een mooie tocht van 7000 km, via Durban, de wetlands van St. Lucia, Ithala naturereserve, Swaziland en 1 week Mozambiek.
Terug naar de tuinroute over Kruger, de Panoramaroute en Bloemfontein. Een aantal plekken bezochten we ook al tijdens onze eerste ZA-reis in augustus 1995.
5 weken Belgie, met vele uitstappen (o.a. enkele dagen Amsterdam en Friesland met Theo & Josefien, naar Meursault met Antoine en Frieda), bezoeken bij familie en vrienden en feestjes bijgewoond: - familiebarbecues in Diksmuide en Gent, ook etentjes in Koekelare; - metekinderen bezocht: Ann-Sofie in St. Truiden en Johannes in Andenne; - superetentje in Bilzen bij Mary en Marc met Chris en Marion; - Zoutleeuwse bezoeken (zoals elk jaar bij Toon en Nicole) en een leuke dag in het Vinne dankzij Jos; - een zeer plezante kookavond - ladies only - met uitzondering van de huisfotograaf Daniel; - een drukbezochte Rotary-avond op uitnodiging van de nieuwe voorzitter Michel Tanghe;
Marleen en Dirk met hun vienden Rene en Andrea een weekje op bezoek.
Samen naar KKNK - een jaarlijks afrikaans kunstefees - een soort Gentse feesten in Oudtshoorn. Een aantal mooie tochten in de omgeving, restaurantjes in Knysna bvb. en ook een trip naar de mooie Karoo-stad Graaff-Reinet met een culinair verblijf bij http://www.stockenstrom.co.za/
Op 5 oktober 2006 was er in 'The centre of the book' in Kaapstad de officiele bekendstelling van Jans Rautenbach's boek over zijn filmcarriere.
Een interessante avond, waar Roger vooral zorgde voor vele foto's als herinnering voor Jans. Een mooie speech, veel volk, een lekkere receptie met champagne en daarna met Jans' familie en enkele langpadvrienden een intiem etentje in een Kaaps hotel.
Op de heenweg in ZA nog Augrabies National park bezocht, de attractie is er de waterval in de Oranjerivier. Onze eerste stop in Namibie : kokerboomwoud (quivertreeforest) nabij Keetmanshoop; daarna Windhoek; Etosha-wildpark; indrukwekkend bezoek aan een Himba-dorp vanuit Sesfontein; Swakopmund; de duinen van Sossusvlei en een klim op Dune 45 voor de zonsondergang; Luderitz met een bezoek aan de spookmijnstad Kolmanskop en als afsluiter Fish River Canyon.
Veel gereden, de afstanden zijn groot, maar vooral veel gezien en beleefd.
Na de vele regendagen in Belgie, kwamen wij aan met prachtig weer, wat bijna 2 maand bleef duren. Het werd een prettig weerzien met familie en vrienden.
Enkele dagen Diksmuide om te acclimatiseren, weer belgische kost en goede bieren en de papierwinkel doorwerken. Daarna een tocht door Belgie en Nederland om familie en vrienden te bezoeken.
Enkele hoogtepunten: - 50ste verjaardag Marc, Rogers broer had zijn tuinparty uitgesteld tot wij er waren, bedankt nog, het was heel plezant; - groot verjaardagsfeest van Antoine (65) op de boerderij, onze 2de thuis voor de belgische vakanties. Een lekkere barbecue, een reuze-taart en veel zon, maar vooral een toffe sfeer; - het weerzien van metekind Ann-Sofie bij peter Willy; - een zalig lang week-end naar Friesland bij Josefien & Theo, met vele uurtjes varen en vele flesjes wijn. Gezellig was het. - uitstap naar Knokke met Rita & Hubert, kreeft gegeten (geef toe, iets anders kan je daar niet eten), een bezoek aan het cartoonfestival en een avondje terrasjes aan zee; - onze culinaire verwennerij van het jaar bij Mary & Marc in Bilzen. Lekker veel sushi, prachtige wijnen, mooie verhalen en dromen ... alleen daarvoor zouden we naar Belgie reizen.
Tussen het vele eten en drinken, hebben we ook nog wat gesport, een namiddagje tennis op Wimbledon (bij St. Truiden natuurlijk) en een avondje badminton bij BaZo in Zoutleeuw, waar we door de schuld van Eric veel te lang in de cafetaria bleven hangen ;-)
Verder nog bezoekjes aan Gent, Antwerpen en veel chocolade gegeten en retour naar ZA op 27 juni.
Dank zij de steun van onze goede oude vrienden Jans & Almeri Rautenbach hebben we in februari 2006 ons vrijwilligerspermit gekregen voor 3 jaar, dus jullie zien ons voortaan alleen voor een vakantie terug in Belgie ;-)
Jans & Almeri baten het gastenhuis Oulap uit en zo leerden we hen in augustus 1995 tijdens onze eerste ZA-reis kennen. Bij hen kunnen we altijd terecht en zij zijn zowat onze ouders hier in Zuid-Afrika.
De vele buitenlandse gasten zagen al snel dat het leven op het platteland in de Kleine Karoo niet gemakkelijk is voor de kleurlingenbevolking en de kinderen weinig kansen krijgen. Daarom hebben Theo & Josefien een moderne school laten bouwen, andere organisaties zijn ontstaan in Europa en zorgden voor invulling van het gebouw, studiebeurzen en - ook heel belangrijk - voor de nodige fondsen voor een dagelijkse warme maaltijd voor de ca. 120 kinderen (lagere school en creche).
