Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!

"Activiteiten op school"
in afwachting van het project kinderrechten die in mei zal gebeuren hebben we een bijkomend initiatief genomen
om de kinderen nog meer met de partnerschool via film kennis te maken.

We organiseerden een bewustmakingsdag,

De 12 belangrijke rechten zijn;

 1. Kinderen hebben recht op gelijke kansen................  2. Kinderen hebben recht om te spelen
 3. Kinderen hebben recht op een woning..................... 4. Kinderen hebben recht op onderwijs
 5. Kinderen hebben recht op voeding en kledij.............6. Kinderen hebben recht op verzorging
 7. Kinderen hebben recht op sport en cultuur...............8. Kinderen hebben recht op een naam
 9. Kinderen hebben recht op bescherming..................10. Kinderen hebben recht op ouders
11. Kinderen hebben recht op een eigen mening..........12. Kinderen hebben recht op vrijheid

Onze creatieve manier om het thema rechten van het kind in het daglicht te stellen,
hebben we een ganse week gewerkt met een zelfgemaakte CD.
Er werden slechts vijf rechten behandeld. Iedere klas kreeg een recht toegewezen om uit te diepen.
Door naar de uitzending te luisteren maakten de kinderen uit over welk recht het ging, om dan samen met de lkr het kinderrecht te bespreken.

Met een levensgroot figuur getekend van een kind werden alle namen van dat leerjaar
(één figuur per leerjaar) getekend of geplakt met ook het desbetreffende recht erop.


Deze grote figuren werden naar het slotmoment meegebracht per leerjaar werden de rechten opgehangen met de roep over hun recht:
Vb. "wij hebben recht op voedsel!" en het figuur werd aan het sportraam opgehangen. 
Tijdens het slotmoment werd het lied: 'song of peace' gezongen met een gepaste slotkreet!

De kleuters werkten op een eenvoudige manier mee aan dit project met het "recht op kledij"
die aansloot op hun thema in voorbereiding op het schoolfeest.

<

Vrijdag 27 oktober UIENDAG in Vlaanderen!

11.11.11 roept iedereen op om op vrijdag 27 oktober uien te eten:
een symbolische daad van solidariteit met de 600 miljoen boeren uit het

Zuiden die in extreme armoede leven.

11.11.11 in 2006

Honger, duurzame landbouw en het recht op voedsel.

Honger! Dat is nog elke dag de keiharde werkelijkheid voor 850 miljoen mensen op deze wereld.
Driekwart van hen zijn arme boeren in ontwikkelingslanden. Vreemd is dat, want zij produceren voedsel,
maar worden zelf als eerste met honger geconfronteerd!

Afrikaanse kippenkwekers kunnen hun kippen niet meer kwijt, door de invoer van goedkoop
geproduceerde kippen uit Europa. Senegalese uienboeren overleven nog nauwelijks, want hun markt
wordt overspoeld door uien uit Nederland. Filippijnse rijsttelers kunnen niet concurreren
met goedkope rijst uit China en Taiwan. Honduras kampt met een overaanbod aan graan en maïs uit
de Verenigde Staten. Door dumping en grootschalige import verliezen miljoenen kleine boeren zo hun broodnodig inkomen.

Daarom voert 11.11.11 in het kader van 2015 DE TIJD LOOPT -
samen met een aantal Vlaamse milieuorganisaties zoals Greenpeace en Bond Beter Leefmilieu-
twee jaar campagne rond het recht op voedsel.
We bundelen onze krachten en eisen dat alles in het werk wordt gesteld
om de eerste Milleniumdoelstelling te halen: honger halveren tegen 2015!

2015

DE MILLENNIUMDOELSTELLINGEN

DE TIJD LOOPT

Kleine boeren moeten een eerlijke kans krijgen! Ze moeten het recht hebben om lokale markten
af te schermen tegen goedkope import. Alle vormen van dumping en exportsubsidie vanuit het
Noorden horen te stoppen. En ze verdienen onze steun in hun strijd voor een leefbare landbouw,
met betere toegang krijgen tot zaad, kredieten, opslagmogelijkheden, enz ...

