Vandaag was meer een snipperdag. Ben dan ook op mijn gemak vertrokken naar Igoumenitsa voor 55 km. De weg was licht golvend, in een erg mooie vallei in het gebergte, met in het midden en op het einde een flinke klim. Vooral het dorpje Plataria met een jachthaventje is erg gezellig.Om 1.30 uur ben ik in Igoumenitsa aangekomen. Igoumenitsa is gelegen is gelegen onder Korfou, in het NW van Griekenland . Het is ook een belangrijke aanlegplaats voor ferry's van en naar Italie. Nu ga ik de koninginnerit naar Zitsa of Ionina voorbereiden.Dat wordt een erg zware klimklus. Gelukkig heb al wat klim kilometers in de benen en is de conditie goed.
Vandaag heb ik na de 992 km de Peloponnesos verlaten voor Epirus.Ik heb vroeg de bus genomen vanuit Patra naar Vonitsa. Na wat wachten en overstappen ben ik om 12 uur vertrokken naar Preveza en Parga. Alles ging goed tot Preveza waar ik met mijn fiets niet door de toltunnel onder de zee mocht. Verboden voor fietsers en voetgangers!!! Wat nu gedaan? Ze hebben mijn dan maar de fiets op een pickup door de tunnel gebracht.Tot voor Parga was het pittig en ook saai over lange rechte wegen, net iets te ver van de kust.Dan verscheen eindelijk die prachtige Ionische kust, zalig!!! Net boven Parga heb ik een goedkoop appartementje gevonden met prachtig zicht op de kust.Morgen naar Igoumenitsa.
Vandaag eerst naar Olympia en dan naar Patra. Ik wist niet zeker of dit haalbaar zou zijn, maar ik heb de klus geklaard in 6,50 uur fietsen en 140 km. Naar Olympia zaten er wel enkele stijle kuitenbijters in en het begin naar Patra was ook erg moeilijk. Daarna was alles vrij vlak en met ook nog een flinke rugwind. Langs de weg liggen er jammer genoeg tonnen zwerfvuil en vele stinkende kadavers van vossen en honden. Olympia is ook weer een must voor iedere Griekenland bezoeker.In Patra ben ik op zoek gegaan naar een ferry voor morgen. Helaas bestaat die verbinding niet. Dus doe ik morgenvroeg met de bus van 7.30uur de oversteek. Ik wil namelijk in Vonitsa of Preveza mijn rondreis in Epirus starten. Patra is een erg hectische stad, ze rijden hier als zotten en parkeren zomaar voor verkeerslichten.
Morgen weer nieuw nieuws,slaap wel,Rik
'' Olympia: de wedergeboorte van de beroemde spelen van de oudheid,die het laatst plaatsvonden in 393 na Chr., is te danken aan de fransman Pierre de Coubertin. Op 5 april 1896 konden 60000 aanwezigen in het stadion luisteren naar de historische woorden van de griekse koning George 1: '' Ik verklaar de eerste internationale Olympische Spelen voor geopend''. De eerste winterspelen kwamen pas in 1924 in Chamonix en Athene kwam pas weer aan de beurt in 2004''
Ik ben inderdaad al aan de elfde dag toe. Vandaag is wel geen erg aangename dag geworden. Eerst verkeerd gereden, door voor één keer de wegwijzers te volgen en later een omweg van 8 km omdat men plots de weg opgebroken heeft. Ik ben moeten omkeren en nergens staan dan wegwijzers met omleiding. Ook had ik gehoopt langs de zee te kunnen fietsen maar die weg loopt op 1 km van de zee en zodoende heb ik de zee bijna niet gezien.Na 75 km heb ik de bus genomen tot Krestena. Morgen Olympia en dan naar Patra, de laatste stop in de Peloponnesos.
