Maandag hebben we het Chitwan national park bezocht. In de voormiddag hebben we een kanotocht gedaan en het elephant breeding center bezocht. Het was echt schattig om kleine olifanten te zien. In de namiddag hebben we een olifantensafari gedaan, dat wil zeggen dat we op de olifant de jungle hebben verkend. Het was voor onze eigen veiligheid, want we hebben neushoorns, herten, zwijnen en krokodillen in het wild gezien! Vooral de neushoorn vonden we indrukwekkend. Overmorgen gaan we naar het 2000m hoog gelegen dorp Nagarkot. Daar heb je een uitzicht op 8 van de 10 hoogste toppen van Nepal.
We zijn net terug van de trekking en het was fantastisch! Vanuit Pokhara hadden we een heel mooi zicht van het Annapurnagebergte. Zondag vertrokken we dan met de bus naar het vertrekpunt van de trekking. Het was direct stevig klimmen, amai dat waren we niet meer gewoon. Het was prachtig om het berglandschap en het leven van de lokale bevolking te zien. De eerste dag begon goed met zon, maar eindigde met een hagelbui. Op de koop toe was er geen elektriciteit en sliepen we in heel primitieve omstandigheden. Buiten was het aan het vriezen en de douche was enkel een emmer met warm water. We vonden het eigelijk allemaal niet erg, want zo leer je het echte bergleven kennen. Elke dag wandelden we ongeveer een 6 uur. Vooral de eerste dagen waren zwaar, maar het zicht maakte veel goed. Woensdag zijn we later vertrokken doordat het hard sneeuwde. Na lang in de sneeuw zwoegen en voor Heleen vallen, zijn we uiteindelijk veilig en wel aangekomen in Ghorepani. We zaten in Ghorepani op een hoogte van 2800m. Het was daar dus gevoelig kouder, het was er een -7 graden celcius. Donderdag zijn we om 5 uur opgestaan om de mooi zonsopgang te zien vanuit Poon Hill. Spijtig genoeg konden we niets zien door de bewolking en zijn we maar terug gaan slapen. We besloten om een dag te wachten, omdat dit het hoogtepunt was van onze trekking. Na een dag ons doodverveeld te hebben, deden we vrijdag een nieuwe poging. Het was het wachten meer dan waard! De hemel was helder, wat betekende dat het zicht ongelooflijk was. De zonsopgang boven 2 bergen die meer dan 8000m hoog waren, was dus echt indrukwekkend. Poon Hill is 3200m hoog en het was er -15 graden celcius. Om 10u hebben we de trekking verder gezet en zijn we terug richting Pokhara gestapt. Zaterdagmorgen hebben we na 3 uur wandelen de bus terug genomen. Nu gaan we genieten van een warme douche, want na 7 dagen trekken is dit nodig Morgen vertrekken we op neushoornjacht in het Chitwan national park.
