Ik wist niet dat een berg zo hoog kan zijn!!! Vooral die laatste beklimming op Mont Parnasos naar Delphi is een erg steile. 12 km met het kleinste verzet eerst van die lange stukken en dan steile bochten. Gelukkig heb ik de hele trip vandaag goed gedoseerd. Ik ben weer na een broodje kaas en een lekkere choco om 8.30 uur vertrokken voor 104 moeilijke km's. Enkel op en af met de wind uit de Golf van Korinthe op kop.Toch waren de panorama's weer schitterend en de kleine dorpjes gezellig. Vooral Galaxidi is een aanrader om eens te bezoeken. In Delphi heb ik gemakkelijk een erg goedkope kamer gevonden. Ook hier is het crisis! Men had me nochtans verwittigd dat de kamerprijzen hier erg hoog zijn. De tocht loopt stilaan naar zijn einde, nog 3 fietsdagen. Morgenvoormiddag neem ik voldoende tijd om de historische site en het museum te bezoeken. Dan fiets ik door naar Livadia .Als het lukt stuur ik nog enkele foto's door.
Na een broodje kaas en een lekkere chocomel ben ik om 8.30 uur terug op pad gegaan. Het was vanmorgen al 21°, dus ideaal fietsweer. Het werd een tocht van 82 km van Agrinio naar Etoliko,Mesologi,Antirio en Nafpaktos. Iets pittiger dan gisteren, maar soms bijzonder mooi tussen de hoge rotsen. Ik voelde mij soms zo klein en nietig in die dalen tussen de metershoge bergketens.Daarna weer hoog boven de zee, met een ongelooflijk uitzicht.In Antirio passeerde ik weer de Poseidonbrug.( zie foto). Nafpaktos is een mooi klein dorpje aan de kust van de de Golf van Korinthe, met een mooi strand en een kleine burcht. Morgen hoop ik in Delfi te arriveren.
''Antirio: Sinds 2004 verbindt de Poseidonbrug, de langste hangbrug ter wereld ( 2,8 km lang en 160 meter hoog )de Peloponnesos met het vaste land. Auto's kunnen nu oversteken in 5 minuten. Vroeger duurde de oversteek 45 minuten.
''Nafpaktos : Op 17 oktober 1571 vond er de slag van Lepanto plaats tussen een christelijke vloot met Spaanse,Guenese,Napolitaanse,Maltese en Venetiaanse galeien tegen de Turken. De Turkse vloot werd grotendeels vernietigd. De Spaanse schrijver Cervantes, auteur van Don Quichot, verloor in de strijd zijn linkerarm.''
Ik ben vanmorgen in Arta om 8.30 uur vertrokken bij 21°( gisteren was het er maar 9°).Fijn om in korte mouwtjes te kunnen vertrekken. Eerst was het 20 km vlak en dan bij Menidi en Katafourko 10 mooie km's langs de golf van Amvrakikos. Amfilochia is een prachtig stadje gelegen in de Baai van Amfilochias .Ook langs het Amvrakia en het Panagias meer was het aangenaam fietsen. In de namiddag werd het warm en benauwd en na 91 km was ik blij dat ik kon gaan douchen. Dag 20 gaat het naar Nafpaktos. Het begint nu wel flink te korten. Gelukkig is het moreel en de conditie nog uitstekend. Ik heb nu bijna 1500 fietskilometers.
Heb nog een heel fijne dag en tot morgen,
Ik ga zien of ik nog wat mooie foto's kan doorsuren,
Met een beetje weemoed heb ik de Zagoria verlaten. Zagoria, met zijn groene bergen en zijn diepe ravijnen, zijn eeuwenoude stenen dorpen, zijn prachtige vergezichten en vooral zijn vriendelijke en behulpzame mensen. Ik zal die eenzame klimmen missen met op de top die verrassende panorama's. En vooral die stilte en die geuren.....Vandaag ben ik via de ringweg rond Ioanina naar Arta afgedaald ( 120 km). Arta is, met wel een mooie, antieke brug over de Arachtos, een weinig interessant stadje. Het is meer een winkelstad, zoals Hasselt met honderden merkwinkels.Nu ga ik eerst even douchen, de was doen en iets te eten zoeken. Voor morgen heb ik de planning nog niet klaar.