Ook wij doen mee ....

In het kader van ons zuid-Afrika project: "Op weg naar een Millenniumschool"
willen we onze kinderen in de loop van volgende week bewust maken van deze problematiek.
Om dit project naar de kinderen duidelijk te maken" vragen we dat elke leerling één ui
zou meebrengen naar de klas.

Miljoenen mensen in de wereld
bereiden zich voor naar het nieuwe jaar
2007

Enkele sfeerbeelden van de millenniumdoelstellingen tweede projectjaar

Het tweede deel van ons tweede projectjaar komt er aan!

We zullen werken rond de 8 milleniumdoelstellingen,
de gelijkheid jongens-meisjes en fair trade.

Vooral op onze bewustmakingsdag op 19 maart komen deze drie thema's aan bod.

In ons projecthoekje kunnen de kinderen reeds een tipje van de sluier oplichten.

Heel wat mensen engageren zich om er een succesvolle dag van te maken.

Kuurne, 13-09-'07

Beste ouders, en lezers van het project.

Met ons fair trade project zijn we dit schooljaar in het derde en laatste werkjaar beland. In het 1ste jaar werkten we met de hele school rond 'de rechten van het kind'. Vorig schooljaar behandelden we de gelijkheid en verschillen tussen jongens en meisjes. Dit jaar moeten we een eerlijk handeltje opstarten. Vanuit onze onderwijskoepel OVSG werden we gevraagd een samenwerking aan te gaan met Oxfam Wereldwinkels. Dat hebt u misschien al gemerkt tijdens de recepties en het schoolfeest van vorig jaar waar we fruitsap en wijn van de wereldwinkel geschonken hebben. Daarmee gaan we voor 'eerlijke handel'.

Eerlijke handel betekent dat boeren in het zuiden, die vaak uitgebuit worden door het rijke noorden, eerlijke prijzen krijgen voor de producten die zij op de markt brengen. Een aantal organisaties, waaronder Oxfam Wereldwinkels, ondersteunen deze handel. Uiteraard zijn zij niet de enige. Tegenwoordig dragen heel wat producten reeds 'een fair trade label'. Een gamma producten vind je ook in bijv. Colruyt en Delhaize.

De bedoeling is om gedurende een aantal maanden een aantal producten te koop aan te bieden. Vandaag kregen de kinderen een bestellijst mee voor september. Het thema van deze maand is 'ontbijt'. We hebben voor u een aantal producten geselecteerd. Die kan u bestellen. Naast deze producten bieden we ook een 'koopje van de maand' aan. Deze maand is dit zelfgemaakte pruimenconfituur, gemaakt van biologische pruimen en fair trade rietsuiker. Voor het 'koopje van de maand' staan de leerlingen zelf in. Ze gaan daarvoor in groepen aan de slag. In de mate van het mogelijke worden producten van de wereldwinkel in het koopje verwerkt. Deze maand werken het 2de en het 4de leerjaar samen. Ook het 1ste en 6de en het 3de en 5de leerjaar zullen iets maken en zelfs onze kleuters zullen na nieuwjaar hun keukenkunsten tonen.

Uiteraard is het de bedoeling van toch wat winst te maken. Deze is echter helemaal niet voor onszelf bedoeld.

Vorige maand brachten juf Chantal en juf Mia een bezoek aan Sri Lanka. Ze werkten er gedurende drie weken in de schooltjes van een grote theeplantage. Een Waregemse dokter was er na de tsunamiramp werkzaam. Zijn verhalen zetten Ann Viane aan om gedurende een jaar naar Sr; Lanka te trekken met haar drie kinderen. Vanuit haar werk is dit privéproject ontstaan waaraan wij graag onze medewerking verlenen. We weten met grote zekerheid dat elke cent die we aan dit project schenken naar de kinderen op de plantages zal gaan.

