Oef ! Terug een stap verder. Vandaag heeft men een punctie in de rug gedaan in een aangetaste lymfeklier om na te gaan om welk soort kanker het gaat. Tegelijkertijd heeft men ook bloed getrokken om er een aantal onderzoeken op uit te voeren. Ik wist eigenlijk niet goed wat ik kon verwachten, maar uiteindelijk is het nog redelijk goed verlopen. De punctie werd gedaan na een plaatselijke verdoving in de rug en onder een ct-scan. Aangezien ik op mijn buik lag heb ik dus niets kunnen zien. Ik ben er ook niet echt benieuwd naar. De arts vertelde me dat hij met een pistool een naald in de aangewezen plek ging schieten om zo een biopsie te kunnen nemen. Ik heb er weinig van gevoeld. De act zelf duurde maar een tiental minuten; het totale verblijf in het ziekenhuis was 6 uur. Lieve was bijna de hele tijd bij mij en ik heb zowel haar als de steun van zovele andere mensen gevoeld. Nu is het op naar vrijdag voor een nieuwe bespreking.
Reacties op bericht (4)
11-07-2007
dankbaarheid
Ik wou zeggen dat ik bewondering heb voor de manier waarop jullie de dingen aanpakken. Wat me vooral treft, is het gevoel van dankbaarheid dat je weergeeft, tov de mooie dingen die er zijn in je leven en dat je die mooie dingen ook nu kan zien en voelen. Het lijkt wel of dit ook een beetje op mij 'afstraalt'. Ik slaag er steeds beter in het geluk dat mij al is overkomen, te voelen, ook al leven we nog met een stukje onzekerheid...
Ik duim verder!
11-07-2007 om 17:13
geschreven door Sofie
reaktie van Koen
Beste Koen,
Je bericht maakt het me warm aan mijn hart ! Niet alleen doet het me veel plezier dat je er wat aan hebt, maar ook je appreciatie van wat ik doe en hoe ik het doe, doet me veel deugd. Zoals ik me nu voel, heb ik veel moed en wacht ik toch redelijk rustig af wat vrijdag me gaat brengen.
Ik hoop ook voor jou dat jouw leven zich verder mag ontwikkelen en dat je je eigen weg verder mag vinden en opgaan.
mvg,
Jean Pierre.
11-07-2007 om 14:19
geschreven door Jean Pierre Van der Snickt
zin van het bestaan
JP,
Ik hoop dat je je door alles heenslaat.
En als je dat al kan helpen weet ik niet maar zelf zonder dat ik regelmatig bij jou op afspraak kom, helpt het feit dat ik via deze blog "beleef" wat er gaande is, me in het verder doorgaan in mijn leven.
Misschien is dat een eenzijdige manier van zien maar ik hoop dat het je sterkt dat ondanks je problemen, je nog steeds in staat bent (maar op een totaal andere manier, eerder als een soort voorbeeldfunctie, een inzicht geven om waar het in een relatie en het leven wel om draait) om mensen een beter begrip te laten hebben en zodoende hen de kracht geeft om verder te bouwen op de ingeslagen weg.
Je blijft dus voor velen een ankerpaal en ik hoop dat dat ook zijn steentje bijdraagt in jouw gevoel en je bewustzijnsvermogen over jouw rol en belang hier in deze wereld.
De armen niet laten zakken en samen met de goede gevoelens verder gaan op het ingeslagen pad van aanpakken en herstel.
Koen.
11-07-2007 om 10:05
geschreven door Van genechten Koen
09-07-2007
moedig
Je bent heel moedig en het is ook fijn te lezen dat je steunt op de andere want dit vraagt ook de nodige zorg en concentratie.
Ik wacht mee op de resultaten van vrijdag.
Nog een rustige avond
Groetjes
DDM
