Gisteren rond een uur of 9 s avonds waren we klaar om te
vertrekken naarBangkok city voor een
feestje.Blijkbaar was dat ruim laat,want er kwamen geen taxibootjes meer
voorbij aan onze pier.Kookai haar mama dus seinen met een zaklamp naar alle
bootjes die ze in de verte nog zag en uiteindelijk merkte er ons toch nog
eentje op.5 minuutjes varen en we waren aan de overkant,anders is het zeker 40
minuten met de autotaxi.We namen de taxi naar het centrum.Bob,de zoon van
Noi(die btw dus die kindjes heeft
aangereden en het was dus niet de broer van die weesjongen zoals ik eerst
dacht) schreef in het thais een adres op van een plaats waar er zogezegd wat te
beleven viel.De taxichauffeur zette ons af in Patpong,een hoerenbuurt.Er stond
nog een markt in de straten,dus het was er best gezellig,maar op 100m afstand
hadden we al zeker 10 keer vragen gehad in de stijl van you want to see pussy?
en pingpongshow?.op een of andere manier was Kookai er niet voor te vinden..
;-)
Dan maar iets drinken.We zetten ons op een terrasje tegen de
straatom ondertussen wat naar de mensen
te gapen.Het viel op dat er wel heel veel katois (mannen die zijn omgebouwd tot
vrouwen) in onze buurt zaten en ons passeerden.Na een tijdje hadden we door dat
we vlak aan de inkom van een gespecialiseerde club zaten.Echt wel de moeite om
af te zien.Sommigen waren echt wel goed gelukt en waren enkel nog te herkennen
aan hun wat diepere stem,puur uiterlijk zou je echt denken dat het vrouwen
waren,zelfs hele knappe! ;-) Toch wel een straf land ze Thailand,alles kan hier
en alles bestaat schijnbaar in vrede naast mekaar,geen groezelige
hoerenbuurten,maar gewoon open en bloot J
in een doodgewone winkelstraat en iedereen gunt iedereen zijn ding katois zijn bijvoorbeeld
doodnormaal hier,worden geaccepteerd en nooit scheef bekeken of uitgelachen,integendeel.
Na een paar pinten namen we toch nog de taxi naar Khosaen
Road, een hele toeristische straat in het centrum van Bangkok.De chauffeur
stelde nog voor om ons af te zetten ergens op een plein waar 200.000 man bijeen
stond voor de countdown,maar dat deden we toch maar niet.Op Khosaen was het
nochtans niet minder druk,echt over de koppen lopen.Wel gezellig,heel veel
zat,goed gezind volk.We vierden een beetje mee (link van filmpje volgt) tot ons (lees vooral mijn) buikje vol was en
namen dan de taxi terug naar de mama thuis.
Deze morgend wakker
geworden met een stevige kater .Het plan was gisteren om vandaag Bangkok terug
te verlaten en door te reizen richting het oosten,naar een of ande
eilandje,maar gezien mijn belabberde toestand hebben we dat een dagje
uitgesteld.Zonder morren van ons Kookaike,ze kent me ondertussen al n beetje
zeker. J
De vrouwen beslisten om dan vandaag maar een nieuwjaarsfeest te organiseren
voor heel de straat en reden naar de
markt voor inkopen.Ik mocht nog wat uitzieken in mn bed.Tegen de middag was ik
er wat door en kon ik terug iets eten.Ik zette me nadien op het terras op t
eerste verdiep en las een boekjes,zalig,rustig,alleen.Ondertussen waren er al
een paar mannen in de weer met het installeren van een muziekinstallatie,tafels,een
videoscherm, in onze tuin.Toen de vrouwen thuis kwamen van de markt begonnen
ze te koken,op zn thais,op de grond.Kookai en ik wilden graag iets doen voor
de ongeveer 20 kindjes die gingen komen s avonds en reden (ale werden
gereden,want 2 jonge gasten uit de straat brachten ons met de scooter) naar een
20 bath shop,alles dus aan 50 cent,veel speelgoed,maar ook
huishoudartikelen,usb sticks,noem maar op.We kochten er een hoop speelgoedjes
om deze avond te kunnen uitdelen.Niet echt een ecologisch of duurzaam idee,want
er was veel prul bij dat na verloop van tijd vrijwel zeker ook in de klong ging
verdwijnen,maar goed.
