Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in ons gastenboek
09-05-2015
Plekraajgers op de mountainbike
Vandaag zaten er een aantal Plekraajgers op de mountainbike, de redenen waren divers.
nicman, omdat hij de pijnlijke benen van donderdag wou losrijden, koos voor een 35tal km in Holsbeek en Linden. Loeke en Yannick omdat ze er zondag niet bij kunnen zijn gingen met Steven (die gewoon niet van zijn fiets kan blijven) voor een zeer mooi ritje naar Gastuche. Onderweg kwamen ze nog een vergeten WOII strijder tegen, nog altijd op een brugje over de Dijle aan het wachten op de Duitsers. Het gevecht met een stok had hij toch bijna verloren.
De Plekraajgers
pakten het dit weekend als een echt factory team aan, het materiaal bestaande
uit 14 fietsen, reserve wielen, werkstandaard, gereedschap, sportvoeding,
bagage, ... werd opgehaald in twee grote bestelwagens en de sportbestuurder reed
mee in een directie volvo Bestemming was B&B "Gilles de Ver" in Ver,
nabij Houyet, alwaar we hartelijk werden ontvangen door eigenaars Lieve en
Steven. Eén van de perfecte kamers werd zelfs vorige week nog afgewerkt, speciaal om ons
te kunnen ontvangen, gloednieuw dus. Van de partij was ons nieuwste lid Yannick
waarvoor dit weekend als solicitatie voor onze bende zou dienen. Als
ontgroening moest hij de kamer met Lieven delen, velen onder ons weten dat dit
gene kado is.
Na de verdeling
van de thema kamers verbleven Steven en Loeke in een studio met inloopdouche
voor een gans team, Bart en nicman op een retro kamer met keineig bad dat zicht
had op het Ardense landschap, Lieven en Yannick hadden een brubbelbad en Polle
en Jeraar nestelden zich in de nieuwe dakkamer.
Na het uitpakken, de fiets op voor een eerste rit. Steven, Lieven, Yannick, Jeraar en Loeke
trokken er met de mountainbike op uit. Een mooie groene rit alwaar de benjamin
van de groep een rugwaartse salto tegen 50km/h uitvoerde, de afsprong was
perfect, aan de landing is nog werk. Iedereen kwam heelhuids binnen, dat is het
belangrijkste. Bart, Polle en nicman zoefden langs de ravel richting Rochefort
onderweg hadden ze een "meet en greet" met koningin Mathilde op de fiets en even
later met koning Filip die zijn conditie bijspijkerde (er is nog veel werk aan
de winkel Fille). De racefietsers kwamen binnen na een ritje van 7Okm en 800hm.
Na een ontvangst
met onze favoriete recuperatiedrank (eiwitten + suikers = cecemel) door de gastvrouw, en
daarna nog een natje en een droogje, was het tijd voor het avondmaal. Wij waren
natuurlijk weer aan de late kant voor een reservatie (hoezeer gastheer Steven ook zijn best deed om een restaurant te vinden), gelukkig stelde Lieve voor om ons een huisgemaakte pasta en dessert te bereiden. Heel lekker en de sabayon mag
zich meten met de versie van Jeroen Meus (ook dank aan Loeke voor de hulp bij
het kloppen).
Nog een laatste
babbel en drankje om daarna de beddenbak in te duiken.
De nacht was niet
voor iedereen een leuke ervaring, de Lieven liet deze keer zijn boomzaag thuis
maar Loeke joeg Steven de kamer uit, overnachten in de laadruimte van een koude
bestelwagen is ook niet alles. Na een overvloedig en lekker ontbijt was iedereen
toch paraat voor de tocht. Een groepsrit met de racefiets was uitgestippeld,
wegens een meningsverschil met meneer Garmin legden we de kms in omgekeerde
richting af, beginnen met recuperatie en eindigen met de grootste
hoogteverschillen is eens wat anders, Yes we can. Eerst richting Rochefort
(deze keer geen koningspaar te zien) en daarna via het hellinkje van Tellin
naar Redu. Voor ons middageten kozen we op goed geluk La Gourmande uit, een
zeer goede keuze bleek achteraf want de pasta scampi en de salade met eend waren
een voltreffer (en de dienster mocht er ook meer dan zijn). Na het opdoen van
nieuwe energie vielen we de hellingen in groep aan, onderweg ging de Polle (te)
plat door de bocht en liet een beetje van zijn vel in dardennen achter.