Onze bijdrage hier is vooral het informeren van de vele sponsors over de evolutie van de school en dit vooral via de opmaak van een newsletter, genaamd KUDU. Momenteel zijn er al een aantal krantjes verschenen, maar ze kunnen niet op deze blog geplaatst worden, indien interesse mailen we ze je met plezier toe.
Onze allerbeste wensen voor het nieuwe jaar vanuit onze nieuwe plek, nabij de kustplaats Sedgefield op de tuinroute.
Een groot domein (65 ha) van de vermaarde engelse documentairemaker Nigel Marven - http://www.nigelmarven.com/ - die geen tijd heeft om er zelf te wonen, maar wel wil dat de plek bewoond wordt en alles onderhouden wordt. Dus zijn we sedert 17 december 2005 'caretaker', nakijken dat alles in orde is en de nodige werken laten uitvoeren...
We zitten midden in de natuur met 's avonds vaak een prachtige zonsondergang over de Outeniqua-bergen en een mooie sterrenhemel, hier immers geen lichtvervuiling.
Slechts 1 weekje kwamen ze langs, Frieda & Antoine uit Linter, maar we hebben wel een zeer intense week samen beleefd en lekker rondgereisd.
Vanuit de tuinroute, door de Kleine Karoo, even langs Meiringspoort, Swartberpas over en dan verder over Route 62 naar de wijnlanden en Kaapstad. Ook voor ons de eerste keer een bezoek aan Robbeneiland waar Nelson Mandela zo vele jaren gevangen zat. Heel aangrijpend, vooral met het verhaal van ex-gevangenen die nu de rondleidingen verzorgen.
Het gebied met de Cederbergen ligt tussen Kaapstad en Namibie en wordt jaarlijks in september druk bezocht voor zijn natuurlijke bloemenpracht, overal velden in volle bloei. In deze omgeving logeerden we bij een belgische citruskweker in Clanwilliam en maakten enkele natuurwandelingen, om o.a. rotstekeningen te gaan bekijken.
Tijdens de terugtocht hielden we halt aan de Westkust om de grote kolonie "Jan van Genten" te gaan bewonderen.
Dit eiland is zeker de moeite als bestemming. We hebben veel gezien, een auto gehuurd (4x4 Suzuki) en daarmee bijna het ganse eiland doorkruist. Daar rijden is wel iets aparts, de meeste wegen zijn erg tot enorm slecht. Chauffeurs rijden chaotisch - zou eigenlijk links moeten zijn, maar midden of rechts is ook goed, daar geldt het recht van de sterkste. Kleinere auto's moeten aan de kant voor grotere, grotere moeten aan de kant voor camions, enz. Voetgangers en fietsers hebben geen enkel recht. Overal op het eiland ben je welkom, de zwarte bevolking is meestal moslim, arm en vriendelijk. Je krijgt er wel al het fenomeen dat in bepaalde dorpen ze niet meer 'Jambo' ('hallo' in Kiswahili) roepen, maar 'Ciao', wegens de vele groepen italianen die er al jarenlang reizen. Veel grote hotelcomplexen zijn dan ook door Italianen gebouwd. Als je hier wil bouwen moet je de herkomst van je geld niet bewijzen... Gelukkig zijn er ook prachtige kleinere hotels en guesthouses. Alle kusten worden bebouwd, hotels lopen tot op het strand, alle stranden met wit zand en tropische vegetatie. Enige minpunt is de plastiekvervuiling. Afval wordt hier niet ingezameld en slingert overal rond. Door het warme weer wordt er veel buiten geleefd en de lokale visrestaurants vind je in hutten op het strand. We hebben 12 dagen bijna uitsluitend vis en zeevruchten gegeten. Vooral die verse krabben maar ook het vele fruit zijn zalig. Voor de niet-vis-eters is zoals elders in de wereld, de kip het eerste slachtoffer. Samengevat: een prachtige natuur, zowel binnenland en kust, maar door de armoede veel afval en het bestuur investeert niet in wegen, maar in hun eigen zakken! We zijn blij er geweest te zijn, vooral voor Roger veel herinneringen aan Congo van zijn kindertijd.
Madagascar is een prachtig en enorm groot land - Frankrijk en de Benelux samen. Het heeft een bijzondere fauna en flora die je uitsluitend daar aantreft. Individueel rondreizen is perfekt mogelijk, wel geen selfdrive. De hoofdstad Antananarivo is geen aanrader, er is veel luchtvervuiling (vooral de uitlaten van auto's) en door de hoogte kan het er koud en regenachtig zijn. Het tropische Nosy Be daarentegen is een populaire vakantiebestemming, dit en ook de andere omliggende eilanden hebben mooie zandstranden met cocospalmen en veel mogelijkheden voor zowel de aktieve als passieve reiziger. Maar Mada is vooral Afrika: primitief, arm, er is malaria en corruptie...
Sabrina & Peter Bals uit St. Truiden waren de eerste belgische vrienden op bezoek in ZA. Toen woonden we nog in een huurhuis in Hoekwil nabij Wilderness, met zicht op zee.
We hebben samen enkele leuke dagen beleefd, maar vooral culinair ons goed laten gaan.
Na 7 jaar Zoutleeuw hebben we op 7 november 2004 dit laatste belgische adres achter ons gelaten.
Na een hartelijk verrassingsafscheid (bedankt nog Toon) van buren en vrienden bij ons vroeger huis, daarna nog een groep vrienden Rotariërs van de club Linter-Getedal en Roger's pa, Greta's ma en broer Patrick op de luchthaven en weg waren we naar Zuid-Afrika... een nieuwe toekomst en een nieuw leven tegemoet...
