15-06-2008 om 17:44 geschreven door bart  

De Fiat 500 (ook cinquecento, topolino, rugzakje of bolleke) werd in 1936 geïntroduceerd door FIAT en is een van de kleinste auto's die in massa is geproduceerd. Dit type bleef in productie tot 1975 en er werden bijna 125.000 exemplaren gemaakt.

Op 4 juli 1957 werden de eerste exemplaren van de Fiat 500 Nuova in Turijn aan het publiek getoond. Een stoet autootjes, elke Fiat 500 met een schoonheidskoningin aan boord, reed de fabriek uit. Tegelijkertijd reed in Rome een vergelijkbare stoet naar het Sint-Pieterplein.

De 500 Nuova is legendarisch geworden, hoewel de verkopen moeizaam op gang kwamen. De 500 Nuova werd tot 1975 geproduceerd. Er zijn bijna 3,5 miljoen exemplaren van gemaakt. De 500 Nuova wordt ook wel een rugzakje genoemd.

Exact 50 jaar na de lancering van de Fiat 500 Nuova kwam een retroversie van de Fiat 500 uit.

15-06-2008 om 17:33 geschreven door bart  

15-06-2008 om 17:32 geschreven door bart  

Om ook boven het louter informatieve te stijgen, krijgt ons aller vriend Wim Backx in onze blog alle ruimte die hij nodig heeft om zijn literaire Italiaanse bedenkingen te formuleren. Het genoegen is geheel en al aan ons.

Bart en Gert





Of ik iets wou schrijven over Italië? Ter vermaak van onze reizende medegezellen. Dat was de vraag. Een simpele vraag. Zo leek het mij althans. In den beginne is alles eenvoudig. Vraag het maar aan Adam en Eva. Maar als ik een beetje verder doordenk (iets wat Adam duidelijk achterwege liet bij het eten van de appel), moet ik vaststellen dat dit een bijzonder lastige opdracht was.

Want wat kan ik vertellen over Italië? Wat kan ik jullie nog onderrichten? Wat kan ik vertellen dat nog niet door jullie steeds werkzame en nooit versagende breinen is opgenomen en verwerkt? Had ik aan de Klaagmuur in het oude Jeruzalem gestaan, ik had er mij tegenaan geworpen. Daar zou ik mij tot de Allerhoogste hebben gericht. Om mij verlichting te schenken. Maar bovenal om mij inspiratie te geven. Want Hij moet toch wel iets kunnen vertellen over Italië. Over dat land, waar Zijn plaatsvervangende vertegenwoordiger op aarde vertoeft. Maar ik ben niet in Jeruzalem. Mijn gebeden zullen bijgevolg niet verhoord worden. Ik moet dus bij mezelf te rade gaan.

Aan wat denken wij bij het woordje ‘Italië’? Ik kan het niet verhelpen, maar ik denk onmiddellijk aan spaghetti. Aan die verschillende soorten pasta: penne, spirelli, tagliatelli, gnocchi, farfalle, conchiglie, tortellini, ravioli, fusilli, … Over mogelijke bereidingswijzen dien ik u door te verwijzen. Ik ben kookonbekwaam. Maar ongetwijfeld zullen jullie hét ideale recept terugvinden in die uitgebreide verzameling aan kookboeken over de Italiaanse kookkunst. Al dan niet geschreven door een leek, een liefhebber, een kenner of een kok.

Maar er is niet enkel de Italiaanse keuken. Ik denk aan de vele kunstschilders, die ons doorheen de culturele geschiedenis zoveel moois hebben geschonken. Ik denk vooreerst aan Michelangelo, onlosmakelijk verbonden met de Sixtijnse kapel. Ik denk aan Titiaan. Aan Leonardo da Vinci, aan Caravaggio. Ik herinner mij Rafaël en Giotto.

Maar niet alleen de schilderkunst heeft Italië naam gegeven. Ook andere cultuurvormen hebben Italië op de wereldkaart gezet. Namen borrelen spontaan in mij op. Alberto Giacometti. Modigliani. Marcello Mastroianni. Sophia Loren. Federico Fellini. Eros Ramazotti. Zucchero. Luciano Pavarotti. Luigi Pirandello. Alberto Moravia. Dante Alighieri. Umberto Eco. Dino Baggio. Paolo Mandini. Francesco Totti. Paolo Bettini. Mario Cipollini. Fausto Coppi.

Ik mag niet voorbijgaan aan de Italiaanse mode. Want wordt Italië niet wereldwijd beschouwd als de bakermat van de mode? Heeft Italië ons niet die gevierde modeontwerpers geschonken? Giorgio Armani, Roberto Cavalli, Dolce & Gabbana, Miuccia Prada, Gianni Versace, …

Maar Italië heft ook zijn kleine kantjes. Zwarte, donkere randjes. Dan denk ik meteen aan de maffia. Aan de verstrengeling tussen die criminele, financiële en politieke milieus. Ik denk aan afrekeningen. Ik denk aan het opgestapelde vuilnis in Napels. Ik denk aan de Siciliaanse Cosa Nostra. Aan de Napolitaanse Camorra. Ik denk aan de omerta.

Jammer genoeg denk ik ook aan Silvio Berlusconi. Of hoe ik automatisch terechtkom bij deze Italiaanse premier als ik aan de maffia denk. Ik denk aan zijn monopolie in de media. Ik denk aan zijn verschillende misdrijven, waarvoor hij in beroep, na een door zijn regering ingediende verjarings- en immuniteitswet, steeds werd vrijgesproken. Ik denk aan zijn controversiële uitspraken. Ik denk aan zijn misprijzen voor de linkse kiezer, die hij geestelijk gehandicapt en klootzakken noemt. Ik denk aan mijn persoonlijke walging voor dit creatuur en aan mijn onvermogen tot het begrijpen waarom de Italianen deze man steeds maar weer tot premier verkiezen.

Zoals u ziet, ik heb veel nagedacht. Maar toch blijft die ene vraag door mijn hoofd spoken. Waarom gaan wij naar Italië? Ongetwijfeld omwille van alle bovenliggende gedachtes. Maar slechts één ding, drijft mij werkelijk naar Italië. En dat ene ding is het mooiste, dat Italië geschonken heeft aan de wereld. Ik ga naar dat landje om te proeven van dat ene ding. Om mij te laten onderdompelen in ‘la dolce vita’. Om te genieten van dat leuke, aangename, warme, Italiaanse levensritme.

Italië, wij komen er aan.


Wim Backx

15-06-2008 om 17:30 geschreven door bart  

Een truffel is een zwam die onder de grond, op de wortels van (eiken)bomen groeit. De schimmel wordt gegeten als delicatesse.

Enkele bekende soorten truffels zijn:

Zwarte truffel (Tuber melanosporum)

Witte truffel (Tuber magnatum)

Zomertruffel (Tuber aestivum)

Wintertruffel (Tuber brumale)

(Rode) eekhoorns hebben de truffels op hun menu staan; ze zijn belangrijk voor de verspreiding ervan; de passage van de sporen door hun maagdarmkanaal verbetert zelfs de kiemkracht. Ook varkens en wilde zwijnen zijn dol op truffels en worden dan ook gebruikt bij het zoeken naar truffels. Ook honden worden hiervoor getraind. Vooral de lagotto romagnolo is hier erg bedreven in.

Op zaterdag 1 december 2007 werd een witte truffel voor een recordprijs van 330.000 dollar (225.000 euro) verkocht. De veiling vond plaats in Florence (Toscane) en was in Londen en Macau via een videoconferentie te volgen. Het was in de laatstgenoemde Chinese stad dat een koper voor de grote truffel werd gevonden. De identiteit van de koper werd niet vrijgegeven.

De truffel werd vrijdag gevonden in de buurt van Pisa. De lekkernij woog 1,497 kg, zo verklaarde de gelukkige vinder Cristiano Savini. "Ik kreeg krankzinnig hoge sommen aangeboden, bedragen van bijna 100.000 euro, maar ik wilde dat deze truffel verkocht zou worden op een veiling, zodat het bedrag naar een goed doel kan gaan."

15-06-2008 om 16:29 geschreven door bart  

Algemeen

In vergelijking met andere regio's van Italië is Piemonte toeristisch nog niet erg ontwikkeld. De belangrijkste toeristische gebieden zijn in het noorden aan het Lago Maggiore en in de Langhe waar men van wijn en truffels kan genieten. Het hoofdseizoen begint met de truffeloogst in oktober.

Belangrijkste attractie van de provincie zijn de ongerepte bergdalen. Het Valle Po vanwege de bron van de Po en het prachtige uitzicht op de Monviso, wat ook voor het Valle Varaita geldt. De drie dalen nabij Cuneo, Valle Maira, Valle Grana en Valle Stura bieden talloze wandelmogelijkheden. Hier is het goed mogelijk om met de auto tot hoog in het gebergte door te dringen. In dit gebied liggen ook de Santuari, oftewel heiligdommen, van San Magno (Valle Grana) en Sant'Anna di Vinadio. Op de laagvlakte liggen een aantal bezienswaardige steden. De belangrijkste zijn de historische stad Saluzzo, Fossano en de hoofdstad Cuneo. In de heuvelachtige streken Monferrato en Langhe beschikken de steden Alba en Bra over mooie stadskernen.

Piemonte is rijk aan kunst- en cultuurschatten. Beroemd zijn de barokke gebouwen van Turijn Palazzo Reale, Palazzo Madama en de kerk San Lorenzo. In de buitenwijk Stupinigi staat het lustslot Palazzo di Caccia. In de late Renaissance ontstond de Sacro Monte (heilige berg) van Varallo. Uit de Middeleeuwen zijn nog de abdij van Staffarda en de burcht van Manta bewaard gebleven, evenals het in Romaanse stijl gebouwde klooster San Giulio op een eiland in het Lago d'Orta. In het Lago Maggiore vormen de Borromese eilanden de grootste attractie en dan met name het barokke eilandpaleis Isola Bella.

Beroemde Piemontezen zijn onder andere prins Eugeen van Savoye, de familie Agnelli (van Fiat) en de schrijver Umberto Eco uit Alessandria.


Steden in de provincie Cuneo

Alba

Alba is een stad en gemeente in het zuiden van de Italiaanse regio Piëmont, in de provincie Cuneo. De stad ligt op de rechter oever van de rivier de Tanaro en wordt omgeven door heuvels die bedekt zijn met wijngaarden. Waarschijnlijk is Alba van Keltische of Ligurische oorsprong. De Romeinen doopten de stad in 89 voor Christus Alba Pompeia.

Het centrum van Alba wordt gedomineerd door vijf 14e-eeuwse torens; enkele behoorden ooit toe aan de nobele families van de stad. Andere bezienswaardigheden in de stad zijn de bakstenen kathedraal uit de 15e eeuw, de 13de-eeuwse kerk San Domenico en het recentelijk gerestaureerde Palazzo Comunale.

Alba is bekend om haar witte truffels. Ieder jaar wordt er in de stad een truffelbeurs gehouden. In de stad is ook het hoofdkantoor van Ferrero gevestigd, bekend van producten als Nutella, Mon Chéri en Ferrero Rocher.

Bra

De stad ligt op een heuvel hoog boven de rivier Tanaro. Het gebied werd al lang voor de jaartelling bevolkt. In de tweede eeuw voor Christus werd door de Romeinen op enkele kilometers van Bra de stad Pollentia gesticht (het huidige Pollenzo). Deze plaats lag op het punt waar de belangrijke wegen Emilia Scauri en Via Fulvia bijeen kwamen. Uit deze periode resteren alleen nog de ruïnes van een amfitheater bij Pollenzo. Pas in de twaalfde eeuw werd Bra een zelfstandige gemeente.

Tegenwoordig is Bra een belangrijk industrieel en agrarisch centrum in de streek Roero. In het monumentale centrum voert de Barokstijl de boventoon zoals bij het Palazzo Comunale en de kerk Sant'Andrea. Een ander belangrijk gebouw is het laatgotische Palazzo Traversa. In Pollenzo, dat ook deel uit maakt van de gemeente Bra, staat de kerk San Vittore uit de 19de eeuw. Deze is 's avonds op een bijzonder fraaie manier verlicht.

Op culinair gebied speelt de stad een belangrijke rol. In Bra wordt onder andere de worst Salsiccia di Bra gemaakt en een kaassoort die de naam van de stad draagt. Iedere twee jaar wordt in de stad de kaasmanifestatie Cheese gehouden. Deze wordt georganiseerd door de internationale beweging Slow Food die haar hoofdvestiging in Bra heeft.

Asti

Asti is een stad gelegen in de Noord-Italiaanse regio Piëmont. De stad is vooral bekend door de wijn Barbera die op de heuvels rondom Asti verbouwd wordt. Het historische centrum is goed geconserveerd. Het belangrijkste monument is de bijna duizend jaar oude bakstenen Duomo.

Ieder jaar wordt op de derde dinsdag van september de Palio gehouden; dit is samen met die van de Toscaanse stad Siena die belangrijkste historische paardenrace van Italië.

15-06-2008 om 16:20 geschreven door bart  

De geschiedenis van Piemonte begint met de val van het Romeinse Rijk toen de Romeinen zich uit het gebied terugtrokken. Bij de grote volksverhuizing werd het vruchtbare gebied meermaals door rondtrekkende volken geplunderd.

In de loop der tijd onderwierp het Huis van Savoye de markiezaten van Piemonte. Frankrijk en het huis van Habsburg hebben veel om het gebied gestreden.

In 1718 verenigden de Savoyaarden Piemonte en Sardinië en de Habsburgse keizer schonk hen de koningstitel (Koninkrijk Sardinië). Na de bezetting door Napoleon in 1798 kwamen de Oostenrijkers aan de macht. Zij maakten het gebied tot marionettenstaat met Klemens von Metternich aan het hoofd. Vanaf 1847 werden de opstanden tegen de Oostenrijkers talrijker en in 1859 wisten de Piemontezen en de Fransen hen verpletterend te verslaan in de slag bij Solferino. Minister-president Cavour nam de leiding in de strijd om onafhankelijkheid en eenheid van Italië.

In 1861 werd de Savoyaard Victor Emanuel II tot koning van het verenigde Italië gekroond. Sindsdien is Piemonte Italiaans gebied. Benito Mussolini zette in 1922 het koningshuis af en zou regeren tot 1944. De dochter van Victor Emanuel III, Mafalda, werd afgevoerd naar het concentratiekamp Buchenwald en kwam daar om.

In 1946 werd in Italië de republiek uitgeroepen en het huis van Savoye kwam dus niet meer aan de macht. Tot voor kort was het hen zelfs verboden zich op Italiaanse grond te begeven. In 1969 vonden in Turijn bloedige arbeidersopstanden plaats en daaruit ontstond de terreurgroep de Rode Brigades. Tot in de jaren '80 werden door deze groep politieke aanslagen gepleegd. Sinds 1992 is er een nieuwe onafhankelijkheidsbeweging, de Lega Nord, met Piemonte als centrum. De Lega Nord streeft naar afscheiding van Noord-Italië van het arme Zuid-Italië.

15-06-2008 om 16:03 geschreven door bart  

We verblijven dus in “Cascina 47 “, het  ligt op loopafstand van het dorpje San Donato (Mango) in het zuidelijk deel van Piemonte op een hoogte van ongeveer 600 meter.

De glooiende heuvels van de Langhe e Roero bieden een fascinerend panorama met de Alpen op de achtergrond. De streek kenmerkt zich vooral door de vele zeer oude dorpjes waar de bewoners vooral leven van de wijn en hazelnoten. De beroemde Italiaanse wijnen zoals de Barolo en Barbaresco worden hier geproduceerd. Het spreekt voor zich dat de Piemontese keuken eveneens voortreffelijk is.

Het dorpje San Donato  is te bereiken via de verharde weg (1,5 km) en via een voetpad (1 km) dat achter het terrein langs loopt. In San Donato vindt je naast de onvermijdelijke kerk, een tabacchi (een kleine supermarkt waar ze ook vers brood verkopen) en een restaurant/bar.

Het heuvelachtige gebied kent een zeer wisselend landschap. De vele wijnvelden en hazelnotenplantages liggen verscholen tussen ruige bossen en open velden. Wilde bomen, struiken en planten staan van het vroege voorjaar tot de winter in bloei. Natuurliefhebbers zullen verder versteld staan van de vele vogels en vlinders. Wie wat verder het dal in loopt moet niet verbaasd zijn een ree, zwijn of vos op zijn pad te vinden. Dit is ook het gebied waar in het najaar de 'witte truffel' van Alba wordt gevonden.

15-06-2008 om 13:04 geschreven door bart  

Voorwoord

We hadden een idee. Op stap gaan met een groep vrienden. Niet zomaar wat eten en drinken, nee, het mocht een tijdje duren. En het mocht zelfs in het buitenland zijn. En omdat city-trips in het verleden toch goed meegevallen waren, durfden we nu plannen te maken voor een weekuitstap. En na wikken en wegen, zou het Italie worden, meer bepaald Piemonte, wat letterlijk "aan de voet van de berg" betekent. Het is het land van de wijn, truffels en kastelen en boeiende landschappen.  We zullen deze streek ontdekken en proeven. Geniet ervan en laat de Italiaanse elegantie en stijl tot u komen.

Gert en Bart

15-06-2008 om 12:30 geschreven door bart