Parcoursbouwer nicman had op het einde nog een verrassing in petto, aangezien
we gouwgenoten van Sven Nys zijn kon een stukje veldrijden niet ontbreken. De
laatse bochtige klim van Houyet naar Ver zorgde ervoor dat we op onze 94km rit
1320 hm te verwerken kregen.
Na de opfrissing
serveerden de gastvrouw en gastheer ons een heerlijk viergangen menu met
aangepaste wijnen. De avond werd afgesloten met een drankje (of koffie voor
sommigen) en een gastoptreden van Yannick op gitaar en Bart aan de microfoon
(maar die heeft hij echt niet nodig).
Waar de vorige
dagen meestal toch wel zonnig waren, gaven de weergoden op zondag niet thuis en Steven, Yannick, Lieven en Polle schoven 11km per mountainbike om
de eerste regendruppels nog juist voor te blijven. Steven kon het niet laten de harde ondergrond te kussen. Loeke, Jeraar en nicman
bezochten de Duitse panter in Celles, en klommen daarna naar de citadelle in
Dinant alwaar de hemelsluizen opengingen, onderweg nog even poseren voor het kasteel van Veves, om na 40km en 860 hm kletsnat de
aankomst te bereiken. Jeraar kon niet onderdoen voor onze mtbikende vrienden en lag nog even op het asfalt. Gelukkig kent Lieve haar pappenheimers vlug en stond er
een heerlijk warme kom tomatensoep met balletjes klaar.
Inpakken en terug
naar huis, het weekend was weer te vlug voorbij, hier komen we zeker nog terug, een aanrader voor iedereen fietser of niet.
En over de
kandidatuur van Yannick voor full membership Plekraajer, geen twijfel
mogelijk, hij is zot genoeg. Welkom dus!
Een zonnige zondag en de Plekraajgers zijn er klaar voor, maar die vlammende bol aan de hemel kan soms bedrieglijk overkomen, volgens Bart was de temperatuur (gemeten met zijn persoonlijke thermometer) klein, zeeeer klein
Dankzij de voorbeeldige voorbereiding van Steven stonden de GPS toestellen op scherp, verloren rijden zou geen optie meer zijn. Zodus vertrokken Steven, Bart, Kevin, Swoi, Jeraar, Polle, Loeke en nicman voor een ritje richting Herselt, Averbode, Ramsel ...
Na 10 (TIEN, dix, ten, zehn, diez, δέκα, дзесяць, ...) meter ging het al mis, alle GPS toestellen wezen een andere richting aan. Dan maar de vakkundige gidskunsten van Steven volgen, het zou wel goed komen. Het werd een zeer mooie kronkelende rit via Betekom, Begijnendijk, Herselt, Averbode, Ramsel, Langdorp, Aarschot, ... rustig tempo en vlotte babbels onderweg.
In Blauberg moest Jeraar toch wel zijn traditie in eer houden, even naast de fiets gaan liggen, maar dat hij ook een goede bowler is wisten we niet. Strike!!! en de Swoi lag in de coulissen, maar hij deed nog beter... een liggende, schuivende, kwakende hoogtesprong los OVER een betonnen omheining. Wat een atleet! Buiten een kleine schaafwonde, stijve schouder en een gebarsten betonnen plaat niets aan de hand, de rit via de heirbaan verder afgewerkt tot bij de Seppe.
Onderweg hoorden we nog wel dat de lente in de lucht hing, of was het de tsjilpende ketting van Kevin? Een tip Kevin: een beetje natuurolie
Onder den toren hadden we een mooie 80 km op de teller, en een nieuwe Plekraajger klassieker is geboren, vanaf nu: dezelfde dag als de Amstel gold race onze eigen Ramsel gold, Yeeeeh!
Nog "even" een bijzevermoment in de achterzaal (daar mogen we zoveel lawaai maken als we willen) en we kunnen er weer een weekje tegen.
Het was heel leuk, dat beloofd voor het fietsweekend
Rond de middag waren Swoi, Kevin, Loeke en nicman te vinden in het rennersdorp en aan de start van de Brabantse pijl. Ze keken hun ogen uit met al dat mooie materiaal en scherpe renners, aldaar kwamen ze ook nog Steven vde, alias "de leeuw van Wilsele" tegen die daar als hobbyfotograaf aan het werk was.
In de late namiddag gingen Steven S en nicman met de Loeke op pad om dienst nieuwe stalen (euh ... carbonnen) ros in te rijden. Na een ommetje Aarschot ging het al snel richting Huldenberg en Ottenburg, het Brabantse pijl gevoel opdoen. Steven ging onderweg nog bij zijn kinesist langs en de twee andere Raajgers stopten in Leuven voor de obligate foto aan de traditionele pissein.
