Met pijn in het hart verlieten we de super leuke plek , de manager, Jenny, zei dat we zo'n sympathieke gasten waren en dat ze spijt had dat we moesten vertrekken ( waarschijnlijk zegt ze dat tegen iedereen )ze hoopte dat we zeker nog eens zouden terugkeren en wees maar zeker als we ooit de kans krijgen, dan doen we dat, want het was er super gezellig en we moesten niets bij betalen voor de wijn en de biertjes en limonade die we er gebruikten! Wie een reis wil maken naar Zuid-Afrika, zeker de naam The last word in Kommetjie onthouden! De rit naar Stellenosch duurde 1 u 20 min, daar we in Kalkbay wat vertraging opliepen door werkzaamheden. Onze kamer in het hotel was nog niet beschikbaar, dus trokken we het stadscentrum in en genoten we van een biertje en pink juice op het terras van de oude bakery. We zetten onze tocht verder en verkenden oom Samie se winkel. In deze shop vond je artikelen uit de goeie oude doos, het was echt fantastisch om hier rond te kijken en te genieten van al dat moois!!! Toen we ingecheckt waren, keken we verrast op, onze badkamer leek wel uit de jaren stillekes te komen, gelukkig voorzien van een moderne douche. Op de patio namen we een biertje en rooibosthee en genoten van het uitzicht op het zwembad. Nadien gingen we op speurtocht naar een gezellig restaurant en boekten we een plaatsje in oppie dorp restaurant. Na een verfrissing in de kamer wandelden we opnieuw naar het fancy restaurant waar we genoten van van lekkere calamari en Wim zich waande als cheeta's, die een impala verorberden., we dronken daarbij een superlekkere pinot noir en de avond kon niet meer stuk! In ons hotelletje lagen we uitgeteld en voldaan na te genieten van al dat lekkers!
Deze ochtend, na een uitgebreid ontbijt, naar cape point gereden. De rit op zich was al leuk om te doen en toen we de parking opreden was de spanning te snijden! We zouden immers op het uiteinde van de wereld gaan staan. Gelukkig was het niet drummen voor een plekje, we konden heel vlot de top aan de oude vuurtoren bereiken. Alle viewpoints waren om het mooist. Blijkbaar was het er vandaag heel rustig, we denken dat het er in de zomer echt wel werken is voor een plekje. Na de klim tot de top, wilden we ook wel nog de 1 u30 min tocht naar kaap de goede hoop ondernemen. Een prachtige trail langs de rotsen over houten latten en stenen paden. Daar aangekomen bleek dat we helemaal alleen waren, wat een fantastisch uitzicht hadden we daar! Dat was echt genieten! Op onze weg terug passeerden we opnieuw het strand waar Bartolomeus Dias zijn boot had laten stranden in 1488. De wandeling was een enorm succes. Nadien trokken we naar het olifantenbos, waar het shipwreck ligt van de T Thomas Trucker, een schip dat op de klippen liep in 1942. Toen we het strand bereikten zagen we geen wreck, maar toen we de verrekijker bovenhaalden bleek het wel nog een eind stappen te zijn, dat zou een nippertje worden, daar het hier vrij snel donker wordt en we nog terug moesten geraken ook! Wim hield er een serieus tempo op na en na 3 kwartier stappen , bereikten we het wrak. Nu nog snel enkele foto's nemen en dan aan een even snel ritme weer terug naar de auto .Gelukkig hadden we nog heel wat tijd over en konden we onze rit "huiswaarts" aanvatten. 'S Avonds aten we een superlekkere pizza in een plaatselijk restaurantje ( Ficherman's )
Na nog even de horizon af te speuren, op zoek naar nog een walvis, besloten we Hermanus maar te verlaten en andere oorden op te zoeken. De rit naar Kommetjie ging weer via hele knappe landschappen en hoe dichter we bij de kust kwamen, hoe mooier het weer werd. Onderweg waren we spijtig genoeg getuige van een ongeluk met een omgekantelde vrachtwagen, het verkeer moest via de pechstrook passeren. Ook waren er op verschillende plaatsen wegenwerken en werd het verkeer lichtjes gehinderd door al die werkzaamheden. We vonden ons hotel, vlak bij het prachtige strand, dat door surfkampioenen bemand werd. Het was echt fascinerend om hen in actie te zien! Het strand ligt hier vol grote, groene buizen( waterplanten uit de Atlantische oceaan)en in de namiddag wandelden we langs het zand naar Slangkop, daar zou een scheepswrak liggen en ik natuurlijk al in mijn nopjes, want dat zou vast mooi beeldmateriaal opleveren. We hadden er wel niet op gerekend dat het hoogtij was en dat we niet over het wateroppervlak konden geraken. Ik poste me dan maar op een andere plek, waar het water plots ineens een halve meter voorbij mijn statief terecht kwam. In allerijl verplaatste ik mij en gelukkig kon Wim mijn rugzak nog redden van verdrinkingsdood Ons lesje hadden we nu wel geleerd, beter uitkijken was de boodschap, het kon soms heel snel gaan! Toen we terugslenterden genoten we nog van de wilde zee en het kletterende geluid van de golven. De kleuren in de lucht na de sundowner waren geweldig, hiervan genoten we tijdens ons avondmaal.
