Thuis, bij mij thuis

Was de dreef zo groen, zo zacht

Hij leidde naar mijn moeder

Ons huis, thuis

Was zo eenzaam mooi

Een teer eiland

Van voorbijgaande tijd en drijvende wolken

Als kind heb ik gedacht

Er komt nooit een einde aan deze pracht

Maar toen kwam duistere kracht

Striemende regen en brekende wind

En nu alleen weet ik nog

Dat niemand als mijn moeder

Me zo echt heeft bemind

.

Ben ik welkom in je dromen,
mag ik mee met jouw op reis ?
Naar een land van duizend sprookjes,
naar een hemels paradijs.
Waar de leugens verleden tijd zijn,
en bedrog niet meer bestaat.
Waar alleen nog trouwe liefde,
in het hart geschreven staat.
Ik zou alles willen geven,
als ik mee mocht gaan met jou,
neem me mee, onder je vleugels,
morgenvroeg, voor dag en dauw...

Onbekend