Een zonnige 100km half april, daar tekenen we telkens opnieuw voor.
Vandaag waren er weer meerdere Plekraajgers actief.
nicman maakte nog steeds de Yzerstreek onveilig, door de strakke wind werd hij er wel regelmatig door het peleton van het kastje naar de muur gereden. Hopelijk "bringt et iet oep"
Theo maakte er een soloritje Langdorp-Diest-Houwaart van en Bart deed hetzelfde naar Pellenberg.
Lieven en Jeraar speelden in het bos waar Jeraar als een echt varken in de enige plas de naam waardig moest gaan rollen.
De andere Raajgers sliepen uit na een nachtelijk opdtreden van Steven en andere gewettigde werkzaamheden.
Dit paasweekend vlogen de Plekraajgers weer uit, niet allemaal samen spijtig genoeg.
Zaterdag
Nicman ging in navolging van de renners in Gent-Wevelgem de moeren verkennen. Wat die profs kunnen, kan een Plekraajger ook, en ja hoor... zoveel wind dat een "Gert Steegmanske" (of plons de gekke kikker) niet veraf was. Gelukkig had hij zijn lage velgen meegebracht, onderweg nog even een foto bij een Belgische Leopard, die had geen last van de wind.
Paaszondag
Jeraar en Bart maakten de Brabantse wegen onveilig, Geert kon er niet bij zijn wegens amputatie van een vinger en de Loeke maakte een rechtstreekse rit naar de Seppe.
Lieven en nicman vlogen langs de Belgische kust, en dat mag je letterlijk nemen. Lieven verkende het achterland van de oostkust met de mtb en nicman vocht aan de westkost tegen de wind langs "den Yser".
Paasmaandag
Steven, Geert en Loeke maakten er een stadsrit per mtb van, onderweg stopten ze nog in een authentieke pissein.
Nicman maakte een rit naar Westvleteren, en wat drink je daar bij die paters? Een Westvleteren XII natuurlijk! Niet dus. Aangezien ik bijna nooit alcohol drink en na zo een bier de kans redelijk groot is dat ik met mijn ... in de Yzer kukkel werd het een lekkere koffie
Vanmorgen aan het rond punt, 8u25 en nog geen kat, ik zal alleen tegen de wind moeten vechten zeker? Maar stipt op tijd kwam Theo de parking op, een beetje later gevolgd door de Lucce en Jeraar. Vier Plekraajgers, ik kreeg een beetje een WTC gevoel, gelukkig zonder old spice . We gingen voor een ritje Scherpenheuvel Averbode, in het begin veel wind op kop maar een heel strak tempo, we zijn in vorm. Juist voor Rillaar: de Lucce zijn vloek, platte band . Na de reparatie het wiel er terug in, en wat merken we... zijn ketting loopt helemaal verkeerd door de derailleur, blijkbaar niet van gisteren want dat ding is al goed ingesleten. Ik heb al veel gezien, maar dit . Via Schoonderbuken naar Scherpenheuvel om daar een kaarske te branden voor het ons besparen van lekke banden dit seizoen. We hadden maar 20cent ipv 60, drie maand geen lekke banden ipv 12 zei diene van hierboven . Na het tijdsverlies met de band dan maar via Zichem terug naar Wilsele, waar Steven ons zat op te wachten bij de Seppe. Pijn in de schouder was minder goed nieuws voor hem, de aankoop van een Plekraajgerbus daarentegen ...
Vandaag gingen de Plekraajgers voor een mixt ritje. "wa es da na wee?" Dat is een ritje met de mtb in het bos, langs veldwegen en over asfaltbanen. Waren present Steven, Geert, Bart, Luc, Jeraar en nicman. Steven was de gids en bracht ons langs Wezemaal, Gelrode, Rillaar, Aarschot en veilig back home. Soms was het modder, soms gingen we heel snel en soms stonden we stil (de Lucce en banden, geen goede combinatie)
Open hemel, Frish-am-Tish maar met goede
vooruitzichten, gezellige bijeenkomst om 8:30 aan het gekende rondpunt. 8
Plekraajgers waarvan 2 een eerste kledij-boete vast hebben Luc die eigenlijk
Geraar heet, wat dan weer het Fransosisch is voor Geert. De op Facebook aangekondigde split werd
gerespecteerd De Mtb'kers probeerden nog
te volgen doch verlieten de racers van zodra het te snel ging (of zoiets).