Met een beetje vertraging, daar we gisteren moeilijk op het www geraakten, toch nog een korte samenvatting van onze avonturen! Gisteren ochtend vertrokken we met veel tegenzin vanuit het prachtige Knysna richting Oudthoorn. Deze stad staat bekend voor zijn vele struisvogelboerderijen en wees maar zeker dat we die gezien hebben! De rit naar Oudtshoorn verliep heel vlotjes, de route was enorm fascinerend! Zo veel mooie uitzichten en landschappen! Kleine anecdote! Wanneer er in België wegenwerken zijn dan zie je vaak poppen langs de baan met vlaggen, wel hier gebruikt men echte mensen die een ganse dag met hun arm op en neer staan te zwaaien, moet je je niet af vragen wat die 's nachts zoal doen Ook zijn sommige koeien wel opgevoed en gebruiken het voetpad ipv de berm langs de weg om te passeren De mensen verplaatsen zich vaak te voet en zelfs langst de autosnelweg lopen ze alleen of met enkelen langs de baan. We raceten volgens de snelheidslimieten, want er is hier vaak controle, langs de knappe landschappen. Soms waanden we ons in Oostenrijk en nadien reden we precies door Vlaanderen, zoveel contrasten. De temperatuur steeg gestaag en toen we aan onze guesthous arriveerden was het 25 graden. We settelden ons in de kamer en reden toen naar de Cangoo caves, 1 van de 10 mooiste plekken in Zuid-Afrika . Gelukkig was het er rustig en betraden we met een kleine groep dit ondergrondse paradijs! Het was genieten vanaf de eerste "kamer" tot en met de laatste. De gids, die speciaal voor ons af en toe Zuid-Afrikaans sprak, bracht haar uitleg met veel intonatie en enthousiasme. Na de rondleiding genoten we nog na van onze uitstap en zetten we ons klaar voor de prachtige sundowner. Samen genoten we van de machtige kleuren van de natuur! 'S Avonds aten we struisvogelsteak ( hoe kan het ook anders) en deze was super lekker! Voor het ontbijt waren we wat vroeg en sommige dingen moesten nog klaargezet worden. Toch smaakten de eggs benedict voortreffelijk! Na het uitchecken, reden we richting Hermanus, een tocht van ongeveer 4 uur. De landschappen wisselden weer van bergen , naar platteland en heuvelland. Fantastisch om mee te maken! Het weer maakte ook gekke sprongen, we kregen regen, zonneschijn en wat bewolking en gelukkig toen we arriveerden in het walvisdorp was de nattigheid verdwenen! Toch bracht onze zoektocht naar walvissen ons niet verder en vonden we alleen wat klipdassies en kopjes van zeehondjes. Toch genoten we van de wandeling langs de wilde kust!! 'S Avonds aten we lekkere vis in een plaatselijk restaurant.
Onze wekker liep af om 7 u en na nog wat snoezen maakten we ons klaar voor roerei met spek, het smaakte super! Nu hadden we al wat extra calorieën binnen om straks een mooie wandeling te kunnen maken. Rond 9u30 werden we aan de boot verwacht en het leek eerst wel dat we de enige passagiers zouden zijn. Toch arriveerde er laste minute nog een grote groep Italianen die ons tijdens onze tocht zouden vergezellen, zij hadden hun eigen gids bij, die dan de vertaling deed van de uitleg van de plaatselijke guide. Op het water kregen we wat meer info over Knysna en de 2 islands, waaronder ook dat van "ons" ( waar we sliepen) ook het ontstaan van het reservaat werd met een grapje verklaard. In de lagune kan je haaien aantreffen, maar er is nog nooit een attack geweest, dus moesten we ons niet ongerust maken Eens aan wal gingen we met een 4x4 naar de top van het reservaat gebracht worden. Was dat even lachen toen we zagen dat het eigenlijk eerder weghad van een toeristentreintje in Durbuy. We maakten er geen probleem van, als we maar boven geraakten! Tijdens onze rit naar boven kregen we weer wat meer details over de fauna en flora van Featherbed. Toen hield de "jeep" halt en konden we onze tocht naar beneden te voet verder zetten. De avontuurlijke wandeling ging over rotsen en door het bos, ook belandden we na een rustige afdaling in een knappe rots waar we het opspattend water weer tegen de rotsen zagen kletsen. Het geluid alleen al deed je rillen en dan nog niet gesproken van het adembenemende uitzicht! Het was echt een heerlijke tocht! Na een uurtje stappen konden we nog nagenieten bij een lekker lunchbuffet, voorzien in de prijs van de uitstap. De kilootjes zullen er weer vanzelf bijkomen met al dat lekker eten! Toen de toeter op de boot ons er aan deed herinneren dat we ook nog terug moesten, was dat met pijn in het hart, want hier hadden nog wel wat langer willen blijven. Daar de namiddag al begonnen was en het hier al vrij snel donker is, hadden we niet veel opties meer voor andere bezoeken, het strand van Brenton on sea had ons gisteren zo kunnen bekoren, dat we het niet erg vonden om nog eens terug te rijden. Weer genoten we van de wilde kust met zijn prachtige strand en opbeukende golven!