We maakten een potje met nummertjes die de kindjes moesten
trekken zodat het uitdelen een beetje georganiseerd zou verlopen.Het speelgoed
lag nadien een paar uur gewoon op een tafel buiten en toch deden de kinderen
niet meer dan vanop een afstand eens geinteresseerd kijken,niemand deed ook nog
maar moeite om er aan te komen,laat staan iets weg te nemen.Toch wel straf,bij
ons had je al 100 keer moeten zeggen blijf daar af en neen.
Iedereen kwam stilaan toegestroomd met geschenkjes voor
mekaar die op een tafel werden uitgestald.Het eten werd opgediend,maar de mama
van Kookai stond erop dat we niet bij de rest (lees bij het gewone volk)
zouden eten,maar aan een aparte tafel met Noi en haar familie.Zwaar tegen mijn
zin stemde ik toch maar in voor de minste ambras.Na het eten begaven we ons dan
toch op het andere terras en werden direct uitgenodigd om erbij te komen zitten
en mee te eten en vooral te drinken.De thai zeggen om de 5 minuten tsjook di
khaap,klinken met de glazen tegen mekaar en drinken,dus zo gaat het heel snel.Mijn
2 buurmannen dronken whisky met spa bruis en ijs en dronken dat ongeveer even
snel als ik mijn pinten.Een van de mannen had een neus als een verschrompelde
rotte patat en was duidelijk niet aan zijn proefstuk toe wat drinken betrof.Vrijwel
iedereen zuipt er hier op los,zowel mannen als vrouwen.
Het uitdelen van de cadeautjes aan de klein mannen was een
zalig moment,ik heb er een filmpje van en probeer de link er nog bij te zetten
straks.ik heb nog nooit zoveel schattige snotterkes bij mekaar gezien.
Zjust nog maar eens terug wat gegeten en nu zijn we er toch
maar vanonder gemuisd,want anders liep het weer uit de hand en verloren we
morgen misschien nog eens een dag.Momenteel woedt er buiten nog een hevige
strijd om de titel van de meest getalenteerde valszinger van Thailand tijdens
de karaoke,dus we gaan hier direct nog niet slapen vrees ik,maar het stoort me
echt niet,ik voel me hier prima!Morgen vertrekken we naar Koh Samed,ik kijk er
al naar uit,maar had deze 3 dagen voor geen geld van de wereld willen missen!
Dag 2 aan de Klong.Deze nacht vrij goed geslapen ondanks de
vele geluiden uit de buurt.Muziek,luidruchtige longtails (zelfgemaakte boten
met een motor van een auto of soms zelfs van een vrachtwagen,meestal zonder
uitlaat en dus met een hoop lawaai),vechtende katten,enz Ons kamertje is best
gezellig,we slapen op het eerste verdiep en hebben een terras dat ons een mooi
zicht geeft over de klong,de haven van Bangkok en de skyline van de stad.
Deze morgend buiten gegeten en dan naar de lokale markt
gereden.Wel effe schrikken toen Noi,de tante van Kookais mama een hek opende
en een patat van een pick-up truck buiten reed.Toyota Hilux 3.0 turbo.Noi,die
in zon armzalig huisje leeft is blijkbaar,samen met haar man,eigenaar van
half de straat en een groot deel van de barakken waarin de rest van de mensen
hier woont.Je zou het ze niet geven Ze werkten vroeger beiden voor de koning blijkbaar en
genieten heel wat aanzien in de straat hier.Noi baat ook nog steeds een soort
van buurtwinkeltje uit vanuit haar eigen huisje op het water.Gisterenavond en
ook vandaag liepen mensen constant af en aan voor een blikje bier,3
sigaretten,fruit mooi om te zien,het is hier echt een
minigemeenschapje.Iedereen koopt van iedereen en iedereen loopt overal binnen
en buiten.Ik zou graag wat meer fotos nemen hier in de straat en van de
barakken en de mensen,maar vind het nogal ambetant om andermans miserie zo in
beeld te willen brengen.Al zouden ze het gerust toelaten,iedereen is vriendelijk.En
miserie mag ik het ook niet echt noemen,want iedereen heeft eten en een soort
van dak boven zn hoofd.Ik zou er nog veel over kunnen vertellen,maar het gaat
nooit kunnen weergeven hoe het voelt om er hier zo even echt tussen te
zitten.Daarstraks kwam er nog een beschonken man aangewandeld bij Noi die
blijkbaar zijn laatste 24 bath had samengesprokkeld voor een blikje
bier,maaromdat hij lal zat was gaf Noi
hem niet (onmiddellijk) zn zin.Hij bleef rustig en na veel zagen kreeg hij dan
toch zn blikje bier.
