Ik wist niet dat een berg zo hoog kan zijn!!! Vooral die laatste beklimming op Mont Parnasos naar Delphi is een erg steile. 12 km met het kleinste verzet eerst van die lange stukken en dan steile bochten. Gelukkig heb ik de hele trip vandaag goed gedoseerd. Ik ben weer na een broodje kaas en een lekkere choco om 8.30 uur vertrokken voor 104 moeilijke km's. Enkel op en af met de wind uit de Golf van Korinthe op kop.Toch waren de panorama's weer schitterend en de kleine dorpjes gezellig. Vooral Galaxidi is een aanrader om eens te bezoeken. In Delphi heb ik gemakkelijk een erg goedkope kamer gevonden. Ook hier is het crisis! Men had me nochtans verwittigd dat de kamerprijzen hier erg hoog zijn. De tocht loopt stilaan naar zijn einde, nog 3 fietsdagen. Morgenvoormiddag neem ik voldoende tijd om de historische site en het museum te bezoeken. Dan fiets ik door naar Livadia .Als het lukt stuur ik nog enkele foto's door.
Na een broodje kaas en een lekkere chocomel ben ik om 8.30 uur terug op pad gegaan. Het was vanmorgen al 21°, dus ideaal fietsweer. Het werd een tocht van 82 km van Agrinio naar Etoliko,Mesologi,Antirio en Nafpaktos. Iets pittiger dan gisteren, maar soms bijzonder mooi tussen de hoge rotsen. Ik voelde mij soms zo klein en nietig in die dalen tussen de metershoge bergketens.Daarna weer hoog boven de zee, met een ongelooflijk uitzicht.In Antirio passeerde ik weer de Poseidonbrug.( zie foto). Nafpaktos is een mooi klein dorpje aan de kust van de de Golf van Korinthe, met een mooi strand en een kleine burcht. Morgen hoop ik in Delfi te arriveren.
''Antirio: Sinds 2004 verbindt de Poseidonbrug, de langste hangbrug ter wereld ( 2,8 km lang en 160 meter hoog )de Peloponnesos met het vaste land. Auto's kunnen nu oversteken in 5 minuten. Vroeger duurde de oversteek 45 minuten.
''Nafpaktos : Op 17 oktober 1571 vond er de slag van Lepanto plaats tussen een christelijke vloot met Spaanse,Guenese,Napolitaanse,Maltese en Venetiaanse galeien tegen de Turken. De Turkse vloot werd grotendeels vernietigd. De Spaanse schrijver Cervantes, auteur van Don Quichot, verloor in de strijd zijn linkerarm.''
Ik ben vanmorgen in Arta om 8.30 uur vertrokken bij 21°( gisteren was het er maar 9°).Fijn om in korte mouwtjes te kunnen vertrekken. Eerst was het 20 km vlak en dan bij Menidi en Katafourko 10 mooie km's langs de golf van Amvrakikos. Amfilochia is een prachtig stadje gelegen in de Baai van Amfilochias .Ook langs het Amvrakia en het Panagias meer was het aangenaam fietsen. In de namiddag werd het warm en benauwd en na 91 km was ik blij dat ik kon gaan douchen. Dag 20 gaat het naar Nafpaktos. Het begint nu wel flink te korten. Gelukkig is het moreel en de conditie nog uitstekend. Ik heb nu bijna 1500 fietskilometers.
Heb nog een heel fijne dag en tot morgen,
Ik ga zien of ik nog wat mooie foto's kan doorsuren,
Met een beetje weemoed heb ik de Zagoria verlaten. Zagoria, met zijn groene bergen en zijn diepe ravijnen, zijn eeuwenoude stenen dorpen, zijn prachtige vergezichten en vooral zijn vriendelijke en behulpzame mensen. Ik zal die eenzame klimmen missen met op de top die verrassende panorama's. En vooral die stilte en die geuren.....Vandaag ben ik via de ringweg rond Ioanina naar Arta afgedaald ( 120 km). Arta is, met wel een mooie, antieke brug over de Arachtos, een weinig interessant stadje. Het is meer een winkelstad, zoals Hasselt met honderden merkwinkels.Nu ga ik eerst even douchen, de was doen en iets te eten zoeken. Voor morgen heb ik de planning nog niet klaar.