Na een verkwikkende nachtrust en een lekker ontbijt, de viewpoints van The Heads gaan verkennen Knysna is eigenlijk gelegen aan een grote baai die verbonden is met de Indische oceaan . De ingang van de lagune wordt the Heads genoemd en langs die kust zijn prachtige uitkijkpunten, de moeite om een verplaatsing te maken! 'S middags aten we in Knysna Waterfront een panini en trokken toen naar Brenton on the sea, ons aangeraden door de hotelbediende. Het strand was enkele km lang en zo prachtig! Metershoge golven botsten tegen de rotsen op, het was een prachtig schouwspel. Ik,probeerde er mijn bigstopper uit en had er nog wel uren kunnen doorbrengen! Het was een onvergetelijke namiddag on the beach!!!
Deze ochtend geen gamedrive meer mee gedaan uit angst dat we wat weinig respijt zouden hebben om onze vlucht van Nelspruit naar Johannesburg tijdig te kunnen nemen. Maar deze avontuurlijke tocht startte al met een kwartier vertraging daar de linker achterband plat stond. Gelukkige waren onze ranger en helper er nog om onze car te voorzien van een reservewiel! De rit naar Nelspruit verliep heel vlot en we hadden nog heel wat tijd over om een koffietje te drinken en het liefelijke vliegveld te verkennen. In Johannesburg was het serieus wat stressen want de transfer was vrij nipt en nu bleek dat we nog geen gatenummer hadden en dat we de bagagecontrole nog eens moesten overdoen, gelukkig net op tijd voor nog een wc bezoek en dan het kleine vliegtuig in. Mijn fototas geraakte niet in de handbagageruimte en moest dan maar mee tussen mijn benen! Toen we in George arriveerden was het al bijna donker en je kan er van op aan dat het hier echt wel donker is, dat wil zeggen ook geen verlichting langs de baan! Dat was echt wel spannend, het autohandvat aan mijn kant was bijna geheel platgenepen van de spanning, maar gelukkig heb ik een supergoede chauffeur bij!!! In de Lodge werden we ontvangen door Chris en hij had al een tafeltje laten klaarzetten voor ons om 8 u, we hadden dus nog een 15 tal min om andere kleren aan te trekken en ons klaar te maken voor een gezellig etentje. Dit zou smaken, het was geleden van 8 u 's ochtends dat we nog gegeten hadden. En lekker dat het was!!!! Nu liggen we uitgeput in onze nest, nog even het eten laten verteren en dan naar dromenland!
Op tijd waren we ons reuzebed uit en vatten we , na een lekker ontbijt, de rit aan naar onze volgende safari. Na een rustige tocht van 2 uurtjes reden we 7 km naast een dorpje, waar de kinderen ons met veel plezier terugzwaaiden. Zo blij lachend dat ze weer eens " wittekes" zagen we vallen hier echt wel op! Aan de ingang van het kamp lieten we de wagen achter en werden we met een 4x4 naar de Lodge gereden. Wat een geluk dat we dit niet met ons toyotake moesten doen. Daar aangekomen stonden ze ons al op te wachten met warme handdoekrek om het stof van onze handen te wrijven, ook kregen we nog een glaasje huisbereide limonade en werden we naar onze kamer ( klein huisje ) begeleid. Om 13 u aten we een lekkere lunch waarbij we zelf konden kiezen wat we op onze borden deponeerden. Het was overheerlijk. Om 15 u kregen we koffie of thee en vertrokken we voor onze eerste gamedrive. In de jeep zaten nog een Nederlandse vader met 2 dochters, een koppel Zwitsers en een pas gehuwd Congolees stel. Het was een internationaal gezelschap! Het landschap is hier veel begroeider dan in Botswana en was dan ook heel snel duidelijk dat het hier echt wel zoeken naar .... Ging worden. We zagen wat kodoo's, een inyalas en olifanten, ver weg op de berg. De zoektocht naar neushoorns leverde niets op. Na het avondmaal ( fantastisch lekker! ) ontspanden we ons in het warme bad in onze kamer! Het was superromantisch! Na die relaxatie vielen we bijna direct in slaap!