Vandaar, beste ouders, deze warme oproep om ons 'eerlijk handeltje' te steunen. We danken jullie nu alvast voor jullie positieve medewerking. Met vriendelijke groeten, 
de werkgroep fair trade
Ann Buyse/Nathalie Rigole, directie

PS.Alle nieuws en sfeerbeelden kan u volgen via de website van de centrumschool. 
Biologische pruimen.

Peacockschool-Estate Hulandawa,

Dokter Thierry Dalewyn, uit Waregem, vertrok naar Matara in Sri Lanka voor humanitaire hulp en ontdekte de grote problemen op de gigantische theeplantages in het binnenland.

Families leven er in erbarmelijke omstandigheden. De mannen zijn loonarbeiders en verdienen slechts 1 euro per dag, vrouwen werken meestal op de theeplantages. Tot vorig jaar 2006 werden de kinderen thuis opgesloten in erbarmelijke toestanden terwijl de ouders gingen uit werken. Geboeid door de verhalen van dokter Thierry vertrok Ann Viane in september 2006 samen met haar drie kinderen naar Matara om de vervallen schooltjes op de theeplantage Hulandawa terug op te bouwen met hulp van privé-sponsoring uit Kortrijk en omstreken.

Daar aangekomen ontmoette ze aan het station Lucky, een taxi (tuk-tuk) driver die haar bondgenoot werd. Lucky was bereid te werken voor het project van Ann en Thierry,
dit zijnde helpen de schooltjes herop te bouwen op de plantage: Mainschool, Playschool, Mountain School.

Begin 2007 kwam Peacockschool erbij, gefinancierd door juf Chantal, haar man en mensen uit hun vriendenkring. Peacockschool werd opgericht in een bestaande schuur op de theeplantage waar nu nog altijd de theepluksters 2x per dag komen om de thee te laten wegen telkens 24 kg en dit dragen ze op hun hoofd .
 
In maart werd de "Peacockschool" feestelijk geopend. Uit de heuvels kwamen mensen kijken en meevieren. De schooltjes zijn hoofdzakelijk kleuterschooltjes met opvang van lagere schoolkinderen die op de theeplantage wonen. Vaak is het te ver of te duur om naar de officiële school te gaan. In de plantagescholen worden de kinderen taal en wiskunde bijgebracht. Leerkrachten worden betaald door de eigenaar van de plantage. Enkel de juf van Peacock wordt betaald door het "project". Hun dagtaak begint om 7u30 tot 17u dit met een tijdelijk contract, dwz: geen verlof, laag loon (R 5500 of €197/maand)

De kinderen komen ‘s morgens naar het schooltje met of zonder eten, ze worden gecontroleerd op muggen- en tekenbeten en worden verzorgd. Het "project" zorgt voor de medicijnen, een melkproduct voor elk kind ’s morgens, en een stuk fruit of groente in de namiddag. Wie geen eten mee heeft voor de middag eet niets. In iedere school is een waterzuiveringstoestel aanwezig  zodat de kinderen drinkbaar water kunnen drinken, tenminste als er water uit de kraan komt het kan al eens lukken dat er geen water is. In de Mountain en het Peacockschool is nog geen electiciteit!

Juf Mia en Juf Chantal
Ons verblijf augustus 2007

Bij ons bezoek merkten wij op dat het er verschrikkelijk heet is. (meer dan 40°). Er is geen ventilatie genoeg in de muur. Er is hier nog veel werk.

Telkens we naar de Peacockschool gingen zei juf Iresha dat ze weer geen water had en ergens anders water moest halen. Over de hitte spraken ze niet, wij merkten op dat het er verschrikkelijk heet is, er is niet genoeg ventilatie in de muren de temperatuur liep soms heel hoog op, meer dan 40° maar hen hoorde je niet klagen.

We spraken de manager van de plantage aan om met spoed te zorgen dat er water en elektriciteit zou komen. In de derde week van ons verblijf was er terug water, en de elektricien was bezig met  leiding te leggen en een ventilator aan te brengen.