Nog een hele mooie avond en fijn dat jullie mij blijven volgen,
Dag 17 is een moeilijke maar erg boeiende dag geworden. Vandaag ging het naar Vitsa,Monodendri en Koukouli. Zagoria, land achter de bergen, is een echt hooggebergte.Ik denk dat de Mont Ventouers hier wel aan hun trekken zouden komen met die lange hellingen tussen 5 en 10 km aan 5 tot 9% en gevaarlijke, steile afdalingen.In Oxia (1170 m), 6 km boven Monodendri , heb je werkelijk een fantastisch zicht op en in de kloof van Vikos.( Zie foto's ).Koukouli is een van de mooiste authentieke dorpen van Zagoria. (een van de 44 dorpen). Nu wonen er ongeveer 100 mensen en in de winter minder dan 10.De mensen zijn hier erg vriendelijk.Tijdens een wandeling door het dorp ben ik zelfs spontaan uitgenodigd op de koffie.Ik heb Andreas, een krasse Athener,zelfs mijn blog laten zien. Hij vond dat geweldig.Morgen verlaat ik Zagoria en fiets richting Ioanina. Ik moet de route nog opmaken.
Het is een mooie,moeilijke tocht geworden. 50 km door een erg bergachtig gebied met steile hellingen en gevaarlijke afdalingen. De bergen en de valleien zijn gewoon prachtig.Ik ben ook naar Vikos gereden en ben voor de helft afgedaald in de kloof. Uit voorzorg met mijn gevoelige rechter knie ben ik niet verder gegaan.Ik heb erg gemakkelijk een leuk,goedkoop 3 sterren hotel gevonden. De prijzen zijn hier meer dan de helft van Frankrijk of Italie ( Belgie). Je kan ook nog afdingen op de prijs omdat er nu weinig hotel gasten zijn, soms wel tot -25%. Ook zijn de mensen hier erg vriendelijk en open in tegenstelling tot de Peloponnesos. Morgen fiets ik naar Koukouli.
Ik heb de koninginnerit moeten inkorten.Het is om 5 uur 's morgens heel fel beginnen te onweren en regenen.Om 8 uur stonden de straten blank. Omdat er in de bergen nog veel onweders actief waren, heb ik besloten de bus naar Ioannina te nemen om vandaar de laatste 30 klimkilometers te doen.Dit is buiten een zwaar onweer onderweg goed verlopen.Dit is werkelijk een prachtige streek, helemaal in het groen en met prachtige vergezichten. Ik zal er nog enkele foto's over doorsturen. Morgen verwacht men beter weer. Ik ben erg benieuwd naar de Vikoskloof!!!
''Epirus, de meest afgelegen regio van Griekenland is begrensd door Albanie en de Ionische zee.Het was een land van herders.Epirus werd tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoest door Duitse en Italiaanse troepen, waarna na de oorlog een sterke emigratie op gang kwam. Er zijn nu nog dorpen waar het leven van alledag zich afspeelt op de markt, in de kerk en de tavernes.Tegenwoordig is het weer een regio met een grote dynamiek. Ioannina is de hoofdstad en ligt op 500 m hoogte.
Het gebied dat ik ga bezoeken is de Zagoria, ten noordoosten van Ioannina. Verspreid over de hellingen van de berg Timfi liggen 46 dorpen,de Zagoria. Iedere Zagori heeft grijze stenen huizen met houten balkons die uitzien op het spectaculaire decor van de bergen.Er is een ernstige vergrijzing bij de bevolking. Sommige dorpen kunnen enkel blijven bestaan dankzij toerisme. Bij Aristi, in Vikos, ligt de Vikoskloof, de diepste in de wereld (meer dan 1000 m diep).''
Vandaag was meer een snipperdag. Ben dan ook op mijn gemak vertrokken naar Igoumenitsa voor 55 km. De weg was licht golvend, in een erg mooie vallei in het gebergte, met in het midden en op het einde een flinke klim. Vooral het dorpje Plataria met een jachthaventje is erg gezellig.Om 1.30 uur ben ik in Igoumenitsa aangekomen. Igoumenitsa is gelegen is gelegen onder Korfou, in het NW van Griekenland . Het is ook een belangrijke aanlegplaats voor ferry's van en naar Italie. Nu ga ik de koninginnerit naar Zitsa of Ionina voorbereiden.Dat wordt een erg zware klimklus. Gelukkig heb al wat klim kilometers in de benen en is de conditie goed.
Vandaag heb ik na de 992 km de Peloponnesos verlaten voor Epirus.Ik heb vroeg de bus genomen vanuit Patra naar Vonitsa. Na wat wachten en overstappen ben ik om 12 uur vertrokken naar Preveza en Parga. Alles ging goed tot Preveza waar ik met mijn fiets niet door de toltunnel onder de zee mocht. Verboden voor fietsers en voetgangers!!! Wat nu gedaan? Ze hebben mijn dan maar de fiets op een pickup door de tunnel gebracht.Tot voor Parga was het pittig en ook saai over lange rechte wegen, net iets te ver van de kust.Dan verscheen eindelijk die prachtige Ionische kust, zalig!!! Net boven Parga heb ik een goedkoop appartementje gevonden met prachtig zicht op de kust.Morgen naar Igoumenitsa.