Deze ochtend werden we om 5.30 u door de telefoon gewekt, de knock knock in Mashatu vonden we wel leuker, maar wakker waren we even goed! We verzamelden om 6 u aan de bar, dronken een koffietje en vertrokken met gans het gezelschap de wildernis in! Het weer beloofde niet veel goede, je zag de grijze wolken toenemen en onderweg kregen we onze eerste Afrikaanse regenbui op onze donder! Alle gasten kregen snel een regenponcho toegestopt en de tocht ging genadeloos verder. We werden beloond met een kudde buffels die ons aanstaarden alsof wij de attractie waren Op een heuvel dronken we nog een koffietje met koek en de zoektocht naar de neushoorns ging verder. Gelukkig regende het niet meer. De ranger gaf ons wat uitleg over het verschil tussen de uitwerpselen van olifanten en van neushoorns. De poep van de slurfdragende reuzen zou een goed medicijn zijn tegen hoofdpijn en maagproblemen. Gelukkig hadden we daar geen last van Na de rit aten we een ontbijt ( voor onze ogen vers gebakken omelet met hesp,kaas en groentjes, Jamie Jamie! Daarna hadden we 3 u om een verfrissende douche te nemen, wat foto's klaar te zetten en de blog aan te vullen. Om 15 zullen we terug klaar staan voor onze laatste safari. Hopelijk vinden we dan de neushoorns en nog een luipaard als "afscheidstoetje" De neushoorns zijn ons gelukt, het luipaard had een bordje hangen"niet thuis" , het was superleuk, maar aan alle mooie liedjes komt een einde. We sloten de dag af met weer een relaxerend warm bad in ons hutje!
Na een verkwikkende nachtrust en een lekker ontbijtje maakten we ons klaar voor de Panoramaroute. Het beloofde een mooie dag te worden, dus trokken we onze shorts en shirts aan. De eerste halte was bij Pinackle , een grote rots die opstijgt uit de vallei. Het was al een veelbelovende start van een leuke dag. Daarna vervolgenden we onze weg naar Gods window ( hij liet het venster open staan en we konden genieten van een prachtig Panorama! We reden verder en stopten bij de Berlin Falls . Maar stom kieken dat ik ben, ik vergat toch mijn draadontspanner waardoor ik de big stopper moeilijker kon bedienen. Ik nam dan zo maar een foto en troostte mezelf dat het toch niet zo spectaculair was nu het droogseizoen voor niet veel doorstromend water zorgde toen hobbelden we verder en arriveerden we bij een ander mooie plek, waar we getuigen waren van een kerkdienst op de parking. De groep gelovigen zong liederen en las teksten voor. Het was enorm leuk dit te mogen meemaken! De volgende halte bleek de mooiste te zijn, Burcke's Luck Potholes. Er was hier dan ook wel wat meer publiek dan op de andere plekken. De samenvloeiing van de blijde rivier en de treur zorgt daar voor een adembenemend uitzicht. Het gesteente is volledig uitgehold van het normaal vrij wilde water. We zagen ook een vrouw een slippertje maken toen ze op de gladde rotsen wou wandelen.eigen schuld, dikke bult! We genoten hier van het kletterende water en van het knappe landschap. Toen werd het tijd om terug te rijden , ons te verfrissen en wat te relaxen en dan een lekkere vis en steak te verorberen. De dag eindigde in het enorme bed en we droomden nog verder van deze schitterende dag.
Deze ochtend nog een uitgebreid ontbijt in ons hotel verorberd, lekker ei op Afrikaanse wijze ( met zure room en kaas) en dan nog wat stukjes vers fruit voor de gezonde toets van ons ochtendmaal. Toen rustig vertrokken richting Hazyview . Wat een bedrijvigheid was het langs de weg. Op zondag is het nationale vrouwendag en vandaag gingen waarschijnlijk alle families op stap voor een familiereünie. Overal zagen we volgepropte wagens met kleurrijk geklede vrouwen, having the time of there lifes! Ook de mannen deelden mee in het festijn! Het was een superleuke tocht en blij dat we waren om het allemaal te mogen " meemaken" Toen we arriveerden in Hazyview konden we direct naar onze kamer rijden. Het was een hele grote standaardroom , met buitendouche en een bed waar je met gans de familie in kan Op het terrasje hadden we zicht op het zwembad. 'S Avonds aten we een lekkere pizza in een drukbezochte plaatselijke pizzeria. Het was overheerlijk! Aangekomen aan onze kamer besprongen we het bed en genoten we nog na van een mooie dag!
