Het was de eerste, echte radiostudio die ik van dichtbij zag. Ik maakte er kennis met de ReVox A77. Het werkpaard zonder franje. De Rolls Royce onder de bandopnemers. De Rolex van de recorders. Niet zo heel veel later zag ik het toestel opnieuw, dit keer in de thuisstudio van Pierre Van Gent (Pierre Deseyn), waar we een reeks programma’s voor Radio Mi Amigo zouden gaan opnemen. 

De A77 dook opnieuw op bij Walter Galle, Alfons Jagtman (Rob Ronder) en toen ook mijn beste schoolvriend Roland Bucket er een kocht, wist ik het zeker, ooit zou ik er zelf één bezitten. Maar die dingen waren ontzettend duur in België. Daarnaast waren ze ook nog moeilijk te vinden. In de Kortrijkse Budastraat waren ze te koop voor ruim 40.000 Bef. Ongeveer duizend euro, midden jaren 70. Ga er maar aanstaan!

Eindelijk, ik had er één! Mijn eigen ‘werkpaard zonder franje’ werd gekoppeld aan de Marantz geluidsinstallatie. Fijn om hebben, fantastisch om te horen en een pure 'eye catcher' voor wie op bezoek kwam. Het apparaat klopte menig overuur en omdat er toen nog flink gerookt werd ten huize JLB, begon na enkele jaren trouwe dienst, de A77 enigszins vervuild te raken. 

Geen nood, radiocollega Herman Vervaeke kon het apparaat laten reinigen bij een gespecialiseerd bedrijf in Brugge. Uiteindelijk moesten ook koppen, frictierubbers, snaren en ander fraais vervangen worden. Kostenplaatje, afgerond 12.000 BEF. Je kon er een nieuwe Philips of Akai recorder voor kopen, maar hey, hier ging het dus wel om een ReVox A77! Net voor Kerstmis 1978 draaide het ding weer op volle toeren in Geluwe. 

Het laatste deel van dit verhaal speelt zich af op de Noordzee. Radio Caroline was op 15 april 1979 een zoveelste comeback begonnen. Naar aloude gewoonte was er een latent gebrek aan financiën en werd de ‘inner crowd’ om hulp gevraagd. Daar hoorde ik dus ook bij. Geld kon ik niet doneren, maar ze mochten wel mijn A77 gebruiken, op voorwaarde dat er goed voor werd gezorgd en ik het apparaat terugkreeg. 

Het leek me wel wat om later tegen iedereen te kunnen vertellen dat ‘mijn ReVox’ ooit vanaf de MV Mi Amigo was gebruikt door Radio Caroline. Een flinke meerwaarde voor de recorder. Niet uit te drukken in centen, wel in emoties. Er werd een tijdstip en een plek afgesproken voor de overhandiging. Het werd de Grote Markt van Antwerpen. De precieze datum weet ik niet meer, wel dat het in de lente van 1979 was. Boudewijn Dom (nog steeds als redacteur actief bij Offshore Echoes) was de 'go between'. 

Daar ging mijn ReVox, richting Noordzee. Aan boord werd hij vooral gebruikt in de productiestudio. Het gaf me een goed gevoel. Caroline was geholpen, de vrije radio voer er wel bij en ik deed iets wat niet mocht van de overheid. Ik was een tevreden jongeman… tot 20 maart 1980. Die dag brak de MV Mi Amigo los van zijn ankers, kwam op een zandbank terecht en raakte lek. Een aantal uren later zonk het schip.