Ik lees de reakties en het doet me goed aan het hart. Ze komen van bekende en onbekende mensen, en ik waardeer elke reaktie even erg. Aan de feiten verandert het niets, maar het geeft me wel een soort draagvlak.
Reacties op bericht (7)
28-06-2007
wederdienst
Beste Jean Pierre,
voor alles wat je voor ons betekent en betekend hebt willen we je heel graag steunen en je vooral veel moed inspreken in deze moeilijke episode . Met de juiste mensen om je heen en met je positieve ingesteldheid kom je hier zeker doorheen .
beschouw onze steun als een kleine wederdienst ;
tot binnenkort Rudi en Marie-Anne
28-06-2007 om 14:09
geschreven door Rudi De Moor
groeten
Beste Jean-Pierre,
Bij de consultatie wist ik niet goed hoe je aan te spreken, maar dit "ongemak" valt plots weg. Ik was geschrokken toen ik je brief las en wist dat je moeilijke, lange, uitzichtloze dagen te wachten staan. Waarschijnlijk heel veel vragen en vooral wetende dat je nu niet weet welke richting je zal volgen. . Toen ik een klein bang hartje had, heb je mij er ook door geholpen, wel nu wens ik hetzelfde te doen maar dan wel vanop afstand. Ik wens jou en je partner heel veel steun en moed geven en blijf steeds geloven in een goede afloop. Zorg voor de wilskracht en wees sterk. Maar durf ook gerust klein en bang te zijn. Er zijn genoeg mensen rondom om jou die je zullen steunen op hun manier.
Ik blijf je zeker opvolgen.
En bij deze wens ik je te bedanken voor de nieuwe inzichten die ik via jou heb verkregen en wil ik je laten weten dat je een warm, hartelijk iemand bent.
Vele groeten en zeker tot ziens.
Odette
28-06-2007 om 10:23
geschreven door Odette
dagelijks
Ik kom elke dag even op je blog kijken en het is toch fantastisch hoeveel mensen met jou meevoelen. Als iedereen jou een beetje positieve energie kan zenden, dan moet dat wel gunstig zijn. Alhoewel ik heel weinig over jou weet, blijf ik je sterkte toewensen.
28-06-2007 om 10:06
geschreven door speedy
Steun
Hallo JeanPierre,
Toen ik je brief in las kon ik mijn ogen niet geloven en was ik terdege aangedaan.
Dat zoiets ons steeds kan overvallen is geweten maar als het voor de deur staat is het slikken. Maar ik zie dat je wel al attent bent gemaakt op het feit "het gevaar zit van binnen". Wel, dat is zo. Je kan het niet alléén overlaten aan de medische wereld en ook hier zal je je eigen steentje moeten bijdragen. Zonder jouw geloof en inzet gaat het niet. Dus hier is maar één keuze en dat is er volop voor gaan en doordoen. En ik ben ervan overtuigd dat onze geest wel degelijk die dingen kan sturen en beinvloeden.
Je hebt al zovele andere mensen geholpen en getoond dat het wel anders kan. Dus laat ons nu hetzelfde doen naar U toe. Vergeet nooit dat je in dit leven belangrijk bent voor zoveel mensen maar vooral, je bent in de eerste plaats belangrijk voor jezelf. Vergeet dat nooit en dat alleen al zou de moeite waard zijn om ervoor te gaan. Dus laat je armen nooit zakken zelfs als het soms zo onduidelijk is allemaal. En is het dan toch eventjes zo, laat dan toe dat anderen rondom U jouw armen "mee helpen optillen". Je hebt het al zo dikwijls gedaan voor "jouw" mensen. Laat het nu ook toe in omgekeerde zin. Ik zal zeker nog regelmatig je blog consulteren. En als ik zelf nieuws heb van mijn situatie dan zal ik je zeker op de hoogte houden. Waarom?? Voor mij? Ja, dat ook maar vooral omdat je zou weten dat je enorm belangrijk bent voor zoveel mensen om je heen, niet enkel toen maar ook nu nog speel je voor hen (en mij) een belangrijke rol in hun leven. Dat kan je misschien helpen om door te bijten en terug te willen staan waar je stond. Als je daar kan je aan optrekken, dan doen de medici de rest.
Veel goede moed, doe het vooral ook voor jezelf! Je naasten en dierbaren rekenen op jou en je wil om dat goed te doen.
Koen.
28-06-2007 om 09:42
geschreven door Van genechten Koen
zo had ik het nog niet bekeken.
Per toeval op je blog terecht gekomen, en als ik zie hoeveel positieve reacties je hier op krijgt sta ik toch efkens versteld. Het doet deugt om zo iets te zien. Ik zou zeggen houd de moet erin en het zeil in de top, dan vaart je steeds wel naar je bestemming wat die ik ook mag zijn en houd je het nog een beetje zelf in de hand.
28-06-2007 om 09:37
geschreven door philippe clarysse
27-06-2007
Weerbaarheid
Beste Jean-Pierre,
Wanneer in de zomer van je leven onverwacht zwarte wolken een orkaan voorspelen waarin je vreest meegesleurd te worden in een onbekende finaliteit, dan stopt even onverwacht de bekende cyclus van je eigen bekende seizoenen. Zo verdwijnt tijdelijk naast de zon het licht die ons leven voedt, ofschoon overleving een nieuwe aanzet van de toekomst is, die achter diezelfde wolken loert. Die onbekende keerzijde is de hoop, de sterkte die wij je toewensen om met de steun van je liefdevolle partner, Lieve en allen die je genegen zijn de kracht en weerwaarheid te vinden om alle reële kansen op genezing optimaal te benutten. Meer dan succes is het bewaren van je levensrecht, de ingebedde zin van je persoonlijkheid die je als geen ander kent en waard is waarom je vecht.
Nieuwerkerken, 27 juni 2007.
Met allerbeste groeten,
Marie-Claire en Gérard
27-06-2007 om 21:11
geschreven door Gérard Vanbesien-Van den Berghe Marie-Claire
Veel moed!
Dag Jean-Pierre, We hadden normaliter vandaag een afspraak om 19 u 00. Ik rep me dus na m'n werk om dit uur te halen... Snel nog de brieven uit de brievenbus en kijk... een brief van jou...toch eens even kijken denk ik, je weet maar nooit dat het gaat over uitstel van de consultatie.... Bij het lezen van de brief ben ik toch even heel stil vanbinnen....Hoe kan je dit nog voor ons zo professioneel aanpakken terwijl voor jou vanbinnen misschien alles ondersteboven keert? Vandaar dat ik toch even snel naar deze blog ben gekomen. We hebben allemaal iets te leren van jouw aanpak: niet bij de pakken gaan zitten! En als je de moed er toch eens bij verliest : kom dan nog eens kijken naar deze mail: er zijn talloze mensen die met je mee-leven. Put daar maar positieve kracht uit om de nodige ingrepen met moed aan te gaan. Genegen groeten, WM
