Compostela voor het goede doel

Inhoud blog

	Santiago
	Pedrouzo - Santiago ( 20 km )
	Aura - Pedrouzo ( 23 km )
	Melide - Arzua ( 22 km )
	iigondes- Melide ( 24 km )

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

In 2014 heb ik voor het eerst de compostela gestapt, een tocht van ongeveer 790 km. Bedoeling was om voldoende middelen te vergaren teneinde een praatcafé op te richten voor familieleden van psychisch kwetsbare personen. Een initiatief dat de dag van vandaag zijn doel niet heeft gemist. Inmiddels is het praatcafé uitgegroeid tot een druk bezochte organisatie dat niet alleen door familieleden maar evenzeer door diverse instellingen uit de gezondheidszorg, zorgverstrekkers alsmede scholen en studenten wordt bezocht. Het praatcafé heeft inmiddels de poort geopend naar dialoog en wederzijdse ondersteuning. Om reden dat onze jaarlijkse inkomsten niet toereikend zijn om de kosten te vereffenen zal ik ook dit jaar voor de vierde keer naar Santiago stappen in de hoop opnieuw voldoende gelden in te zamelen om het programma van 2019 te bekostigen. Op 16 april a.s. zal ik mijn tocht aanvatten om vermoedelijk eind mei na een tocht van 790 km aan te komen in Santiago. Wenst U mij te steunen en ons praatcafé te sponsoren dat kan door storting op rekeningnummer BE68 8900 6408 8234 tnv Similes Praatcafe Psychose met vermelding "compostela 2018" Wenst U een fiscaal nummer dat kan U storten op rekeningnummer BE71 0011 0730 0769 tnv Similes vzw met vermelding "compostela 2018" Namens mijzelf Marnix Willems en de medebestuurleden Heidi,Marianne,Hilde, Wilfried,Francine,Marcus, Marjolein en Carine HARTELIJK DANK Voor meer info zie www.praatcafepsychose.be Goed om weten: Vanaf een sponsorbedrag van € 50,00 ontvangt U: - een gratis lidmaatschap t.w.v. € 25,00 -ons driemaandelijks tijdschrift en programmaboekje - korting op onze activiteiten - per schijf van € 12,50 een lot voor de jaarlijkse verloting van een 7 daags verblijf in Zuid Spanje - een vermelding op onze website en bij aanvang van iedere activiteit

17-04-2018

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Pamplona - San Sebastian

Aan mijn kamergenoot heeft het zeker niet gelegen want hij heeft zich goed gedragen maar toch heb ik weer een slechte nachtrust gehad. Overdag is het best wel warm om niet te zeggen heet maar tijdens de nacht is het mijn gedacht behoorlijk koud. Ik heb niet geslapen van de kou en verwarming en dekens waren niet voorzien in de alberque. Zoals gebruikelijk ben ik uiteindelijk onder de morgen in slaap gevallen en kwam de concierge me uiteindelijk wekken met de boodschap dat ik moest opkrassen. Ik heb me gewassen zoals de katten, de koelkast gauw even opengedaan voor een glas melk en een yoghurt en weg was ik. Er zat niks anders op dan een bar te zoeken voor een bak koffie en een croissant. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen in de bar van het busstation omdat ik op de middag toch de bus zou nemen naar San Sebastian. Het bleek een goede keuze want ik heb van mijn leven nog geen betere pinchos (tapas) gegeten. Normaal ging ik omstreeks 13.00 u vertrekken met de bus naar San Sebastian maar tot mijn verbazing stond er ineens een bus op het perron om 11.00 uur. Ik mocht van de chauffeur mee op voorwaarde dat ik mijn ticket liet aanpassen dus gauw naar het loket. De chauffeur zou op me wachten en we weten inmiddels met ons allen dat wachten voor een Spanjaard geen probleem is. Ik kreeg er nog een schouderklopje bovenop. Misschien moeten we daar met ons allen maar eens een voorbeeld naar nemen. Zodoende was ik 2 uur vroeger in San Sebastian dan geschikt. Dat was een meevaller want de stad is echt wel de moeite om te bezoeken. Het oude gedeelte is echt wel een doolhof, de straatjes met de bars,restaurant en winkeltjes gelijken allemaal op mekaar. Een alberque kan je mijn gedacht niet vinden in San Sebastian dus maar een (te duur) pension genomen. De start van de camino is al even moeilijk te vinden. Toen ik het vroeg aan een schilder op de zeedijk kwam al gauw een Australisch echtpaar naar me toe en die wisten het in alle geuren en kleuren te vertellen. Morgen ga ik er dus eindelijk aan beginnen. Het is inmiddels 22.00 uur dus hoogtijd om te gaan slapen want morgen begint het zware werk. Toen ik vanmiddag op die bus zat had ik het gevoel dat we in het echte hooggebergte zijn terecht gekomen en die start is zo te zien ook geen kattepis. Maar ik ben in ieder geval blij dat ik van start kan gaan want er staan mij mooie maar weliswaar lastige dagen te wachten denk ik. Bovendien moet ik zorgen dat ik op tijd ben want ik ga stappen met mijn Franse vriend en zijn .......... hond.

Dus wel te rusten en tot morgen.

Marnix vanuit San Sebastian