De juf probeert om al deze kindjes van verschillende leeftijden wat bij te brengen. We bewonderden haar om haar geduld en creativiteit. We begrepen niet waar ze de energie vandaan haalt om voor zo weinig geld voortdurend in de weer te zijn, te verzorgen, les te geven, eten te geven, de klas op te ruimen enz. Niemand klaagt er. Dankbare, lachende gezichtjes keken ons telkens aan.

We stelden vast dat de kledij van de kindjes vuil en versleten waren en besloten nieuwe kledij te kopen in Matara. We kochten ook schoolmateriaal en speelgoed voor de kinderen. De dag dat we nieuwe kledij mee hadden stopten de mama's even het theeplukken om vol bewondering te komen kijken naar hun kinderen in hun nieuwe kledij. De spiegel die we meebrachten bracht hen in verwondering. Voor het eerst zagen ze hun eigen beeld ! Onvoorstelbare reactie‘s! We zijn heel tevreden met het beetje geluk dat wij hen konden schenken.

taxi (tuk-tuk) en theeplukkers

Wie hier ziek is moet naar het dispensarium in de Mainschool waar een persoon die een beetje op de hoogte is van geneeskunde in een armtierig kabinet probeert te helpen met de medicijnen die gekocht worden door het 'project'.

Iedere maand komt de verpleegster van het dispensarium naar de schooltjes om de kindjes te wegen en wat raad te geven aan de mama's. De verplaatsing voor de meeste mensen gebeurt hier te voet over stoffige, hobbelige wegen. Ongelooflijk hoe wij overal doorgeraakten met een tuk-tuk, meestal volgeladen met materiaal voor de schooltjes.
Dankzij het 'project' kunnen deze schooltjes voorlopig blijven bestaan,
hopelijk voor altijd!
Het is een heel nobel project waarvan het geld zuiver naar de noden gaat van de schooltjes.

Na drie weken viel het afscheid zwaar aan beide kanten. De mensen en de kinderen waren héél dankbaar. De plaatselijke bevolking kreeg er weet van dat we geen toeristen waren maar "teachers" die hulp boden aan de kinderen. Dit waardeerden zij ten zeerste.
Nog nooit hebben wij zo'n dankbaarheid en waardering gevoeld. Voor ons was het een verrijking om daar te mogen werken.

Op school adopteren we Schanti een meisje van zeven jaar, 
kan niet naar school daar ze moet thuis blijven om voor haar
zieke mama  en kleinere broer te zorgen, haar papa is
vermist en geld om naar school te gaan is er niet.

Schanti met haar lachende, donkere ogen, heeft ons hart gestolen. Helaas zit achter deze lachende blik ook veel leed verborgen. Wij willen haar een beetje geluk schenken. Uit haar leven kan zij onze kinderen leren hoe goed zij het hebben en dat ze respect moeten hebben voor elke mens, welke afkomst of godsdienst die ook heeft.
Lees ook: fair-trade 2007 










Iedere dag anderhalf uur rijden met een overvolle Tuctuc om de schooltjes te bereiken waar de kinderen met vragende oogjes en lieve gezichtjes ons op wachten, ze weten dat wanneer de Tuctuc in aankomst is, Lucky voedsel aan boord heeft.

Nieuw aanbod voor de maand oktober van het eerlijk handeltje. "Thema aperitief en gezonde tussendoortjes".

Om veiligheidsredenen zetten we geen drank op de bestelbon. Er is een uitgebreid gamma te verkrijgen in de wereldwinkel.
Voor oktober is het  koopje van de maand "chocoflakes" (cornflakes gedompeld in een badje van chocolade).

Ook nu gaan een groep leerlingen aan de slag om het koopje v/d maand samen te stellen. (1ste en 6de leerjaar)
Bestellen kan tot maandag 15 oktober, levering op vrijdag 26 oktober.