Weer gewekt door Jake met een luid knock knock, alhoewel we al een haf uurtje vroeger wakker waren voor een warme douche. Gelukkig was hij warm want buiten was het superkoud. Wim dacht dat hij door een sleetje de kleine hyena zag, maar ik heb hem niet kunnen spotten. Na een koffietje en wat ontbijtgranen waren we klaar voor de laatste gamedrive en wat we toen nog niet wisten, de allermooiste. In de 4x4 aangekomen, lagen op ieders plaats een warmwaterkruik, want het was wel heel wat koeler dan de eerste ochtend. Jake wilde ons kost wat kost nog wat katachtigen laten zien. Hij reed ons naar de plek waar de leeuw de vorige dag lag te slapen en we hadden geluk, de vrouwtjes leeuw was vergezeld van een mannetje en wat verderop was de broer van het mannetje het verliefde stel aan het observeren. We kregen toch wel tot 2 keer toe een liefdesaanzoek, maar zij had duidelijk niet veel zin. Spijtig dat ik aan de verkeerde kant van het showspel zat toen meldde een andere ranger de aanwezigheid van een luipaard in de buurt. Snel reed Jake ons naar de mogelijke schuilplaats. Maar blijkbaar was het een heel schichtig luipaard en bleef het rustig tussen de struiken. Dan maar verder op zoek naar de cheeta's. En nu hadden we echt wel mazzel, mama leerde net haar 4 cupsbhoe ze een impala moeten doden. Het was zo intens! Struggle for life! De ene zijn dood is de ander zijn brood, dat was hier wel duidelijk. Dit was echt wel een heel mooi moment om onze eerste safari af te sluiten. Na het middagmaal bracht een andere ranger ons naar de grens met Zuid-Afrika . Van daaruit vertrokken we richting Tzaneen. Er was wel een probleem, onze Gps vond het ingegeven adres van het hotel niet, maar geen nood dachten we, we hebben tijd genoeg om het te vinden. Wat we wel niet verwacht heden, was dat we in het centrum van Tzaneen terecht kwamen en we duidelijk niet meer wisten waar naartoe. Na wat rond te dolen, vroeg Wim het aan een blanke man die met een vrouw stondvte praten. Deze was zo lief om voorop te rijden en ons naar de juiste route te leiden. Toen begon de paniek wel wat toe te slaan, de zo'n was al aan het zakken en het werd al wat donkerder. We zouden toch niet in het donker moeten rijden zeker, dat was pas griezelig. Ik belde naar het hotel om te vragen of we op de juiste baan reden en gelukkig waren we nog maar 5 km van onze bestemming verwijderd. De spanning gleed van ons af en na een lekker avondmaal( slechts 16 euro voor een 4 gangen menu) kropen we ons bedje in!
Deze ochtend werden we door onze ranger om 6 u gewekt met een knock knock nabij de tent. Om te douchen hadden we geen tijd meer, want al na een kwartiertje werden we voor een snelle hap in het salon verwacht. Een kopje koffie en wat ontbijtgranen moesten de grootste honger al stillen. Richard bracht ons met de 4x4 naar de waterhole hide. Daar wachtte Ruth ons op en installeerden we ons met de meegebrachte lenzen in de hide. De dame was zelf fotografe en gaf ons heel wat uitleg over haar leven op Mashatu. De grote dieren wilden maar niet opdagen, wel zagen we heel wat mooie vogels die hun dorst kwamen lessen aan de waterhole. Ik mocht gebruik maken van een nieuwe sigmalens( 300mm, F2.8) met mijn convector kon ik tot 600mm, dat was wel handig want de vogeltjes waren wel vrij klein. Het was een heel rustige voormiddag en wWim en ik genoten van de rust en de stilte, die alleen maar onderbroken werd door het geluid van de vogeltjes.toen we terug aan het camp waren aten we een heel uitgebreide brunch. Toen hadden we wat tijd om te relaxen, eindelijk want we waren nog steeds moe van onze heenvlucht. Het eerste wat we deden was een warme buitendouche nemen, gezellig met zijn tweetjes onder de omgekeerde emmer toen gingen we aan de receptie op het world Side web. En we hadden geluk, het werkte, regelmatig valt het wel al eens uit. Lore en Yoni waren online en we konden via de chat al een deel van onze avonturen kwijt. We waren wel heel blij dat we onze kids dag konden zeggen! Na dat geschat keerden we naar onze tent en rustten we wat op ons bed. Om 3 uur werden we aan het salon verwacht voor een kopje thee of koffie met wat lekkers. De 4x4 deelden we met 2 Nederlandse koppels. Zij hadden al heel wat ervaring met wildlife. Ze konden ons ook heel wat vertellen over hun eigen avonturen, met de jaren verzameld in een hele "documentaire". De avondsafari was al heel wat frisser dan de vorige avond . Op onze rit spotten we hyena's, giraffen, zebra's , gnoes, impala's en een slapende leeuw. Na de drive hadden we nog even tijd om ons op te grissen en dan was het apero-time, gevolgd door een heerlijke maaltijd in de halve cirkelboma. Met op de achtergrond een lekker warm en gezellig haardvuur. Toen we plots lawaai hoorden in het kamp, bleek dat een jonge hyena even nieuwsgierig was komen kijken, maar deze werd met enige dwang het kamp uit gebonjourd! Het eten was weerom super super lekker. Toen onze buiken rond stonden , kropen we moe maar voldaan onze "koffer" in.
