In 2014 heb ik voor het eerst de compostela gestapt, een tocht van ongeveer 790 km. Bedoeling was om voldoende middelen te vergaren teneinde een praatcafé op te richten voor familieleden van psychisch kwetsbare personen. Een initiatief dat de dag van vandaag zijn doel niet heeft gemist. Inmiddels is het praatcafé uitgegroeid tot een druk bezochte organisatie dat niet alleen door familieleden maar evenzeer door diverse instellingen uit de gezondheidszorg, zorgverstrekkers alsmede scholen en studenten wordt bezocht. Het praatcafé heeft inmiddels de poort geopend naar dialoog en wederzijdse ondersteuning.
Om reden dat onze jaarlijkse inkomsten niet toereikend zijn om de kosten te vereffenen zal ik ook dit jaar voor de vierde keer naar Santiago stappen in de hoop opnieuw voldoende gelden in te zamelen om het programma van 2019 te bekostigen. Op 16 april a.s. zal ik mijn tocht aanvatten om vermoedelijk eind mei na een tocht van 790 km aan te komen in Santiago.
Wenst U mij te steunen en ons praatcafé te sponsoren dat kan door storting op rekeningnummer BE68 8900 6408 8234 tnv Similes Praatcafe Psychose met vermelding "compostela 2018" Wenst U een fiscaal nummer dat kan U storten op rekeningnummer BE71 0011 0730 0769 tnv Similes vzw met vermelding "compostela 2018"
Namens mijzelf Marnix Willems en de medebestuurleden Heidi,Marianne,Hilde, Wilfried,Francine,Marcus,
Marjolein en Carine
HARTELIJK DANK
Voor meer info zie www.praatcafepsychose.be
Goed om weten: Vanaf een sponsorbedrag van € 50,00 ontvangt U:
- een gratis lidmaatschap t.w.v. € 25,00
-ons driemaandelijks tijdschrift en programmaboekje
- korting op onze activiteiten
- per schijf van € 12,50 een lot voor de jaarlijkse verloting van een 7 daags verblijf in Zuid Spanje
- een vermelding op onze website en bij aanvang van iedere activiteit
18-04-2018
San Sebastian - Zarautz ( 21,5 km )
Vanmorgen om 7 uur vertrokken met een goed gevoel want ik had goed geslapen. Ik zou naar gewoonte na 5 km stappen wel een stop maken om Iers te eten en te drinken. Maar al gauw kwam ik bedrogen uit want de casino Frances is niet de camino Norte. Vanaf de eerste meters werd mijn conditie getest bij wijze van een sterke klim. Was dat heftig en het bleef maar duren. En het ergste van al was, er waren geen alberques,eet- en drinkgelegenheden te bespeuren, helemaal niets. Na een goeie twee uur zag ik wonder bij wonder een drankautomaat. Met veel plezier ploftte ik 2 euro in dat ding maar ik kreeg niks terug voor mijn geld, kurkdroog stond hij. Op zo een twintig meter afstand stond er een bejaard boertje, het leek achteraf alsof God 1 van zijn apostelen had uitgezonden. Ik vertelde hem het voorval en hij nodigde mij uit om met hem mee te gaan. Na zowat 300 meter kwamen we bij een minuscul huisje dat hij met een kolossale Romeinse sleutel opende. Ik wist niet wat ik zag een totaal ingerichte bar met een tap, koeling tafels en stoelen etc
Hij presenteerde mij een frisse cola. Toen hij zag dat ik een lege drinkbus had kreeg ik een tweede. Uit onze tweetalige gebarentaal bleek dat hij in San Sebastian woonde maar dat hij regelmatig naar daar kwam omwille van zijn moestuin
die hij daar had. Uitgerekend vandaag kwam hij prei zaaien. Toen ik hem wilde betalen weigerde hij mijn gift en presenteerd hij mij een flink stuk chocolade maar gezien de weersomstandigheden (ca 27 graden) leek mij dat geen goede optie.Na een muchos gracias ben ik daar maar vertrokken naar Zarautz. Een helse tocht is het uiteindelijk geworden met een moeilijke en uitputtende afdaling. Ik dacht het eerste beste terras is het mijne. Na 7 uur stappen plofte ik neer op een houten bank op een relatief primitief terras.in het begin zat ik daar alleen en had ik er een niet zo goed gedacht van maar ik werd enorm verwent. De dienster had het wel door dat eten en drinken zich opdrongen. Na mijn serveza grande bracht ze mij een enorme salade mixta (sala,tomaat.een ei,olijven,asperges en tonijn) met een volledige fles wijn en een half stokbrood en dat terwijl ik gewoon een menu del dia had gevraagd. Vervolgens kreeg zowat 300 gr vis met gebakken aardappelen en een coctail saus. Als toetje kwam er nog een tarte de queso. Heel het zootje kostte normaal gezien 14 euro incl de toeslag voor de vis. Ze wist me te vertellen dat ze voor pelgrims een uitzondering maakte en dat ik maar 11 euro (!) moest betalen. Toen ik haar een fooi wou geven van 2 euro stak ze die prompt in mijn schoen voor het goede doel. Ongeloolijk toch,zoiets kan je U bij ons niet voorstellen denk ik. Uiteindelijk ben ik rond de klok van drie uur aangekomen in Zarautz. In de gids was deze tocht aangekondigd als een makkelijk parcour. Als dat zo is dan staat er mij de komende dagen of weken nog heel wat te wachten. Daar ik opde camino frances een gemiddelde had van 4,50 kmper uur dan had ik vandaag een gemiddelde van 2,7 km. Een ding is me weer duidelijk geworden dat die mensen die niks of weinig hebben o zo gelukkig zijn als ze iemand kunnen helpen en iets kunnen weggeven. Even later kom je dan in de big city waar niets anders primeert dan geld verdienen met de nodige frustratie en opgewondenheid bovenop. Een schril contrast toch wel.
En nu is mijn batterij helemaal leeg en ga ik onder de dekens.
Aan mijn kamergenoot heeft het zeker niet gelegen want hij heeft zich goed gedragen maar toch heb ik weer een slechte nachtrust gehad. Overdag is het best wel warm om niet te zeggen heet maar tijdens de nacht is het mijn gedacht behoorlijk koud. Ik heb niet geslapen van de kou en verwarming en dekens waren niet voorzien in de alberque. Zoals gebruikelijk ben ik uiteindelijk onder de morgen in slaap gevallen en kwam de concierge me uiteindelijk wekken met de boodschap dat ik moest opkrassen. Ik heb me gewassen zoals de katten, de koelkast gauw even opengedaan voor een glas melk en een yoghurt en weg was ik. Er zat niks anders op dan een bar te zoeken voor een bak koffie en een croissant. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen in de bar van het busstation omdat ik op de middag toch de bus zou nemen naar San Sebastian. Het bleek een goede keuze want ik heb van mijn leven nog geen betere pinchos (tapas) gegeten. Normaal ging ik omstreeks 13.00 u vertrekken met de bus naar San Sebastian maar tot mijn verbazing stond er ineens een bus op het perron om 11.00 uur. Ik mocht van de chauffeur mee op voorwaarde dat ik mijn ticket liet aanpassen dus gauw naar het loket. De chauffeur zou op me wachten en we weten inmiddels met ons allen dat wachten voor een Spanjaard geen probleem is. Ik kreeg er nog een schouderklopje bovenop. Misschien moeten we daar met ons allen maar eens een voorbeeld naar nemen. Zodoende was ik 2 uur vroeger in San Sebastian dan geschikt. Dat was een meevaller want de stad is echt wel de moeite om te bezoeken. Het oude gedeelte is echt wel een doolhof, de straatjes met de bars,restaurant en winkeltjes gelijken allemaal op mekaar. Een alberque kan je mijn gedacht niet vinden in San Sebastian dus maar een (te duur) pension genomen. De start van de camino is al even moeilijk te vinden. Toen ik het vroeg aan een schilder op de zeedijk kwam al gauw een Australisch echtpaar naar me toe en die wisten het in alle geuren en kleuren te vertellen. Morgen ga ik er dus eindelijk aan beginnen. Het is inmiddels 22.00 uur dus hoogtijd om te gaan slapen want morgen begint het zware werk. Toen ik vanmiddag op die bus zat had ik het gevoel dat we in het echte hooggebergte zijn terecht gekomen en die start is zo te zien ook geen kattepis. Maar ik ben in ieder geval blij dat ik van start kan gaan want er staan mij mooie maar weliswaar lastige dagen te wachten denk ik. Bovendien moet ik zorgen dat ik op tijd ben want ik ga stappen met mijn Franse vriend en zijn .......... hond.
Vanmorgen om 8u03 vertrokken in Gent St Pieters richting Pamplona, mijn favoriete stad op de camino alleen al omwille van de geweldige tapas. Van Gent St Pieters vlucht genomen naar Madrid. Overstap gemaakt naar Pamplona waar ik met 1 uur vertraging om half zeven ben aangekomen. Onderweg al een paar pelgrims ontmoet waaronder iemand uit Los Angelos die een vlucht geboekt had naar Pamplona om van daaruit terug te keren naar St Jean Pied De Port. Volgens mij een vreemde gang van zaken. Ten eerste vraag ik me af wanneer ze in St Jean gaat aankomen en om dan de komende dagen te voet weer naar Pamplona te stappen lijkt mij niet logisch. Aangekomen ben ik de eerste beste Alberque binnengestapt en het was gelijk bingo. Een kamer van zes die ik deel met 1 pelgrim. Hopelijk geen snurker maar geen nood want ik ben deze keer voorzien van goede oordoppen. Na een goede douche ging ik mijn favoriete tapaszaak opzoeken maar tot mijn ontgoocheling stond die te koop. Niet getreurd want ik wist er nog wel een paar. Om half negen heb ik dan mijn bed opgezocht. Morgen ga ik hier nog een beetje rondkuieren om vervolgens de bus te nemen naar San Sebastian , de startplaats van mijn camion norte. Nu ga ik slapen, het is weliswaar allemaal naar wens verlopen maar desondank ben ik moe en kan ik na een slechte nachtrust afgelopen nacht wel een beetje slaap gebruiken.
Vanmorgen om 8u03 vertrokken in Gent St Pieters richting Pamplona, mijn favoriete stad op de camino alleen al omwille van de geweldige tapas. Van Gent St Pieters vlucht genomen naar Madrid. Overstap gemaakt naar Pamplona waar ik met 1 uur vertraging om half zeven ben aangekomen. Onderweg al een paar pelgrims ontmoet waaronder iemand uit Los Angelos die een vlucht geboekt had naar Pamplona om van daaruit terug te keren naar St Jean Pied De Port. Volgens mij een vreemde gang van zaken. Ten eerste vraag ik me af wanneer ze in St Jean gaat aankomen en om dan de komende dagen te voet weer naar Pamplona te stappen lijkt mij niet logisch. Aangekomen ben ik de eerste beste Alberque binnengestapt en het was gelijk bingo. Een kamer van zes die ik deel met 1 pelgrim. Hopelijk geen snurker maar geen nood want ik ben deze keer voorzien van goede oordoppen. Na een goede douche ging ik mijn favoriete tapaszaak opzoeken maar tot mijn ontgoocheling stond die te koop. Niet getreurd want ik wist er nog wel een paar. Om half negen heb ik dan mijn bed opgezocht. Morgen ga ik hier nog een beetje rondkuieren om vervolgens de bus te nemen naar San Sebastian , de startplaats van mijn camion norte. Nu ga ik slapen, het is weliswaar allemaal naar wens verlopen maar desondank ben ik moe en kan ik na een slechte nachtrust afgelopen nacht wel een beetje slaap gebruiken.
