Ik ben paul, en gebruik soms ook wel de schuilnaam de prater.
Ik ben een man en woon in ninove (België) en mijn beroep is uitstapregeling MVG.
Ik ben geboren op 29/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport-muziek beluisteren- planten-tuinieren-kaligrafie-tekenen.
André NOYELLE - Olympisch kampioen op de weg 1952- HELSINKI.
Patrick SERCU - Olympisch kampioen 1km 1964 -TOKYO.
Pascale RICHARD- Olympisch kampioen op de weg 1996- ATLANTA.
Paolo BETTINI - Olympisch kampioen op de weg Athene 2004.
SPORTS FACTORY - Wielrennen-Actueel sportgebeuren
Wielergeschiedenis-Hedendaags wielrennen en veldrijden Klassiekers-Grote Ronden-Kampioenschappen.
31-03-2006
Ode aan Romain GIJSSELS (10/03/1907-31/03/1978)
Vandaag is het precies 28 jaar geleden dat Romain GIJSSELS overleed. Romain Gijssels en Edgard De Caluwé beiden geboren te Denderwindeke (nu deelgemeente Ninove) reden een prachtpalmares samen. Vandaag gaat alle eer naar Romain ! Het palmares van Romain : zijn zegepralen : 1931 : 1ste in Ronde van Vlaanderen, 2de werdCésar Bogaert, 3de Jan Aerts die in 1927 wereldkampioen werd op de Nurburgring bij de amateurs en tevens wereldkampioen bij de profs werd in 1935 in Floreffe. 1932 : 1ste in Ronde van Vlaanderen voor Alfons Deloor en Fred Haemerlinck. 1ste in Parijs-Roubaix voor Georges Ronsse(WK1928-1929) en Herbert Sieronski. 1ste in Bordeaux-Parijs voor Frans Bonduel en Alfons Schepers. zijn verscheidene ereplaatsen : 1931 : 3de in Parijs-Brussel na Jan Aerts en Frans Bonduel 2de in Bordeaux-Parijs na Bernard Van Rysselberghe en voor Frans Bonduel. 1933 : 3de in de Ronde van Vlaanderen na Alfons Schepers en Leon Tommies 3de in Bordeauw-Parijs na Fernand Mithouard en Bernard Van Rysselberghe. 1934 : 2de in Parijs-Tours na Gust Danneels en voor Felicien Vervaecke. U ziet dat Romain geen pannekoek was, maar een heel groot klassiek renner. Ik ben dan ook van mening dat hij deze ode volkomen verdient. Op de foto : Romain wint Parijs-Roubaix in 1932. Morgen ode aan Edgard De Caluwé die ook enkele prachtoverwinningen op zijn palmares heeft staan.
Zondag aanstaande wordt de 90 ste Ronde van Vlaanderen verreden. Wat kunnen de wielerliefhebbers hiervan verlangen? Een mooie spannende wedstrijd, en een prachtige liefst Belgische winnaar. De ploeg van Quick-step zal vermoedelijk het gewicht van de wedstrijd opgezadeld krijgen , wat niet wil zeggen dat die van Davitamon-Lotto in een zetel naar Meerbeke zullen gevoerd worden. Tom BOONEN is de grote favoriet, maar niet schrikken als bvb Paolo Bettini of Pippo Pozzato of Nick Nuyens met de overwinning gaan lopen. Peter Van Peteghem moet het waar maken voor Lotto. Ook Erik Dekker, Hincapie, Klier en Leif Hoste niet vergeten. Moest Boonen er in slagen om de ronde EN parijs-Roubaix te winnen, zou hij evengoed doen als de "Keizer van Herentals" die in 1962 de Ronde en Parijs-Roubaix en Gent-Wevelgem won in de regenboogtrui. Peter Van Peteghem kan voor de derde maal de Ronde winnen evenals Parijs-Roubaix, en dat heeft ook wat te betekenen. We kijken er naar uit. De eerste beelden om 12h50 .
2004.-VERONA (Italië) Oscar wordt voor de derde keer wereldkampioen op de weg, een rekord die hij deelt met Alfredo Binda, Rik Van Steenbergen en Eddy Merckx. Eddy heeft er wel nog een regenboogtrui bij behaald bij de amateurs.In de eindsprint klopte Oscar, de Duitser Erik Zabel en de Italiaan Luca Paolini. In 2005 ook geen grote wedstrijd op het palmares van Freire.
2003.- Hamilton (Canada) Een zeer mooi parcours, maar zoals al eerder gezegd, de renners maken of krakan de koers. In een selecte groep zit op het einde ook Peter Van Peteghem, die in zeer goeie doen is, Bettini en Astarloa die even daarvoor nog gevallen was voeren de forcing. Op het einde riskeert Astarloa een uitval, Peter wacht te lang en verspeelt de wereldtitel. Hij wordt 3de maar daarmee koop je niets. Van Peteghem werd in extremis nog van het zilver gehouden door Alejandro Valverde.
2002.- Zolder (België) Op een biljartparcours komt er geen schot in de zaak. De Italiaanse ploeg probeert de koers zo lang mogelijk gesloten te houden, wat hen ook lukt. Aan het einde van de koers komt Cipo als eerste over de streep voor Mc Ewen en Zabel die een robbertje uitvochten tot op de streep. In 1993 won Cipo wel enkele semi-klassiekers in België, maar een grote vis was er niet bij.
2001.- Lissabon. Redelijk zwaar parcours, maar het blijven nog altijd de renners die de koers zwaar maken.In de laatste ronde noteerden we uitvallen van Simoni en Nico Mattan daarna een poging van Tchmil en een uitval van Erik Dekker. Alles komt samen en blijft samen , Freire wint zijn tweede regenboogtrui na een echt kwakkeljaar, Bettini werd nog tweede en Andrej Hauptman derde.
2000.- Plouay (Frankrijk) De koers wordt gekenmerkt door een 150 km lange ontsnapping. Daarna wordt er controlerend gerden door de Polen die voor Spruch rijden. Tchmil doet 2 pogingen kort voor het einde maar wordt spijtig genoeg 75 m voor de meet ingelopen onder impuls van super gedopeerde RUMSAS. Vainsteins wint zijn eerste en waarschijnlijk zijn enige regenboogtrui.In 2001 ook geen grote zege in zijn regenboog.
1999.- Verona (Italië) De favorieten rijden aan de leiding in een kopgroep met o.a. Ullrich, Van den Broucke, Casagrande Camenzind, Marcus Zberg , Freire en nog enkele anderen. Enkele hectometers voor de streep gaat Freire aan, niemand gaat erachter en Freire wint, voor Zberg en Jean Cyril Robin. In 2000 kan ook Oscar geen klassieker winnen in zijn regenboogtrui.
1998.- Valkenburg (Nederland) Het Nederlands circuit is de Belgen gunstig. Eerder wonnen Marcel Kint en Briek Schotte op hetzelfde circuit maar dan telkenmale in Parijs-Roubaix omstandigheden. Kassei en nog eens kassei + zovele malen de Cauberg over. Het kampioenschap werd in barre omstandigheden verreden. Naar het einde toe zijn Peter Van Peteghem, Camenzind, Bartoli en Boogerd de hoofdrolspelers.Tijdens de laatste halve ronde kiest Camenzind het hazenpad, Peter twijfelt en de vogel is gaan vliegen. Van Peteghem werkt zich nog wel los, maar komt een beetje te kort.Spijtig incident voor Michael Boogerd, die krijgt een lekke band in de laatste ronde.Enkele weken na zijn zege, wint Camenzind de zware Ronde van Lombardije als wereldkampioen.
Ui t een plaatselijk krantje: Er worden maar liefst 22 wielerwedstrijden per jaar ingericht in de verschillende deelgemeenten van Ninove. Vijf jaar geleden waren dat er slechts enkele.Van een stad met een wielerhart gesproken.De coördinatie gebeurt door Geert Goubert samen met Roger Van der Velden en Jan Weymeersch. Wielerliefhebbers weten zeker dat Edgard De Caluwé en Romain Gijssels twee grote kampioenen waren uit de hedendaagse deelgemeente van Ninove , namelijk Denderwindeke. Binnenkort enkele artikels over hun rijke loopbaan op dit blog.
1997- San Sebastian. Er wordt een lange vlucht opgezet met de Fransen in een controlerende functie. Museeuw is goed en wil zijn titel verlengen. Hij wordt echter terug tot de orde geroepen, en Laurent Brochard wordt winnaar voor Bo Hamburger en Leon Van Bon. Dopingcontrole zou Brochard positief bevonden hebben, maar er gebeurde verder niets onder toedoen van Hein Verbruggen voorzitter van de U.C.I. Een dag voor de aanvang van het kampioenschap gebeurde er wel iets, er ontplofte een ETA-bom in de straten van San Sebastian. Dit WK werd overigens door de kenners bestempeld als niet veel soeps. In 1998 kon Brochard die al geen klassiek renner is een koers van betekenis winnen.
