Wekelijks ga ik zwemmen in een zwemclub in Borgerhout, waarbij ik dan de opgelegde training volg van de zwemlestrainers samen met de groep. Aangezien we in een groep zwemmen is het belangrijk dat iedereen in dezelfde baan een gelijk tempo aanhoudt, anders zouden er teveel inhalingen moeten gebeuren die dan weer de weg versperren voor de andere tegenliggende zwemmers in de baan. In het water is het iets moelijker om vanuit rusttoestand in beweging te geraken omdat men zich in water begint. Het vergt dus ook redelijk wat energie en kracht om in het water vanuit een rusttoestand op gang te geraken. Om dit energieverlies te verlagen stoot men zich steeds terug tegen de kantmuur om terug opgang te geraken vanuit de rusttoestand. Na deze afstoting ben je al in beweging en is het gemakkelijker om de snelheid zelf te verhogen.  Het afstoten tegen de muur van de kant om de zwemmer naar voren te stuwen is een verschijnsel dat verklaard kan worden met de 3^de wet van Newton.

Als je je met je benen afduwt tegen de muur werk je een kracht uit op de muur, opdat zelfde moment zal de muur ook kracht uitwerken, maar in tegengestelde zin. De kracht in tegengestelde zin van muur is in zijn geheel groter dan de kracht die de zwemmer uitwerkt op de kantmuur. Vandaar dat  de zwemmer naar voren wordt geduwd met dezelfde zin als de krachtuitwerking van de muur. Hierdoor word je dus naar voren gestuwd in het water als je je afduwt op de muur. Als de kracht van de zwemmer groter zou zijn dan die van de muur zou de muur zich naar achter moeten bewegen met dezelfde zin en richting als de krachtuitwerking van de zwemmer. Dit zou kunnen gebeuren als je jezelf zou willen vooruit stuwen in het water door je bijvoorbeeld af te zetten op een zwemboei. Deze zwem boei kan geen grotere kracht uitwerken in tegengestelde zin dan die van de zwemmer, waardoor de zwemboei zelf naar achter word gestuwd in de richting en zin van de krachtuitwerking van de zwemmer. En de zwemmer zelf zal niet vooruit gestuwd worden.

Hetzelfde geld voor de sprong die men maakt van het startblok aan de kant om in het water te springen. Hierbij duwt de zwemmer neer met zijn lichaam op het startblok, waardoor het startblok in tegengestelde zin een kracht uitwerkt die in zijn totaal groter is dan de krachtuitwerking van de zwemmer. Hierdoor word de zwemmer dus als het ware de lucht in gelanceerd en komt dan terecht in het water.

 Auteur: Jairo Jamba

In het weekend ben ik naar de supermarkt gegaan om in nieuwe producten in te kopen. Waarbij men meestal gebruik maakt van een winkelwagen om de producten te vervoeren. Bij het verplaatsen van de winkelwagen moet er kracht worden gezet op de handvaten van de wagen om deze vooruit te stuwen. Wat ik opmerkte is dat indien de wagen leeg was ik minder kracht moest zetten op de handvaten dan bij een gevulde wagen. Ook hoe meer producten er in de wagen lagen hoe meer kracht er moest worden gezet op de handvaten. Dit verschijnsel is verklaarbaar met de 2^de wet van Newton. De kracht die ik op de wagen zet is de inwerkende kracht en de producten en de wagen is de massa. De 2^de wet van Newton vermeld dat de inwerkende kracht evenredig is met de massa, dus als de massa stijgt moet ook de inwerkende kracht stijgen. Hierdoor komt het dus dat ik meer kracht moet zetten op de handvaten om de wagen voort te stuwen indien er zich meer producten bevinden  in de wagen. Wat ik ook kan verklaren aan de hand van deze wet is waarom ik steeds meer kracht moet bijzetten indien ik dezelfde snelheid wil halen als bij de wagen die iets lichter was. Dus hoe zwaarder de wagen was des te meer de snelheid die ontstaat uit de versnelling afneemt indien ik dezelfde kracht inzet. Dit word verklaard in de 2^de wet van Newton door het onevenredige verband tussen de massa en de versnelling. Eerst moet ik de wagen vanuit rusttoestand halen door deze te duwen en de versnelling te verhogen, als ik de wagen steeds bijvul en duw met steeds dezelfde inwerkende kracht neemt de versnelling steeds af. Dit verschijnsel kan dus volledig verklaard worden met de 2^de wet van Newton.

