Ik zit weer in mijn supergevoelige periode : de tranen biggelen over mijn wangen wanneer ik lees dat iemand die me helemaal niet kent (en ik niet ken) met vol enthousiasme het beste toewenst. Ik voel de warmte zo overkomen. Ik weet het : mijn tranen moeten gerelativeerd worden omdat ik in deze periode zit, het gaat wel weer over. Tegelijkertijd blijf ik het en doet het me deugd.
Bonjour Jean-Pierre, c'est pour cela que l'idée de faire un blog est très bonne, beaucoup de gens savent vous témoigner leurs joies et leurs encouragement à travers les jours qui passent. Je pense que grace aux témoignages de tous les gens qui vous écrivent vous pouvez vous sentir soutenus. A bientôt. Patricia.
13-11-2007 om 20:02
geschreven door Patricia
Vechten
Beste Jean-Pierre, ik ben hier nog eens. Heb deze morgen nog wat verder gelezen op je blog. Op 7/7 schreef je : vechten tegen kanker, hoe doe je dat ? Wel ik heb het zo ervaren : tegen jezelf zeggen dat je je niet klein laat krijgen door een paar slechte cellen, je grenzen verleggen door dingen voorop te stellen dat je nog wil doen, zien of meemaken. Zeggen dat je familie je nog lang nodig heeft. Positief denken, zeggen dat je nog toekomst hebt, af en toe eens huilen of met de deuren slaan. Je gevoelens uiten zodat je hoofd weer helder is om verder te strijden. Het zijn clichés, maar ze zijn zo waar. Dus... volhouden, hé, nu strijd per strijd winnen (chemo) en straks de oorlog winnen (genezen). Wij duimen voor jou mee. Annick.
http://www.bloggen.be/levensgenieters
13-11-2007 om 10:11
geschreven door Annick
UITHUILEN
Beste Jean Pierre, als men niet kan wenen ik het veel erger. Uithuilen laat je toe alles beter te verwerken, zelfs wat te vergeten wat zo eng was en na een huilbui is men ook kalmer en krijgt men nieuwe energie. Gilberte
13-11-2007 om 07:59
geschreven door margarita
12-11-2007
Sterkte
Beste Jean-Pierre, beter huilen dan opkroppen. Ik wens je veel sterkte toe. En.. geloof me haaruitval tengevolge van chemo... het komt terug, en van betere kwaliteit dan ervoor. Ik spreek uit ervaring. Lees maar op mijn blog mijn verhaal als je zin hebt.
Groetjes, Annick
http://www.bloggen.be/levensgenieters
12-11-2007 om 19:09
geschreven door Annick
tranen
Het kan opluchten van de tranen eens de vrije loop te laten.
Laat ze maar biggelen...