1996.- Lugano (Zwitserland) 13 oktober, De verjaardag van Johan Museeuw, de man die een week eerder sprak van stoppen met koersen. Er komt vrij vlug een vlucht op gang met 12 renners, waaronder de besten van het moment : Museeuw, Ferrigato,Hervé, Camenzind en nog enkele anderen. In de voorlaatste ronde zet Johan zijn aanval in, en enkel Gianetti kan aanpikken. Achter hen barsten de aanvallen los: Tafi, Virenque en Bartoli gaan achter de twee. Axel Merckx countert en Museeuw mag spurten voor de zege.In 1997 kon Johan ook geen klassieke zege behalen in zijn regenboogtrui.
1995.- Duitama (Columbië-ZAuid-Amerika). Zoals dikwijls het geval is dit ook een zwaar en hard kampioenschap.Er zijn veel forfaits aangezien de plaats van het gebeuren.In het "hol" van de drugsmaffia.De Spanjaarden en de Zwitsers controleren de koers. Voor het ingaan van de laatste ronde plaatst Miguel Indurain zijn aanval. De Rus Konyshev volgt, maar ook Abraham OLANO gaat mee en zet door en wint op een lekke band het kampioenschap. In 1996 breekt Olano geen potten en kan enkel zijn regenboogtrui "showen". Winst in een klassieker zat er niet in.
1994.- AGRIGENTO (Italië) De race wordt verreden op een zwaar parcours en in een verschroeiende hitte. De Deen Rolf Sörensen bepaalt het gebeuren, terwijl de Italiaanse ploeg de koers tracht gesloten te houden.Er komt een vlucht met dertien renners waarinder niet minder dan zeven Italianen. Sörensen blijft maar aanvallen, maar het is de Fransman Luc Leblanc die uiteindelijk nog de wedstrijd wint. Claudio Chiappuci reageert een beetje te laat en wordt tweede. In 1995 kan ook Leblanc zoals zovele anderen zijn regenboog niet laten schijnen.
1993.-Oslo. Dit wereldkampioenschap werd verreden in barre omstandigheden. Voor halfweg waren er al dertig renners uit koers door valpartijen.Vanuit een kleine groep rukt de Noor Lauritzen zich los gevolgd door Frans Maassen en Olaf Ludwig.Armstrong schat de situatie juist in en schuift mee naar voor. In de laatste ronde gaat hij alleen door en wint in de gutsende regen. In 1994 ook geen grote zege voor Lance in zijn regenboogtrui.
1992.- Benidorm (Spanje) Wedstrijd die pas naar het einde toe los komt. Een groep van zeventien renners onder wie de topfavoriet Laurent Jalabert maken zich los van de groep. Ook onze landgenoot Johan Bruyneel probeert op het laatste weg te ritsen, maar men laat niet begaan. Bugno zet van ver de spurt in en wint. De man met het grootste verzet laat niemand meer passeren. Een dubbelslag ! Georges Ronsse , Rik Van Steenbergen, En Rik Van Looy deden dat hem voor.
1991.-Stuttgart. Op de allerlaatste klim gaat Gianni Bugno. Alleen Miguel Indurain en Stezven Rooks kunnen aansluiten. In de afdaling komt ook nog de Columbiaan Mejia erbij. Voor de eerste keer in de geschiedenis kon een zuid-amerikaan een medaille behalen op een wk. Het komt echter niet zo ver Bugno wint maar met veel moeite. In 1992 wint Bugno wel semi-klassiekers in Italië, de echte klassiekers die hij won kwamen later.
1990.-UTSUNOMIYA (Japan) Een wereldkampioenschap dat door de Belgen geanimeerd wordt. Vooral Dirk De Wolf is hier zeer actief. Hij is de bezieler van een vroege vlucht. De Noor Lauritzen komt alleen nog aansluiten. De Wolf gaat door met Rudy Dhaenens , en deze laatste klopt De Wolf in de spurt. Bugno zette een beetje te laat de achtervolging in en werd nog derde voor Lemond en Kelly. In 1991 kon ook Rudy zijn regenboog niet tonen in de klassiekers.
1989.-Chambéry (Frankrijk) Een boeiend wereldkampioenschap ! Naar het einde van de wedstrijd komen Greg Lemond, Sean Kelly en Dimitri Konyshev aan de leiding . Greg Lemond zet van ver de spurt in om andere kandidaten af te houden, en wint na de tour nu ook het WK. Dit wijst erop dat hij volledig terug is na zijn jachtongeval. In 1990 kan ook LeMond geen klassieker winnen in zijn regenboog.