Donderdag zijn we veilig en wel aangekomen in Kathmandu. Het was direct op het eerste zicht een totaal ander land als Thailand. Niet alleen de temperatuur verschilt, ook de culltuur. Kathmandu is een heel drukke vuile stad. Altijd klinkt er wel het getoeter van het verkeer, oversteken is echt een uitdaging. Het is laagseizoen in Nepal, wat betekent dat de weinig toeristen die er zijn, lastig gevallen worden. De koude zijn we al gewoon, vooral 's morgens en 's avonds is het zoals in Belgie Als de zon er doorkomt is het aangenaam. We doen de reis in Nepal georganiseerd. Voor 2 weken moeten we ons niets aantrekken van hotels of activiteiten, wat toch wel eens leuk kan zijn. Vrijdag hebben we Durbar Square bezocht, een plein vol tempels in het oude stadsgedeelte. We werden voortdurend lastig gevallen door bedelaars, "gidsen" en heiligen die geld vroegen voor een foto. Zaterdagmorgen om 6 uur opgestaan voor de bus te nemen naar Pokhara. Voor 200 km waren we ruim 7 uur onderweg, dit zegt al genoeg over de wegen. Onderweg hebben we het landelijke leven gezien, we waren vooral onder de indruk van de traditionele wijze van de landbouw, namelijk ploeg met koe. Pokhara is een heel gezellig stadje, we voelen ons hier beter thuis dan in Kathmandu. Morgenvroeg vertrekken we op 7-daagse trekking in het Annapurnagebied. We hebben een trekking voor ons met twee, wat alleen mogelijk is in het laagseizoen. We zullen waarschijnlijk een weekje van ons niets kunnen laten horen, maar daarna zullen we uitgebreid rapporteren. Elke avond valt hier 3 uur de elektriciteit uit, we leven precies in de oude tijd. Al die kaarsjes is best wel heel gezellig, gelukkig heb ik mijn zaklamp nog. Michel is de zijne natuurlijk weer verloren
Vrijdagmorgen hebben we de boot genomen naar Koh Tao. Deze boottocht zullen we niet snel vergeten, want we hebben nog nooit zo een wilde zee gezien en nog nooit zo zeeziek geweest Dit kwam omdat Michel de reispilletjes was kwijt gespeeld We waren echt blij toen we aan land gingen. We werden opgepikt door het diveresort, nog altijd een beetje duizelig van de golven, maar we keken uit naar het volgende avontuur: duiken! In de namiddag genoten van zon, zee en strand. De volgende dag zijn we aan onze "discover scuba diving" cursus begonnen. Eerst even oefenen in het zwembad en daarna het grote werk in de zee. We hadden met heel de groep gekozen om mee te gaan met de boot en de "ervaren" duikers. Normaal gingen we enkel aan het strand duiken. Het was onbeschrijflijk hoe mooi het leven daar onder water is, sealifecenters zijn er niets tegen. Koh Tao is het Mekka voor duiken in zuidoost Azie. Wij hebben de White Rock dive gedaan, een van de mooiste duiksites van Koh Tao. We hebben nu een certificaat voor 1 jaar dat ons toelaat om tot 12 m te duiken. We hebben de kriebels gekregen om nog te gaan duiken. Het was echt meer dan fantastisch. Jammer genoeg hebben we geen foto's kunnen nemen in het water. Morgen nemen we terug de boot (deze keer reispillen) en 's avonds gaan we met de nachttrein naar Bangkok. Thailand zit er bijna op, donderdag vertrekken we naar Nepal. Morgen nog maar twee maanden te gaan, de tijd gaat hier echt veel te snel.
We hebben weer heel wat te vertellen. Zaterdagavond hebben we vanuit Bangkok de nachttrein genomen naar Surat Thani. De trein had 3 uur vertraging wegens een technisch defect. Gelukkig moesten we maar 2u wachten op de bus naar Phuket. In Phuket zijn we niet lang gebleven, voor ons waren er net iets teveel toeristen. Het was wel de moeite om de drukte te zien Dinsdag hebben we de longtail boot genomen naar Koh Yao Noi. Voor ons begon het goed gevoel pas echt als we alleen met lokale mensen op de boot zaten. We hebben daar een brommer gehuurd en zo rond het eiland gereden. Het was echt zalig en prachtig! Michel heeft zich goed kunnen uitleven, je had hem moeten zien Op het eiland wilden we heel graag 2 dagen een kayak huren en overnachten met de tent op een onbewoond eiland. Spijtig genoeg hebben we dit niet kunnen doen, omdat alles volboekt was. Woensdag hebben we een prachtige boottocht gemaakt naar Ao Phang-Nga (zie foto). Vanmorgen hebben we de bus genomen naar Chumphon om vanuit hier de ferry te nemen naar Koh Tao. In Koh Tao gaan we eindelijk duiken!! Het is niet zo simpel om zonder certificaat te gaan duiken, maar we kunnen het toch doen!
PS: Bedankt Marianne en Joeri om Koh Yao Noi aan te raden. Het was het meer dan waard!
