|
Naar aanleiding van het overlijden van Joey op 22 juli jl, neem ik als eerbetoon aan deze unieke illustrator van alle uitgaves van de Vereniging voor Vrije Radio en RadioVisie, af en toe een duik in de archieven. In nummertje 17 van 23 april 1979 stak een gratis mini poster (A4 formaat) van Ad Visser. Met een handgeschreven groet en gesigneerd.
Ad Visser kende ik nauwelijks van de radio, wel van televisie. Ik zag m voor het eerst aan het werk bij AVROs Toppop in 1972. Op een witzwart televisie
als de weersomstandigheden mee zaten. Omdat de Vlaamse televisie eigenlijk weinig voorstelde en mijn ouders ook niet echt van Franse tv hielden (die was loepzuiver te ontvangen in Geluwe), hadden we een tien meter hoge mast op het dak van ons huis laten plaatsen, met draaibare richtantenne. (Er bestaan fotos van, maar die heb ik nog niet teruggevonden).
Daarmee konden we in één ruk veel meer zenders ontvangen. Althans in theorie. Het Nederlandse tv-signaal kwam uit Goes, een afstand van zon 150 kilometer. Het hoeft weinig uitleg om duidelijk te maken dat de weersomstandigheden nogal wat invloed hadden op de beeldkwaliteit. Soms was er fading, dan weer teveel sneeuw en af en toe was er ook stabiel beeld.
Maar we deden het ermee. In 1974 kreeg Geluwe voor het eerst kabeldistributie en verhuisde de antenne naar een landelijk gelegen boerderij in Poperinge. De buren hadden een paar jaar eerder een kleuren-tv gekocht, ten huize Bostyn keken naar een tweedehands witzwart tv, gekocht bij
Roger (zie ook het stukje Rosy, Radio en Roger). Gerard en Clementine hadden maar al te graag dat ik op vrijdagavond bij hen naar Toppop ging kijken.
Het werd een wekelijkse, gezellige bedoening met een hapje en een drankje. Gerard keek vooral naar de meisjes van het ballet van Penny de Jager. Clementine bleef enkel zitten als er Nederlandstalige, Franse of Duitse liedjes te horen waren. Engels is een lelijke taal', fulmineerde ze. Of; 'Het zijn net wilden'. Ik genoot van het totaalpakket, Toppop, de sfeer, de buren, de commentaar, de gezelligheid en daarmee bedoel ik ook de glaasjes wijn uit hun meer dan voortreffelijke wijnkelder.
Ad Visser was de extra gastheer op vrijdagavond in Lourdesstraat 15. Joey vereeuwigde hem op een groot formaat tekening. VVVR-medewerker Antonino Condina (Johnny Player), bracht die persoonlijk, op een maandag in de winter van 1978/79, naar het Mediapark in Hilversum. Ad zette er zijn 'krabbels' op. De tekening ging terug mee. Na het drukken van RadioVisie werd ze dit keer per post verstuurd naar Ad. Op de redactie behielden we enkel een supergave kopie.
#joey #advisser #toppop
|
