In 2014 heb ik voor het eerst de compostela gestapt, een tocht van ongeveer 790 km. Bedoeling was om voldoende middelen te vergaren teneinde een praatcafé op te richten voor familieleden van psychisch kwetsbare personen. Een initiatief dat de dag van vandaag zijn doel niet heeft gemist. Inmiddels is het praatcafé uitgegroeid tot een druk bezochte organisatie dat niet alleen door familieleden maar evenzeer door diverse instellingen uit de gezondheidszorg, zorgverstrekkers alsmede scholen en studenten wordt bezocht. Het praatcafé heeft inmiddels de poort geopend naar dialoog en wederzijdse ondersteuning.
Om reden dat onze jaarlijkse inkomsten niet toereikend zijn om de kosten te vereffenen zal ik ook dit jaar voor de vierde keer naar Santiago stappen in de hoop opnieuw voldoende gelden in te zamelen om het programma van 2019 te bekostigen. Op 16 april a.s. zal ik mijn tocht aanvatten om vermoedelijk eind mei na een tocht van 790 km aan te komen in Santiago.
Wenst U mij te steunen en ons praatcafé te sponsoren dat kan door storting op rekeningnummer BE68 8900 6408 8234 tnv Similes Praatcafe Psychose met vermelding "compostela 2018" Wenst U een fiscaal nummer dat kan U storten op rekeningnummer BE71 0011 0730 0769 tnv Similes vzw met vermelding "compostela 2018"
Namens mijzelf Marnix Willems en de medebestuurleden Heidi,Marianne,Hilde, Wilfried,Francine,Marcus,
Marjolein en Carine
HARTELIJK DANK
Voor meer info zie www.praatcafepsychose.be
Goed om weten: Vanaf een sponsorbedrag van € 50,00 ontvangt U:
- een gratis lidmaatschap t.w.v. € 25,00
-ons driemaandelijks tijdschrift en programmaboekje
- korting op onze activiteiten
- per schijf van € 12,50 een lot voor de jaarlijkse verloting van een 7 daags verblijf in Zuid Spanje
- een vermelding op onze website en bij aanvang van iedere activiteit
13-05-2018
Cacabelos - Trabadelo ( 19 km )
Gisterenavond genoten van een goede maaltijd. Misschien was het iets te laat want ik heb vannacht bijna niet geslapen. Ik heb wel een goed bad kunnen nemen in en alberque waar ik drie jaar geleden al eens wilde overnachten. Het is er dus eindelijk eens van gekomen. Vanmorgen na een goed ontbijt vertrokken met als hoogtepunt de Camino Duro. De zon was juist op tijd (na drie regendagen) om van het panorama te kunnen genieten. Ik wist precies waar ik naar toe ging. Vorig jaar ben Ik aanbeland bij een plaatselijk boertje om iets te drinken maar heb er niet geslapen. Het was toen erg gezellig maar ik been toen verder gegaan naar Trabadela. Het is een klein verblijf uitgebaat door een jong koppel maar heel familiaal. Wij waren met 3 pelgrims en hadden een avondmaal bestaande uit allemaal zelf gemaakte of geteelde producten van de groenten,patatten, wijn en taarten. In deze gemeente leven er amper 50 bewoners en de dochter van de uitbaatster is het enige kind in dit dorp. Alle andere inwoners zijn oud. In de namiddag werken ze in hun tuintje en proberen ze op een primitieve manier in hun noden te voorzien. Ik sprak met een inwoonster van 93 jaar die me in geuren en kleuren probeerde uit te leggen hoe het allemaal in zijn werk ging. Achteraf bekeken ben ik hier heel goed ontvangen en heb ik met veel bewondering kunnen kennismaken hoe mensen hier in alle bescheidenheid kunnen overleven.
Vannacht geweldig goed geslapen. Om 6u30 opgestaan en toen het licht was ben ik vertrokken richting Cruz de Ferro.
