beste lezer, welkom op mijn rommelmarkt. dit stukje cyberspace is exclusief gewijd aan mijn losse / vaste / onaffe en merkwaardige ideetjes. of u nu wilt of niet, op dit moment sta je op private grond...
mijn plan is om stukjes bij beetje een lijstje / verzamelinkje te maken van alles wat er door mijn hoofd gaat. een kladboekje, zo je wil... met als verschil dat de meeste klad- en kribbelboekjes strikt geheim blijven. maar ik wil lucht en licht geven aan die hersenspinseltjes. misschien haal je er ook iets uit. of leg je er iets naast...
krabbels en kribbels / rommelmarkt in mijn hoofd verdwaalde wegwijzers naar ergens anders / drang om (op) te scheppen / behoefte om te laten weten...
05-11-2008
obama
in dit hele kleine stukje niemandsland, waar ik aarzelend met mijn vlag sta te zwaaien, wil ik een stem laten klinken voor obama. niet uit een raciaal standpunt, al zou het zijn dat hij president wordt omdat hij zwart is. niet uit een sociaal standpunt. vele socialisten moeten het sociale aspect van hun beleid ver zoeken. niet uit een idealistisch standpunt, alsof het anders moest zijn.
ik ben voor obama, omdat hij, op zijn minst, een signaal stuurt. dat er mensen zijn die anders willen, breder, mooier, liever, concreter, vrijer, warmer, meer samen dan alleen, meer voor dan tegen, meer dichtbij dan veraf.
ik heb geen flauw benul van het effect van zijn presidentschap. noch weet ik of hij doet wat hij zegt, of hij waar maakt wat hij wil. ook weet ik niet of hij kan doen wat hij droomt, of hij mag realiseren wat hij wil veranderen.
verschillende scenario's liggen klaar op mijn bureau: 1. hij wordt door een of andere wapengekke amerikaan met xenofobe trekjes (welke andere?) overhoop geschoten op zijn eerste beste optreden in publiek. ik voorspel in dat geval flitsende docu's over vermeende banden van de dader met de cia, nsa, de olie- of wapenlobby, noem maar op... 2. hij wordt monddood gemaakt door een overwegend republikijnse senaat. vertragingspolitiek, veto's, kleine lettertjes en clausules bovenop clausules verhinderen hem om werkelijk tot actie te komen. 3. hij is zelf zo dom om zich, als blijk van goodwill, te omringen met enkele oudgedienden uit de bush administratie. je weet wat koudvuur op een been doet? exact... 4. hij blaast warm en koud en wil binenn 4 jaar zijn postje verzilveren, en daar hoort een drastische politiek niet bij... 5. misschien, en wel heel misschien, geen van deze bovenstaande... misschien neemt en krijgt hij de kans 'to put his money were his mouth is'... misschien maakt hij het waar: ommekeer, verandering, evolutie... misschien krijgt hij het voor elkaar om zijn charisma te laten werken en zo voor het eerst sinds lang iets goeds te doen met dt onpraktische ovalen bureautje van hem... misschien ga ik dan binenn een jaar of 10 eens kijken, ginds, of al dat wachten en zuchten aan mijn bureautje iets opgeleverd heeft...
alle gekheid op een stokje. er is nog niks veranderd. alles is nog zoals het was. maar dat een amerikaan zijn stem laat klinken voor verandering, is op zijn minst een zucht van voorlopige verlichting waard...
les voix perdues zingt één maal in thema! in de kapel van de neerlandwijk duiken ze onder in het turbulente verleden dat de meeste onder jullie kennen als:
expo58
en ze doen dat in stijl: van kop tot teen onder de gel en de brilliantine komt dat zien, komt dat zien...
ondertussen is lieze een maand oud. terwijl ik dit zo luchtig opschrijf, besef ik hoe de tijd vliegt. ik sta bij wijze van spreken nog met 1 been in de kraamkliniek, en zonder dat je het doorhebt, is dat kleine wezentje stiekem een maand ouder geworden. en je ziet het, hoor. gegroeid, de plooien uit haar gezichtje en buikje, dikker, gezond en wel.
