4 tot 16 augustus 2005

Dit eiland is zeker de moeite als bestemming. We hebben veel gezien, een auto gehuurd (4x4 Suzuki) en daarmee bijna het ganse eiland doorkruist. Daar rijden is wel iets aparts, de meeste wegen zijn erg tot enorm slecht. Chauffeurs rijden chaotisch - zou eigenlijk links moeten zijn, maar midden of rechts is ook goed, daar geldt het recht van de sterkste. Kleinere auto's moeten aan de kant voor grotere, grotere moeten aan de kant voor camions, enz. Voetgangers en fietsers hebben geen enkel recht.
Overal op het eiland ben je welkom, de zwarte bevolking is meestal moslim, arm en vriendelijk. Je krijgt er wel al het fenomeen dat in bepaalde dorpen ze niet meer 'Jambo' ('hallo' in Kiswahili) roepen, maar 'Ciao', wegens de vele groepen italianen die er al jarenlang reizen. Veel grote hotelcomplexen zijn dan ook door Italianen gebouwd. Als je hier wil bouwen moet je de herkomst van je geld niet bewijzen... Gelukkig zijn er ook prachtige kleinere hotels en guesthouses. Alle kusten worden bebouwd, hotels lopen tot op het strand, alle stranden met wit zand en tropische vegetatie. Enige minpunt is de plastiekvervuiling. Afval wordt hier niet ingezameld en slingert overal rond.
Door het warme weer wordt er veel buiten geleefd en de lokale visrestaurants vind je in hutten op het strand. We hebben 12 dagen bijna uitsluitend vis en zeevruchten gegeten. Vooral die verse krabben maar ook het vele fruit zijn zalig. Voor de niet-vis-eters is zoals elders in de wereld, de kip het eerste slachtoffer. 
Samengevat: een prachtige natuur, zowel binnenland en kust, maar door de armoede veel afval en het bestuur investeert niet in wegen, maar in hun eigen zakken! We zijn blij er geweest te zijn, vooral voor Roger veel herinneringen aan Congo van zijn kindertijd.