De voorbije dagen hebben we volop genoten van het strand. We hadden een zalig stukje strand gevonden, helemaal voor ons alleen. Of we daar daar mochten zonnen weten we nog altijd niet, maar we zijn toch niet betrapt geweest. Vandaag zijn we gaan kayakken, het was echt heel leuk. Michel moest wel veel met mij lachen, mja ik heb dan ook geen optie outdoor gedaan eh Koh Chang is echt een prachtig eiland, we gaan we er waarschijnlijk nog met heimwee aan terug denken. Morgen nemen we de minibus naar Bangkok om naar de bekende weekendmarkt te gaan. We zijn al 2 keer in Bangkok geweest, maar altijd juist niet in het weekend. Vanuit Bangkok gaan we naar Phuket. Rond Phuket zouden we heel graag gaan duiken.
Zondagmorgen hebben we de bus terug naar Thailand genomen. Na 1,5 maand non-stop reizen gaan we nu wat relaxen in het zuiden. Nu zitten we in Koh Chang, waar we vandaag al genoten hebben van de zon en het strand. We laden de batterijen op, voor stevig winterweer in Nepal en Tibet.
Vrijdagmorgen hebben we de bus naar Cambodja genomen. Eerst tot aan de grens, voor een simpele stempel hebben we daar 3 uur moeten wachten. De pret was nog niet over, want daarna konden we 5 uur op een oude minibus gaan zitten voor een onverharde stofferige weg. Reizen kan soms grappig als je ziet waar je overal terecht komt. We zagen ook helemaal bruin van het stof. Cambodja is toch het armste land dat we tot nu toe gezien hebben. Veel kleine huisjes die niets zijn in vergelijking met de luxehotels die overal in de steden te vinden zijn. We kwamen s avonds om 23 uur aan in plaats van 19 uur zoals het reisbureau beloofd had. Met veel te reizen weet je ook direct wanneer er bedriegers geld uit de toeristen willen halen. Zo was er een Cambodjaan die beweerde dat er in Siem Reap geen bankautomaten waren. We moesten dan zogezegd ons geld omwisselen aan de grens. Natuurlijk tegen een heel nadelig tarief, maar volgens hem had je geen andere keuze. Gelukkig zijn we hier niet ingetrapt en hebben we zonder problemen geld kunnen afhalen in Siem Reap. Zaterdag hebben we Angkor Wat bezocht. De tempel Angkor Wat wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. De tempel is een van de belangrijkste overblijfselen uit de periode van het Khmer rijk. De tempel Angkor Wat is gebouwd tussen 1113 en 1145, en is de grootste etagepiramide op het zuidoost-Aziatische vasteland.
Vrijdag hebben we de bus genomen naar Mae Sod. Het was een lange busreis van eerst 4u en daarna nog 6u in een plaatselijk voertuig. De weg naar Mae Sod was wel de moeite, we zijn voorbij vluchtelingenkampen van Myanmar gereden. Zaterdagmorgen zijn we naar Umphang gegaan. Weer 4u en niet zo aangenaam. De weg had ongeveer 1199 bochten en de chauffeur was om het zacht uit te drukken nogal roekeloos. We waren blij dat we heel waren aangekomen en dat de reispilletjes hun werk deden. In Umphang hebben we een trekking gedaan naar de mooiste waterval van Thailand (Thi Lo Su), verder was er in het dorpje weinig te beleven. De volgende dag hadden we weer 8 reisuren voor de boeg. Reizen kan soms echt vermoeiend zijn In Sukhothai wachtte er ons een onverwachte beloning. We hadden een kamer geboekt in de normale standaardklasse. Bij onze aankomst werd deze kamer zonder enige kosten veranderd in een suite. We konden onze ogen niet geloven. Wat een fantastisch einde van 2007 en begin van 2008. Na al die luxe staan we terug met onze beide voetjes op de grond en logeren we in een primitief guesthouse. Vandaag (dinsdag) hebben we het historische gedeelte van Sukhothai bezocht met de fiets. Heel veel mooie tempels (zie foto). Morgen nemen we normaal de bus naar Bangkok, om daarna verder te trekken richting Cambodja. Bedankt Marianne en Joeri voor al de tips! Ze zullen zeker van pas komen, want we zijn vorige week ons boek van Thailand verloren
Gisteren (woensdag) hebben we een super leuke dag gehad. We zijn heel de dag gaan raften. Jawel 7 uur. De rapids gingen tot nummer 4, dus soms heel wild. De prijs die we hiervoor betalen is dat we allebei stokstijf zijn We hadden een toffe gids die ons meerdere keren in de rivier heeft gegooid. De rafting begon in Pai en eindigde in Mae Hong Son waar we nu verblijven. Vandaag lassen we een verdiende rustdag in Vrijdag nemen we de bus naar Mae Sod, daar zal adventure weer van de partij zijn.
