zo genoemd) zijn we om 7.00 u vertrokken richting Orisson voor onze afspraak met George. Na een stevige klim zijn we precies om 08.00 U aangekomen. Het werd een emotioneel weerzien en na een stevige koffie zijn we vertrokken richting Roncesvalles. Het werd een lange en omwille van de strakke wind een lastige tocht. Wat  we vreesden werd bij aankomst bevestigd, geen plaats meer. Na een woordje nederlands tegen de nederlandse vrijwilligers kregen we toch nog een bevoorrechte kamer met 6 stapelbedden. Na de gebruikelijke dagelijkse rompslomp naar het restaurant waar we net geteld 20 minuten kregen om een simpele pelgrimsmenu naar binnen te frommelen.  Na afloopt zijn we dan maar direct ons bed ingedoken met het idee morgen door te stappen naar Zubiri.

onze tickets uit te printen. Tot ons ongenoegen werd ons medegedeeld dat de trein niet reed en dat ze ons per bus naar St Jean zouden brengen. Om half twee zijn we ons gaan melden bij het compostelagenootschap. Vervolgens zijn we na een stevige Belgische maaltijd (u weet wel wat dat is) eindelijk gaan stappen. De eerste 5 lastige km zitten erop. Het is een nooit geziene drukte op de camino en ik vreesde dat we de eerste dag al geen slaapplaats zouden hebben. De eerste poging in Hunto was nochtans gelijk bingo op voorwaarde dat we het avondmaal zouden nemen en morgen het ontbijt. We kregen een mooie kamer van vier met als allereerste kamergenoten een meisje uit Duitsland die kunst studeert en een Litouwse journalist. Het was een goed gezelschap want de sfeer zat er direct in . Morgen gaan we naar Roncevalles, dat is een ander paar mouwen. Dan begint het echte werk en ik heb me laten vertellen dat er sneeuw ligt op de helling. Dat beloofd dus maar het goede nieuws is dat we morgen om 8.00 u in Orisson mijn allereerste caminovriend George uit Alaska gaan ontmoeten.  Dat word nog eens een leuk weerzien. Hoe dat allemaal afloop vertel ik jullie morgen weer.  

Doei

M & C 

De compostela editie 2017 is vandaag van start gegaan. Een ding is nu al duidelijk, alleen of met twee is wat betreft de voorbereiding een wezenlijk verschil en veel intensiever. We hebben het hoofd koel gehouden en zijn vanmorgen om 5.00 uur vertrokken naar vrienden in Wondelgem die ons naar het Station in Gent hebben gebracht. Uiteindelijk hebben we vandaag,afgezien van het metrostation in Parijs, een ganse dag  op de trein of in het station gezeten.

 

Het metrostation was een nerveuze bedoening want lijn 4 was buiten gebruik wegens werkzaamheden. Via tal van omwegen zijn we uiteindelijk toch nog  tijd op tijd in Montparnasse aangekomen. Uiteindelijk zijn we om 18.00 u in Bayonne aangekomen waar we onze eerste nacht gaan doorbrengen Een ding is nu al duidelijk het wordt heel druk  op de camino. Waar vroeger hier bijna geen pelgrim viel te bespeuren rijden ze nu met hele bussen naar St Jean Pied de Port. Wij gaan morgen dezelfde richting uit en gaan een korte aanloop nemen (8 km) naar het echte gebeuren Nu gaan we nog even genieten van een goede nachtrust in het naar pelgrimse normen vrij degelijk verblijf in de hoop dat het morgen iets warmer is dan 2 graadjes. 

Tot morgen 

Marnix en Carine