Auteur: Jairo Jamba 

Begin vorig jaar hadden we een huis gekocht die nog gerenoveerd moest worden. Hieraan moesten we dan elke dag werken. Omdat ik school had kon ik enkel in het weekend meehelpen met de verbouwingen. Mijn taak tijdens de renovatie was het verwijderen van de verf en cement laag van de muren. Omdat deze cement laag redelijk dik was moest ik barsten creëren d.m.v. een hamer. De actie kracht waarmee ik op het cement moest slaan om die te kunnen breken moest groter zijn dan de maximale kracht die het cement kon omzetten in reactie kracht. Enkel als de actie kracht groter was dan de reactie kracht barste het cement. Hierbij werkt de 3^de wet van Newton: Actie = Reactie. Als ik niet genoeg kracht zette op mijn hamer (actie) slagen, dan barste de cement laag niet omdat deze dezelfde kracht terug kon creëren in tegengestelde richting waardoor de hamer terug botst (Reactie).

Auteur: Ali Fayaz 

In de vakantie ben ik naar de fitness gegaan met als doel om mijn borstkas en biceps te trainen. Eén van de oefeningen die ik gedaan had, was optrekken. Ik heb erover nagedacht en ondervond dat de 3^de wet van Newton hier van toepassing is: Actie is Reactie. De reden waarom de paal niet doorzakte wanneer ik me optrok was omdat minder woog. Mijn lichaamsgewicht is een kracht waardoor de paal een tegenwerkende kracht creëert. Dus wanneer ik mezelf optrok (dus een kracht op de paal uitvoerde), duwde de paal met even veel kracht terug. Moest de kracht hoger zijn dan de paal zou aankunnen, zal de paal doorzakken.

Auteur: Ali Fayaz

9/02/2016

Ik had onlangs een nieuwe bureau aangekocht van Ikea, omdat ik alleen thuis was besloot ik om het zelf in elkaar te steken. Om van de planken een bureau te vormen moesten ze aan elkaar vastgespijkerd worden, hiervoor waren spijkers en een hamer van essentieel belang. Om er voor te zorgen dat mijn bureau in de verre toekomst niet uit elkaar zou vallen moest ik dus ervoor zorgen dat de spijkers goed vastzaten, maar niet te diep zodat er barsten in de plank zou komen. Ik moest dus met de juiste hoeveelheid kracht op de spijker slaan zodat de plank niet zou barsten. Dit heeft te maken met de derde wet van Newton (Actie is reactie), moest de plank breken zou dit beteken dat de kracht van de hamer op de plank veel groter is dan de reactiekracht van de plank zelf. Nadat ik alles in elkaar had gezet moest ik mijn bureau in mijn kamer zetten, gelukkig waren er wielen vanonder waardoor ik mijn bureau kon duwen. Hiervoor moest ik dus een kracht op het bureau zetten waardoor het bureau in beweging zou komen, dit is dus de eerste wet van Newton (een voorwerp in rust blijft in rust tenzij er een (uitwendige) kracht op werkt). Om het bureau sneller naar mijn kamer te brengen duwde ik het sneller (meer kracht op zetten) waardoor het versnelde. Dit had dus te maken met de tweede wet van Newton (een voorwerp in beweging zal versnellen, vertragen of van richting veranderen als er een resulterende kracht op werkt).