Sfeerbeelden Sri Lanka

Het project "Op weg naar een millenniumschool" is een driejarig ontwikkelingseducatieproject op initiatief
van de Vlaamse regering en onder impuls van OVSG-AVSG (het onderwijssecretariaat van steden en gemeenten).
De thema's waar de scholen rond werken, zijn kinderrechten, gelijke rechten voor jongens en meisjes, microkredieten en eerlijke handel.
De juffen Ann, Nathalie,Veerle en Mia leiden dit project.
Onze school krijgt de titel 'fair trade school' en krijgt op het einde van het schooljaar de millenniumtrofee.  

Tijdens de kerstmarkt georganiseerd door de ouderraad geeft de eindejaarsperiode een extra feestelijk en apart tintje.

Het standje  uit Sri Lanka zet hun beste beentje voor met extra mooie collectie artisanaat juweeltjes en nog veel meer...

Het project "Op weg naar een millenniumschool" is een driejarig ontwikkelingseducatieproject op initiatief
Onze school krijgt de titel 'fair trade school' en krijgt op het einde van het schooljaar de millenniumtrofee.  

Juf Mia en Juf Chantal
Ons verblijf augustus 2007

Bij ons bezoek merkten wij op dat het er verschrikkelijk heet is. (meer dan 40°). Er is geen ventilatie genoeg in de muur. Er is hier nog veel werk.

Telkens we naar de Peacockschool gingen zei juf Iresha dat ze weer geen water had en ergens anders water moest halen. Over de hitte spraken ze niet, wij merkten op dat het er verschrikkelijk heet is, er is niet genoeg ventilatie in de muren de temperatuur liep soms heel hoog op, meer dan 40° maar hen hoorde je niet klagen.

We spraken de manager van de plantage aan om met spoed te zorgen dat er water en elektriciteit zou komen. In de derde week van ons verblijf was er terug water, en de elektricien was bezig met  leiding te leggen en een ventilator aan te brengen.

De juf probeert om al deze kindjes van verschillende leeftijden wat bij te brengen. We bewonderden haar om haar geduld en creativiteit. We begrepen niet waar ze de energie vandaan haalt om voor zo weinig geld voortdurend in de weer te zijn, te verzorgen, les te geven, eten te geven, de klas op te ruimen enz. Niemand klaagt er. Dankbare, lachende gezichtjes keken ons telkens aan.

We stelden vast dat de kledij van de kindjes vuil en versleten waren en besloten nieuwe kledij te kopen in Matara. We kochten ook schoolmateriaal en speelgoed voor de kinderen. De dag dat we nieuwe kledij mee hadden stopten de mama's even het theeplukken om vol bewondering te komen kijken naar hun kinderen in hun nieuwe kledij. De spiegel die we meebrachten bracht hen in verwondering. Voor het eerst zagen ze hun eigen beeld ! Onvoorstelbare reactie‘s! We zijn heel tevreden met het beetje geluk dat wij hen konden schenken.

taxi (tuk-tuk) en theeplukkers

Wie hier ziek is moet naar het dispensarium in de Mainschool waar een persoon die een beetje op de hoogte is van geneeskunde in een armtierig kabinet probeert te helpen met de medicijnen die gekocht worden door het 'project'.

Iedere maand komt de verpleegster van het dispensarium naar de schooltjes om de kindjes te wegen en wat raad te geven aan de mama's. De verplaatsing voor de meeste mensen gebeurt hier te voet over stoffige, hobbelige wegen. Ongelooflijk hoe wij overal doorgeraakten met een tuk-tuk, meestal volgeladen met materiaal voor de schooltjes.
Dankzij het 'project' kunnen deze schooltjes voorlopig blijven bestaan,
hopelijk voor altijd!
Het is een heel nobel project waarvan het geld zuiver naar de noden gaat van de schooltjes.

Stafmedewerker Bob De Poorter van studio Globo Brussel was op school om een interview af te nemen over "mondiaal en intercultureel leven".

Alles omtrent deze interview zal te lezen zijn in de lesbrief "Wereldreis" van september, uitgegeven door studio Globo. Een iets kunnen we verklappen en dat is, uit deze drie jaar hebben we geleerd dat onze kinderen enthousiast zijn en open staan voor kinderen uit andere culturen. En laat ons hopen dat zij daardoor ook meer respect krijgen voor hun eigen leefwereld en verdraagzamer in het leven staan.