Na veel moeite en mailverkeer hebben we onze reisplanning een beetje aangepast. We hebben besloten om niet naar Sri-Lanka en de Malediven te gaan. In de plaats daarvan gaan we onze winterschade inhalen in Tibet. In de winter kan het op het dak van de wereld wel eens heeeeeel koud zijn Bedankt voor al die mooie kerstwensen!!! Het doet ons veel plezier!
Vandaag (zondag) hebben we een fiets gehuurd en zo de stad bezocht. We zijn naar een prachtige witte tempel geweest! Echt de moeite. Morgen nemen we de bus terug naar Chiang Mai. Vanuit daar trekken we naar Pai en Mae Hong Son waar we gaan raften. Een echt warme kerstsfeer is hier ver te zoeken. De kerstversiering is alleen voor de toeristen en niet echt geloofwaardig. Wij gaan ons met kerstmis lekker laten verwennen met een Thaise oliemassage.
Donderdagmorgen zijn we op uitstap vertrokken naar Thaton (dichtbij de grens van Myanmar). We bezochten de bergstam Hmong uit Tibet en de tempel Doi Thaton. We hebben overnacht in bungalows. Vrijdagvoormiddag hebben we de lange nek vrouwen bezocht. De lange nek vrouwen behoren tot de Karen bergstam. Rond hun nek hebben ze een ijzere rondgedraaide staaf van 3 kg. Hun cultuur legt hun dit op. Een lange nek is voor hen een vorm van een hoge status en schoonheid. Ze dragen het al van hun 4 jaar en doen het maar zelden uit. De Karen bergstam is afkomstig van vluchtenlingen vanuit Myanmar, die op zoek zijn naar onafhankelijkheid. In de namiddag hebben we een prachtige boottocht gemaakt op de Mae Kok rivier. Het was echt een onvergetelijke week. We hebben weer hele leuke mensen leren kennen en veel gelachen! Vooral de hond die op een kaars ging zitten en zijn achterwerk letterlijk verbrandde, zullen we niet vergeten. Vanmorgen afscheid genomen en verder met ons tweetjes vertrokken met de bus naar Chiang Rai.
De week in Villa Anneloi was gevuld met superlatieven. Eerst en vooral de 2-daagse trekking in Chiang Dao. Dinsdag zijn we vroeg vertrokken en een prachtige trekking in de bergen ondernomen. Met onze gids Loi is dit een avontuur, omdat hij opgegroeid is in de bergen. We hebben overnacht in bamboehutten bij een Karen bergstam. Het was een ervaring op zich om te leven zoals de mensen daar. We hebben genoten van het toffe gezelschap en het kampvuur. Woensdagmorgen zijn we vroeg opgestaan om de olifanten te gaan wassen. Michel stond als eerste te springen natuurlijk, hop zijn schoenen uit en in de rivier (zie foto). Na een fantastische tocht op de olifant zijn we met een bamboevlot gaan raften. Het was echt super!
