Brrrr

We zijn net terug van de trekking en het was fantastisch!
Vanuit Pokhara hadden we een heel mooi zicht van het Annapurnagebergte. Zondag vertrokken we dan met de bus naar het vertrekpunt van de trekking. Het was direct stevig klimmen, amai dat waren we niet meer gewoon.
Het was prachtig om het berglandschap en het leven van de lokale bevolking te zien. De eerste dag begon goed met zon, maar eindigde met een hagelbui. Op de koop toe was er geen elektriciteit en sliepen we in heel primitieve omstandigheden. Buiten was het aan het vriezen en de douche was enkel een emmer met warm water. We vonden het eigelijk allemaal niet erg, want zo leer je het echte bergleven kennen.
Elke dag wandelden we ongeveer een 6 uur. Vooral de eerste dagen waren zwaar, maar het zicht maakte veel goed.
Woensdag zijn we later vertrokken doordat het hard sneeuwde. Na lang in de sneeuw zwoegen en voor Heleen vallen, zijn we uiteindelijk veilig en wel aangekomen in Ghorepani.
We zaten in Ghorepani op een hoogte van 2800m. Het was daar dus gevoelig kouder, het was er een  -7 graden celcius.
Donderdag zijn we om 5 uur opgestaan om de mooi zonsopgang te zien vanuit Poon Hill. Spijtig genoeg konden we niets zien door de bewolking en zijn we maar terug gaan slapen. We besloten om een dag te wachten, omdat dit het hoogtepunt was van onze trekking.
Na een dag ons doodverveeld te hebben, deden we vrijdag een nieuwe poging. Het was het wachten meer dan waard! De hemel was helder, wat betekende dat het zicht ongelooflijk was. De zonsopgang boven 2 bergen die meer dan 8000m hoog waren, was dus echt indrukwekkend.
Poon Hill is 3200m hoog en het was er -15 graden celcius. Om 10u hebben we de trekking verder gezet en zijn we terug richting Pokhara gestapt. Zaterdagmorgen hebben we na 3 uur wandelen de bus terug genomen.
Nu gaan we genieten van een warme douche, want na 7 dagen trekken is dit nodig
Morgen vertrekken we op neushoornjacht in het Chitwan national park.