Veerle Hellyn en Mia Soete vormden al jaren in de Centrumschool te Kuurne (bij Kortrijk) de werkgroep ontwikkelingssamenwerking. En elk jaar organiseerden zij een ‘Bewustmakingsdag' voor de lagere school. In 2005 werd de school door de onderwijskoepel van Steden en Gemeenten (OVSG) aangesproken om in het project ‘Op weg naar een millenniumschool' te stappen. Dat was het begin van een drie jaar durend boeiend avontuur met heel de school. Ondertussen is het slotfeest achter de rug en blikken we met Mia en Veerle terug op die ervaring.

Waaruit bestond het project Op weg naar een millenniumschool en wat trok jullie aan?

Wat ons aansprak was de kans om een partnerschap op te bouwen met een basisschool in Zuid-Afrika en het feit dat 10 scholen uit Vlaanderen mee in het project stapten. We hoopten daardoor de nodige ondersteuning en uitwisseling te krijgen. De voorwaarden om te mogen meedoen, boden nieuwe kansen. Heel het schoolteam moest betrokken worden. Dat betekende dat we op onze school de werking konden uitbreiden naar de kleuterschool en dat we ons werkgroepje, dat voorheen bestond uit ons beiden, zagen aangroeien met 3 leerkrachten. Het was ook voor onszelf een leerproces: we waren zo gewoon alles met ons beidjes voor te bereiden, dat het aanpassen was om met meer mensen samen te zitten. We hoopten van onze ‘Bewustmakingsdag' een project te maken dat meer verspreid zou zijn over heel het schooljaar door de thematieken waar we rond moesten werken en dat mondiale vorming op die manier meer zou gaan leven op school. In het eerste jaar stond het thema ‘kinderrechten' centraal, in jaar twee de genderproblematiek en het derde jaar zou draaien rond ‘eerlijke handel'.

Hoe verliep de uitwisseling met de Ditau Primary School in Soweto?
Bij de opstart van de uitwisseling maakten wij een portfolio over onze school, waarbij we zorgden om onze Europese rijkdom niet te sterk in beeld te brengen. Bij ons leefde het beeld van een typisch Afrikaans schooltje met vier palen en een dak. "Laat ons daar vlaggetjes voor maken", zegden we. Toen de portfolio van de Ditau-school binnen kwam, bleek dat we ons beeld grondig moesten bijstellen. Het was een behoorlijk grote school met computers in de klassen. De foto's en de informatie die we van hen kregen waren mooi geordend volgens thema's zodat we er vlot mee aan de slag konden. Het contact met de school maakte het mondiale voor onze kinderen tastbaar. Op een videofragment stond hun school-lied: The song of peace. Dat fragment bezorgde ons kippenvel. Om een gevoel van verbondenheid op te roepen wilden we het zeker aanleren aan onze kinderen. Een lerares van de muziekschool schreef het lied voor ons uit. Tot op vandaag blijven we het regelmatig zingen. Helaas strandde de uitwisseling doordat de contactpersoon weg viel.

Was dat het einde van de contacten met het Zuiden?
Gelukkig niet. Mia was ondertussen toevallig naar Sri Lanka geweest om een tijdje mee te werken in een onderwijsproject voor een kleuterschool in de theeplantages, de Peacockschool. Die kans hebben we aangegrepen om terug een uitwisseling op gang te brengen. Vanuit onze eerste er-varingen met Ditau wisten we goed welke beelden en informatie we nodig hadden. We keken met andere ogen. We verzamelden vooral beelden van het dagelijkse leven van de mensen en de kinderen. We maakten de realiteit van de kinderen in Sri Lanka concreet door het verhaal van Shanti, één van de kinderen van de school, op de voorgrond te plaatsen. Met de kinderen maakten we didactisch materiaal, vooral pictogrammen en knutselden we vriendschapsbandjes. De betrokkenheid en de herkenning waren groot toen de kinderen die voorwerpen terugzagen op de foto's.