Auteur: Pasang Giatso

10/02/16

Nog maar enkele weken geleden hebben wij een poes aangeschaft. Ze is afkomstig uit een asiel waar ze haar eerste 2 levensjaren heeft doorgebracht. Hierdoor was ze de eerste dagen bij ons zeer schichtig, ze rende alle kanten op om zich te kunnen verstoppen.  Wat me hierbij opviel was dat wanneer ze van rusttoestand in bewegingstoestand (spurt) veranderde, ze voor een halve seconde zeer dicht bij haar startplaats plaats bleef. In deze halve seconde kon je haar poten al volop met sprint snelheid zien bewegen. Terwijl je haar nagels kon horen krassen op de grond. maar het tegenovergestelde gebeurde wanneer ze daadwerkelijk aan het sprinten was en wou stoppen om bijvoorbeeld van richting te veranderen. In plaats van te stoppen schoof ze nog enkele meters uit en kon je haar nagels horen krassen op de grond. Dit evenement kan verklaard worden met de wetten van Newton.

De eerste wet van Newton verklaard waarom de poes nog een halve seconde op zeer dicht bij haar startplaats blijft wanneer ze van een rusttoestand naar een bewegingstoestand (sprint) wilt overgaan. Het lichaam wilt namelijk nog in rust blijven, waardoor ze moet ‘opdrijven’ naar de hoeveelheid kracht (sprintsnelheid) die groot genoeg is om de rust toestand te verlaten. Het krassen van de nagels op de grond kan  verklaard worden door de wrijving tussen de nagels en de grond. Omdat de nagels van een poes zeer weinig  grip hebben op hout parket, zal de poes ook een grotere hoeveelheid kracht moeten opbouwen om zich te kunnen verplaatsen. Wanneer ze zich zou bevinden op aarde (met genoeg begroeiing op, gras enz. zodat de aarde een vaste structuur heeft door de wortels) zou ze aan haar nagels juist een voordeel ondervinden. Met die nagels kan ze zich ‘vastgrijpen’ in de grond, waardoor ze veel meer grip heeft op grasland dan een persoon met platte zolen.

Het uitschuiven van de poes kan ook verklaard worden met deze eerste wet. Omdat ze juist zo weinig grip heeft op het parket, zal ze bewegingstoestand ook moeilijker kunnen omzetten naar een rust toestand. Het lichaam wil namelijk haar huidige toestand behouden, waardoor er een grotere hoeveelheid kracht opgebouwd zal moeten worden. Om de huidige toestand te doen veranderen.

Auteur: Jairo Jamba

8/02/16

In de krokusvakantie heb ik het openbaar vervoer gebruikt om me te kunnen begeven naar de Universiteit van Antwerpen om daar enkele proeflessen bij te kunnen wonen. Nadat lijnbus 36 uit de Kennedy tunnel kwam, stond er enkele honderden meters verder een file. In deze file verplaatste de bus zich zeer traag. Deze verplaatsing gebeurde namelijk in kleine schokken, waarbij maar enkele meters werden afgelegd. Wat me opviel was dat deze schokken die ik voelde als passagier bij het snel opdrijven van de motor waarna er op een krachtige manier geremd werd. Was dat deze schokken veel krachtiger waren dan die van een passagiers wagen. Deze schokken die veroorzaakt worden bij het opdrijven en remmen berusten op enkele wetten van Newton. vandaar dat ik dit evenement in verband breng met deze blog.

Als een bus in 1 richting rijdt of stilstaat (in rust), steunt die bus op de 1^ste  wet van Newton: het traagheidsbeginsel. Deze luidt: ‘Ieder lichaam waarop geen resulterende kracht werkt is in rust of voert een ERB uit.’

Als de bus vanuit zijn rusttoestand wilt geraken zal hij een kracht moeten uitvoeren, deze resulterende kracht moet groter zijn dan de andere krachten die inwerken op de bus (lichaam). Om een verandering in de eerdere toestand te doen ontstaan. Door deze eerste wet van Newton ontstaan ook de schokken die je als passagier voelt. Deze ontstaan namelijk door de steeds veranderend toestand van de bus. Als het lichaam van in rust naar de beweging toestand veranderd, zal het lichaam ( bus en  de inzittenden) een overvloeiing van de bewegingstoestand ondergaan. Daarom dat je als passagier naar achter geduwd lijkt te worden als de bus van rust naar bewegingstoestand over gaat. Het lichaam lijkt in rust te willen blijven bij deze overgangsfase, waardoor de passagiers deze overgang van bewegingstoestand ook ervaren.

Auteur: Jairo Jamba