Ben vanmorgen fris en monter, met een vrij normale knie, uit Kalamata vertrokken. Ik ben via Messene al vrij snel richting Pilos gereden op aanraden van een kelner, die ik om raad gevraagd had.Dit was een vergissing, was 15 km omweg. Ook de rit naar Ancient Messene was verder dan ik dacht, dat maakte dat ik, inclusief 9 km steile klim naar de site, veel tijd verloren had en om 13 uur al 70 km op de teller had. Zodoende ben ik om 17 uur,120 km en bij een temp. onderweg van over de 40° vermoeid in Pilos aangekomen.Morgen gaat het naar Krestena, 15 km onder Olympia.
Buiten de fenomenale toegangspoort tot het vroegere Messene en een kolossale muur is er vrij weinig te zien van het oude Messene. Naar het schijnt wordt er nog volop opgegraven.
'' Ithomi, het oude Messene.In 370 vC. gaf generaal Epaminondas opdracht tot de stichting van Ithomi om de oprukkende Spartanen tegen te houden.De gevluchte Messeniers mochten in de nieuwe stad komen wonen. Achter de 9 km lange verdedigingswerken leefde de stad in welvaart tot de komst van de Westgoten begin 4de eeuw. Sinds 1895 zijn hier opgravingen aan de gang, waarbij er regelmatig nieuwe vondsten gedaan worden.''
Lastig,lastig,lastig....Vandaag werd het heel veel klimmen. Ik denk wel dat ik minstens 25 km van de 80 bergop gereden heb, maar ik heb goed gedoseerd. Meteen na Areopoli ben ik stijl afgedaald naar de baai van Itolo, dan volgde er een steile klim naar Itolo .Links ligt de zee zo'n 300 meter lager en rechts liggen de bergketens van het Taigetos. Het land is weinig vruchtbaar en de dorpen zijn klein.Er volgen enkele dorpjes met prachtige, kleine kerkjes. Deze streek behoort nog tot Mani. Kardamili is een leuk en levendig dorp.Daarna verlaten we Mani en wordt het landschap alsmaar groener. In Kalamata is het erg heet, wellicht door de ligging tussen bergketens.Ben onderweg even op mijn knie gevallen, heb lichte bloeduitstorting, maar heb toch de rit kunnen verderzetten. Knie is nu wel stijf en doet wat pijn,fietsen gaat beter dan wandelen. Morgen bezoek ik het oude Messene, ik ben erg benieuwd...
Ik sprak gisteren van het geheimzinnige Mani...Maar Mani is veel meer dan dat: het is ruw, erg bergachtig, heet +40°,en fascinerend met die grillige kust en die geheimzinnige torendorpen.Ik ben vandaag vertrokken vanuit Areopoli en met een wijde boog in een helse afdaling, tot bij de grotten van Diros gefietst. Daar heb ik meer dan 1 uur moeten wachten, want de grotten zijn pas open vanaf 10 uur.Er zitten daar, zoals overal in Griekenland, een groep mannen te discuteren,te roepen en te niksen en er is niemand die iets weet of een andere taal spreekt. Geduld is een goede deugd!!! Het bezoek was wel de moeite waard. Wij zijn 30 minuten met een bootje tussen de mieten en tieten doorgevaren. Indrukwekkend, zoals de grotten van Han. Ik ben helemaal naar boven gereden tot in Vathia ( erg moeilijk) waar er nog vele torenhuizen staan. Die huizen vind je ook in nieuwbouw, toch wel speciaal.
'' De manioten zijn er altijd in geslaagd hun feitelijke autonomie te bewaren t.o.v opeenvolgende bezetters: de Franken,de Byzantijnen,de Venetianen en vooral de Turken. Ze leefden in clans, die werden geleid door plaatselijke chefs, die vaak met elkaar in conflict waren.Vandaar dat ze hun huizen versterkten. Het gebied telt zo'n 800 torens. De hoogte was recht evenredig met de macht van de familie die ze liet bouwen. Sommige zijn tot 25 m hoog en hebben 3 tot 4 verdiepingen. In Vathia en Koita vind je het grootst aantal torens.''