De thema's die je moest aan bod brengen in het project zijn niet zo eenvoudig voor kinderen uit de basisschool.
Geef eens een voorbeeld hoe jullie ze toegankelijk maakten voor hen?

In het kader van het thema ‘eerlijke handel' en ‘microkredieten' -zelfs voor ons niet eenvoudig te begrijpen- , wilden we meer doen dan zo maar wereldwinkelproducten verkopen. We gingen klasoverschrijdend aan de slag om ‘koopjes van de maand' te produceren en te verkopen. Met wereldwinkelproducten maakten we allerlei lekkers: de kleuters mueslikoekjes, de eerste en de zesde klas chocoflakes, de vierde en de tweede klas pruimenconfituur... Met de opbrengst konden we de Peacockschool ondersteunen. Het is belangrijk om actieve, speelse en concrete werk-vormen te gebruiken.

Wat houden jullie bij van deze ervaring?
Toen we ter gelegenheid van het slotfeest alles van de drie jaren op een rijtje zetten, viel het ons op dat we veel verwezenlijkt hebben. Het heeft veel inspanning gekost, maar als je de openheid en het enthousiasme van de kinderen erbij legt, is het resultaat zeker positief. Ons doel was om een venster naar de wereld open te zetten en om openheid en respect voor mensen uit het Zuiden en voor andere culturen te vergroten. Van daar-uit hopen we dat de kinderen meer respect krijgen voor de eigen leefwereld en verdraagzamer in het leven staan. Werken rond het Zuiden is een spiegel om naar jezelf te kijken. Iedere leerkracht zou eens in zijn leven op een betrokken manier naar het Zuiden moeten reizen om wakker geschud te worden.

Mag ik eindigen met een stukje tekst uit jullie slotvoorstelling?
‘Hoe je spreekt of wat je eet, waar je woont of hoe je heet,
ik ben ik en jij bent jij, jij bent uniek en dat maakt me blij.
Daarom zingen wij in koor: de andere weg daar gaan we voor'

Welkom op studio Globo

Oei, onze school verkocht ??? Ja hoor! Verkocht aan eerlijke handel en duurzame landbouw!

"Deze school is verkocht" is een titel die aangeeft dat de hele school eerlijke handel en duurzame landbouw een warm hart toedraagt en er ook effectief werk van maakt. Na vele inspanningen van de voorbije jaren zijn we daar terecht heel trots op. Tot hiertoe zijn we de 2de school in Vlaanderen die deze titel heeft behaalt. (Broederschool  is ook verkocht). 

Dit schooljaar gaat de aandacht naar de landbouwer in het zuiden, maar ook de landbouwer uit het noorden willen we zeker niet vergeten,   daarom blijven we voor "(h)eerlijke" fruitsap, koffie, thee, wijn,...kiezen.

Je zal je afvragen hoe bekomt men deze titel?

De titel kan je bekomen wanneer jouw school voldoet aan 3 criteria:

Gisteren was de grote dag, de overhandiging van het logo "Deze school is verkocht"

De Fairtrade Week is een landelijke actieweek waarin campagne wordt gevoerd om meer bekendheid en zichtbaarheid te geven aan eerlijke producten. Hiermee wil Stichting Max Havelaar meer omzet genereren voor boeren in ontwikkelingslanden.

Ook wij deden mee, en blijven dit doen gedurende het ganse schooljaar.
iedere maand zullen we kunnen kennis maken met een (h)eerlijk tussendoortje uit noord of zuid.

Op 8 en 9 oktober was het de eerste maal dat we met ons Centrumwereldwinkeltjes hebben uitgepakt.
Ieder kind en ook de groten waren enthousiast over het initiatief die ze genomen hadden om met dit project van start te gaan.

Het is reeds verscheidene keren vermeld deze week, dat men één keer per maand aan een spotprijsje een (h)eerlijk tussendoortje kan kopen.

