teken daarvan, Noach, geef ik jullie een regenboog. Wanneer de zon door een donkere wolk dreigt te worden verduisterd, hef dan je ogen ten hemel op, daar zul je de regenboog zien staan, met beide armen uitgestrekt naar de aarde. Weet dan dat ik aan jullie denk en dat ik je draag’.

    Hoog boven Noachs hoofd welfde zich een boog van zevenvoudig licht, zo wijd als de wereld.

     

    Tekst: naar Nico ter Linden: Het land onder de regenboog

    Illustratie: Carme Solé Vendrell uit De bijbel en zijn verhalen.

    10-01-2008 om 09:14 geschreven door Denise


    08-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weekend - bekijk ook de foto's

    Van vrijdag 4 tot en met 6 januari 2008 gingen we met 24 vormelingen op weekend in De Kalei in Dilsen.

    Het werden drie intense en goedgevulde dagen vol verhalen, spelen, sessies, dans en zang.

    We verbleven er in het land onder de regenboog en trokken met Mozes mee uit het slavenhuis Egypte naar het Beloofde land.

    We ondervonden aan de lijve wat het is om erbij te horen, een naam te hebben, iemand te zijn.

    We leerden wat vooroordelen zijn, en hoe ze grenzen tussen mensen trekken.

    We leerden de tien woorden kennen, van God gekregen, we leerden ze kennen als een weg naar een gelukkig leven.

    Voor het slapengaan praatten we even met onze coach, we evalueerden samen de dag, we konden kwijt wat ons niet goed ging.

    In de keuken waren onze kokkies actief…… en lekker dat het was!

    Zelfs de jonge kinderen van de catechisten samen met hun begeleider verrasten ons tijdens ‘het in donker spel’ met een ‘extra bonus’ … maar toch haalde elk groepje hun schat binnen.

    Zeven enthousiaste catechisten tekenden voor het op-wieltjes-lopen van dit weekend.

    De Kalei en het domein erom heen: prachtig gewoon, zelfs de regen hield ons niet tegen om ook buiten wat activiteiten te doen.

    Bedankt aan allen voor het lukken van dit weekend ‘In het land onder de regenboog’

     

     

    Jaja, bekijk hier de foto’s Laughing

     

    http://cid-c9951ca0094bf5a9.spaces.live.com/photos/cns!C9951CA0094BF5A9!129/

    08-01-2008 om 00:00 geschreven door Denise


    22-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto's catechesebijeenkomst oktober 2007

    Iemand roept mij!

    Op zaterdag 20 oktober kwamen de jongeren van de catechese voor een tweede maal samen.

    'Iemand roept mij!' was het thema.

    Na het verhaal van de roeping van David gingen we aan de slag met allerlei opdrachten die allemaal met roepen, geroepen worden, een naam hebben .... te maken hebben.

    Op het einde schreven we allen onze naam in ons Kring-teken.

    Bekijk de foto's hier:
    http://cid-c9951ca0094bf5a9.spaces.live.com/photos/cns!C9951CA0094BF5A9!112/

    22-10-2007 om 15:55 geschreven door Denise


    27-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het brandende braambos
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

    Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

    Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

    Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

    Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

    Lees dit in het volgende bericht hieronder!

    27-09-2005 om 16:32 geschreven door Denise




    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs