Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in ons gastenboek
21-04-2014
Paasmaandag
Wat te doen op een Paasmaandag, een ritje met de fiets natuurlijk. Drie musketiers Plekraajgers tekenden present: Swoi, de Lucce en nicman. Nicman moest op tijd thuis zijn, dus werd het een kort omloopje, de Swoi had iets in zijn hoofd: kasteel van Horst, Rillaar, Aarschot, Werchter Wilsele. Bergjes werden achterwege gelaten maar de Demerdijk MOESTEN we afvlammen, en aangezien je daar volgens de Swoi onder de 40km/h ne pannenkoek bent werd er daar doorgetrapt . Ruim op tijd binnen, we kunnen er weer tegen se.
Ondanks dat de meeste Plekraajgers belet waren door Paasbrunches, Paasweekends aan zee, wederoproepingen door het leger, ... tekenden toch zes zotten present. Geert was er na een lange inactiviteit door een zware rugoperatie terug bij, altijd in dezelfde diepe houding is natuurlijk geen lachertje, maar de benen waren blijkbaar snel terug in orde. De Lucce was onze ervaren gids, hij ging er na elke bocht als een raket vandoor , vader en zoon Croux gaven geen krimp en den Bart had zijn trippelbenen bergop van onder het stof gehaald (pas maar op Contador ). Nicman was blij kilometers in dit gezelschap te mogen vertoeven. Na de rit even bijfilosoferen, en verwondering bovenhalen dat het met onze Plekraajgers toch lukt. Een facebookpagina als ruggegraad (sorry Geert ) voor een fijne fietsbeleving, je moet het maar doen
Vandaag gingen Plekraajgers Swoi en nicman voor een ritje net over de taalgrens in Waals-Brabant. Om 9u bij de Swoi voor ne straffe koffie, moest diene zijne fiets nog van de zolder halen. Zijn eerste rit met de koersfiets van dit seizoen, een mooi zonnig tochtje maar in het begin toch een beetje friskes. Het ging langs Pellenberg, Meldert, Beauvechain (even tijd maken voor een selfie ), Grez-Doiceau, Bossut-Gottechain, Neerijse, Blanden, ... Bergop naar Ottenburg trok de Swoi even door, het ging wel volgens hem, "diene is ni van zijn grote plaat af geweest gdvrdm". Ging wel???? Het zal zeker aan zijn nieuwe supersonische schoenen gelegen hebben Terug thuis een mooie 100km, dat smaakt naar nog (de rit EN de koffie)
Dus De Plekraajgers fietsen enkel op zondag? Ik dacht het niet ...
Op maandag 14 April 2014 vertrokken Kevin en Walter naar Oudernaarde.
We gingen de finale van de Ronde van Vlaanderen rijden.
onze belevenissen kan je volgen op volgend YouTube Filmpje : https://www.youtube.com/watch?v=Ji9JbDta-gs&feature=youtu.be
En als je dan terug naar huis rijdt doe je Brussel beter niet aan, vanwege de slecht liggende tramsporen en de dunne bandjes ;-)
Kortom, stuurlint kapot, bloesje van De Plekraajgers gescheurd, bloed op het stuur maar we zijn thuisgeraakt.
Maar veel voornamer is dat we de liefde voor de fiets hebben herwonnen want die was de afgelopen wegen ver weg.
De reden was dat er allerlei kleine knobbeltjes waren gevonden en we vreesden voor een Gasthuisberg scenario waarmee de onfortuinlijke Lieven momenteel mee bezig is.
Gelukkig is er na verschillende scans en tests gebleken dat het onschuldige kisten zijn.
Vandaag gingen Plekraajgers Kevin, Walter, Luc en Nico een kijkje nemen bij de start van de Brabantse Pijl in Leuven, de Raajgers fietsen niet alleen maar houden van alles wat met de fiets te maken heeft. Voor de start hadden we de kans om de profs en vooral de fietsen en ander materiaal eens van dichtbij te bekijken. We verwonderden ons dat er zoveel kleine fietsjes te zien waren, niet echt grote renners tegenwoordig En ja hoor wat bleek bij het tekenen van het startblad, sommige renners waren te klein om hun handtekening te zetten en moesten geholpen worden, maar daarvoor heb je nu eenmaal ploegmaats
Hoeveel geluk kan je hebben, als liefhebber van vintage fietsen op de originele fiets van Museeuw rijden. En dan nog diegene waar hij 2de mee werd in de Ronde Van Vlaanderen 1991. Plekraajger Kristof zijn dag kon in elk geval niet meer stuk, komt deze fiets definitief in zijn collectie?
De Plekraajgers zijn de laatste tijd op verschillende locaties actief
Svekke ging trainen in Zolder om er dan met David tijdens de Brabantse pijl tegenaan te gaan, Steven en Luc maakten Houffalize onveilig en Lieven gaat alle bospaadjes van onze streek terroriseren.
Nicman koos voor enkele dagen kust met bijhorende polderritten. Enkele impressies:
Na raadplegen van google maps en met behulp van een toeristische kaart kwam ik tot een mooi trainingsrondje van een 70tal km. Vertrek vanuit Koksijde naar Veurne, dan Nieuwpoort-Diksmuide-Fintele-Vleteren-Veurne-Koksijde. Het leuke hieraan is dat je gewoon de oevers van de Lo-vaart, Ijzer en Vaart Nieuwpoort-Veurne kan volgen, bijna geen auto's dus. Om het stukje Nieuwpoort-Diksmuide helemaal autovrij te houden koos ik ervoor de frontzate af te fietsen, dit 15km lange pad is grind, niet goed voor de racefiets maar ideaal voor mijn 27,5er met dikke banden
Tof is dat ze in West-Vlaanderen kiezen voor ecologisch oeverbeheer, overal schapen dus, minder leuk is dat je dan vol schapenshit hangt en dat die lammetjes tot 9u liggen te maffen op het dijkpad, op een mistige ochtend ging ik er eens bijna los over. Nen dikke bravo voor de uitvinder van de schijfremmen. Onderweg kwam ik veel raajgers tegen, ze gingen me veel te vlug, maar ze hadden vleugels dus ik vond het niet echt een eerlijk strijd.
Mits een aantal omwegen naar kleine polderdorpjes kom je ook aan een leuke 100km, in de ochtendmist de kerkklokken van Pervijze horen en de toren niet zien heeft wel iets mistieks, en bij goed weer is de ijzertoren altijd wel een onmisbaar richtpunt.
De vlag op dit hoge gedenkteken geeft zonder pardon de windrichtng aan, meestal pal vanuit de kust . Als je met wind in de rug het binnenland invlamt kan je zonder problemen snelheden aanhouden dik boven de 30km/h, even naar de vlag kijken en je weet het al, wind op kop richting zee, recht op de trappers om toch nog 25km/h te halen en veeeeeel pijn in de benen.
Al bij al een heel toffe omgeving om te trainen, en als je tijd hebt kan je altijd een stop in West Vleteren inlassen
#nicman
De enige manier om hoogtemeters te maken aan de kust.
Frontzate, grind en wind.
De ijzertoren, altijd een richtpunt.
De aansluiting van de Lo Vaart op de Ijzer in Fintele.
6 april 2014 ronde van Vlaanderen dag, maar eerst jezelf pijnigen om dan in de luie zetel nog extra van de koers te kunnen genieten. Aan het rond punt de vroege reigers Polle, Walter, Kevin, Bart, Theo en Nicman. Ook present ons nieuw reigerlid Svekke met matzwarte BMC, daar is het nieuw nog niet af zo te zien, we zullen er eens verandering in brengen se. Een rustig ritje richting Averbode stond op het programma, wijle weg . Om de spieren warm te krijgen en de hartslag toch even de hoogte in te jagen stond in Houwaart de enige klim in het roadbook, de Houwaartseberg (de steile kant ). Walter nam de korte kant, maar kreeg het boven even moeilijk en nam een rustige weg naar huis. De reigers met zes verder, Rillaar, Testelt, Averbode passeerden de revue en in Blauberg reed Kevin lek. De Polle worstelde een tijdje met een band die te groot leek, maar in elk geval een heeeel lang ventiel had . De flandriens reden verder richting Herselt, Langdorp,... wind op kop godverdoeme . En daar in Langdorp gebeurde het... de reigers reden een peleton van een andere club voorbij, de eerste maal en onmiddellijk erop en erover. Die platte jatten konden nog 1x terugkomen, als we voor het rode licht stonden, zo is het gemakkelijk natuurlijk. De laatse kilometers langs den Demer waren zwaar, maar we konden ons groepje bij elkaar houden. Onze eindbestemming was bij Peggy deze keer, ne choco drinken even pronostikeren voor de koers en nabespreken van de rit. Een kleine 80km maar een meer dan redelijk tempo, zo hoort het. Iedereen even het hoofd leegmaken en een zak motivatie opentrekken zodat we er volgende week weer een mooie rit kunnen tegenaan gooien.
Van vrijdag 04/04 tem maandag 07/04 vertoefden Steven S. en ikzelf in de omgeving van La Roche (Hubermont). Natuurlijk hadden we onze bergfietsen mee, we hadden tijdens een vorige gelegenheid al eens geproefd van de prachtige omgeving.
Na de obligatoire groepswandeling met de familie en vrienden zaterdagmiddag vertrokken we rond 16u nog voor een eerste ritje dat Steven gevonden had op internet. Spijtig genoeg moesten we eerst een 9-tal km gewone weg volgen om de aansluiting te maken met onze "koers" doch éénmaal we de steentjes vanonder onze wielen hoorden en zagen wegspringen was dit snel vergeten.
We maakten een mooie lus langs Nisramont, Engreux, Petite Mormont, Achouffe, Bérismenil en Maboge doorheen prachtige boswegen en singletracks om 3u later net op tijd in het weekendhuisje aan te komen voor een ontspannende sauna en de apero. Het tapasbuffet nadien smaakte des te beter...
Zondagavond stippelde Steven dan onze 2de rit uit voor maandagvoormiddag. Om 9u vertrokken we en tijdens de eerste 2 beklimmingen zonk de moed me eerlijk gezegd in de schoenen, anders gezegd heb ik (en zelfs Steven in mindere mate) meer voet aan grond gehad dan gereden. Achteraf bekeken denk ik dat we de rit in omgekeerde richting gereden hebben.
Vanaf toen werd het steeds maar beter en de omgeving waardoor we reden was op zijn minst gezegd "overweldigend". We maakten een mooie lus via Warempage, Bois de Bertogne, Mabompré, Houffalize, Engreux, Herlinval en Nisramont om 4u later aan te schuiven aan tafel voor witloof met kaas/hesp en pomme-duchesses.
Vooral de omgeving van Houffalize was geweldig met zéér mooie singletracks, ik begrijp nu volledig waarom dit het Mekka van het mountainbiken genoemd wordt (allé toch voor wat betreft België).
We hebben er écht van genoten en met ruim 86km en 2060 hm op de teller was dit een geslaagd weekendje Ardennen !!!
Vanmorgen was het weer verzamelen geblazen voor een Plekraajgerrit, en wie stond er te wachten? Cancellara? Nee, het was onze Jeraar om zijn fonkelnieuwe zwarte TREK. Steven VDE kwam ons ook nog vervoegen om eens zijn benen los te gooien, tel daar nog Bart, Steven, Walter, de Polle, Jonathan, Lieve en Nicman bij en dan kom je aan negen. Om het toch een mooi rond getal te maken ging Geert een revalidatieritje met de mtb doen, TIEN dus . De rit was mooi, redelijk wat hoogtemeters in de mooie Hagelandse streek. Den Bart zijn trainingswerk van deze week leverde resultaat, diene was heel goed, enkel een gebrek aan parcourskennis lieten hem bergop eens stilvallen. In Sint-Joris-Winge koos Walter voor een kortere weg, om een plaatsje voor ons vrij te houden bij de Seppe, en even verderop reed Jeraar lek (die nieuwe banden van zo nen Trek zijn ook niet meer wat ze moeten zijn ). Bijna thuis was de Jeraar zijn vaatje helemaal leeg en sloeg hij in Wezemaal af. Iedereen goed gereden vandaag, chapeau .
Een mooie doelstelling is om na 1maand met de groep vlot tussen de 90 en 100km te kunnen rijden, daar zitten we dus niet ver meer af.
Volgende week zou het richting meer van Genval gaan, we kijken er al naar uit.
Wat voor weer zouden we onderweg krijgen vandaag? Regen zoals voorspeld? Niks daarvan, als ik mijn regenjasje meezeul regent het niet, en ja hoor geen drup maar een zonnestraal Verzameling aan het rond punt, vijf Plekraajgers en gastraajgers Bert, Jan en Wilfried stonden te trappelen voor een mooie rit. Eindelijk, voor de eerste maal dit seizoen, naar de mooiste streek (volgens mij toch) in onze regio. Na een kortstondig aanpikken gingen Kevin en Walter hun eigen weg, zes kleine negertjes reden verder. Onderweg wind, kasseien, bergop ... en ook nog een platte band, kleine valpartij en spaakbreuk. Een echte Vlaamse voorjaarsrit dus, daar worden we sterk van. Overijse, Huldenberg, Florival, ... het leek wel of we met Saartje Vandendriessche op pad waren. In Archennes kon Steven het niet laten ons een glibberige kasseihelling op te sturen en er daarna weer af te laten glijden, oeps het was het volgende straatje richting Bossut-Gottechain Daarna nog de mooie maar lastige helling in Pecrot en dan langs Nethen, Sint-Joris-Weert en Korbeek-Dijle naar huis. De Jonathan trok nog even door om in Herent onder de douche te stappen, in Wijgmaal sloegen onze gasten andere wegen in en zo kwamen twee (kleine negertjes) Plekraajgers bij Seppe aan. De andere clubs waren reeds binnen, gelukkig maakt Steven lawaai voor tien zodat ons aantal niet opviel
Vanmorgen gingen de Plekraajgers weer op pad, de kledingkeuze was moeilijk, lichte kledij om het eerst fris te hebben of warme kledij om je daarna zot te zweten (ook goed om extra gewicht kwijt te raken natuurlijk) Redelijk wat afzeggingen wegens uitgelopen feestelijkheden, vakantie en ziekenboeg.
Zeven rijders stonden op het vertrek te wachten aan het rond punt, nog even een bezoekje van Steven VDE die met Jürgen vandaag voor een 250er wou gaan, en daarna "en route". Na een rustig ritje (onderweg zat Lieven wel letterlijk op zijn tandvlees) van een kleine 70km, geen mechanische pech en geen platte banden, kwamen we aan bij de Seppe. Iets vroeger terug zijn heeft zo zijn voordelen, altijd plaats aan den toog, gekwetste bikers vervoegden ons daar voor een natje . Na de bevoorrading gingen meerdere Plekraajgers nog op eigen elan verder: Jonathan voor een snel ritje, Luc voor de vele kilometers, Lieven voor de modder, Nico voor nog extra hoogtemeters, Walter als gids, ... Meerdere clubgenoten kwamen vandaag zo aan een trainingsafstand van 3 cijfertjes, goed bezig gasten zou ik zo zeggen
Zondag 9 maart gingen we van start voor onze tweede racefietsrit van het seizoen, tien Plekraajgers tekenden present. Er waren een aantal vermisten, hoofdzakelijk door nachtelijke feestelijkheden de zaterdag voordien
De eerste boete van het seizoen was een feit, Kristof verscheen zonder helm, dit zou hem normaal een tourné generale kosten, maar boetecommissaris Steven bleek opvallend mild.