Het leuke hieraan is ook, iedere maand mag één klasje (kleuter & lager) gratis naar de centrumwereldwinkel en kan daar kiezen tussen,

één yoghurt, chocomelk, vanillepudding en het tussendoortje van de maand.

Sfeerbeelden centrumwereldwinkel

Thaise arbeid(st)ers kloppen de langste werkdagen ter wereld, gemiddeld 59 uur per week. Maar arbeidsrechten zijn er nauwelijks. Zeker voor de arme Birmanen die in Thailand werk zoeken. 
 
Yin Ma: "We wonen met 300 Birmaanse vrouwen boven de fabriek. De leefomstandigheden zijn zo slecht dat we er ziek van worden. Wij verdienen 1,5 euro per dag, de helft van het minimumloon. Overuren zijn verplicht, maar ze worden niet betaald. En het duurt soms een maand voor we ons loon krijgen."

50 arbeidsters pikten dit niet langer en namen ontslag.
Thai Labour Campaign hielp deze arbeidsters om klacht in te dienen en achterstallige lonen terug te vorderen.
Zij kregen gelijk.


Zuid-Afrikaanse boeren werken steeds meer met tijdelijke arbeidsters. Die zijn het goedkoopst.

Gertruida Baartman : "Ik pluk fruit in een plantage. Lange werkdagen met mijn blote handen in velden vol pesticiden. Ik verdien minder dan een man, voor hetzelfde werk. Vertel me niet dat dit eerlijk is."

"Een vrouw die al sinds haar jeugd op een boederij werkt en woont, kreeg vorige week te horen dat er geen plaats meer is voor haar. Ze was vast in dienst. Toen kreeg ze tijdelijk werk. Nu is ze ontslagen. Zo gebeurt het vaak." zegt Ida Jacobs, van Sikhuia Sonke.

Sikhuia Sonke, de vakbond van landarbeid(st)ers in Zuid-Afrika, voer actie voor betere lonen, beschermende kledij en betere voorzieningen op de plantages.






In de Dominicaanse Republiek verloren 100.000 mensen hun baan. Fabrieken trekken weg op zoek naar lagere lonen. Wie geen nieuwe baan vindt, overleeft op één of andere manier.

Juan Carlos Marte: "Het werk in de fabriek was hard, maar we hadden eten en de kinderen konden naar school. Nu verkoop ih ananas op straat. Wat ik verdien is niet genoeg om eten van te kopen voor mijn twee kinderen en mijn ouders.
Als ik ziek word of een ongeval krijg, hebben we niets.

Met hulp van CASC hebben we een vereniging van straatverkopers opgericht om onze rechten te verdedigen."

Gratis winkelen hoort er ook bij!
Deze maand krijgen de klassen 3kB en 4B de gratis keuze mogelijkheid
zo krijgt ieder kind de kans mee te genieten van een (h)eerlijk product.

Het tussendoortje van de maand november is vanillepudding van boeren van bij ons.
 De leerlingen uit klas 5B promoten en verkopen deze maand  dit lekker tussendoortje.

Reeds vroeg in de morgen stelden de leerlingen uit klas 5 B hun wereldwinkeltjes op,
om hun vanillepudding te promoten en te verkopen dit gedurende twee dagen.
Door het grote succes in de verkoop hebben ze nog een bestelling moeten plaatsen,
waarvoor dank aan de kinderen en ouders.

De kersttijd is bij uitstek een tijd van verwachten en verlangen.

De tijd naar kerstmis toe willen we verlangen opwekken, prikkelen en koesteren.
Verlangen dat je terughoort in de muziek en in verhalen, gedichten en liedjes,
welke levensbeschouwing je ook hebt en waar ter wereld je ook bent.
Het woord verlangen prikkelt tot allerlei creatieve uitingen.

Wat is jouw verlangen? Zing het, schrijf het, dicht het, speel het, leef het ...

De zesdes en het schoolkoor de mariveertjes uit de Centrumschool brengen hun kerstboodschap met,
de kerstmusical "de sneeuwkoningin"