Maar we gingen dus naar de markt.Bob,de zoon van Noi stond
ook op de markt met zijn bloemenwinkeltje.Blijkbaar stond hij vroeger onder
invloed van zijn drugsverhandelende broer,maar nu die in de gevangenis
zit,hijzelf een aantal kinderen aanreed onder invloed en zijn vriendinnetje
zwanger is,probeert hij zijn leven te beteren.
De vrouwen wandelden verder over de markt en lieten mij
achter in het massagesalon bij een kennis van Noi.2u massage voor 12
euro,zalig!Het was wel keihard en bij momenten had het meer weg van een sessie
in een revalidatiecentrum,dan van een onspannende massage,maar ik heb nog nooit
zon variatie aan technieken op mijn lichaam gevoeld.Met
handen,voeten,ellebogen en knieen werd ik bewerkt.Mijn fietsspieren zijn echt
overgevoelig,niet te doen,niks kan ik uitstaan aan mijn bovenbenen.De rest was
echt genieten,rug,nek,gezicht, de moeite.
Na de massage nog iets gegeten en dan terug naar huis.Je
hebt hier de hoofdstraat,eigenlijk al maar een klein steegje en dan een soort
van kleine smalle betonnen pier naar het huis waar we logeren.Onderweg van de
baan naar het huis zijn links en rechts allemaal barakjes,kleine paalwoninkjes
waar mensen wonen tussen en vooral boven hopen afval.Alles wordt in de rivier
gegooid en door de getijden hoopt alle afval op onder de uiterste barakken,die
het dichtst bij de baan.Toch lacht iedereen en is iedereen wel met iets
bezig.Eten maken,eten opeten,zelf dobbertjes en vislijnen maken,de klein mannen
rennen rond,het is hier zeker geen zielige buurt.
Sewes eten we hier nog samen en dan nemen Kookai en ik het
taxibootje naar de overkant,naar het centrum van Bangkok en trekken we de stad
in.De mama,de tante en Bob gaan van 11 tot 1 straks,deze nacht tijdens de
overgang van oud nar nieuw dus,naar de tempel in de buurt om te bidden,maa daar
passen wij toch voor.
Vandaag rond de middag vertrokken richting de mama,terug
richting Bangkok dus.Songthaew,minibus en dan taxi.Het enige wat we hadden om
op onze bestemming te geraken was een klein copietje van het thaise paspoort
van de mama van Kookai.We waren alletwee haar telefoonnummer kwijt en konden
haar dus niet vooraf contacteren.Onze taxichauffeur was een heel grappig klein
ventje dat wat weg had van de thaise Harry Potter.Hij wist absoluut niet waar
we moesten zijn,maar hij ging het wel vragen zei hij.En dat deed hij ook,een
keer of 10.Hij was denk ik zo blind als een mol,want nadat hij al 3 keer
gestopt was om het adres op het kleine papiertje proberen te lezen dook hij in
zijn handschoenkastje om een vergrootglas te nemen zodat hij het eindelijk eens
echt kon lezen.Hij bleef vriendelijk en enthousiast en uiteindelijk geraakten
we er.