Geen onbekende natuurlijk mede door de steile klim. Het stappen ging voortreffelijk alleen werd het weer zo een eenzame bedoening. In de late namiddag kwam een Koreaan mij vervoegen die ik langs geen kanten begreep. Na een uur ben ik hem uiteindelijk kwijt geraakt. Hoogtepunt van de etappe was ongetwijfeld het slechte weer.Het was koud en ik kreeg er in de namiddag nog wat regen en sneeuw bovenop. Om 16.00 heb ik een slaapplaats gevonden en heb ik me opgegeven voor het avondeten. Daarna word het richting bed denk ik tenzij dat er nog iets uit de lucht valt want er zitten hier nog enkele hollanders. Wie weet brengen die wat leven in de brouwerij.
Over de dag van vandaag valt amper iets te vertellen. De pelgrims onderweg blijken zo uitgeput dat enige conversatie uitgesloten blijkt. Iedereen is blijkbaar zijn kilometertje aan het malen en dat is het zowat. Vanmorgen ben ik vrij vroeger begonnen en was ik een beetje verbaasd door de kou. Gelukkig is het droog gebleven tot iko m 15.00 aankwam in mijn alberque. De courante dingen gedaan en daarna heel mijn kleerkast eens gewassen want er bleek ook een droogkast aanwezig te zijn. S avonds ben ik dan een menu del dia gaan eten en daarna zou ik naar de Gregoriaanse zangmis gaan. Deze bleek pas om 22u30 te beginnen. Dat was mij te laat dus ben ik mijn bed gaan opzoeken en dat was het zowat voor vandaag.
Vanmorgen om 06u30 vertrokken. Het was vrij koud maar de zon deed haar opwachting. Onderweg mijn bocadillo opgegeten, ontbijt uit het vuistje dus. Heel vers was hij uiteraard niet meer maar een pelgrims moet tevreden zijn met wat hij heeft. Ik keek uit naar mijn aankomst in Astorga, een van mijn favoriete stekjes. Onderweg stak ik een pelgrim voorbij die mij terugriep. Hij vroeg me van waar ik kwam. Hij zei dat hij me herkende van twee jaar terug. We hebben toen lang gepraat over mijn goede doel zei hij. Toen ik zijn naam vroeg en afkomst kon ik me inderdaad Hoy uit Brazilië herinneren. Onderweg nog een goedendag gezegd aan Fernando. Fernando heeft in het niemandsland een standje waar je als pelgrim iets kan drinken of een beetje fruit kon eten voor een donatie. Die donaties dat blijkt een goede business te zijn want zijn standje was inmiddels uitgebreid met slaapplaatsen tenminste als je buiten wilde slapen (zie foto). Aangekomen in Astorga heb ik een terrasje opgezocht aan de kathedraal en genoten van de gemoedelijke sfeer hier. Straks ga ik hier nog even rondtoeren en een beetje eten. Ik heb een zee van tijd vanavond want ik heb voor een keer iets gereserveerd want Astorga is wat overnachten betreft meestal een knelpunt. Het krioelt hier inderdaad van de pelgrims maar weer geen landgenoten. Wie weet morgen maar dat hoor je morgen dan wel.