Nicman, Theo, Bart, Luc en Geert reden rustig tot in Diest, verorberden met
moeite een te-vroeg-op-de-agenda-geplaatste Grasbos en trainden dan wind op kop
maar in het zonnetje terug via Averbode en Betekom tot achter de chocomelk.
MTB'ers Lieven, Steven en Geraar hielden het droog en genoten van afkoeling in
de bossen tussen Wezemaal, Gelrode en Aarschot.
Ook zij lesten hun dorst aan de obligate chocomelk. Volgend seizoen kan Cécémel misschien zorgen
voor de nodige sponsoring ?
Vanmorgen veel wind, tijd voor een Flandrienritje dus. Waren op post Lieven, Jeraar, Bart en nicman, de anderen hadden weer, al dan niet, geldige excuses. Tijd om eens de doktersbriefjes te controleren denk ik.
Om aan te sterken niets zo goed als een wegritje per mtb, en tegen de wind vertrekken is dan de boodschap, richting de taalgrens dus. Het werd een mooie rit via Heverlee, st Joris Weert, Nethen, Hamme-mille, Beavechain. Van in Bevekom was het dan logischerwijs gezien wind mee... niet dus, de wind draaide gewoon met ons mee (of tegen in dit geval). De vier musketiers hebben nog serieus mogen duwen om op tijd binnen te zijn. Bij de Seppe kwamen Geert en Steven de groep nog vervoegen en het werd een gezellige bedoening, waar Bart zijn plannen voor een nieuwe film uit de doeken deed, iets met kabouters enzo (Fifty shades of grey is er niets tegen ). En wisten jullie dat Lieven vroeger een bijna professioneel speleoloog was? Gespecialiseerd in natte grotten.
Vanmorgen vertrokken de Plekraajgers weer om 9u, we kunnen eigenlijk niet wachten om het vertrekuur te vervroegen om zo meer km's te maken. Lieven, Steven, Jeraar en Loeke gingen het vettige Bertem opzoeken met de mtb, veel moos, meer moet dat voor die gasten niet zijn. Geert, Walter en nicman gingen voor een wegritje naar Zaventem, Vossem, Leefdaal, Leuven, Wilsele. Toch redelijk wat hoogtemeters en Walter was meer dan OK. Mooie prestaties bergop Walter, de trainingen lonen. Nog voor de lente daar is zal iedereen genoeg kilometers in de benen hebben om onmiddelijk mooie ritten te maken.
Bij de Seppe natuurlijk iedereen terug aan de chocomelk, burps
Na een mountainbikewinter was het zover, een eerste ritje met de koersfiets. Initiatiefnemmer was deze keer Theo, voor de eerste keer na zijn operatie terug in ons midden, die als doktersadvies kreeg: veel fietsen! Zo'n doktersadvies willen we allemaal wel krijgen. Een half uurtje later dan normaal gingen Steven, Geert, Theo, Walter, Luc, Jeraar en Nico op pad voor een zonnig ritje. Via Horst, Tielt, Rillaar via Aarschot en Gelrode terug naar de Seppe, een plezant toerke. In het lokaal aangekomen hadden die mannen van onder den toren reeds alle plaatsen opgeëist, dan maar een aantal cecemels gedronken in het achterzaaltje. Als nu de Kevin en Lieven nog genezen zijn, Bart terug van vakantie, Polle verhuist, Jonathan... kunnen we terug met een tiental de baan op.
Vanmorgen stonden vier Plekraajgers aan het vertrek, hoewel het wegdek droog was waren er veel verradelijke ijsplekken. De Lucce, Jeraar en Polle konden er niet bij zijn wegens schoolse verplichtingen, de Geert zijn bike kreeg een grondige update en stond dus te voet. Steven en Lieven gingen voor een ritje in het bos, terwijl Bart en Nico kilometers probeerden te maken op de weg.
Voor de bosrijders ging het richting Wezemaal-Gelrode, de wegrijders reden via Kortrijk-Dutsel, Rillaar, Aarschot via de demerdijk terug naar Wilsele. Onderweg was het op sommige plaatsen echt schaatsen, spijtig genoeg mislukte Bart zijn dubbele axel en ging hij onderuit. Met een pijnlijke elleboog en dijbeen richting eindmeet dus, gelukkig was er niets ernstigs aan de hand. Bij de Seppe kwam de Geert ons nog vervoegen na een voormiddag op de loopband en cardio-oefeningen in de fitnessclub.