Met nog wat slaap in de ogen verlieten we onze hotelkamer op zoek naar een Vodafone winkel om een Afrikaanse sim kaart aan te schaffen. Dat lukte niet zonder problemen, de eerste winkel kon ons niet verder helpen en gelukkig kon dat in de tweede winkel wel. Telefoneren kunnen we dus nu zonder veel tamtam! Dan onze huurauto gaan oppikken, bij een heel zielige, norse vrouw van Hertz. De start was voor Wim wel een hele aanpassing. Links rijden, richtingaanwijzers aan de verkeerde kant, schakelen wat stroever met de.linkerhand, geen lachertje om zo Johannesburg uit te geraken. Een goeie chauffeur herken je uit duizenden! Het lukte Wim aardig onze rit naar Botswana in een supertempo af te leggen. Onderweg verwittigden we de safarilodge de tijd van arriveren! Ze stuurden een ranger om ons met een 4x4 te komen oppikken aan de grens met Botswana. Tijdens onze rit naar de Lodge zagen we al wat zebra's, giraffen en impala's! Het kon al zeker niet meer misgaan! Aangekomen in de Lodge moesten we ons haasten voor een snelle hap en vertrokken we al voor onze eerste safari. In de Verhoogde 4x4 deelden we de wagen met 2leuke Hollandse koppels. Wat een ervaring was het! We volgden de olifanten op zoek naar. Wat water in de opgedroogde rivier. Ze graaiden met hun poten en slurf naar wat water! En geluk hadden ze, ze lesten hun dordt aan het beetje vocht dat ze vonden! Meer en meer olifanten volgden het voorbeeld van de anderen, het moeten er zeker een 100 tal geweest zijn! De groepen wisselden elkaar af! Fantastisch! Na de drive konden we ons nog even verfrissen en werden we uitgenodigd om bij de boma om lekker te gaan eten! Het was een superdag!!!
Met heel wat vertraging eindelijk wat nieuws van ons in het verre Zuid-Afrika . Nu pas tijd en energie en een goeie internetverbinding om wat neer te pennen. Onze wekker wekte ons al heel vroeg in de ochtend om op tijd op de vlieghaven te zijn. Bram bracht ons om 3.15u naar Zaventem en na alle controles en wachtrijen om in te checken, kregen we de juiste plaatsen toegewezen op het vliegtuig, een Boeing 777. De 11 uur in het luchtruim verliepen vlekkeloos, soms wat turbulentie, maar dat namen we er graag bij. Wim beluisterde veel muziek en ik keek 2 films: child 44 ( superfilm) en mordecai. Verder doodde ik de tijd met wat Zweedse kruiswoordraadsels en rusten.(slapen lukte niet)toen we arriveerden was het echt wel spannend. Waren onze valiezen meegereisd of stonden ze nog in Brussel of Amsterdam ? Nadat onze zenuwen serieus op de proef gesteld werden, kwamen ze eindelijk tevoorschijn op de band. Mijn hart sloeg al bijna enkele slagen over!
In de inkomhal stond de man van de bookingorganisatie ons al op te wachten, hij begeleidde ons naar het hotel , waar we maar al te graag ons bed op zochten. De wekker stond ook nu weer opgesteld op een zeer ochtendlijk uur!
De valiezen staan zo goed als klaar om straks in de autokoffer te zetten. Ze zijn serieus vol gepuzzeld en wees maar zeker dat het puzzelen was. Elk kleine hoekje en plekje werd benut, sokken in de hoekjes, ondergoed tussen de "spleten". Toch hebben enkele kledingstukken de valies niet kunnen aanvullen, die liggen weer netjes in de kast tot we terug zijn We kunnen het nog steeds niet geloven dat we morgen rond deze tijd waarschijnlijk al ergens boven Afrika zweven. Maar wat moet je nu 11 uren in een vliegtuig zitten doen? Enkele boeken staan al klaar op de i-pad, kruiswoordraadsels steken al in de handbagage en hopelijk kunnen we nog genieten van wat goeie films. Dat zal wel voldoende zijn om de tijd te doden zeker! Mijn fotomateriaal was eigenlijk als eerste klaar voor vertrek, nog een laatste check of alles in orde is, lege geheugenkaarten, die waarschijnlijk goed gevuld zullen mogen terugkomen, de gepaste lenzen, filters om de landschappen nog wat meer te accentueren en een statief om de camera stil te houden bij al dat moois wat we te zien gaan krijgen. We zijn er klaar voor!
De laatste dagen vliegt de tijd voorbij! Er is nog zo veel te doen! Nog 2 nachtjes slapen en het vliegtuig brengt ons naar de andere kant van de wereld. Een vlucht van 11 uren naar Johannesburg staat op ons reisprogramma. Hopelijk vind ik wat rust op deze vliegende reus, want 11 uren stil zitten zal voor mij heel moeilijk zijn. Onze valiezen zullen nog wat moeten herschikt worden en waarschijnlijk ook wat lichter moeten gemaakt worden, want ja wat moet je nu allemaal wegmoffelen als je overdag 25 graden verwacht en de temperaturen 's nachts soms tot 8 graden kunnen dalen? We zullen toch op Zaventem moeten verrekken met onze dikke winterjas en stevige staplaarzen, want ik vrees dat deze anders niet meer in onze valies zullen geraken. Het zal nogal een zicht zijn wanneer ze morgen 30 graden voorspellen.
