Dit boek ligt in het verlengde van Panopticum Corona (2021) en Het grote interview met Omsk Van Togenbirger en andere teksten over de totalitaire wereld (2022) waar geschetst wordt hoe, onder het voorwendsel van een pandemie, de vrijheid van alle wereldburgers wordt beknot door een totalitair regime dat slechts één credo duldt.
In dit werk staat de bestraffing van de ongehoorzamen centraal: de boekverbranding met in haar zog de massamoord. Maar die wereldwijde praktijk ontgaat de massa daar die werd opgesloten in een kerker van virtualiteit.
De vooralsnog onovertroffen voorloper van deze gruwel is de Congo-historie: de pronkzucht van een megalomane vorst en de slachting van miljoenen zwarten welke nog steeds wil blijven doorgaan voor bekerings- en beschavingswerk.
Het slechte geweten van de demagogen creëert angst, angst roept om veiligheid en veiligheid eist controle. Meer bepaald controle op het onderhouden van de omerta. Wie het niet kunnen laten om de waarheid te spreken, hebben nu alleen nog uitzicht op het einde.
Ariel Sharon [Ariel Scheinermann] (°1928): Israëlisch generaal en premier in de periode 2001-2006. Verkeert sinds 2006 in coma na een hersenbloeding. Sharon nam deel aan de Zesdaagse Oorlog (een Israëlisch-Arabisch conflict in 1967) en aan de Jom Kipoeroorlog (een voortzetting daarvan in 1973).
06-03-2012
Deng Xiaoping
Deng Xiaoping (1904-1997): pragmatisch Chinees politicus, die van China een welvarend land maakte door over te stappen naar een kapitalistische economie, een 'staatskapitalisme'.
05-03-2012
Mao Zedong
Mao Zedong (1893-1976): leider van de Communistische Partij van China vanaf 1935, stichter van de Volksrepubliek China in 1949.
Chiang Kai-Shek
Chiang Kai-Shek (1887-1975): Chinees nationalistisch politicus, lid van de Kwomintang van Sun Yat-Sen die in 1912 van China een republiek maakte. Chiang Kai-Shek werd methodistisch christen. Hij vormde samen met communistenleider Mao Zedong één front tegen de invallende Japanners en werd in 1943 president van China [onder de Japanse bezetting (tot 1945) heette Taiwan: Formosa] maar moest in 1948 al aftreden en werd dan vervangen nadat hij door Mao's leger werd verslagen. In 1949 vluchtte hij naar het eiland Taiwan, gevolgd door 2 miljoen aanhangers, waar de Republiek China bleef voortbestaan en waar hij in 1950 opnieuw president werd, terwijl het vasteland de Volksrepubliek China werd, welke echter pas in 1971 door de VS werd erkend. Het communistische China (de Volksrepubliek China) beschouwt Taiwan nog steeds als een afvallige provincie.
Sun Yat-Sen
Sun Yat-Sen (1866-1925): [Sun Zhongshan] stichter van de republiek China en 'Vader des Vaderlands'. Sun Yat-Sen was arts, leninist en overtuigd christen.
Rémi Ochlik (1983-2012): Frans oorlogsfotograaf, omgekomen tijdens de opstand in Homs, Syrië, op 22 februari 2012. Zie ook: http://www.ochlik.com/
26-02-2012
Bashar Al-Assad
Bashar Al-Assad (°1965): Syrisch president sinds 2000 toen hij zijn vader, Hafiz Al-Assad, na zijn dood opvolgde. Wegens die opvolging moest hij zijn studies in de oogheelkunde opgeven. Assad is tevens secretaris-generaal van de Socialistische Partij van de Arabische Herrijzenis of de Ba'ath-partij, die pan-Arabisch gezind is (als reactie tegen de vroegere bezettingen door vreemde volkeren) en ook socialistisch. Zij kent grote godsdienstvrijheid.