Een verzopen week achter de rug en volgende week gaan de hemelsluizen terug open, enkel deze zondag was het droog en redelijk zonnig, speciaal voor het BK veldrijden? Nee, speciaal voor de Plekraajgers!
Waar we vorige week nog bijna voltallig waren, stonden deze morgen maar vijf fietsers aan het rond punt. Komaan hé mannen, als we in de zomer mooie ritjes willen maken, dient er nu reeds op de fiets gekropen te worden. Jeraar, Steven en Luc gingen richting Wezemaal en Aarschot, Geert en Nico reden naar Heverlee bos. Mooi ritje rond de zoete waters, soms heel vettig en hier en daar toch wel pittige hellingen. Onderweg ontmoetten we nog vijf reigers, echte deze keer, samen jagend rond een modderige poel, symbolischer kan haast niet. De terugweg liep via Korbeek-lo, Pellenberg en langs Linden, geen bevoorrading deze keer In de Leming was het echt opboksen tegen de wind.
De drie andere musketiers hadden modder gevreten rond Aarschot, en Steven maakte in Aarschot van zijn Canyon eigenhandig een dual-speed. Jeraar kreeg in Wezemaal op enkele 100m van zijn huis nog af te rekenen met een lekke band, zodat we met vier Plekraajgers genoten van een chocomelk en andere verfrissingen bij de Seppe.
4 januari 2015, de eerste rit van het nieuwe seizoen.
Om 7u geurde het thuis al naar de gluhwein en stonden de kerstkoeken klaar, samen met Geert en Theo had nicman een verrassing voor de Plekraajgers in petto. Eerst de bevoorrading bij Geert afgezet en dan naar het rond punt, met hoeveel rijders zouden we vandaag zijn?
Steven, Lieven, Swoi, Polle, Jeraar, Walter, Jonathan, Steven A en nicman gingen stipt om 8u 44 van start, niet zomaar een tijdstip, maar de officiele zonsopgang. Symbolischer kan een seizoensstart niet zijn. Zeven mountainbikers en twee racefietsers vertrokken, even later sloegen de baanjanetten af en doken de modderprotters de Holsbeekse bossen in. Na enkele lussen richting Linden, onderweg kusten Swoi en Jeraar ook nog even de grond. Stipt om 10u stopten we aan een boshut in Linden bij Geert en Theo voor de verrassingsdrank met snack. Na de bevoorrading ging het via Kessel-lo naar Wilsele, vroeger dan normaal, maar de Plekraajgerdag was dan ook nog verre van gedaan.
Om 12u 30 frisgewassen bij de Seppe voor ons "club"etentje waar Kevin ons kwam vervoegen, twaalf Plekraajgers waren vandaag dus min of meer actief, Bart moest wegens ziekte spijtig genoeg verstek laten gaan.
Na het glaasje bubbels kwam de huisgemaakte soep, witloof en stoofvlees met frietjes. Onder den toren zijn ze het lekker koken nog zeker niet verleerd. Na de hoofdmaaltijd waren er voor iedereen nog een aantal geschenken, waarvoor dank aan de Lucce en fietsen Verbinnen.
Waar nuttig je na het ijsdessert dan best de koffie? Samen met de maats al kijkende naar het veldrijden natuurlijk, wat kan een Plekraajgerdag toch mooi zijn en... we zijn weeral vertrokken se
Bestemming was B&B "Gilles de Ver" in Ver,
nabij Houyet, alwaar we hartelijk werden ontvangen door eigenaars Lieve en
Steven. Eén van de perfecte kamers werd zelfs vorige week nog afgewerkt, speciaal om ons
te kunnen ontvangen, gloednieuw dus. Van de partij was ons nieuwste lid Yannick
waarvoor dit weekend als solicitatie voor onze bende zou dienen. Als
ontgroening moest hij de kamer met Lieven delen, velen onder ons weten dat dit
gene kado is.
Buiten een kleine schaafwonde, stijve schouder en een gebarsten betonnen plaat niets aan de hand, de rit via de heirbaan verder afgewerkt tot bij de Seppe. 
. Na de reparatie het wiel er terug in, en wat merken we... zijn ketting loopt helemaal verkeerd door de derailleur, blijkbaar niet van gisteren want dat ding is al goed ingesleten. Ik heb al veel gezien, maar dit 
). En wisten jullie dat Lieven vroeger een bijna professioneel speleoloog was? Gespecialiseerd in natte grotten. 
In de Leming was het echt opboksen tegen de wind. 