Deze ochtend nog een heel lekker ontbijt achter de kiezen geslagen , Wim zijn benen nog eens goed ingesmeerd en dan de langste autoriteiten van de reis aangevangen. Tommie voorzag 5 u rijden, maar rekende geen plas- en eetpauzes. Onderweg ook wel wat vertraging gehad, dus in totaal deden we er 7 u over. De GPS heeft ons al een hele reis goed van de ene plek naar de andere genavigeerd, maar vandaag was hij zijn kluts wat kwijt. Hij deed ons 15 km voor het eindpunt rechts afslaan, maar toen we op een niet geasfalteerde weg terecht kwamen, vonden we het al wel heel verdacht dat we nog 15 km over zo'n tweederangsbaantje moesten hotsen. Onze Tommie zou ons niet in de steek laten! Toen de weg na 2 km plots stopte, wisten we zeker dat het niet klopte, een vrouw kwam ons tegemoet en zei dat we reeds de derde auto waren die dag, die verkeerd reed. De weg die de GPS aangaf bestond al enkele jaren niet meer, we moesten dus omkeren en nog enkele km rechtdoor rijden. Gelukkig bestaan er nog andere middelen om de correcte weg te vinden . Aangekomen aan het mee, viel de stress van de lange rit van onze schouders en konden we genieten van het mooie, rustige uitzicht op het fantastische meer.
Met een dagje vertraging toch nog het verslag van gisteren en vandaag. In Tadoussac geen tijd meer gehad en een heel slechte verbinding met het internet. Gisterenochtend de wekker een half uurtje vroeger gezet want we moesten om 13 u in Tadoussac zijn voor de tocht naar de walvissen. Na het ontbijt vertrokken we vol overtuiging dat we het gingen halen , onze Tommie gaf aan dat we rond 1215u zouden arriveren. Dus we hadden tijd genoeg om er te geraken! Wat we wel niet meegerekend hadden, was de veerdienst tussen het vaste land en Tadoussac( slechts 10 min varen en om de 13 min een volgende boot). We waren nog goed op schema toen we de veerdienst naderden, maar spijtig genoeg waren we niet alleen. We zagen de boot vertrekken en moesten wachten op een volgende. Dit zou een spannertje worden! Gelukkig ging het lossen en laden van de auto's vrij vlot. Het zweet begon ons al wel parten te spelen, want de klok tikte gestaag verder! Eens aan de overkant moesten we nog 3 km rijden. We spurtten naar het hotel, waar we ons aanmeldden en kregen te horen dat het busje ons 5 min later zou oppikken. Oh, dacht ik, nog even tijd voor een plasje, de tocht duurde wel 3 uur en vermoedelijk was er geen wc aan boord van een zodiak. Ik was juist klaar of Wim kwam me al tegemoet gelopen en zei dat ik me moest haasten, want het busje zou niet wachten. Zo snel ik kon spurtte ik naar de uitgang.Net op tijd, want de sombere buschauffeur duldde geen telaatkomers. Heel snel deden we warme, waterbestendige kledij aan en haastten we ons naar de boot. We installeerden ons achteraan, want vooraan waren de plaatsen al benomen.met een snelle vaart verplaatste de boot zich op het water, in search of Some whales! En zoeken moesten we! Blijkbaar was het heel rustig in de baai, want alle andere boten waren ook op zoek. Gelukkig zagen we toch enkele kleinere walvissen en slechts eentje showde zijn staart. De terugtocht liet ons nog genieten van een witte staart die juist wegdook. Blijkbaar hadden we die dag niet zo veel geluk en waren er sommige momenten wel meerdere te bekijken. Wij waren al blij dat toch eentje zijn staartvin wou laten zien. Na de walvissentocht verkenden we het kleine dorp en dronken we op de goeie afloop van deze spannende dag. s'Avonds aten we heel lekker in " La Bolee" ( aanbevolen in de reisgids) .