Vrijdagavond hebben we de nachttrein genomen naar Chiang Mai. Wat we zeker niet zullen vergeten is het bijzonder grappige personeel op de trein. We hadden gordijntjes aan de stapelbedden en als Michel het gordijntje opendeed om iets te zeggen, gebood de conducteur hem met bijhorende gebaren de gordijnen te sluiten In het station van Chiang Mai is Loi, onze gastheer voor 1 week ons komen ophalen. We verblijven namelijk een volledige week in villa Anneloi. Heel de week is georganiseerd en met luxekamers. We zijn het niet meer gewoon dat ons bed wordt opgemaakt en onze handdoeken elke dag ververst worden. Voor ons is het eens iets anders. Na een lekker Thaise lunch zijn we het oude gedeelte van de stad gaan verkennen. Veel tempels allemaal, we hebben veel geofferd voor ons goed geluk. Zaterdagavond hadden we afgesproken met Marianne en Joeri. Ze zijn op huwelijksreis in Thailand en waren nog net 1 dag in Chiang Mai. Voor ons was het echt heel leuk om nog eens bekend volk te zien. Het was gezellig en het duurde tot laat in de nacht om onze verhalen te vertellen. Het was grappig, want we moesten de volgende ochtend er alle 4 vroeg uit (Marianne en Joeri nog wel net iets vroeger, rond 5 uur ). Ze waren zelfs aan het twijfelen om nog te gaan slapen. Zondag hebben we rijst geoogst en lokale bergstammen bezocht. Vandaag hebben we wat ateliers bezocht van het echte handwerk in Thailand. Wel mooi om te zien hoe ze bijvoorbeeld in 20 stappen een paraplu maken. In de namiddag zijn we naar de hot springs gegaan. Lang getwijfeld om er in te gaan, aangezien het zowel in als uit het water heel warm was. We hebben het toch gedaan en het was de moeite. Morgen gaan we 2 dagen trekken, een olifantentocht ondernemen en bamboeraften. De groep in villa anneloi is heel leuk, we zullen ons zeker amuseren.
Maandag zijn we veilig en wel aangekomen in Bangkok. Toch een wereld van verschil met het dunbevolkte Laos. Het weer is hier (en niet jaloers worden) heel warm. Het is hier ook topseizoen, dus het loopt hier vol met toeristen. De dag hebben we doorgebracht door wat rond te wandelen en zo nu en dan een winkeltje binnen te stappen (jawel, Heleen was weer niet te houden). Om het met haar woorden te omschrijven is het hier echt een shoppingsparadijs. Wat ons ook opvalt zijn de vele foto's van de Thaise koning die hier overal ophangen. Hij wordt hier echt aanbeden. Het is toch nog altijd even wennen aan de drukte en het tempo van de stad, maar als wereldreizigers gaan we daar nu niet over klagen De voorbije dagen hebben we ons vooral bezig gehouden met het bezichtigen van de stad, maar vandaag (donderdag) was het weer even tijd voor een excursie. De floating market, de tijgertempel en de bridge over the river Kwai hebben intussen geen geheimen meer voor ons. De floatingmarket was wel best gezellig. In een gondelbootje hebben we de markt bezocht. Daarna hebben we de bridge over the river Kwai bezocht. Eigenlijk een gewone brug, maar wel met een grote geschiedenis erachter. Iedereen (buiten Heleen ) kent waarschijnlijk wel de gelijknamige filmklassieker. Om de dag met een hoogtepunt af te sluiten hebben we een bezoekje gebracht aan de tijgertempel. Tijgerwelpen die wees geworden zijn door stroperij, worden in deze tempel door boedhistische monniken opgevangen en getraind. Wij mochten poseren met deze best wel vriendelijke tijgers. Echt wel een ervaring, want we mochten ze zelf aanraken. Morgenavond nemen we de nachttrein naar Chiang Mai. Daar verblijven we 1 week bij een Belgische vrouw die met een Thai getrouwd is. Hun kleinste spruit is maar 12 dagen oud, dus Heleen zal haar kunnen uitleven...