Kookai haar mama was verrast,want ze had zich al veel zorgen gemaakt zei ze omdat ze nog niks van
ons had gehoord.Ze woont in een mooi stenen huisje aan de klong,vlak aan de
haven.De klongs zijn een soort van (vieze) kanalen die rond Bangkok liggen.De
rest van de straat woont in houten barakken die half boven het water staan.Alle
afval wordt ook gewoon in de beek gekieperd hier.De mensen hebben hier andere
prioriteiten dan recycleren en zorg dragen voor het milieu,zoveel is duidelijk
We babbelden (ik luisterde vooral) een beetje en maakten
kennis met de rest van de familie en de straat.Een tante van Kookai woont naast
het huis van haar mama en ze let ook op het huis als de mama in Duitsland
is.Haar man is ernstig ziek,vergevorderde suikerziekte.Ze hebben 2 zonen,de ene
zit voor de 2e maal vast voor zware drugsfeiten en de andere woont
nog thuis en verkoopt bloemen op de markt.Zijn liefje,waar hij 2 maanden mee
samen is,die bij de familie inwoont en zwanger is van hem was er ook.Hij is
27,zij 23.Er woont ook nog een weesjongen bij de familie in.Zijn beide ouders
zijn overleden en zijn oudere broer zit in zware problemen omdat hij een paar
kindjes heeft aangereden onderweg naar huis van een feest.Bob,de zoon van de
tante was net bezig met de voorbereidingen van zijn job.Hij had 2 zakken
fluoricerende nepsteentjes gekocht die ze in bloempotten leggen als
versiering.Hij kocht ze aan voor 50 bath (1,25 euro) per grote zak en was ze nu
aan het verdelen in kleine zakjes die hij zou gaan verkopen voor 10 bath (0,25
euro) per stuk zijn vriendinnetje werkt niet,dus dat is het inkomen van hun 2 geen
grote weelde hier dus
Kookai bracht van thuis 2 grote zakken schepsnoep mee van
het Kruidvat en ook nog een aantal dozen snoepjes met chocolade.Haar
suikerzieke nonkel at zich te pletter in de chocolade en de grote zakken
schepsnoep werden in kleine zakjes gedaan voor alle kindjes uit de straat.
Plots kwam er een hele meute kleine kindjes af gewandeld om
hun zakje af te halen,zalig om te zien!Iedereen zei dat zuur snoep was,maar ze
aten toch allemaal vrolijk verder en vergeleken met mekaar wat ze allemaal
hadden gekregen.We speelden nog een voetbalmatchke in de staat met als doel 2
slefferkes en ze zaten nog een hele tijd bij ons aan de tafel,tot ze naar huis
werden geroepen door hun mamas.Fijn om te zien dat er nog kinderen zijn die
zich kunnen amuseren door samen te spelen en content zijn met een zakje
snoep.De omstandigheden waarin ze leven en die er mee voor zorgen dat dit het
geval is zijn minder fijn natuurlijk
De volwassen mannen van de straat zaten deze avond,zoals
elke avond blijkbaar samen aan eentafelin de straat whisky te
drinken en te lachen.Ik werd uitgenodigd om mee te doen door de aangeschoten
mannen,maar de mama van Kookai raadde het me af omdat er nogal eens werd
gevochten als iedereen echt zat was.
Doet je wel effe nadenken zon dagje als vandaag Morgen gaan
we naar de floating market samen inkopen doen en morgenavond vieren we samen
met de rest van de straat de overgang van oud naar nieuw.Dit posten zal voor
een van de volgende zijn,want internet heb ik hier niet.
Vandaag opgestaan en uitgebreid ontbeten,ik met
rijst,noedels,brood,groenten,yoghurt, en Kookai met een noedelsoepje met
gebakken varkensbloed,niertjes en varkensmaag.Ieder zijn ding denk ik
maar.J
Dan naar de Erawan watervallen gescooterd,zon 65 km van ons
hotel.Ons Hondatje deed het goed en bracht ons veilig en snel ter plaatse
ondanks de felle (zij)wind.Het Erawan National Parc is een drukbezocht park,
zeker in deze drukke eindejaarsperiode.De Thai hebben momenteel ook vakantie en
dat was er aan te zien.
Het leek een op het eerste zicht nationaal park op maat van
Koookai,een wandeling van 2km met 7watervallen onderweg,dat leek ons geen
onmogelijke onderneming.Het begon ook vrij gemakkelijk,maar waterval 5,6 en 7
bleek toch iets moeilijker te bereiken dan oorspronkelijk gedacht.We stapten in
totaal 2U30 en we haalden samen de 7e waterval,een prestatie voor ons
Kookaike die haar grenzen serieus moest verleggen onderweg om boven (en weer beneden)
te geraken.Na onze tocht aten we op de lokale markt.Eten en drinken voor 2 voor
3 euro,Thailand op zn best.