Gisterenavond een amusant gesprek gehad met een wel heel bijzondere pelgrim uit Duitsland. Hij had geen geld en deed de camino grotendeels op zijn blote voeten. We hebben zowat tot 22.00 u gepraat over de spirit van de camino en over menige andere dingen. We konden nog wel even doorgaan maar ik moest naar binnen. Hij had een zee van tijd want hij sliep buiten. We hebben afscheid genomen in de sfeer van de camino met een stevige omhelzing. Hopelijk zie ik hem nog eens terug. Ik heb vannacht zeer goed geslapen. Om 7u 00 ben ik vertrokken. Ik heb me voorgenomen om voortaan vroeg te vertrekken en vroeg aan te komen. Ik vind het wel gemakkelijk om als eerste aan te komen in de alberque en uw ding te doen in alle rust. Na de middag kan ik dan de omgeving verkennen en een terrasje opzoeken om de aankomende pelgrims te observeren. Meestal is dat wel de moeite waard. Vandaag ben ik aanbeland in de private alberque San Miquel een al even mooie alberque als gisteren (zie fotos). Ik heb mijn ontbijt voor morgen al aangekocht het is louter nog kwestie van mijn bocadilla te maken in de keuken vanavond en dan zijn we weer paraat voor een nieuwe dag. Vanaf nu wordt het heel mooi en met het goede weer gaan we daar optimaal van genieten. Santiago begint zich stilletjes aan in mijn gedachten te nestelen want het is maar 234 km meer. Morgen gaan we richting Astorga (denk ik ). Ik zal het morgenvroeg eens vragen aan mijn voeten en benen maar tot op heden zijn we nog altijd de beste vrienden mits de nodige zorg. Een echte luxe is dat want ik heb hier al een en ander gezien zulle. Buenos niches
Vanmorgen ben ik om 6 uur opgestaan. Ik had zoiets van ik ga maar vroeg starten want met al die pelgrims hier. Al gauw bleek dat ik in een totaal andere omgeving ben terecht gekomen. De wegen zijn beter, het is warmer en het is vlakker. De vele pelgrims moet je er maar bijnemen. De eerste beste alberque ben ik gestopt om me een plaats te verzekeren. Ik ben terechtgekomen in een gigantisch mooie alberque en ben enorm verwend. Ik kon het bijna niet geloven maar ik was de eerste !! Toen ik de uitbaatster vertelde dat ik nog niet had gegeten (tenzij een croissant van afgelopen weekend) zou ze me een Belgische maaltijd klaarmaken terwijl ik mijn was deed. Als aperitief stelde ze voor om een cider te drinken en dat ik hem zelf zou inschenken. Wat ze niet wist dat is dat ik toevallig vorige week geoefend had. Ik kan U verzekeren het vraagt enige oefening (zie foto). Als voorgerecht kreeg ik champignons in de look en als hoofdgerecht, jawel frieten met stoverij !! Als toetje vroeg ik een koffie met een cognac en dat alles voor 17 euro overnachting inbegrepen, volgens mij zag ze me graag. Ik ben nog maar 1 dag onderweg en moet al besluiten dat de camino frances echt wel mijn ding is. De camino norte is mooi maar mist volgens mij die gemoedelijke sfeer en als je een beetje uitkijkt is die camino frances nog niet zo duur als men beweerd. Het geheim in de camino zit erin dat je volgens mij vroeg moet starten en vroeg stoppen en dat je daar drie jaar moet overdoen om tot die conclusie te komen. Maar ja de camino is natuurlijk moeilijk te doorgronden dat blijkt nog maar eens. En wat zal het morgen zijn ? Ik vertel het morgen wel.
Vanmorgen heb ik de camino norte vaarwel gezegd. Het was heel mooi maar 80% van de route is geasfalteerd en daar heb ik genoeg van. Bovendien zijn het altijd dezelfde pelgrims die je tegen komt en dat werd een beetje saai. Vandaag heb ik de overstap gemaakt van de camino norte naar mijn vertrouwde camino frances.Ik heb de bus genomen richting Gijon en dan de trein richting Leon. Om 13u30 zat ik al op mijn bestemming. Na de gebruikelijke huishouding heb ik een terrasje gedaan en kreeg ik de indruk dat er meer pelgrims rondliepen dan inwoners. Ze lopen mekaar voor de voeten. Ik heb een salade mixta gegeten (de beste ooit) en ben naar mijn kamer gegaan. Het is nu negen uur, straks nog even skypen en dan kruip ik onder de dekens. Ik denk dat ik morgen vroeg (heel vroeg) ga moeten vertrekken wil ik morgen een slaapplaats vinden. Het zal in ieder geval niet gemakkelijk zijn de komende dagen maar de ouderwetse caminosfeer is terug en dat was mijn bedoeling. Hoe het afloopt hoor je morgen wel.
