Ga jij maar lekker slapen
doe je oogjes maar dicht
dan zal ik over je waken
als jij daar vredig ligt

Ga jij maar lekker slapen
heel veilig is de nacht
want ik zal over je waken
dus droom maar heerlijk zacht

.
Behoedzaam, om geen bloemetje te vertrappen,
plaatste ik mijn voeten neer.
Het veld waar ik over stapte,
was oneindig, het had geen einde meer.

Ik werd verdwaasd door de heerlijke geuren,
overdonderd door de prachtige kleuren.
Toch, nog, zocht ik naar de horizon,
die ik ginder verwachten kon.

Diep in mij het geloof dat achter die lijn
alles, maar dan ook alles zou beter zijn.
Dus, zwevend met die gedachte,
liet ik alles achter mij versmachten.

Ik bande bewust elke herinnering,
voelde ze als een belemmering.
Dus keerde ik niet een keer meer om,
verder moest ik, naar de horizon.

Het duurde lang, dagen lang
Ik werd nerveus en bang
Tot ik pas begreep dat het nooit kon
het bereiken van de horizon.

.

Hier zwijg ik even
mijn woorden zijn zo broos
elke letter die ik schrijf
is o zo zinloos

schrift te loos
ben ik
leeg en moe
van buiten
maar ook naar binnen toe

majumau

Jij bent degene waarbij ik mijn hartje kan luchten...
Jij bent degene die de mij echt aanvoelt...
Jij bent degene die niet om mijn verhalen zal zuchten...
Ja jij bent degene die echt weet wat ik bedoel

.

31 -12- 2012

.

Peinzend kijk ik uit mijn venster,
En zie de wereld als in rouw.
Kale bomen, nergens bloemen,
En de lucht is dicht en grauw.

Maar uit grijze wolkenvelden,
Vallen vlokken naar benee,
Brengen als uit 'n sprookjeswereld,
Licht en vrede met zich mee.

Langzaam gaat het al verdwijnen,
Als door een wonder toegedekt;
Zie,hoe 't witte, donzen sneeuwkleed,
Het duister aan het oog onttrekt.

Peinzend kijk ik uit mijn venster,
Naar die wereld van de schijn.
Mocht het, denk ik, eens op aarde,
Voorgoed zo licht en vredig zijn.

.Geniet van wat je ziet,
al ben je droevig al heb je verdriet.
Je bent sterker dan je denkt,
kijk om je heen,
Zie wat mooi is zie wat leeft.
Zie dat iemand om je geeft

Hoe zacht ruist de wind
door de roestig , bruine bladeren
van de grote statige eik
terwijl ik stil tuur over
het water dat met kabbelende bewegingen
zich tegen de oeverwand vlijt
en denk aan de tijden die zich
steeds opnieuw in mijn gedachten
een fluisterend geheel vormen
terwijl de wind zich zachtjes
gelijk een strelend deken
over het land voort beweegt
en mij uit mijn gedachten
weer tot de realiteit brengt
op een zachte herfstdag .

Soms ben ik heel erg
moeilijk, en dat maakt je
vaak erg verward…
Toch ben jij de enige, met de
sleutel van mijn hart…

Het schijnsel van de zaklantaarn,
scheen door het bos.
Het kristalliseerde duizend,
kleuren in het mos.

De hond die ook mee wandelen was,
hield zich respectvol stil.
Hij voelde ook de puurheid aan,
die de avond wil.

.

Ninne zo fier met haar Sweety.


.Viva met Dréké en Sweety!


Dréké ziet voor het eerst Sweety


Wat een vriendschap !!!


Veel zin om mee naar huis te nemen

De mooie natuur,...
De vogels die zingen
bomen die ons zuurstof geven
De dieren die daar leven,...
het groen en ook alle andere kleuren,...
die de wereld wat kleurrijker maken ,...
Verniel de natuur niet
natuur hebben we nodig om te leven,...
om te genieten van het leven,...
De natuur maakt je blij,
elk moment van de dag,
Zonder natuur konden we niet leven
konden we niet genieten van het fijne leven,...
Help je mee om te zorgen
dat de natuur nog heel blijft ,
en dat de andere ook ervan kunnen genieten?,...
.

.

Golvende zee

Op jouw ritme dans ik met je mee

Blote voeten in eb en vloed

Het zand tussen mijn tenen doet me goed

Ik laat het zoute water tot aan mijn enkels reiken

Niemand kan me hier in deze oase van rust bereiken

.

De vriendschap van een hond
Is vriendschap voor het leven
Voor een ander niet te zien
Hoeveel een hond kan geven

Want ben je eens verdrietig
Dan kijkt hij je aan
Alsof hij je zeggen wil
‘ik zal altijd naast je staan’

en als je dan weer vrolijk bent
dan slaat hij met zijn staart
en blaft alsof hij zeggen wil
‘dat hebben we weer geklaard’

zo’n vriendschap is een wonder
een wonder om te beleven
zo’n vriendschap kan geen mens
geen mens kan zoiets geven... ♥♥♥

Stel dat er geen morgen meer is
Heb je dan je vrienden
En iedereen die je lief is
Verteld dat je van hen hield

Vergeet daarom niet iedere dag
Het steeds weer te zeggen
En laat het vergezeld gaan
Vergezeld gaan met een lach

Want stel dat er geen morgen
Geen morgen meer zou zijn
Zouden ze dan wel weten
Hoe veel je om hen hebt gegeven

Vergeet daarom niet
Iedere dag te groeten
Verberg je liefde niet
Zo voorkom je het verdriet

En als je echt van iemand houd
Verbreek dan toch de stilte
Want op een morgen heel misschien
Blijf je achter met die kilte

Shadow

.

Van fietsen krijg je honger




En dorst !!!

In het kabbelend water

ontwaar ik een visioen.

Het visioen van mijn verleden

afgetekend tegen het heden.

Als een antwoord op de vragen

wie en hoe ik werkelijk ben.

Hierdoor begint `t licht te dagen,

waardoor ik mij zelve beter ken.

In de terugblik welk `t visioen mij gunt

kan ik duidelijk ontwaren,

dat een en ander beter had gekund.

Hetgeen mijn twijfels doen verklaren.

Zodat ik nu zeker weet

hoe een handgebaar en medeleven

gemakkelijk in liefde is te geven;

terwijl men juist die kleine dingen licht vergeet.