Toen we terug thuis waren effe verhuisd van hotel en dan
naar de bridge over the kwai gereden.Dat bleek,zoals verwacht, supertoeristisch
te zijn.Bovendien bleek,als ik de reisgids er op na sloeg,de brug waar iedereen
fotos staat te nemen helemaal niet de originele brug te zijn,dat zouden
slechts een paar houtenstompen op een
vlak stuk grond zijn.Wel grappig is dat op de brug waar constant honderden
mensen rondlopen ook nog wel effectief een trein passeerrt.Een bord geeft aan als
de trein in aantocht is,gelieve jezelf in veiligheidte brengen J
Kookai at nog een durian,dat moet zowat het degoutantste
fruit op aarde zijn.In sommige hotels mag je effectief niet binnen als je een
durian bij hebt omdat het zo geweldig stinkt.Maar ons Kookaike eet da weer
graag natuurlijk.
Nadien nog effe op de lokale markt geweest en nu terug op
onze kamer.Een veel te dure kamer eigenlijk,maar het is hier heel druk in de
buurt,vrijwel alles is vol geboekt,dus dit was het beste wat we konden vinden,ongeveer
25 euro per man,de kamer zelf is knap,met een semi-outdoor douche (ofwel is die
gewoon nog niet afgewerkt) en een hoog,goed bed.
foto's staan wat door mekaar blijkbaar,sorry.Misschien nog effe zeggen dat de 2 eerste blogberichten alijd bovenaan zullen blijven staan.Nieuwe berichten verschijnen steeds onder deze 2 vaste berichten en oudere berichten zijn dan steeds opgeschoven naar onder.
pimp my ride thai style %%% FOTO1%%% zalig wakker worden met dit zicht Kookai op jacht in The River Kwai zwembad voor ons alleen onze Honda met ons Kookai geitjes melk geven op de markt thai street food FOTO8%%% bier op mijn maat,670 cl ;-)
Gisteren dus gearriveerd na een toch wel lange vermoeiende reis.Nog effe rond gewandeld op het domein,een zalig doucheke gepakt,een beetje op de computer gepruld en dan gaan slapen.Om 2u deze nacht dan waren we alletwee terug klaarwakker,waarschijnlijk door het uurverschil,bij ons was het dan immers nog maar 8u 's avonds. Achteraf toch alletwee terug goed geslapen.Deze morgend zalig wakker worden met de zon en zicht op de tuin en het zwembad.Prachtig hotel hier op een mooi domein,vlak aan de River Kwai.Ontbijtbuffet was prima.Na het ontbijt terug effe goed geslapen tot de middag.Dan naar het zwembad gegaan waar we zalig alleen lagen.Het hotel is hier volledig vol geboekt,want voor morgen heb ik zelfs een ander hotel in de buurt moeten boeken,omdat er hier geen plaats meer is.Toch is het hier super rustig,er zitten hier veel Thai op hotel en die houden nu eenmaal niet zo van de zon zoals wij.Als ze al gaan zewemmen doen ze dat meestal met t-shirt en hun gezicht volledig vol gesmeerd om toch maar niet bruin te worden in tegenstelling tot ons. Echt superwarm is het nochtans niet,overdag zo'n 25 graden schat is en 's avonds moet je echt wel iets bij aantrekken,want het koelt erg af.Na de middag een brommer gehuurd en eens tot in het centrum van Kanchanaburi gereden,toch altijd wennen zo links rijden.Thai rijden ook vrij snel en je mag niet te hard twijfelen hier als je deelneemt aan het verkeer of je komt in de problemen.Gewoon enthousiast proberen mee te doen dus. We hebben ons een thaise simkaart aangeschaft (ik zal morgen het nummer ff posten voor diegenen die graag eens een smske sturen ofz) en een hele tijd op de lokale markt rond gehangen,zalig eten voor belachelijk weing geld en kei lekker,Kookai leefde zich volledig uit!Net nog op't terras gezeten aan de rivier hier en nu dus terug op de kamer. Morgen gaan we zeker eens naar de bridge over de kwai zien,niet dat daar veel aan te zien is,maar we kunnen slecht vertrekken zonder er geweest te zijn.Verder zou ik graag nog een stuk van de weg richting de grens met Myanmar doen met de scooter,maar ik moet sewes nog opzoeken of dat haalbaar is. Foto's post ik sewes,eerst dit er al effe op zetten.
Ongeveer 22u geleden namen we de bus in Berchem.Een vliegtuig,een taxi,een, taxibusje en een songthaew (open groepstaxi) later zijn we op onze eerste bestemming gearriveerd.Het is ondertussen donker,maar het ziet er toch veelbelovend uit voor morgen! Slaapwel.