Wij met tien onderweg voor een zonnig ritje richting Hoegaarden, daar aangekomen onmiddellijk op de ravel richting Namen. In Jodoigne werd beslist de groep te splitsen, de momenteel nog iets minder getrainden gingen voor 80km, de kilometervreters voor 105. De groep die terugdraaide vond het in Hoegaarden blijkbaar zo leuk dat ze er daar nog een aantal plaatselijke ronden uitpersten, de drie musketiers vlogen (soms letterlijk) richting Landen. De eerste platte band was iets later ook een feit, wie dit was is eigenlijk niet echt geweten want Luc stond aan de kant in Offus en Kevin rond dezelfde tijd in Kessel-lo. Laten we deze trofee dan maar aan Luc geven omdat hij het verst van huis was. De verdere rit was lastig maar de gids ervaren, zodat alle Plekraajgers met respectievelijk 83 en 140km op de teller toch een grote stap voorwaarts hebben gezet.
Tot Zondag, en nog een goede raad voor de afwezigen: " 's avonds grote Jan, 's morgen dafalgan "
Vandaag gingen vader en zoon Croux op pad om extra kilometers te maken. Onderweg kreeg Walter of te rekenen met een spaakbreuk en moest terugkeren, Kevin ging zoals een echte Plekraajger alleen verder. Brussel was ver genoeg, maar hoe raak je dan terug in Rotselaar? Wat doet een 14jarige dan? Via sms de juiste weg volgen natuurlijk
Zaterdag gaan enkele Plekraajgers met gepaste trots hun nieuwe kledij tonen in de omgeving van Burdine- Andenne. Iemand zin om mee te gaan? Steven weet er alles van, vertrek waarschijnlijk rond 9u.
Wij zijn een groep fietsvrienden, ontstaan uit liefde voor de bike.
Ons doel is plezier maken op en naast de fiets, mooie ritjes maken met de racefiets of mountainbike, samen op fietsweekend gaan, en... veel zeveren.
We rijden samen zonder verplichtingen, zonder lidgeld, zonder bestuur, zonder peter en meter, iedereen heeft zijn inbreng, enige humor is wel aangewezen.
We houden wekelijks (of soms dagelijks ) een vergadering... via Facebook. Iedereen is welkom.
. Ruim op tijd binnen, we kunnen er weer tegen se.
, vader en zoon Croux gaven geen krimp en den Bart had zijn trippelbenen bergop van onder het stof gehaald (pas maar op Contador 
). Nicman was blij kilometers in dit gezelschap te mogen vertoeven. Na de rit even bijfilosoferen, en verwondering bovenhalen dat het met onze Plekraajgers toch lukt. Een facebookpagina als ruggegraad (sorry Geert 
) voor een fijne fietsbeleving, je moet het maar doen 
), Grez-Doiceau, Bossut-Gottechain, Neerijse, Blanden, ...
. Als je met wind in de rug het binnenland invlamt kan je zonder problemen snelheden aanhouden dik boven de 30km/h, even naar de vlag kijken en je weet het al, wind op kop richting zee, recht op de trappers om toch nog 25km/h te halen en veeeeeel pijn in de benen.
. Om de spieren warm te krijgen en de hartslag toch even de hoogte in te jagen stond in Houwaart de enige klim in het roadbook, de Houwaartseberg (de steile kant 
. De flandriens reden verder richting Herselt, Langdorp,... wind op kop godverdoeme 
.