Vrijdag hebben we de boot teruggenomen naar Luang Prabang. Deze tocht duurde zes uur en we hadden gedurende deze tijd altijd een schitterend uitzicht. De boot op zich was niet heel comfortabel, maar we hebben het toch maar weer overleefd. Af en toe een leuke stroomversnelling, het leek soms op een rafting. Het was ook mooi om de buffels aan de oever te zien baden. In Luang Prabang hebben we overnacht om de volgende morgen een busrit van 9 uur te maken naar Vientiane. In Vientiane verblijven we 2 nachten om van hieruit naar Thailand te trekken. Het is hoogsiezoen, dus soms is het wel moeilijk om een guesthouse te zoeken. Ook op voorhand reserveren kan moeilijk zijn, aangezien Aziaten weinig punten scoren op organisatie. In Thailand verblijven we tot 24 januari en we hebben besloten om niet naar Myanmar te gaan. In de plaats hiervan maken we een tussenstop in Cambodja.
Woensdag zijn we naar het godverlaten dorpje Nong Kiew geweest. Het dorpje was best gezellig, maar behoorlijk arm. We logeerden in een houten "bungalow", heel primitief, maar het uitzicht maakte veel goed. We verbleven namelijk aan de oever van de Nam Ou (zijrivier van de Mekong). Donderdag hebben we onze eigen trekking ingelast. Tien km stappen doorheen piepkleine dorpjes en natuur. We hebben tijdens onze tocht de Tham Pha Tok cave bezocht. Geleid door 3 kindjes die ons de weg wezen in deze grotten. De grotten werden in de jaren 60 gebruikt als schuilplaats voor de Amerikaanse bommen. Wat veel mensen niet weten is dat er toen in Laos meer bommen zijn gevallen dan in Europa tijdens WO II.
Zaterdag zijn we na een busrit van 6 uur eindelijk aangekomen in Luang Prabang. Een prachtige weg midden in de bergen. Zondag hebben we de tempelberg bezocht. Echt de moeite omdat je daar een onvergetelijk uitzicht hebt. Luang Prabang is een heel gezellig stadje vooral s avonds met de avondmarkt. Vandaag hebben we samen met het frans koppel een tuktuk gehuurd en naar de Kuangsi waterval geweest. Dit was echt de mooiste waterval die we tot nu toe gezien hebben. Vanaf morgen zijn we weer alleen, want het frans koppel neemt de boot naar Thailand. Wij blijven morgen nog een dagje en nemen woensdag de boot naar Nongkiew.
Gisteren was het een leuke dag. We hadden wel iets meer avontuur verwacht, maar het was toch de moeite. We hebben 2 grotten bezocht. Doorheen de eerste grot stroomde de ijskoude rivier, waardoor we met behulp van een band (tube), de grot konden ontdekken. We kregen ook een hoofdlamp mee die werkte op een batterij van 1 kg. Heel grappig om zo traditioneel te mogen caven. De tweede grot was de elephantcave, maar deze was niet zo heel bijzonder. In de namiddag mochten we dan eindelijk de rivier aftuben. Het was heel leuk, maar de rivier mocht gerust een beetje wilder zijn. Vandaag is het meer een rustdag. Morgevroeg nemen we de minibus naar Luang Prabang. Het weer is hier zalig. Overdag 27 graden en s avonds koelt het goed af.
Vele groetjes
P.S. Leuk dat Lenn zich verkleed in zwarte piet. Sinterklaas zal zeker in zijn boek schrijven dat hij heel braaf is geweest.
opgestaan voor de bus te nemen naar Pokhara. Voor 200 km waren we ruim 7 uur onderweg, dit zegt al genoeg over de wegen. Onderweg hebben we het landelijke leven gezien, we waren vooral onder de indruk van de traditionele wijze van de landbouw, namelijk ploeg met koe. 
). Ze waren zelfs aan het twijfelen om nog te gaan slapen. 
Hallo
