Gisterenavond inderdaad heel lekker gegeten in Restaurant Pub d'Orsay. Wim at een escalope de veau en ik mocht genieten van een zalm/ kreeften tartare. Mijn smaakpapillen wisten niet wat er gebeurde, echt superlekker en niet overbodig veel. Nu gelukkig maar, want soms krijg ik rode wangen als alles niet binnen geraakt. Dus nu flink mijn best gedaan, geen voorgerecht of dessert,maar wel mijn bord mooi leeg gegeten! Nadien nog een wandeling gedaan om dat heerlijks te laten verteren. In een klein winkeltje kochten we een fles wijn die we dan 's avonds op onze kamer kraakten. Deze ochtend eens een ontbijtbuffetje, waar we zelf konden kiezen wat we wensten. Voor ons een hard gekookt eitje met toast, een lekkere croissant met confituur en de gezonde noot, nog wat stukjes verse watermeloen. En natuurlijk niet te versmaden een glaasje vers geperst fruitsap en koffie om alles door te spoelen. We waren klaar voor onze ontdekking van Québec! De Franse sfeer hadden we gisteren al een beetje gevonden, maar vandaag proefden we nog net een beetje meer van de Zuiderse terrasjes, gezellige winkelstraatjes en natuurlijk niet te vergeten de Franse taal. Alhoewel je al een goed getraind oor moet hebben om al de woorden te ontcijferen. Soms is het echt wel Frans met haar op zoals wij al eens durven zeggen :-) Nu ja, je kan je hier ook uitdrukken in het Engels, de meesten zijn de beide talen wel machtig. We wandelden naar het fort en volgden onze gids door deze mooie, maar wel heel wat kleinere stad dan Montréal. s' Middags aten we een gezonde salade in de Ierse pub en s' avonds aten we in " au parmesan " nu eerlijk gezegd , we hebben om te eten nog geen tegenvaller gehad, maar spijtig genoeg moesten we vandaag onze mening toch herzien. Wim at een steak au poivre, die niet slecht was, maar toch niet kon tippen aan die , die hij vorige keet at, voor heel wat minder geld en mijn escalope de veau Milanese was in wat veel vet gebakken en smaakte naar " niets". En dan kregen we de rekening met de 15 procent reeds bovenop. En dan nog niet vergeten te vermelden dat het interieur er echt heel gezellig uitzag, maar dat we amper neerzaten of er kwam al een man met harmonica in de buurt deuntjes spelen om mee te zingen:-(. Even hadden we dit nog wel kunnen pruimen, maar dit had echt niet heel de maaltijd moeten duren. Na dit minder goed etentje stapten we naar het nieuwere Québec en zagen 2 prachtige oude wagens, waarschijnlijk van Elvisfans, die kwamen voor " a tribute to Elvis" In onze kamer dronken we nog een lekkere porto, die we 's' namiddags kochten op een overdekt marktje.
