Dag 5xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag is het hier ‘Summers Day’, waarbij het eind van de winter gevierd wordt en de Albanees zich ook inwendig verniewt om er weer flink tegenaan te gaan. Het zwaartepunt van deze viering ligt in we stad Elbasar. Velen dus daarheen waaronder ook mijn hotelbaas met echtgenote. De man had mij voorgesteld mee te rijden gezien dit op mijn weg naar mijn volgende bestemming lag: Korça. Ik moest wel im 06 u klaarstaan wat ik met lichte tegenzin beloofde. Uit voorzorg kroop ik om 21.30u onder de dekens. Ik was nog niet door slaap overmand toen gestommel in de gang weerklonk en daarna in de kamer naast mij de woorden: Khen de deure ol gesloten; kruup mor in jen bedde. Ik had snel door dar dit geen zuiver Albanees was maar Roeselaars. Ik had her alarm op 5.15 gezet. De muezzin in de moskee laat zijn melodische stem weerhalmen om 5 u. Na geruime tijd gewacht te hebben op her alarmsein keek ik even op de gsm: 5u53. Her onding had het laten afweten. De snelheid waarmee ik mijn toilet en valies gemaakt heb moet deze van her licht benaderd hebben.
Van dit alles en van de autoreis die erop volgde heb ik geen fotos.

Naar Korça

Deze lange mooie weg loopt langs een stroom waar zich beiderzijds watervalletjes van de bergen in storten. We zitten met een 8 tal mensen in een minibusje bestuurd door een man die even goed op pensioen had kunnen zijn. Verder een moeder met kind, een oma die naar haar kaakbewegingen te beoordelen de meeste van haar tanden vaarwel heeft gezegd en een tweetal jongelingen met moderne haarsnit. Allen zijn het zwijgen toegedaan, wellicht onder invloed van een zonloze hemel met mot-tot gewone regen. Er komt wat leven in de brouwerij bij een korte stop aan een paar kiosken. Ik koop een zakje mini-croissants met chocovulling. Er zitten er vrij veel in en ik begin ze rond te delen. Het tandeloze vrouwtje neemt er zelfs 2 aan waarna haar kaken erg lang te keer gingen.Mijn voorbeeld werd gevolgd door een der jongelingen die met gepofte mais tracteerde. Ondertussen was er links van de weg een immense plas opgedoken: het Ohrid meer: een groot en zeer diep bergmeer op 850 m hoogte dat een soort voorhistorische nergens anders te vinden vissen herbergt: zo oud is dat meer.We hebben het ooit vanaf de andere, Macedonische kant gezien.

Uiteindelijk kwamen we om  half 1 aan in Korça. Deze stad leek mij van een wat vreemde niet onaangename atmosfeer te zijn, zo van: hier is het anders. Was het de hoogte, de windstille koude met een luchtgeur van verbrand hout? Of gewoon het gevolg van te weinig slaap en een holle maag? Aan dat laatste kon ik tenminste iets doen. Na in de reisgids een restaurantje gekozen te hebben heb ik aan 4 personen de locatie ervan moeten vragen, allen wezen ze in een andere richting. Alleen de laatste, een pientere dame vertelde mij de ware toedracht, die ik ook al vermoedde: het restaurant was sinds mensenheugnis opgedoekt. Leve de reisgidsen.
Na een spagetti fruits de mer op de kop getikt en verorberd te hebben het door de pientere dame aanbevolen hotel opzoeken. De weg gevraagd aan twee  vriendinnen die kennelijk van aanpakken wisten: "Come follow me" waarna ze mijn valies in de koffer en mij op de achterbank van hun Mercedez stopten. In het uitstekend gelegen hotel kreeg ik een ruime kamer met 3 bedden voor de som van 15 euro. Toen ik de receptioniste dankte voor de uitmuntende kamer verzekerde ze mij dat de 3 bedden wel degelijk voor mij waren en dat ik niet moest vrezen dat de 2 andere bedden door vreemden zouden worden ingenomen
Ook van deze wedervarens zijn er geen beelden.

Zoals ik al zei is het een bijzondere stad. Is ze mooi of lelijk? Ik kan het nog niet zeggen. De reisgids schrijft: “de stad is verfrissend geciviliseerd met straten die relatief vrij zijn van vuil." Vind je dat erg begeesterend? De Albanezen zijn er trots op, het was het centrum v d culturele renaissance begin vorige eeuw die leidde tot onafhankelijkheid v d Turken. Feit is dat ze vroeger veel mooier was: de laatste 20 jaar is ze verwaarloosd en veel huizen zijn vervallen. Er wordt wel aan gewerkt. Ik heb een paar fotos genomen. Oordeel zelf.
Verder is er een oud kerkje met mooie frescos van 1389 . Je ziet ook een foto van ceramiekfabriekje waar ik morgen wel een potje wil zien draaien . Mooi gelegen aan voet van berg . Nu moet ik een keuze maken tussen 1 van de 3 bedden. Slaapwel.