thuis gaat alles traag en zoekend. ik had veel plannen voor de vakantie, om tijdens de slaapjes van de baby te doen, enzo. maar in praktijk komt er niet zoveel van. een middagslaapje is een onmisbaar moment van de dag, maar zo tikken de laatste vakantiedagen snel weg. volgende week sta ik weer voor de klas, al moet ik mijn energie en inspiratie nog even uit hoeken en kieren bij elkaar vegen.
kristien zoekt haar weg in dit nieuwe moederschap. met vallen en opstaan. het is niet makkelijk om je professionele carrière en je nieuwe moederschap te combineren, 2 belangrijke aspecten die nieuw en onzeker aanvoelen. ik steun haar zo goed als ik kan, maar ik kan geen zelfvertrouwen of gerust gevoel overtanken tot bij haar. dat moet ze zelf doen. ondertussen probeer ik een zo harmonieus mogelijke omgeving te scheppen waarin ze kan zoeken en vinden.
een herkenbaar verhaal voor alle moeders en vaders. maar o zo nieuw wanneer je de eerste keer je verantwoordelijkheid neemt voor een hulpeloos wezentje zoals lieze.
je had het misschien links of rechts al horen waaien:
vane is op dit moment bezig zijn muzikale exploten voor het nageslacht te vereeuwigen en heeft daarvoor al ettelijke uurtjes in de opnamestudio versleten.
vane heeft echter ook een stevige live reputatie te verdedigen.
daarom zal op 27 september aanstaande in gc t heilaar te beerse een heuse live registratie van een vane concert plaats vinden. "record & play", zo hebben we dit evenement gedoopt, een poging om de unieke sfeer tijdens een vane concert als kers op de taart aan het weldra te verwachten blinkende cd schijfje te kunnen toevertrouwen.
ook jij kan er bij zijn door simpelweg je tickets on line te reserveren. www.vane.be
... van boven de kleinste kast tot beneden het diepste putteke kelder is gekuist. af en aan gereden met overtollig gerief, klaar voor het recyclage park. bezorgd toegekeken hoe een bolle buik een emmer zeepsop naar boven zeult. zeemvellen, dweilen en stofvodden. mr. proper, st.-marc. marseillezeep. geur van dennen, maritime en exotische bloemen vullen het huis. zeepbellen vliegen door mijn vermoeide kop...
het voorlopig toppunt (durf ik het zo te noemen?) is een staaltje nestdrang ten top: bart, zet u even neer, ik zal je haar knippen. ik blink even met mijn ogen, samson en delilahgewijs flitsen mij alle mogelijke rampscenario's door de geest. maar wat doe je, tegenover en hoogzwangere vrouw met knipdrang? zitten en zwijgen. en kijken hoe de lokken neerdwarrelen als bladeren in de herst...
ik kijk in de spiegel. ik zucht. zij meet cm ontsluiting, ik meet cm haarinkorting. het voelt een beetje wrang om te winnen... wanneer komt die potverdekselse baby er nu uit??!! ...
getekend met kleine oogjes en slaaprimpeltjes zitten we samen in het salon. kristien op een gummi bal en ik, ik zit in de zetel, de zijlijn, de reservebank. het is ontieglijk vroeg ofwel zeer laat, maar de wereld is stil en donker. alsof de straten plaats maken voor dit wachten. alsof de zon even plaats ruimt voor dit ingespannen werken aan geboorte. ik kijk me een breuk op haar zoekende ogen. doe ik dit goed? volg ik mijn natuur of volg ik één van de vele muzes, die een trits kinderen op de wereld hebben geschopt? ik kijk en zwijg. en omdat er niks anders te zeggen is, zeg ik: ik ben hier. ik zie je graag. ik blijf hier... tussen twee fronsen en zuchten heen glimlacht kristien. even flitst de zegkracht van ons samenzijn haarscherp door de lucht en zindert tussen ons. 1 glimlach, 2 paar kruisende ogen, 1 strijd.
een uur later lig ik weer in bed en zit kristien beneden, in het salon, op een gummi bal. op de televisie herhalen ze zich te pletter. maar het leidt af. voor de zoveelste keer kijkt kristien naar het defilé ter gelegenheid van de nationale feestdag. ons kind zal geen écht belgje zijn. 't is niet voor vandaag. morgen misschien beter. morgen misschien een geboorte.
in het donkere van de nacht zucht kristien. en ze verbijt de tijd. en zucht...