Vandaag eerst naar Olympia en dan naar Patra. Ik wist niet zeker of dit haalbaar zou zijn, maar ik heb de klus geklaard in 6,50 uur fietsen en 140 km. Naar Olympia zaten er wel enkele stijle kuitenbijters in en het begin naar Patra was ook erg moeilijk. Daarna was alles vrij vlak en met ook nog een flinke rugwind. Langs de weg liggen er jammer genoeg tonnen zwerfvuil en vele stinkende kadavers van vossen en honden. Olympia is ook weer een must voor iedere Griekenland bezoeker.In Patra ben ik op zoek gegaan naar een ferry voor morgen. Helaas bestaat die verbinding niet. Dus doe ik morgenvroeg met de bus van 7.30uur de oversteek. Ik wil namelijk in Vonitsa of Preveza mijn rondreis in Epirus starten. Patra is een erg hectische stad, ze rijden hier als zotten en parkeren zomaar voor verkeerslichten.
Morgen weer nieuw nieuws,slaap wel,Rik
'' Olympia: de wedergeboorte van de beroemde spelen van de oudheid,die het laatst plaatsvonden in 393 na Chr., is te danken aan de fransman Pierre de Coubertin. Op 5 april 1896 konden 60000 aanwezigen in het stadion luisteren naar de historische woorden van de griekse koning George 1: '' Ik verklaar de eerste internationale Olympische Spelen voor geopend''. De eerste winterspelen kwamen pas in 1924 in Chamonix en Athene kwam pas weer aan de beurt in 2004''
Ik ben inderdaad al aan de elfde dag toe. Vandaag is wel geen erg aangename dag geworden. Eerst verkeerd gereden, door voor één keer de wegwijzers te volgen en later een omweg van 8 km omdat men plots de weg opgebroken heeft. Ik ben moeten omkeren en nergens staan dan wegwijzers met omleiding. Ook had ik gehoopt langs de zee te kunnen fietsen maar die weg loopt op 1 km van de zee en zodoende heb ik de zee bijna niet gezien.Na 75 km heb ik de bus genomen tot Krestena. Morgen Olympia en dan naar Patra, de laatste stop in de Peloponnesos.
Ben vanmorgen fris en monter, met een vrij normale knie, uit Kalamata vertrokken. Ik ben via Messene al vrij snel richting Pilos gereden op aanraden van een kelner, die ik om raad gevraagd had.Dit was een vergissing, was 15 km omweg. Ook de rit naar Ancient Messene was verder dan ik dacht, dat maakte dat ik, inclusief 9 km steile klim naar de site, veel tijd verloren had en om 13 uur al 70 km op de teller had. Zodoende ben ik om 17 uur,120 km en bij een temp. onderweg van over de 40° vermoeid in Pilos aangekomen.Morgen gaat het naar Krestena, 15 km onder Olympia.
Buiten de fenomenale toegangspoort tot het vroegere Messene en een kolossale muur is er vrij weinig te zien van het oude Messene. Naar het schijnt wordt er nog volop opgegraven.
'' Ithomi, het oude Messene.In 370 vC. gaf generaal Epaminondas opdracht tot de stichting van Ithomi om de oprukkende Spartanen tegen te houden.De gevluchte Messeniers mochten in de nieuwe stad komen wonen. Achter de 9 km lange verdedigingswerken leefde de stad in welvaart tot de komst van de Westgoten begin 4de eeuw. Sinds 1895 zijn hier opgravingen aan de gang, waarbij er regelmatig nieuwe vondsten gedaan worden.''
Lastig,lastig,lastig....Vandaag werd het heel veel klimmen. Ik denk wel dat ik minstens 25 km van de 80 bergop gereden heb, maar ik heb goed gedoseerd. Meteen na Areopoli ben ik stijl afgedaald naar de baai van Itolo, dan volgde er een steile klim naar Itolo .Links ligt de zee zo'n 300 meter lager en rechts liggen de bergketens van het Taigetos. Het land is weinig vruchtbaar en de dorpen zijn klein.Er volgen enkele dorpjes met prachtige, kleine kerkjes. Deze streek behoort nog tot Mani. Kardamili is een leuk en levendig dorp.Daarna verlaten we Mani en wordt het landschap alsmaar groener. In Kalamata is het erg heet, wellicht door de ligging tussen bergketens.Ben onderweg even op mijn knie gevallen, heb lichte bloeduitstorting, maar heb toch de rit kunnen verderzetten. Knie is nu wel stijf en doet wat pijn,fietsen gaat beter dan wandelen. Morgen bezoek ik het oude Messene, ik ben erg benieuwd...