18-02-2012
Phil Bosmans
Phil Bosmans (1922-2012): Vlaamse pater uit Limburg, voorzitter van Bond Zonder Naam, toeverlaat voor mensen in nood en bestseller-auteur. Zijn Menslief ik hou van je werd het best verkochte boek in Vlaanderen. Van Bosmans zijn werk werden miljoenen exemplaren verkocht, het werd in 26 talen uitgegeven.
02-02-2012
Jevgeni Zamjatin [2]
Jevgeni Zamjatin [2] (1884-1937): Russisch dissident schrijver, bekend van zijn distopische roman Wij, een voorloper van Orwells 1984.
29-01-2012
Eduard Douwes Dekker
Eduard Douwes Dekker (1820-1887): [pseudoniem: Multatuli] Nederlands schrijver, werkzaam als ambtenaar in Nederlands-Indië (Indonesië), bekend van de roman Max Havelaar.
27-01-2012
Julien Schoenaerts (2)
Julien Schoenaerts (2) (1925-2006) Wellicht Vlaanderens grootste acteur ooit, vaak vereenzelvigd met Socrates, wiens Apologie hij met talloze ongeëvenaarde vertolkingen aan iedereen leerde kennen. In de slotwoorden vraagt hij aan hen die hem veroordeelden dat ze zijn voorbeeld zouden volgen inzake het berispen van zijn zonen waar dezen meer zouden geven om geld of om nog andere dingen dan om de deugd.
Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht.
Rijzend uit donker-koele vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Frederik van Eeden (1860-1932)
J.J. Slauerhoff (4)
J.J. Slauerhoff (4)
Avond
Het huis sliep achter zijn gesloten blinden, Wij zaten samen op de kille bank, De dag was als haar oude vader krank, De blaren fluisterden met moede winden.
Moe van de geuren die zij moeten dragen Van graven oud en rozen uitgebloeid, Weemoedig vlagend door verwarde hagen En t armelijk loof dat om de zerken groeit.
Je hebt weinig gedacht en veel gezwegen En stil de handen om mijn hoofd gelegd, Zoo zeggend: "Ook de grootste liefde kan niet tegen Den dood die niets ontziet en alles slecht."
J.J. Slauerhoff (1898-1936)
J.J. Slauerhoff (3)
J.J. Slauerhoff (3)
Woninglooze
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen, Nooit vond ik ergens anders onderdak; Voor de eigen haard gevoelde ik nooit een zwak, Een tent werd door den stormwind meegenomen.
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen. Zoolang ik weet dat ik in wildernis, In steppen, stad en woud dat onderkomen Kan vinden, deert mij geen bekommernis.
Het zal lang duren, maar de tijd zal komen Dat vóór den nacht mij de oude kracht ontbreekt En tevergeefs om zachte woorden smeekt, Waarmee k weleer kon bouwen, en de aarde Mij bergen moet en ik mij neerbuig naar de Plek waar mijn graf in t donker openbreekt.
J.J. Slauerhoff (1898-1936)
07-01-2012
Francis Galton
Francis Galton (1822-1911): Brits onderzoeker, vader van de eugenetica.
Jan Jacob Slauerhoff (2)
Jan Jacob Slauerhoff (2)
De schalmei
Zeven zonen had moeder: Allen heetten Peter, Behalve Wankja die Iwan heette.
Allen konden werken: Een was geitenhoeder, Een vlocht sandalen, Een zelfs bouwde kerken, Maar Iwan die Wankja heette Wilde niet werken.
Op een steen in de zon gezeten Bespeelde hij zijn schalmei.
O mijn lieve, Mijn lustige, Laat mij spelen. In de schaduw van mijn Korte rustige vallei Laat anderen werken Sandalen maken of kerken. Wankja heeft genoeg aan zijn schalmei.
(*) Gastcommentator Dirk Biddeloo behoort tot de grote hedendaagse schrijvers; hij is een meester in de tragie-komedie, tevens dramaturg, componist en instrumentist. Biddeloo is bovendien een uitstekend kenner van de Russische cultuur, en in het bijzonder van de Slavische literatuur.