Nog een hele mooie avond en fijn dat jullie mij blijven volgen,
Dag 17 is een moeilijke maar erg boeiende dag geworden. Vandaag ging het naar Vitsa,Monodendri en Koukouli. Zagoria, land achter de bergen, is een echt hooggebergte.Ik denk dat de Mont Ventouers hier wel aan hun trekken zouden komen met die lange hellingen tussen 5 en 10 km aan 5 tot 9% en gevaarlijke, steile afdalingen.In Oxia (1170 m), 6 km boven Monodendri , heb je werkelijk een fantastisch zicht op en in de kloof van Vikos.( Zie foto's ).Koukouli is een van de mooiste authentieke dorpen van Zagoria. (een van de 44 dorpen). Nu wonen er ongeveer 100 mensen en in de winter minder dan 10.De mensen zijn hier erg vriendelijk.Tijdens een wandeling door het dorp ben ik zelfs spontaan uitgenodigd op de koffie.Ik heb Andreas, een krasse Athener,zelfs mijn blog laten zien. Hij vond dat geweldig.Morgen verlaat ik Zagoria en fiets richting Ioanina. Ik moet de route nog opmaken.
Het is een mooie,moeilijke tocht geworden. 50 km door een erg bergachtig gebied met steile hellingen en gevaarlijke afdalingen. De bergen en de valleien zijn gewoon prachtig.Ik ben ook naar Vikos gereden en ben voor de helft afgedaald in de kloof. Uit voorzorg met mijn gevoelige rechter knie ben ik niet verder gegaan.Ik heb erg gemakkelijk een leuk,goedkoop 3 sterren hotel gevonden. De prijzen zijn hier meer dan de helft van Frankrijk of Italie ( Belgie). Je kan ook nog afdingen op de prijs omdat er nu weinig hotel gasten zijn, soms wel tot -25%. Ook zijn de mensen hier erg vriendelijk en open in tegenstelling tot de Peloponnesos. Morgen fiets ik naar Koukouli.
Ik heb de koninginnerit moeten inkorten.Het is om 5 uur 's morgens heel fel beginnen te onweren en regenen.Om 8 uur stonden de straten blank. Omdat er in de bergen nog veel onweders actief waren, heb ik besloten de bus naar Ioannina te nemen om vandaar de laatste 30 klimkilometers te doen.Dit is buiten een zwaar onweer onderweg goed verlopen.Dit is werkelijk een prachtige streek, helemaal in het groen en met prachtige vergezichten. Ik zal er nog enkele foto's over doorsturen. Morgen verwacht men beter weer. Ik ben erg benieuwd naar de Vikoskloof!!!
''Epirus, de meest afgelegen regio van Griekenland is begrensd door Albanie en de Ionische zee.Het was een land van herders.Epirus werd tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoest door Duitse en Italiaanse troepen, waarna na de oorlog een sterke emigratie op gang kwam. Er zijn nu nog dorpen waar het leven van alledag zich afspeelt op de markt, in de kerk en de tavernes.Tegenwoordig is het weer een regio met een grote dynamiek. Ioannina is de hoofdstad en ligt op 500 m hoogte.
Het gebied dat ik ga bezoeken is de Zagoria, ten noordoosten van Ioannina. Verspreid over de hellingen van de berg Timfi liggen 46 dorpen,de Zagoria. Iedere Zagori heeft grijze stenen huizen met houten balkons die uitzien op het spectaculaire decor van de bergen.Er is een ernstige vergrijzing bij de bevolking. Sommige dorpen kunnen enkel blijven bestaan dankzij toerisme. Bij Aristi, in Vikos, ligt de Vikoskloof, de diepste in de wereld (meer dan 1000 m diep).''
