Na een weekje terug thuis wordt het tijd om de tocht naar Santiago de Compostela even te evalueren.

Dat ik België en Frankrijk leuker vond om door te wandelen moet ik niet onder stoelen en banken steken. Het was gewoon rustiger, vooral de refuges en/of slaapplaatsen. De mensen die je onderweg tegenkwam waren allemaal heel begaan en op onze slaapplaatsen zijn we steeds heel goed ontvangen. Voor de meeste mensen waar we verbleven was niets teveel om ons in de watten te leggen, lekker eten, goede bedden en altijd de mogelijkheid om onze was te doen.

Dan kwam er het moment dat Dirk er noodgedwongen mee moest stoppen en ik er alleen voor stond. Het was anders maar eens Vezelay voorbij, kwam je andere pelgrims tegen en kon je ’s avonds wat babbelen en samen eten. Hier al ontmoette ik toffe mensen, sommigen van hen zou ik later nog terugzien.

Eens Vezelay voorbij, hebben we onze regen wel gehad. Elke dag regen en wind, de ene keer wat meer dan de andere en soms was ik bij de aankomst kletsnat en waren de vingers verkleumd van de kou. Gelukkig konden we onze was steeds drogen en konden we ’s morgens toch weer droog vertrekken.

De laatste dagen voor de Spaanse grens werd het weer beter en dan is het veel prettiger om te wandelen. Die laatste dagen, een tiental, heb ik samen met Ferdinant gewandeld. Ferdinant woont in Aachen en kon maar een stuk van de tocht doen omdat hij niet zo veel verlof had. Het waren toffe momenten, ons tempo en onze visie lagen gelijk en met veel spijt in het hart zag ik hem huiswaarts vertrekken. Maar ondertussen hebben we toch al afgesproken om elkaar te bezoeken, dat is goed.

Het was niet de enige pelgrim die ik in Frankrijk gezien heb. Er waren Geert en Jean, Claudine en Marcel en nog enkele anderen. Wat de Belgen betreft, zien we  elkaar eind dit jaar op de terugkomdag in Mechelen.

En dan sta je daar, Saint Jean Pied de Port. Hier vertrekken elke dag 250 mensen voor de oversteek naar Roncevalles. Voor mij was dit na 50 dagen aanpassen. Zo veel volk zag ik onderweg niet en nu opeens een mensenmassa. Koreanen, Amerikanen, Australiërs, Britten, Duitsers, noem maar op. Een heel internationaal gezelschap en veel "touristen" zoals ik meermaals in mijn blog beschreven heb.

De natuur in Spanje was mooi, zelfs mooier dan Frankrijk. Maar dat slapen in die grote refuges, soms met meer dan 100 man, dat is een ander paar mouwen. Door die reden en ook doordat het wandelen me goed afging, ben ik dan langere etappes gaan doen. Onderweg ontmoette ik Alain die vanuit Kortrijk was vertrokken en die ik had ingehaald. Hij dacht net hetzelfde en we zijn lange tijd samen gebleven. Door een stomme misser van mij ben ik hem dan kwijtgeraakt maar ik zal hem nog wel zien, dat is zeker.

Onderweg kwam je veel dezelfde mensen tegen. ’s Avonds werd er al eens een pintje gepakt en het was leuk te praten met al die mensen. Franz, Vera, Anna, Richard en nog zo vele anderen, we hebben samen leuke avonden gehad.

Op 5 juni stond ik dan in Santiago, ongeveer 2300 km gestapt en 75 dagen na mijn vertrek uit Mechelen. Veel vlugger dan verwacht maar ik had nergens last van, dus het kon.  

Santiago was het doel en ik was blij en fier er te mogen aankomen. Maar de belevenissen en ontmoetingen onderweg, daar heb je meer aan dan het aankomen. Voor mij was het “oef, ik ben er” en ik kon eigenlijk niet vlug genoeg naar huis. Normaal gezien wou ik nog drie dagen verder stappen naar Finistere maar mijn hartje wou naar huis. Het was genoeg geweest. Na die lange tijd verlangde ik echt naar huis, naar de doodgewonde alledaagse dingen die ik wel mistte.

Het verhaal eindigt hier, terug thuis en de alledaagse bekommeringen. Maar met een heel pak mooie herinneringen en veel nieuwe vrienden die ik nooit zal vergeten. Dankbaar dat ik dat mocht en kon meemaken.


De familie, vrienden en collega's thuis, die me regelmatig volgden en me mooie reakties stuurden wil ik nog eens extra bedanken. Het deed goed te weten dat er mensen achter mij stonden en me steunden. Nogmaals bedankt!

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />