.
Muziek is als een troostende hand.
De emotie die je nooit eerder hebt gevoeld.
Het is de klank die je raakt,
Of misschien het woord.

De woorden zijn onze emoties.
Alsof je helemaal alleen op de wereld leeft.
Je voelt de pijn die hij heeft,
En muziek is als een medicijn.

Muziek is hard of zacht,
Het zorgt ervoor dat je lacht.
Het is voor wit en zwart,
De beat die klopt op het ritme van je hart.

Iedere leeftijd  heeft zijn dwaasheden.
evenals iedere jaargetijde haar eigen bloemen.

Samen met vrienden en familie vierde wij
Maria haar 60st verjaardag...

Zeg gedag tegen het verleden
geef een lach ga naar het heden
laat alles gaan ga mee
laat geen traan heb geen heimwee
we leven nu wees blij leef alles is nu voorbij

Onbekend


.

Liefste Moeke!
Niet alleen op moederdag
maar iedere dag van het jaar
ben jij in onze gedachten.

.

.

De zon breekt zachtjes door de wolken heen
Verwarmt de koude wereld van steen
De zon gaat zachtjes schijnen
En laat al m'n zorgen verdwijnen

De lente komt eraan
En de temperatuur gaat omhoog
De tijd lijkt stil te staan
Terwijl ze eerst nog zo snel bewoog

Ze is er misschien nog niet
Maar in mijn gedachten leeft ze al
Misschien is er nog niemand die het ziet
Maar in mijn dromen bestaat ze al

De heerlijk' warme zon
Met haar warme stralen
Komt van waar het begon
De zomer naar voren halen

Eef Kudos

.

.



.

.





.

.

Ga jij maar lekker slapen
doe je oogjes maar dicht
dan zal ik over je waken
als jij daar vredig ligt

Ga jij maar lekker slapen
heel veilig is de nacht
want ik zal over je waken
dus droom maar heerlijk zacht

.
Behoedzaam, om geen bloemetje te vertrappen,
plaatste ik mijn voeten neer.
Het veld waar ik over stapte,
was oneindig, het had geen einde meer.

Ik werd verdwaasd door de heerlijke geuren,
overdonderd door de prachtige kleuren.
Toch, nog, zocht ik naar de horizon,
die ik ginder verwachten kon.

Diep in mij het geloof dat achter die lijn
alles, maar dan ook alles zou beter zijn.
Dus, zwevend met die gedachte,
liet ik alles achter mij versmachten.

Ik bande bewust elke herinnering,
voelde ze als een belemmering.
Dus keerde ik niet een keer meer om,
verder moest ik, naar de horizon.

Het duurde lang, dagen lang
Ik werd nerveus en bang
Tot ik pas begreep dat het nooit kon
het bereiken van de horizon.

.

Hier zwijg ik even
mijn woorden zijn zo broos
elke letter die ik schrijf
is o zo zinloos

schrift te loos
ben ik
leeg en moe
van buiten
maar ook naar binnen toe

majumau

Jij bent degene waarbij ik mijn hartje kan luchten...
Jij bent degene die de mij echt aanvoelt...
Jij bent degene die niet om mijn verhalen zal zuchten...
Ja jij bent degene die echt weet wat ik bedoel

.

31 -12- 2012

.

Peinzend kijk ik uit mijn venster,
En zie de wereld als in rouw.
Kale bomen, nergens bloemen,
En de lucht is dicht en grauw.

Maar uit grijze wolkenvelden,
Vallen vlokken naar benee,
Brengen als uit 'n sprookjeswereld,
Licht en vrede met zich mee.

Langzaam gaat het al verdwijnen,
Als door een wonder toegedekt;
Zie,hoe 't witte, donzen sneeuwkleed,
Het duister aan het oog onttrekt.

Peinzend kijk ik uit mijn venster,
Naar die wereld van de schijn.
Mocht het, denk ik, eens op aarde,
Voorgoed zo licht en vredig zijn.

.Geniet van wat je ziet,
al ben je droevig al heb je verdriet.
Je bent sterker dan je denkt,
kijk om je heen,
Zie wat mooi is zie wat leeft.
Zie dat iemand om je geeft

Hoe zacht ruist de wind
door de roestig , bruine bladeren
van de grote statige eik
terwijl ik stil tuur over
het water dat met kabbelende bewegingen
zich tegen de oeverwand vlijt
en denk aan de tijden die zich
steeds opnieuw in mijn gedachten
een fluisterend geheel vormen
terwijl de wind zich zachtjes
gelijk een strelend deken
over het land voort beweegt
en mij uit mijn gedachten
weer tot de realiteit brengt
op een zachte herfstdag .