Gisterenavond inderdaad heel lekker gegeten in Restaurant Pub d'Orsay. Wim at een escalope de veau en ik mocht genieten van een zalm/ kreeften tartare. Mijn smaakpapillen wisten niet wat er gebeurde, echt superlekker en niet overbodig veel. Nu gelukkig maar, want soms krijg ik rode wangen als alles niet binnen geraakt. Dus nu flink mijn best gedaan, geen voorgerecht of dessert,maar wel mijn bord mooi leeg gegeten! Nadien nog een wandeling gedaan om dat heerlijks te laten verteren. In een klein winkeltje kochten we een fles wijn die we dan 's avonds op onze kamer kraakten. Deze ochtend eens een ontbijtbuffetje, waar we zelf konden kiezen wat we wensten. Voor ons een hard gekookt eitje met toast, een lekkere croissant met confituur en de gezonde noot, nog wat stukjes verse watermeloen. En natuurlijk niet te versmaden een glaasje vers geperst fruitsap en koffie om alles door te spoelen. We waren klaar voor onze ontdekking van Québec! De Franse sfeer hadden we gisteren al een beetje gevonden, maar vandaag proefden we nog net een beetje meer van de Zuiderse terrasjes, gezellige winkelstraatjes en natuurlijk niet te vergeten de Franse taal. Alhoewel je al een goed getraind oor moet hebben om al de woorden te ontcijferen. Soms is het echt wel Frans met haar op zoals wij al eens durven zeggen Nu ja, je kan je hier ook uitdrukken in het Engels, de meesten zijn de beide talen wel machtig. We wandelden naar het fort en volgden onze gids door deze mooie, maar wel heel wat kleinere stad dan Montréal. s' Middags aten we een gezonde salade in de Ierse pub en s' avonds aten we in " au parmesan " nu eerlijk gezegd , we hebben om te eten nog geen tegenvaller gehad, maar spijtig genoeg moesten we vandaag onze mening toch herzien. Wim at een steak au poivre, die niet slecht was, maar toch niet kon tippen aan die , die hij vorige keet at, voor heel wat minder geld en mijn escalope de veau Milanese was in wat veel vet gebakken en smaakte naar " niets". En dan kregen we de rekening met de 15 procent reeds bovenop. En dan nog niet vergeten te vermelden dat het interieur er echt heel gezellig uitzag, maar dat we amper neerzaten of er kwam al een man met harmonica in de buurt deuntjes spelen om mee te zingen . Even hadden we dit nog wel kunnen pruimen, maar dit had echt niet heel de maaltijd moeten duren. Na dit minder goed etentje stapten we naar het nieuwere Québec en zagen 2 prachtige oude wagens, waarschijnlijk van Elvisfans, die kwamen voor " a tribute to Elvis" In onze kamer dronken we nog een lekkere porto, die we 's' namiddags kochten op een overdekt marktje.
)ze hoopte dat we zeker nog eens zouden terugkeren en wees maar zeker als we ooit de kans krijgen, dan doen we dat, want het was er super gezellig en we moesten niets bij betalen voor de wijn en de biertjes en limonade die we er gebruikten! Wie een reis wil maken naar Zuid-Afrika, zeker de naam The last word in Kommetjie onthouden! De rit naar Stellenosch duurde 1 u 20 min, daar we in Kalkbay wat vertraging opliepen door werkzaamheden. Onze kamer in het hotel was nog niet beschikbaar, dus trokken we het stadscentrum in en genoten we van een biertje en pink juice op het terras van de oude bakery. We zetten onze tocht verder en verkenden oom Samie se winkel. In deze shop vond je artikelen uit de goeie oude doos, het was echt fantastisch om hier rond te kijken en te genieten van al dat moois!!! Toen we ingecheckt waren, keken we verrast op, onze badkamer leek wel uit de jaren stillekes te komen, gelukkig voorzien van een moderne douche. Op de patio namen we een biertje en rooibosthee en genoten van het uitzicht op het zwembad. Nadien gingen we op speurtocht naar een gezellig restaurant en boekten we een plaatsje in oppie dorp restaurant. Na een verfrissing in de kamer wandelden we opnieuw naar het fancy restaurant waar we genoten van van lekkere calamari en Wim zich waande als cheeta's, die een impala verorberden., we dronken daarbij een superlekkere pinot noir en de avond kon niet meer stuk! In ons hotelletje lagen we uitgeteld en voldaan na te genieten van al dat lekkers!
De laatste dagen vliegt de tijd voorbij! Er is nog zo veel te doen! Nog 2 nachtjes slapen en het vliegtuig brengt ons naar de andere kant van de wereld. Een vlucht van 11 uren naar Johannesburg staat op ons reisprogramma. Hopelijk vind ik wat rust op deze vliegende reus, want 11 uren stil zitten zal voor mij heel moeilijk zijn. Onze valiezen zullen nog wat moeten herschikt worden en waarschijnlijk ook wat lichter moeten gemaakt worden, want ja wat moet je nu allemaal wegmoffelen als je overdag 25 graden verwacht en de temperaturen 's nachts soms tot 8 graden kunnen dalen? We zullen toch op Zaventem moeten verrekken met onze dikke winterjas en stevige staplaarzen, want ik vrees dat deze anders niet meer in onze valies zullen geraken. Het zal nogal een zicht zijn wanneer ze morgen 30 graden voorspellen.
. Even hadden we dit nog wel kunnen pruimen, maar dit had echt niet heel de maaltijd moeten duren. Na dit minder goed etentje stapten we naar het nieuwere Québec en zagen 2 prachtige oude wagens, waarschijnlijk van Elvisfans, die kwamen voor " a tribute to Elvis" In onze kamer dronken we nog een lekkere porto, die we 's' namiddags kochten op een overdekt marktje.