... en kristien werd ronder en ronder. ondertussen heeft ze, zo'n 3 weken voor de bevallingsdatum, reeds drie cm opening op een volledig ingedaald kindje. wat voor de leek wil zeggen: pakken maken en stand by zijn! alles gaat hier dan ook gezapig naar de laatste dagen toe: doopsuiker in pakjes sorteren, kaartje met de drukker arrangeren, afspraken maken voor onze twee zonen om een tijdje te kunnen gaan logeren (zijn jullie vrij, moeke en vake?)...
maar het hectische leven van bart, uw ondergeschikte, zou niet compleet zijn als in deze cruciale dagen ook nog een boel werk wacht: ik ben keihard cursus aan 't schrijven (bouwpeters; wil je weten wat dat is, mail me), schilder en heel huis van bejaarde (oei, dat horen ze niet graag) vrienden en probeer mijn maagontsteking te sussen.
ondertussen is ook de mallenmolentrein weer aan 't rollen, viviane (zie vorige posts) is in actie geschoten en ik probeer de juiste info op de juiste plaatsen te krijgen... komt dat zien, komt dat zien...
o ja, voor ik het vergeet: op 11 juli, rond een uur of 8 in de ongetwijfeld mooie avond; verzamelen geblazen op parkmuzaiek te zoersel (park, gratis). vane swingt en zingt samen met peter koelewijn (je weet wel, die van kom van dat dak af)...
niet zelden zien wij allen, beste blogverslinderaar, dat angst een wezenlijk deel van ons bestaan uitmaakt. voor sommigen en groot deel, anderen minder. maar zo heel af en toe dient andermans angst ook ter amusement van de medemens, zoals onderstaande fobieën duidelijk maken... (voor de volledige lijst: mail me...)
androfobie - angst voor mannen.
anemofobie - angst om lucht in te slikken.
arachibutyrofobie - angst voor pindakaas die aan het gehemelte blijft plakken.
coulrofobie - angst voor clowns.
eibofobie - angst voor palindromen.
gynefobie - angst voor vrouwen (zie ook: venustrafobia).
hippopotomonstrosesquippedaliofobie - angst voor lange woorden.
nephofobie - angst voor wolken.
philemafobie of Philematofobie - angst om te zoenen of gezoend te worden.
philofobie - angst om verliefd te zijn of te worden.
phobofobie of phobofobia - fobie-fobie, angst voor fobieën.
twee vrouwen spelen op zondagmorgen een partijtje golf. op zeker moment slaat de ene vrouw de bal behoorlijk uit de richting. het is zelfs zo erg dat ze enkele tientallen meters verder een man raakt. vlug springen ze beiden in het golfkarretje om te zien hoe erg het eigenlijk is. aangekomen bij de man zien ze hem kreunend met zijn twee handen tussen zijn benen tastend. zij vliegt in actie: ze doet de man zijn broek los, schiet met haar handen in
zijn slip en begint zachtjes de man zijn ballen te masseren.
de man kalmeert een beetje, de vrouw vraagt: "helpt dit een beetje?"
"ja", zegt de man, "het is heel fijn, maar mijn duim doet nog altijd
Ik ben bart pilate
Ik ben een man en woon in antwerpen (belgie) en mijn beroep is leraar deeltijds onderwijs.
Ik ben geboren op 18/02/1972 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zingen / podium / lesgeven / computer / muziekjes / mijn gezin.
www.vane.be
www.lesvoixperdues.be
www.klankkamer.be
bart pilate op facebook
in dit hele kleine stukje niemandsland, waar ik aarzelend met mijn vlag sta te zwaaien, wil ik een stem laten klinken voor obama. niet uit een raciaal standpunt, al zou het zijn dat hij president wordt omdat hij zwart is. niet uit een sociaal standpunt. vele socialisten moeten het sociale aspect van hun beleid ver zoeken. niet uit een idealistisch standpunt, alsof het anders moest zijn.
de herfst licht me steeds minder
