9/02/2016

Ik had onlangs een nieuwe bureau aangekocht van Ikea, omdat ik alleen thuis was besloot ik om het zelf in elkaar te steken. Om van de planken een bureau te vormen moesten ze aan elkaar vastgespijkerd worden, hiervoor waren spijkers en een hamer van essentieel belang. Om er voor te zorgen dat mijn bureau in de verre toekomst niet uit elkaar zou vallen moest ik dus ervoor zorgen dat de spijkers goed vastzaten, maar niet te diep zodat er barsten in de plank zou komen. Ik moest dus met de juiste hoeveelheid kracht op de spijker slaan zodat de plank niet zou barsten. Dit heeft te maken met de derde wet van Newton (Actie is reactie), moest de plank breken zou dit beteken dat de kracht van de hamer op de plank veel groter is dan de reactiekracht van de plank zelf. Nadat ik alles in elkaar had gezet moest ik mijn bureau in mijn kamer zetten, gelukkig waren er wielen vanonder waardoor ik mijn bureau kon duwen. Hiervoor moest ik dus een kracht op het bureau zetten waardoor het bureau in beweging zou komen, dit is dus de eerste wet van Newton (een voorwerp in rust blijft in rust tenzij er een (uitwendige) kracht op werkt). Om het bureau sneller naar mijn kamer te brengen duwde ik het sneller (meer kracht op zetten) waardoor het versnelde. Dit had dus te maken met de tweede wet van Newton (een voorwerp in beweging zal versnellen, vertragen of van richting veranderen als er een resulterende kracht op werkt).

Auteur: Pasang Giatso

10/02/16

Nog maar enkele weken geleden hebben wij een poes aangeschaft. Ze is afkomstig uit een asiel waar ze haar eerste 2 levensjaren heeft doorgebracht. Hierdoor was ze de eerste dagen bij ons zeer schichtig, ze rende alle kanten op om zich te kunnen verstoppen.  Wat me hierbij opviel was dat wanneer ze van rusttoestand in bewegingstoestand (spurt) veranderde, ze voor een halve seconde zeer dicht bij haar startplaats plaats bleef. In deze halve seconde kon je haar poten al volop met sprint snelheid zien bewegen. Terwijl je haar nagels kon horen krassen op de grond. maar het tegenovergestelde gebeurde wanneer ze daadwerkelijk aan het sprinten was en wou stoppen om bijvoorbeeld van richting te veranderen. In plaats van te stoppen schoof ze nog enkele meters uit en kon je haar nagels horen krassen op de grond. Dit evenement kan verklaard worden met de wetten van Newton.

De eerste wet van Newton verklaard waarom de poes nog een halve seconde op zeer dicht bij haar startplaats blijft wanneer ze van een rusttoestand naar een bewegingstoestand (sprint) wilt overgaan. Het lichaam wilt namelijk nog in rust blijven, waardoor ze moet ‘opdrijven’ naar de hoeveelheid kracht (sprintsnelheid) die groot genoeg is om de rust toestand te verlaten. Het krassen van de nagels op de grond kan  verklaard worden door de wrijving tussen de nagels en de grond. Omdat de nagels van een poes zeer weinig  grip hebben op hout parket, zal de poes ook een grotere hoeveelheid kracht moeten opbouwen om zich te kunnen verplaatsen. Wanneer ze zich zou bevinden op aarde (met genoeg begroeiing op, gras enz. zodat de aarde een vaste structuur heeft door de wortels) zou ze aan haar nagels juist een voordeel ondervinden. Met die nagels kan ze zich ‘vastgrijpen’ in de grond, waardoor ze veel meer grip heeft op grasland dan een persoon met platte zolen.

Het uitschuiven van de poes kan ook verklaard worden met deze eerste wet. Omdat ze juist zo weinig grip heeft op het parket, zal ze bewegingstoestand ook moeilijker kunnen omzetten naar een rust toestand. Het lichaam wil namelijk haar huidige toestand behouden, waardoor er een grotere hoeveelheid kracht opgebouwd zal moeten worden. Om de huidige toestand te doen veranderen.

Auteur: Jairo Jamba

8/02/16

In de krokusvakantie heb ik het openbaar vervoer gebruikt om me te kunnen begeven naar de Universiteit van Antwerpen om daar enkele proeflessen bij te kunnen wonen. Nadat lijnbus 36 uit de Kennedy tunnel kwam, stond er enkele honderden meters verder een file. In deze file verplaatste de bus zich zeer traag. Deze verplaatsing gebeurde namelijk in kleine schokken, waarbij maar enkele meters werden afgelegd. Wat me opviel was dat deze schokken die ik voelde als passagier bij het snel opdrijven van de motor waarna er op een krachtige manier geremd werd. Was dat deze schokken veel krachtiger waren dan die van een passagiers wagen. Deze schokken die veroorzaakt worden bij het opdrijven en remmen berusten op enkele wetten van Newton. vandaar dat ik dit evenement in verband breng met deze blog.

Als een bus in 1 richting rijdt of stilstaat (in rust), steunt die bus op de 1^ste  wet van Newton: het traagheidsbeginsel. Deze luidt: ‘Ieder lichaam waarop geen resulterende kracht werkt is in rust of voert een ERB uit.’

Als de bus vanuit zijn rusttoestand wilt geraken zal hij een kracht moeten uitvoeren, deze resulterende kracht moet groter zijn dan de andere krachten die inwerken op de bus (lichaam). Om een verandering in de eerdere toestand te doen ontstaan. Door deze eerste wet van Newton ontstaan ook de schokken die je als passagier voelt. Deze ontstaan namelijk door de steeds veranderend toestand van de bus. Als het lichaam van in rust naar de beweging toestand veranderd, zal het lichaam ( bus en  de inzittenden) een overvloeiing van de bewegingstoestand ondergaan. Daarom dat je als passagier naar achter geduwd lijkt te worden als de bus van rust naar bewegingstoestand over gaat. Het lichaam lijkt in rust te willen blijven bij deze overgangsfase, waardoor de passagiers deze overgang van bewegingstoestand ook ervaren.

Auteur: Jairo Jamba