|
Vanacht was het weer patat hoor onze buurman zat blijkbaar zonder hout en heeft zijn kettingzaag eens op gang getrokken. Het was zo erg dat een kamergenoot de man om 01.00 u ging wakker maken om hem uit te leggen hoe hij moest gaan liggen om niet te snurken. Veel heeft het echter niet opgebracht.
Morgen gaat Carine naar huis. We hadden ons voorgenomen lekker uit te slapen vandaag en ons culinair te laten verwennen. Dat uitslapen is afgezien van het snurken best gelukt maar het culinaire gedeelte is aardig misgelopen. Het ontbijt stelde niks voor, twee sneetjes geroosterd brood met een cupje confituur en een half kopje koffie. Een tweede kopje behoorde niet tot de mogelijkheden want het spreekwoord zegt hier "geen water geen koffie". We hebben ons dan maar verzoend met beetje fruitsap uit zo een kartonnen doosje met een strootje. Om 10 uur zijn we dan het stad ingedoken en na twee uur rondzwerven zijn we met grote honger een restaurantje binnengestapt. Om te eten zou je denken maar dat was dan wel zonder de spanjaarden gerekend. De restaurants gaan hier blijkbaar maar om 1 uur open zelfs iets drinken was er niet bij. Uiteindeljk zijn we dan om 2.00 u toch aan tafel gegaan om iets te eten. Carine bestelde iets van vis en ik bestelde een chutleton zijnde een entrecote en een pilsje. Om te beginnen kwamen ze met een hele fles wijn af en heb ik het pilsje nooit gezien. Na enige minuten kwam de kok ons vertellen dat er blijkbaar wat problemen waren met onze bestelling maar dat hijzelf voor een goed alternatief zou zorgen. Uiteindelijk kregen we een gezamelijk bordje tonijn met wat schelletjes tomaat, wat olijfolie, 1 olijf en een beetje ajuin waar geen smaak meer inzat. Nadien kregen we 5 gehaktballen gepresenteerd met wat brood. Toen dachten we dat de vis en de entrecote zou komen maar het was de ober die kwam vragen wat voor dessert we zouden nemen. We hebben uiteindelijk maar de rekening gevraagd.Nu zitten we op onze nieuwe lokatie te wachten tot het onweer voorbij is. Dit verblijf beloofd ook al niet veel goeds want we horen het wisselgeld op de vloer vallen bij de buren. Dat beloofd dus voor deze nacht. Ik denk dat Carine het nu wel heeft gehad en dat ze hunkert om naar huis te gaan. Ik moet nog even en ga morgen beginnen meteen tochtje naar Navarrete (voor de tweede keer).
Tot dan
|
