- Demonstranten werden in de val gelokt
Gisteren kreeg ik een reactie van Rudy De Saedeleir op mijn stukje over het Vlaamse radio-maanlandschap. Hij herinnerde zich ook een betoging ten gunste van vrije radio in Leuven. Samen met Geert Vandijk (Radio Gemini) was ik toen één van die demonstranten. Ik schreef er een artikel over dat verscheen in de gedrukte RadioVisie (nummer 26) van 14 april 1980. De originele fotos die ik maakte heb ik slechts voor een deel kunnen terugvinden. Ergens heb ik nog alle negatieven, maar voorlopig zijn ze nog niet opgedoken. De beelden van mindere kwaliteit zijn gereproduceerd uit het originele magazine.
WIE GAF HET SIGNAAL OM GEWELD TE GEBRUIKEN?
We beginnen dit verhaal op 20 februari 1980, de dag dat de Leuvense Radio Scorpio werd opgepakt. Via een noodcassette had de studentenzender opgeroepen om te mobiliseren. Het was iets na 08:00 uur. Ruim vierhonderd studenten blokkeerden meteen de gangen van het t Stuc, waardoor BOB en Rijkswacht niet verder konden. De hulp van een extra brigade rijkswachters bracht geen zoden aan de dijk. Pas toen er werd beloofd om niks in beslag te nemen, ging iedereen weer naar huis. Wel werd de studio verzegeld. Het was intussen al na middernacht geworden.
Op maandag 25 februari was de studentenradio terug in de ether via de zenders van Radio Plus (vanaf de Campus van de VUB in Brussel) en LLN (vanaf de campus van Louvain La Neuve). s Woensdags, een week na de gedwongen close down was er een betoging in Leuven. Een vreedzaam bedoelde optocht ten gunste van vrije radio en Scorpio. Een half uurtje voor de start liet de Rijkswacht al zien dat ze ook aanwezig was. Met een indrukwekkend aantal overvalwagens reden ze rond het startplein van de betoging. Waarna ze zich terugtrokken in enkele zijstraten.
Een gewone agent wist me te vertellen dat er 150 betogers waren, ik had er minstens al het driedubbele geteld. Toen de stoet vertrok waren het er zeker duizend geworden. Ze waren uit alle hoeken van het land gekomen. De sfeer was prima. Er waren veel witte ballonnen, er werden slogans geroepen ten voordele van vrije radio en Scorpio. Minister van Cultuur Rika De Backer kreeg er wel van langs. De betogers scandeerden Barabas of De Backer.
Op het Fochplein bleef de sliert plots stilstaan. De politie die voorop reed om de weg vrij te maken had de betoging van het vooropgestelde parcours afgeleid. Plots lieten ze weten dat de stoet te laat was vertrokken en daarom direct moest worden ontbonden. Inmiddels had zich aan de staart van de betoging de Rijkswacht opgesteld. Iedereen zat als ratten in de val. Prompt gingen een aantal demonstranten op de grond liggen en schreeuwden Geen geweld, geen geweld!. Het bleek olie op het vuur te zijn.
De Rijkswacht chargeerde, de waterkanonnen werden ingezet, er vielen rake klappen. Ook mensen die op de grond lagen maakten kennis met de wapenstok. De betoging werd uiteengedreven. BRT TV die aanwezig was filmde het hele spektakel. Diezelfde avond was er al om 20:00 uur een reportage te zien in het Journaal, waarbij het uit de hand lopen van deze manifestatie terecht in de schoenen van de Rijkswacht werd geschoven. Van enige subjectiviteit kon je de openbare omroep zeker niet beschuldigen. Diezelfde dag nog om 20:00 uur was Radio Scorpio via de eigen zender terug in de lucht. Het vermogen was slechts vijf Watt, maar door de hoge opstelling van de antenne, was het signaal toch nog in een rui gebied te ontvangen.
Die dag voelde ik voor het eerst dat er iets niet klopte aan deze gang van zaken. De betoging was aangevraagd en toegelaten, maar werd in de val gelokt. Niemand van de demonstranten was agressief geweest. Ludiek is wel een perfecte omschrijving. Het was duidelijk dat iemand politie en Rijkswacht had geïnstrueerd om mild geweld te gebruiken. Zon signaal kon enkel vanuit politieke hoek komen. Ik gebruikte al eerder het woord paranoia. Dat moet haast wel. Waar was de overheid in s hemelsnaam zo bang voor?







|