Ik sprak gisteren van het geheimzinnige Mani...Maar Mani is veel meer dan dat: het is ruw, erg bergachtig, heet +40°,en fascinerend met die grillige kust en die geheimzinnige torendorpen.Ik ben vandaag vertrokken vanuit Areopoli en met een wijde boog in een helse afdaling, tot bij de grotten van Diros gefietst. Daar heb ik meer dan 1 uur moeten wachten, want de grotten zijn pas open vanaf 10 uur.Er zitten daar, zoals overal in Griekenland, een groep mannen te discuteren,te roepen en te niksen en er is niemand die iets weet of een andere taal spreekt. Geduld is een goede deugd!!! Het bezoek was wel de moeite waard. Wij zijn 30 minuten met een bootje tussen de mieten en tieten doorgevaren. Indrukwekkend, zoals de grotten van Han. Ik ben helemaal naar boven gereden tot in Vathia ( erg moeilijk) waar er nog vele torenhuizen staan. Die huizen vind je ook in nieuwbouw, toch wel speciaal.
'' De manioten zijn er altijd in geslaagd hun feitelijke autonomie te bewaren t.o.v opeenvolgende bezetters: de Franken,de Byzantijnen,de Venetianen en vooral de Turken. Ze leefden in clans, die werden geleid door plaatselijke chefs, die vaak met elkaar in conflict waren.Vandaar dat ze hun huizen versterkten. Het gebied telt zo'n 800 torens. De hoogte was recht evenredig met de macht van de familie die ze liet bouwen. Sommige zijn tot 25 m hoog en hebben 3 tot 4 verdiepingen. In Vathia en Koita vind je het grootst aantal torens.''
'' Mystra: de met platanen omzoomde weg komt van Sparta en loopt door een vruchtbaar landschap,beplant met olijfbomen. Het biedt een prachtig uitzicht op Mystra, een witte vlek tegen het donkere Taigetosgebergte en loopt door Nea Mistra , een fleurig dorpje. Het oude Mystra heeft een buitengewone ligging hoog boven Sparta en het dal van Evrotas. De oude stad telt 3 sectoren: het Frankisch kasteel van de Vullehardouins,de aristocratische bovenstad en de burgerlijke en religieuze benedenstad. Het fort is in 1249 gebouwd door G de Villehardouin, na de 4de kruistocht en ligt op een bergtop van 621 m.''
Vanmorgen, zondag, heb ik Sparta bijtijds verlaten Buiten het fantastische Mystra, dat iedereen moet gaan bezoeken, is Sparta maar een saaie en luidruchtige stad. Ik ben na 45 km even in Gythio op een terrasje aan zee gaan uitblazen met een heerlijk, koele frisdrank. Gythio is samen met Nafplio en Areopoli een van de mooiste stadjes die ik al aangedaan heb.De buurt aan de kleine vissershaven is erg gezellig. Dan verder naar Areopoli, waarvan de laatste 10 km erg zwaar bergop.Namiddag, als het iets koeler is ( 35°), fiets ik nog even 4 km verderop naar zee.Morgen wacht het geheimzinnige Mani!!!
Kosmas - Sparta werd een tocht zonder veel geschiedenis. Het begon gelukkig met een hele lange afdaling vanuit Kosmas voor ongeveer 20km. Ik vind dalen best fijn maar het is ook erg gevaarlijk vanwege de snelheid ( vaak meer dan 45 km/uur ) en de soms ongelijke wegen.Dan volgde tot Sparta een vrij saai maar gemakkelijk parcours.Sparta is druk, saai en niet mooi en van het grote antieke Sparta is niets meer terug te vinden. In de namiddag ben ik met de fiets, zonder bagage , naar Mystras gereden. ( ongeveer 6 km). Mystras ligt tegen een uitloper van het Taigetosgebergte, het vormt een van de meest fascinerende locatie's van Griekenland. Het beschermd door de Unesco. het was de voormalige hoofdstad van Morea. Helaas brak er een onweer los en heeft het lang geregend. Ik heb toch vrijwel alles kunnen bezichtigen.Het is gewoon een prachtige oude stad met prachtige kerken en mooie fresco's en goedbewaarde huizen enz...Morgen gaat het naar Areopoli.
Vandaag ben ik vroeg vertrokken uit Astros naar Leonidio en Kosmas .Eerst op en af langs de erg mooie Argolische kust tot Leonidio voor een 50tal km's.dan 31 km bergop tot het bergdorp Kosmas. De eerste 15 km heb ik goed gedoseerd en ben ik op souplesse bergop gereden, dan volgde er alleen maar haarspeldbochten met van die lange steile stukken. Kosmas ligt op 1175 m hoogte en heeft een erg gezellig dorpspleintje.s'Winters ligt er altijd tussen de halve en de meter sneeuw en is het soms weken afgesneden van de buitenwereld.Morgen word het Sparta en Mystras.
